Film Music of Hans Zimmer


Silva Screen Records (0738572123826)
映画 | 年: 2007 | フォーマット: CD, ダウンロード
 

今すぐ購読する!

もっと情報を得て、コレクター情報にアクセスしてください!





 

# トラック   期間
1.Gladiator - Symphonic Suite7:21
2.Gladiator - Now We Are Free4:22
3.The Thin Red Line - The Village6:11
4.Thelma & Louise - Main Title2:54
5.The Da Vinci Code - Chevaliers de Sangreal4:08
6.The Da Vinci Code - Kyrie for the Magdalene3:53
7.Rain Man - Las Vegas4:23
8.Rain Man - Main Theme3:10
9.Days of Thunder - Main Title4:42
10.Pearl Harbour - Heart of the Volunteer3:50
11.The Last Samurai - Suite6:29
 51:22
# トラック   期間
1.Crimson Tide - Roll Tide4:09
2.Crimson Tide - Eternal Father Strong to Save1:22
3.Green Card - Restless Elephants6:13
4.Regarding Henry - Walking Talking Man3:34
5.Batman Begins - Eptesicus4:52
6.Hannibal - Vide Cor Meum3:01
7.True Romance - You're So Cool3:43
8.Driving Miss Daisy - End Title4:56
9.The Rock - Main Theme5:07
10.Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest - The Kraken5:02
11.Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - Suite7:41
12.Gladiator - Now We Are Free - Instrumental6:08
 55:48
あなたのレビューを提出する 他の言語でレビューを非表示にする

 

Film Music of Hans Zimmer - 09/10 - その改訂 Sjoerd , 提出された (オランダの)
Een topcomponist is geen topcomponist zonder een extra grote verzamel cd. Denk aan Ennie Morricone die waarschijnlijk wel de meeste verzamel cd’s uitbracht in zijn al lange carrière. Hans Zimmer, die ook alweer bijna 20 jaar componist is in Amerika, had nog niet heel veel verzamel cd’s. De verzamels die hij uitbracht hadden wel allemaal iets speciaals. Zo werd er in 2001 door Decca Records een cd met live muziek uitgebracht. Deze cd genaamd ‘The Wings Of A Film’ naar aanleiding van het concert dat Zimmer gaf in 2000. In 2005 bracht Zimmer twee verzamel cd’s uit. ‘The Britisch Years’ was een cd met de muziek die Zimmer schreef nog voordat hij gevraagd werd om naar Amerika te komen. ‘Good Moring America!’ was de tweede verzamel van 2005, deze met de muziek uit de vroegere periode van Hans Zimmer.
Deze cd, ‘Film Music of Hans Zimmer’ bevat een selectie uit het beste wat Zimmer schreef van 1988 tot en met 2006, maar het opvallende van deze cd is dat we ALLES! zonder synthesizers horen. De cd die Zimmer zelf produceerde werd gespeeld door The City of Prague Philharmonic Orchestra & The Crouch End Festival Chorus. Opvallend was ook de naamsverandering. Door een onverklaarbare reden moest de naam van deze cd van ‘The Esstential Hans Zimmer Filmmusic Collection’ veranderd worden in ‘Film music of Hans Zimmer’.

De cd begint met een suite van ‘Gladiator’. In deze track komen verschillende thema’s voor, maar hoofdzakelijk het thema van ‘The Battle’, dat we hier zoals ik al zei horen zonder een synthesizer. Het is even wennen voor de Hans Zimmer fan, maar het klinkt zeker goed. Een koor dat we op de Gladiator cd een beetje op de achtergrond horen, horen we hier op de voorgrond. De synthesizers van het hoofdthema van ‘The Battle’ worden overgenomen door koperblazers, waardoor het slagwerk op de achtergrond goed opvalt. We gaan verder met ‘Gladiator’ als het zeer bekende en het zeer veel besproken ‘Now we are Free’ horen. Veel introductie heeft deze track niet echt meer nodig, maar veel zullen het met mij eens zijn dat dit gewoon altijd een topper zal blijven.

Na ‘Gladiator’ is ‘The Thin Red Line’ aan de beurt. ‘The Village’ is één van de betere tracks die ook gespeeld werd op het concert van Hans Zimmer, zoals tot nu toe alle tracks. Langzaam krijgen we het thema van deze score te horen dat steeds luider wordt. De muziek toont één groot drama aan en is nog beter dan die van de officiële cd. Van ‘The Thin Red Line’ gaan we naar een iets mindere track, de main thema van ‘Thelma & Louise’. De elektrische gitaar keert natuurlijk weer terug en op de achtergrond horen we violen. De country sfeer is duidelijk te horen en ook de mondharmonica speelt hier een belangrijke rol in. De drums op de achtergrond zorgen voor een swingende sfeer die we niet hoorden op de cd van deze score.

Het nog redelijk recente werk voor ‘The Da Vinci Code’ mag er ook zeker wezen. De voor mijn gevoel, beste track die Hans Zimmer schreef in 2006, ‘Chevaliers De Sangreal’ bouwt zich weer prachtig op. Gedurende de track komen er steeds meer strijkers bij en ook een koor komt weer in deze track voor, zoals dat ook gebeurde op de cd van ‘The Da Vinci Code’. Velen zullen het met mij eens zijn dat deze track vier minuten en negen seconden genieten is! ‘Kyrie for the Magdalene’ is een track van hetzelfde ‘The Da Vinci Code’ met echt kerkgezang. Een groot koor met af en toe een vrouw op de voorgrond overheersen in deze overtuigende track, en nu op naar ‘Rain Man’.

‘Rain Man’ is nog steeds één van mijn favorieten van Hans Zimmer. Helaas bevatte de cd maar tien minuten van Zimmer, maar lang leve de bootlegs zeg ik dan maar! Voor deze goede score heeft de track op deze cd toch een iets mindere uitwerking. Net als bij ‘Wings Of A Film’ begint de track met het rustgevende thema van ‘Las Vegas’ (op de cd in het tweede deel van de track) Echter wanneer je denkt dat we het hoofdthema te horen krijgt schrik je je dood als je de eerste drums van het ‘Las Vegas’ thema hoort (aan het begin van de track, rockmuziek). De rockmuziek, met het keyboard en de drums, doet het wel beter in de cd. De main theme van ‘Rain Man’ krijgen we pas te horen in de tweede track. Eerst horen we de keyboard thema met divers slagwerk en later horen we de panfluit het motief dat deze track zo leuk maakt spelen. De uitwerking is goed, maar ik mis toch de overtuiging van de panfluit die er wel duidelijk was in de versie uit 1988. ‘Days of Thunder’ is ook één van de beter op deze cd! De track is relaxt en ga dan eens na dat het hier allemaal mee begon bij Hans Zimmer.

Met de volgende track, van ‘Pearl Harbor’, horen we nog steeds niet een track die we niet hoorden op de cd. Fans zitten nog steeds te wachten op een ‘More music’ score van ‘Pearl Harbor’, maar de meeste zijn hun hoop kwijt en downloaden toch maar de bootleg. Wat we natuurlijk niet kunnen zeggen is dat deze track slecht is, want het is één van de betere van de cd! Het hoofdthema komt nog eens terug met strijkers én een koor (later ook piano). Dit zorgt in de film voor een groot drama in de film wanneer er na de aanval van Amerika toch iemand gesneuveld is. Om verder te gaan met mijn favorieten, volgen we met ‘The Last Samurai’. Dit is voor mij toch zeker weten de favoriete Hans Zimmer en we krijgen dan ook een lekker te beluisteren suite te horen. Van drama nar actie, voor ieder wat wils in deze suite! Het is een goede samenvatting die helaas wel een beetje van tak naar tak springt.

Cd twee begint met ‘Crimson Tide’, en dan direct de beste track. ‘Roll Tide’ is iets minder overtuigend dan de echte versie waar hij er werkelijk uitspat. Het koor op de achtergrond is bijna luider dan de blazers op de voorgrond. Het tweede deel van de track, vind ik in deze uitvoering wel interessanter. De tweede ‘Crimson Tide’ track is met een groot koor. Het is zeker een opvallende track en doet het goed in de film wanneer de onderzeeër onderwater gaat. Hij mag er zeker wezen, maar of het mijn favoriet zal worden?

‘Green Card’ is de volgende op het lijstje. Deze track laat ons het hoofdthema van de score nog eens horen, dat echt zeer vermakelijk is. Het thema gespeeld door keyboard en drums blijft maar herhalen en boeit elke keer weer. Redelijk onbekend is deze score, maar ik raad hem zeker weten aan! ‘Regarding Henry’ is voor mij een onbekende score, zo is dit ook de eerste onbekende track voor mij van de cd. Het mag dan eerlijk gezegd ook niet echt een topper zijn, al is die wel goed te beluisteren. Ook in deze track horen we een keyboard in de hoofdrol.

‘Eptesicus’ van ‘Batman Begins’ is dan wel weer een zeer bekende en ook één van mijn favorieten. Een heerlijke rustig, maar toch dreigende track met natuurlijk de James Newton Howard steil erbij is gewoon top. Als ik dit beluister begin ik steeds meer zin te krijgen in het beluisteren van ‘The Dark Knight’, die James en Zimmer samen zullen schrijven in 2008. Ook Hannibal krijgen te horen, terwijl ik het jammer vindt dat voor ‘The Ring’ geen plaats is vrij gemaakt. Dit is dan weer wel een goede track met veel gezang, maar ik luister liever de duistere pianosolo’s van ‘The Ring’. Voor de vrolijke noten van ‘True Romance’ is natuurlijk wel plaats gemaakt, en terecht! ‘You’re so cool’ is een erg leuke track die je gewoon in de goede stemming brengt. Het slagwerk dat zich later toevoegt mag er ook wezen. Voor deze track ga je je cd speler gewoon iets harder zetten!

‘Driving Miss Daisy’ mag er ook zeker wezen! Waar die het al goed deed in ‘Wings of A Film’ doet deze score het ook weer goed op deze verzamel! Het motiefje is lekker vrolijk en doet het gewoon goed. Ook deze track is vijf minuten volop plezier, plezier en plezier!
‘The Rock’ zonder één synthesizer is toch niet mogelijk, zou je denken. Wel dus. Echter is een groot deel van de track het orkestrale gedeelte met het ‘Expeditie Robinson Thema’. Ofwel, we horen de track ‘Hummel Gets The Rockets’. Als de actiemuziek begint horen we hoe anders deze is. Blazers doen het werk van de synthesizers en nu lijkt het hele andere muziek. Nadat je even moet wennen ga je de muziek wel waarderen, alhoewel het niet zulke goede actie is als het ooit was. Origineel is het zeker wel!

‘The Kraken’ was ooit een hele synthesizermelodie. Deze synthesizers zijn niet meer terug te horen in de ‘The Kraken’ versie van deze cd. Na de spanningsopbouw komt het beklende melodietje in verschillende varianten voor met veel vele drums op de achtergrond. Een bas, koperblazers, slagwerk en strijkers horen we onder andere in deze track. Deze is toch echt veel beter dan de versie op de cd, en deze zal ik dan ook vaak gaan draaien. Het koor valt ook veel meer op in deze track. Toppie! Ook als het orgel komt vallen de drums op de achtergrond op en doen ze het zeker goed.

Een duidelijk mindere track is de ‘Suite’ van ‘Pirates of The Caribbean: The Curse Of The Black Pearl’. Het begint allemaal best goed met het melodietje waar de score ook mee begint, het Jack thema. Echter klinkt het in deze track veel voller en doen er meer instrumenten mee. Een minpunt is het springen van tak naar tak, want zonder goede overgang krijgen we het ‘Port Royal’ thema te horen. Opvallend is ook weer in deze track het koor dat veel meer opvalt. Het drama begint als we de actiemuziek te horen krijgen. Zonder synthesizer, dus is het beperkt gehouden op slagwerk met strijkers die het tempo niet echt aankunnen en zacht zijn. Hoe het slagwerk te keer gaat, het likt echt nergens naar! En dan de overgang naar het liefdesthema van ‘Pirates 1’, het loopt gewoon niet lekker door. Het klinkt allemaal wel veel voller dan in de originele versie, maar als hierna het ‘He’s A Pirate’ thema komt gaan we weer een drama horen. Want waar de echte versie zo goed te beluisteren was, kunnen we ons hier ergeren aan de koperblazers die er niet thuishoren en irritant slagwerk.

De laatste track is iets dat we nooit eerder hoorden!! De complete versie van ‘Now We Are Free’, maar dan, zoals de titel al luidt, zonder Lisa Gerrard. Erg leuk gedaan!

Ik mis de muziek van:
- The Lion King
- The Prince of Egypt
- The Ring

Zeer goede ‘remakes’:
- Gladiator Suite
- Last Samurai Suite
- The Kraken
- Eptesicus (Batman Begins)

Slechte ‘remakes’:
- Pirates Of the Caribbean suite
- Las Vegas, Main Theme (Rain Man)

Conclusie:
Een zeer, zeer, zeer goede verzamel cd! Alle tracks zijn synthesizer vrij en dat is toch zeer opvallend. Je kan zeggen dat dit gewoon geen Zimmer is, maar het is wel heel origineel en is een keer wat anders. Voor de tegenstanders van de synthesizer is dit op deze manier ook een goede cd. De tracks van Rain man en de suite van Pirates of the Caribbean zijn wat onder hun niveau, maar zoals je boven ziet staan zijn er enkele opvallend goede tracks. Ondanks de minpuntjes en het missen van ‘The Lion King’, ‘The Prince of Egypt’ en ‘The Ring’ is de 9,5 afgerond naar een 9.
Film Music of Hans Zimmer - 09/10 - その改訂 Jesse van Amelsvoort, 提出された (オランダの)
‘Film Music Of Hans Zimmer’ brengt de luisteraar de beste nummers van componist Hans Zimmer ter ore en speciaal voor die gelegenheid is gekozen voor het ‘City of Prague Philharmonic Orchestra’ en het ‘Crouch End Festival Chorus’, niet de minste in het vakgebied van de klassieke muziek.

De eerste cd opent met een suite van ‘Gladiator’, toch wel hét meesterwerk van Zimmer. Dit keer geen synthesizers, maar zuivere muziek. Wat gelijk opvalt is de prominente plek die voor het koor is weggelegd, maar helaas gaat het vaak niet verder dan ‘ha-ha-ha’. De koperblazers hebben de rol van de synthesizers overgenomen, waardoor het geheel zuiverder, maar ook drukker klinkt. De suite wordt in zijn meerderheid gedomineerd door klanken uit “The Battle”, maar dan dus zuiverder. Na deze lange suite volgt “Now We Are Free”, ook uit ‘Gladiator’. Een Caribisch klinkend trommeltje domineert het nummer, achter het wederom op de voorgrond geplaatste ‘koor’, al klinkt de – ik neem aan – alt hier minder dan Lisa Gerrard. Een rustige track, die je toch niet in de score voor ‘Gladiator’ zou plaatsen – door het trommeltje. Het geheel is goed, meer valt er niet te zeggen.
Na “Now We Are Free” komt “The Village” uit Zimmers befaamde ‘The Thin Red Line’. Een snel crescendo ontvouwt zich en bouwt op naar het thema van dit nummer. Hier is meer plaats voor de strijkers dan in de ‘Gladiator’-suite. Langzaam komt het Caribische trommeltje naar voren – dit keer bijna als geweervuur – zij het op de achtergrond. Een tot het einde sterke track, maar die misschien net iets te lang duurt.

Na “The Village” volgt de “Main Title” van een al wat oudere score, ‘Thelma & Louise’. Mondharmonica en gitaar zetten een westers, plattelandsfeertje neer, met strijkers op de achtergrond. De drums versterken dit effect. Met meer fragmenten uit oudere scores op dit album blijkt maar weer eens hoe Zimmer zich heeft ontwikkeld als componist.
Na ‘Thelma & Louise’ volgt het meest recente werk op dit album, ‘The Da Vinci Code’, met – natuurlijk – “Chevaliers De Sangreal” en, wat minder voor de hand liggend, “Kyrie For The Magdalene”. “Chevaliers De Sangreal” doet in deze versie af aan hoe Zimmer het ooit gemaakt heeft: een opbouwend en in het begin zacht crescendo, die de track door opwerkt naar een climax van de sopraan. Daar is hier geen sprake van: de strijkers zetten in het begin al te hard in. Gedurende de track voegen de cello’s, de tweede violen en meer strijkers zich bij het gezelschap. Het gaat allemaal nog. Maar dan komt het koor opzetten. Door het op de voorgrond te plaatsen, klinkt het ‘ha-ha-ha’ slap. In het origineel klinkt het nog als ‘Ma-ri-a’, maar daar is hier niets van over. De sopraan die bijna ‘boven iedereen uit stijgt’, is te zwak en het effect valt weg. Over “Kyrie For The Magdalene” valt niet zo veel te melden, het is mij een raadsel waarom voor deze track gekozen is, maar het is desondanks perfect uitgevoerd.

Het eerste echte werk van Zimmer volgt dan: ‘Rain Man’. “Las Vegas” trapt af. Weer een (heel vaag) crescendo bouwt op, maar het komt abrupt tot een einde als je je als luisteraar dood schrikt van de drums. Rockmuziek, bestaande uit drums en keyboard, is compleet misplaatst in het sfeertje wat door alle voorgaande tracks werd neergezet. Als ook nog een soort ‘happy-together’ jazzachtig koor zich toevoegt, is enige cohesie met de rest van het album verdwenen. Desondanks klinkt het opzichzelfstaand niet slecht. Ook een saxofoon meldt zich present aan het einde van het album. Het echte thema van ‘Rain Man’ komt in de tweede track, “Main Theme”. Keyboard en slagwerk brengen de intro, panfluit brengt later een mooi thema. Echter een vrij slappe track, waar de panfluit achterblijft bij de rest.
Dan volgt “Main Title” van ‘Days Of Thunder’. Uit ‘Rain Man’ en ‘Days Of Thunder’ blijkt dat het ‘City Of Prague Philharmonic Orchestra’ waarschijnlijk allerlei muzikanten uit den vreemde heeft moeten vragen, want allerlei onalledaagse instrumenten die normaliter niet in een orkest worden gevonden, spelen de melodieën. ‘Days Of Thunder’ is niet een hele speciale track, wederom met drums en keyboard. Wederom valt op hoe Zimmer zich heeft ontwikkeld (‘Rain Man’ en ‘Days Of Thunder’ zijn al wat oudere scores).

Dan volgt “Heart Of The Volunteer” uit ‘Pearl Harbor’. Mooi koor brengt wederom ‘ha-ha-ha’ gezang. De trompet zet een legersfeer neer en overtuigd. Later voegen de strijkers zich bij de percussie en het koor. Ook een piano meldt zich. Het roept toch wel enkele beelden op bij de luisteraar.
De “Suite” van ‘The Last Samurai’ is zeker een vermakelijke suite, met goed uitgevoerde thema’s van de film. Gelukkig zijn, naast de synthesizers, de Oosterse instrumenten niet weggegaan. Hieruit blijkt hoe veelzijdig de score van ‘The Last Samurai’ is (en daarmee Zimmer), maar ook hoe hij veranderd is als componist.

“Roll Tide” uit ‘Crimson Tide’ opent de tweede cd. Het koor wordt wederom naar de voorgrond verplaatst, terwijl het meer op de achtergrond thuishoort. Een soort ‘strijd’ ontstaan dan binnen het nummer zelf, wat zeer rommelig aandoet. De track roept op sommige momenten beelden op uit andere tracks van Zimmer. Harde percussie ondersteunt de andere muzikanten. Een andere track uit ‘Crimson Tide’ is “Eternal Father, Strong To Save”, een track die lijkt op “Kyrie For The Magdalene”: gezang, maar (haast) zonder begeleiding. Dit keer wordt er echter in Engels gezongen.
Daarna volgt “Restless Elephants” van ‘Green Card’. Ik had er nooit van gehoord. Drums en keyboard spelen wederom het hoofdthema, ondersteund door strijkers, wat doet vermoeden dat het een wat oudere score is. “Walking Talking Man” van ‘Regarding Henry’ is ook een wat oudere score, vermoed ik. Een enigszins vreemde track, naar mijn smaak.

Dan volgt de eerste echt misstap op het album: “Eptescius” uit ‘Batman Begins’. Newton Howard heeft zijn sporen in het nummer achter gelaten en het is dus enigszins vreemd waarom dit er is. Het klinkt allemaal slapper dan het origineel, wat veel leunde op het gebruik van synthesizers.
“Vide Cor Meum” uit ‘Hannibal’ past perfect in het plaatje van een orkest wat vooral klassieke muziek speelt. “You’re So Cool” uit ‘True Romance’ is een vrolijke track, met (lichte) percussie die een vrolijk deuntje speelt. Als de zware percussie en strijkers zich toevoegen, wordt de track al meer ‘volwassen’.
“End Title” van ‘Driving Miss Daisy’ had qua naam eerder op het eind geplaatst kunnen worden, al is dat natuurlijk enigszins clichématig. Het thema doet denken aan ‘The Holiday’, met dezelfde soort romantische sfeer.

“Main Theme” van ‘The Rock’ is wat meer actie na alle rust. Koor, strijkers en koperblazers zetten in. Toch valt de grandeur van het origineel weg. Hoewel ik het programma nooit gezien heb, herken ik delen van ‘Expeditie Robinson’. Een heroïsch thema met veel koper, wat naar mijn smaak wat minder is.
Alle tracks tot nu toe gingen nog wel. “The Kraken” doet echter slap af. Teveel koper en te weinig strijkers typeren dit nummer. Ingekort, harde percussie, zwakke strijkers en overdreven blazers en aan kracht ingeboet doet het aan als een zwak hoopje. De “Suite” uit de eerste Piratesfilm doet het dan wel weer mooi, al is “He’s A Pirate” ook gedegradeerd tot een muziekje wat iedere kleuter kan maken. Misplaatste koperblazers nemen de melodie van de strijkers en synthesizers over, waar juist kansen lagen voor de strijkers.
Als afsluiter een enorm uitgebreide versie van “Now We Are Free”, dit keer zonder gezang. Een houtblazer (ben er niet uit welke) neemt die plek over. Erg knap.

Als een soort ‘executive producer’ heeft Zimmer zelf meegewerkt aan dit album. Waarom hij dan sommige aanpassingen heeft kunnen laten doorgaan, is mij een raadsel. Er zitten erg sterke tracks in, maar ook enkele tracks hebben aan kracht ingeboet, met als dieptepunt “The Kraken”.
Het album leunt vooral op koperblazers in de rol van synthesizers. Het koor is te zwak en brengt vaak niet meer uit dan ‘ha-ha-ha’. Ook missen er enkele scores; The Lion King en The Ring hebben beide mooie thema’s. Bewezen is wel dat Zimmer zijn synthesizers gewoon nodig heeft.
Film Music of Hans Zimmer - 05/10 - その改訂 Cohen Oat, 提出された (オランダの)
Wie Hans Zimmer zegt, zegt synthesizers. Het handelsmerk van de Duitse componist speelt al jarenlang een niet te onderschatten rol in zijn scores. De ene keer geven ze de composities de benodigde power mee, dan weer spelen ze in op de onderhuidse emoties. Voorstanders roemen hem om zijn pakkende composities, tegenstanders zien in Zimmer een kopieermachine. Maar weinigen echter hekelen zijn gebruik van synthesizers, omdat zijn muziek juist op het gebruik ervan steunt.

Bij heel wat filmmuziekconcerten die een impressie geven van talloze soundtracks is meestal ook een track opgenomen van Zimmer en al heel wat orkesten gingen roemloos ten onder tijdens het spelen ervan. Veertig violen kunnen nu eenmaal niet de kracht uitdragen die een synthesizer, die een thema tot in perfectie bespeeld in een studio, laat horen. Een klassikale adaptatie van zijn thema’s halen het dan ook meestal niet bij de originele cues. Na een CD release met de titel ‘Wings of a Film’ waarop het live-concert waaraan Hans Zimmer zelf meewerkte stond, doet nu, onder productieleiding van de componist zelf, The City of Prague Philharmonic Orchestra & The Crouch End Festival Chorus een poging de muziek van Zimmer full-orchestral ten gehore te brengen.

De CD trapt af met een klassieke suite van Gladiator. Opvallend is dat het ‘Nature theme’ een stuk frisser klinkt nu het orkest de ruimte krijgt. De korte variatie op het thema uit de track ‘Am I not Merciful’ boet echter veel aan kracht in. Het orkest klinkt te licht en de basstemmen bieden daar niet genoeg tegengewicht aan. ‘The Battle’, natuurlijk opgenomen in deze suite, heeft datzelfde probleem. De zware bassen zijn weg en het orkest is hoorbaar te klein om het grootse thema in een mooie variant om te zetten. ‘Now we are Free’ is ook opgenomen en onderworpen aan een danige verandering. Lisa Gerrard is vervangen door een andere alt, maar zij mist de mystieke klank die zo typerend is voor Gerrard. Het doet danig afbreuk aan het mooie thema.

De track ‘The Village’ van de score ‘The Thin Red Line’ is wel een mooie variant. De violen krijgen ruimbaan en maken dat de track enkele momenten zelfs krachtiger klinkt dan het origineel. Dat kan niet gezegd worden van de herbewerking van ‘Chevaliers de Sangreal’, een track die op de score van ‘Da Vinci Code’ drie losse elementen op innemende wijze samenbracht. Hier zijn koor en orkest veel minder in balans, waardoor een mooie samensmelting tussen die twee en hun verschillende thematiek ontbreekt. Het Strijkerensemble heeft dezelfde klankkleur meegekregen als op het origineel maar het koor eist daarentegen een te opvallende rol op. ‘Kyrie for the Magdalene’ is een overbodige herziening van het origineel. De compositie was reeds al een mooi klassiek stuk, overigens niet gecomponeerd door Hans Zimmer zelf, en deze bewerking biedt weinig nieuwe inzichten. De zang van de sopraan klinkt echter wel erg mooi en zelfs voller dan bij de originele uitvoering. Een andere opvallende suite is die van ‘The Last Samurai’, waarin de arrangeur er hoorbaar in is geslaagd de compositie dusdanig te bewerken dat het orkest een feilloze compositie tentoon kan spreiden. Zo behoren adaptaties gedaan te worden. ‘Last Samurai’ mag dan ook als beste track van de eerste CD aangemerkt worden.

De tweede CD trapt af met een muzikale herbewerking van Crimson Tide. Waarom juist voor deze score is gekozen is mij een raadsel. De synthesizers speelden een grote rol in de Originele Score en zijn hier geheel vervangen door violen en lichte percussie. Het grote mannenkoor is gebleven, maar deze track geeft maar weer aan hoeveel thematiek die Zimmer schreef op elkaar gelijkt. Het ritme, de akkoorden en het orkestgebruik kennen vele gelijken binnen Zimmer’s oeuvre. ‘Eptesicus’ is een mooie track op het album, hoewel ik het nut van de remake niet zo begrijp. De score van Batman leunt juist op het gebruik van synthesizers en of je nu piano of keyboard gebruikt, het verandert enkel het muzikale palet terwijl het niets toevoegt aan het geheel.

Net wanneer er een aantal track de revue gepasseerd zijn waarin we een paar leuke ideeën hebben gehoord, worden we ineens geconfronteerd met een suite van ‘Pirates of the Caribbean’. ‘The Kraken’ heeft een totale metamorfose ondergaan en is eruit gekomen als een zielig hoopje muziek, waarin weinig van het originele muzikale palet is gehandhaafd. Een variant die de grens van een acceptabele herbewerking danig overschrijdt. De suite van ‘Pirates’ is dan wel weer redelijk uitgevoerd en luisteraars doen er goed aan deze track los te beoordelen van zijn voorganger.

Een instrumentale versie van ‘Now we are Free’ sluit de CD af. De panfluit heeft de rol van de altstem overgenomen en het gebiedt te zeggen dat het een originele vondst betreft. Helaas lijdt de track onder zijn lengte waardoor de magie van de compositie niet blijft hangen. Magie is dan ook het sleutelwoord tot een omschrijving van deze uitgave. Het idee de muziek van Zimmer synthesizervrij te spelen is een aardige gedachte, maar de uitvoering laat danig te wensen over en bevestigt dat Zimmer’s muziek niet orkestraal te bewerken is. Teveel kracht gaat verloren, waardoor de muziek als een ware plumpudding in elkaar zakt. Het is alsof je naar een spektakelfilm van Michael Bay kijkt, maar dan zonder special effects.
Film Music of Hans Zimmer - 07/10 - その改訂 Tom Daish, 提出された (英語)
According to Film Score Monthly's annual review of who's hot and who's tepid in the world of film scoring, they concluded that for 2007, Hans Zimmer is the hottest composer in Tinseltown (or Chintzville as I like to call it). I suspect for a lot of readers, that is just about the most depressing news in the history of the world and I can't say I'm thrilled or surprised. It's not even that John Williams should necessarily be top by default (after a spectacular 2005, he's be very quiet the past couple of years) but that as Zimmer gets progressively less inspiring as a composer, his profile becomes ever greater. There was a time when the patented Zimmer/Media Ventures sound was fairly fresh and a muscular way to score action films. Now it's everywhere and Zimmer's own scores barely feature any music by Zimmer, invariably featuring numerous additional music credits. Of course, when music is written and sold as a commodity, I guess it's easier for studios, producers and directors at the dimmer end of the spectrum to know what they're getting. None of this invention malarkey.
For all his recent slackness, Zimmer has, admittedly, composed some pretty good scores and Gladiator has had more impact than most. Indeed, most historical epic scores these days owe something to it, but rarely have its variety and good tunes (save for the blatant Holst lifts in the action music). Also, the collaborations work in the music's favour and aren't just a crutch; Lisa Gerrard actually makes a valuable contribution. Some may argue that her world music finale, Now We Are Free, isn't appropriate, but I must admit to the great heresy that it probably has more emotional connection than a good number of the historical epic scores of the past despite their musical superiority. Sorry Miklos. Unfortunately, dragging Gladiator into every new score has been a Zimmer passtime of late and so The Last Samurai sounds very similar, although the Horner-ish ethnic flutes work quite well. Then again, the simple and tedious score for Pearl Harbour is represented by the blandly noble Heart of the Volunteer.

As noted, Zimmer's earlier scores are generally more interesting and, even if they don't appeal to those who like his synth and orchestra approach. Then again, were someone to play the theme from Rain Man to me, I doubt I'd have any idea it was from said film; in fact, it's surprisingly inappropriate, one doesn't sense Zimmer has any feel for the characters at all. Where's Thomas Newman when you need him? Another effort for Ridley Scott, Thelma & Louise is far more evocative, with its twanging guitars and slightly tragic strings. The curious marimba melody of True Romance is another esoteric choice. It may not immediately evoke the tone of the film out of its frame of reference, but the slightly African rhythm does reflect Zimmer's affinity with African music.

There are surprisingly few outright action entries, but Crimson Tide is undoubtedly one of his most popular; with its stonking main theme and brilliant mix of synths, percussion, orchestra and chorus, is terrific. If the pure orchestral version here doesn't work so well, then it's a small testament to Zimmer's production skills. The same goes for The Rock, although again it comes across as a pale copy of its predecessor; the story of Zimmer's scoring life. Ironically, the recent entries on display generally highlight other composers; Patrick Cassidy's Vide Cor Meum is infinitely more interesting than Zimmer's own dreary music for Hannibal and Richard Harvey's Kyrie for the Magdalene is the best track of The Da Vinci Code album, even if it one of Zimmer's best recent efforts. Something which can't be said of Batman Begins which takes tuneless, ambient scoring to its extreme with one of the most dire comic book scores ever, which even James Newton Howard couldn't save in collaboration.

Zimmer's lighter side is often his best and most overlooked, notably here while Driving Miss Daisy. It's just a shame that neither As Good as it Gets nor Spanglish are included as both show a surprisingly light touch and that he has some compositional range. Another curious omission is the Oscar winning (as if that means anything, I'm talking about you Gustavo Santaolalla) The Lion King which is a pretty good score, as is The Power of One. The aforementioned African connection is disappointingly absent. The album rounds out with the first two Pirates of the Wherever It Is, including a suite from Klaus Badelt's score to the first film and from Zimmer's sequel score which, curiously doesn't credit Badelt's original themes. So who did write them? Hans? Klaus? Anybody else with a silly German name? No? Well, we'll all just sit here and guess then. It's arguable that this is an especially essential Zimmer collection as it doesn't quite represent his best work, not helped that half of the best tracks are by someone else, and the omissions are actually quite critical to highlighting his strongest scores. Performances are generally fine, even if the slick production Zimmer's scores always receive isn't always as evident here.
Film Music of Hans Zimmer - 09/10 - その改訂 Richard Wortel, 提出された (オランダの)
Tja. .. een Silva Screen cd. .. Ik moet vooraf even melden dat ik de CD via I-Tunes heb aangeschaft en dus niet over een eventueel CD boekje met informatie beschik.
Zo wist ik dus ook niet (dat las ik in de eerste recentie) dat Hans Zimmer daadwerkelijk bij de productie van deze CD betrokken was

Ik heb goede en slechte ervaringen met Silva Screen opnames. De beste herinneringen heb ik nog steeds aan "The Godfather Trilogy". Geweldig ge(re)produceerde opnames!

Maar goed. .. we hebben het nu over "Film Music Of Hans Zimmer". Ik ga geen opmerkingen maken over de repertoire keuze. Wat mij betreft is er een logische keuze gemaakt.

Het is heel gek en aan de andere kant heel natuurlijk om nu eindelijk eens niet die synthesizers te horen. Voor jullie beeldvorming : ik ben arrangeur en dirigent. Soms koop ik een Zimmer-soundtrack en moet ik toch nog even een paar keer luisteren: Is dit nu electronica of niet. .. Zet deze CD op en je hoor het verschil! Hans zou zelf eens wat meer de klankkleuren van het orkest moeten uitdiepen en de electronica in de kast moeten stoppen. Het is zoveel helderder en mooier!

Ik ga niet alle tracks per nummer behandelen. Ik vind het stuk voor stuk juweeltjes. Ik weet niet wie er verantwoordelijk is geweest voor de arrangementen, maar het is top. Een klein minpuntje. .. volgens mij zingt "het koor in het origineel op een bepaald moment in "Chevaliers De Sangreal" Ma-ri-a. .. en op deze opname is het slechts sylabisch "ha-ha-ha" Overigens wel veel helderder en duidelijker dan in de originele soundtrack.

De medly van Pirates vond ik overigens wel goed in elkaar steken, maar niet zo goed uitgevoerd. Een beetje hakkerig en niet "onder een boog" zoals de fragmenten in het origineel wel zijn.

Wil je kennis maken met Zimmer? Wil je Zimmer eindelijk eens electronica-vrij horen? Dan onmiddelijk deze CD kopen en koesteren!!

Richard Wortel


Film Music of Hans Zimmer - 10/10 - その改訂 Noemie de Langen, 提出された (オランダの)
Erg mooie cd!
Ik zag hem laatst liggen bij de mediamarkt en heb het gelijk meegenomen!
Sommige nummers kende ik nog niet, maar petje af voor Hans Zimmer.


不具合を報告するか、私たちに追加情報を送ってください!: ログイン

 



もっと