Rain Man

We gaan een klein beetje terug in de tijd, naar 1988. Klinkt gek, maar het is toch al weer bijna 20 jaar geleden dan Hans Zimmer gevraagd werd om naar Amerika te komen en voor de score van Rain Man te zorgen. We mogen regisseur Barry Levinson dankbaar zijn dat hij Hans Zimmer naar Amerika haalde. Niet alleen voor zij meesterwerken van 'The Lion King', 'Gladiator', the Roch' enzovoort, maar dankzij Zimmer kennen we ook Klaus Badelt, John Powell, James Dooley, Nick-Glennie Smith en Harry Greson Wiliams. Dit zijn maar ene paar namen van leden van Zimmers Media Ventures (van nu of al vertrokken). Zimmer 'won' voor zijn eerste Amerikaanse score direct een oscarnominatie! Ik neem de twee tracks van Zimmer even door.

'Leaving Wallbrook, On The Road'
Deze track is beter bekend als 'Rain Man Main Theme'. Met een waanzinnig thema zegt Zimmer 'Good Moring' tegen Amerika. Langzaam komt het thema in de eerste seconde van de track tevoorschijn. En dan meteen het motiefje dat iedere Zimmer fan kent. Eerst met een fluit waarvan ik de soort niet weet, twee keer, en later met een keyboard en wat trommelslagen. Deze track is tijdloos, altijd goed. Bij 1.38 krijgen we een rust te horen die het thema op een andere manier op zal starten. Weer twee keer de fluit waarbij de tweede keer het uitbundiger is, maar nu gebeurt dit twee keer achter elkaar en horen we dan pas het keyboard. Ook dit is helemaal geweldig.

'Las Vegas, End Credits'
Deze track begint eerst met keiharde trommelslagen en wordt vervolgens begeleidt door een elektrische gitaar en soms wat drum. Het lijkt een beetje op een poptrack omdat er ook popzang (rock) geschreeuw in voor komt. Nog niet zo goed als de vorige track, toch blijf ik door luisteren. Zimmer gebruikt veel elektronische effecten naast de rockinstrumenten voor deze soundtrack. Ik zit een beetje naar de track te luisteren met één hoop: Dat het hoofdthema nog minstens één keer terug komt. Bij 5.03 gaat het volume op nul, er zal hoogstwaarschijnlijk een nieuw thema komen. Nog geen hoofdthema lijkt het op het begin. We horen wat violen met een fluit een dramatisch/romantisch thema spelen. Bij 6.30 komt dan toch nog het hoofdthema terug. We horen een keyboard met verschillende varianten. Langzaam komen de gebruikelijke instrumenten (bij de vorige track) over die nieuwe heen waardoor we even goed het hoofdthema horen. Niet zo goed als bij de vorige track, maar wel lekker te beluisteren. Over het algemeen heb ik van de 11 minuten Zimmer toch nog kunnen genieten ondanks dat het erg kort was.

Mijn cijfer is een terechte 7. Dit omdat de tracks van Zimmer voor mij een acht waard zijn, maar de songs voor mij een minpuntje hebben. Ik had liever ene half uur extra score gehad maar het is niet anders. In ieder geval kunnen we elke dag genieten van het 'Rain man' hoofdthema. Altijd goed, niet langdradig, goede sfeer, gewoon goed.