De bekende regisseur John Singleton (Shaft, 2 Fast 2 Furious) regisseerde de spannende dramafilm Four Brothers. Mark Wahlberg is de bekendste acteur, die de rol van broer Bobby speelt. Deze behoorlijk geweldadige film was een redelijk succes.
Het verhaal gaat over vier verschillende adoptiebroers, die door moeder Evelyn zo goed en respectvol mogelijk zijn opgevoed. Maar dan komt moeder om het leven bij wat een overval op een winkel lijkt. Maar de broers gaan op onderzoek uit en het blijkt een moordaanslag te zijn op moeder. Met behulp van videobeelden uit de winkel weten ze de daders te achterhalen en schieten hen koelbloedig dood. Dan komen ze erachter dat een van de broers eerder een onderneming wilde beginnen, maar dit lukte niet goed. Uit het testament blijkt dat moeder haar geld aan hem schenkt. Maar, ook al heeft hij een goede verklaring, daardoor wordt hij wel de verdachte van de andere drie broers en het zet de onderlinge relaties op scherp...
De score is van David Arnold, die er een echte thrillerscore voor geschreven heeft. Arnold had al vaker samengewerkt met regisseur Singleton en kennelijk is dat goed bevallen, want deze film is de vierde samenwerking tussen Arnold en Singleton.
Voor Four Brothers heeft Arnold een nogal funky score gecomponeerd en een groot deel daarvan is niet in de film terecht gekomen. In plaats daarvan is de film volgestopt met allerhande populaire en minder populaire songs met een hoog soul gehalte, zoals van Marvin Gaye, The Four Tops, The Temptations, om een paar bekende namen uit de oude doos te noemen.
Varèse heeft toch een album uitgegeven met 13 tracks van de score van Arnold, zonder songs. Van die 13 tracks komen er 4 niet voor in de film, wat van de ruim 37 minuten durende score toch zo'n veertig procent is. Het album opent met de thematrack van de film, maar zelfs deze is niet opgenomen in de film. Andere tracks die niet in de film zijn gebruikt zijn '400k Plan', 'Cops and Businesses' en de afsluitende track 'Rebuilding the House'.
De openingstrack met het thema is een van de fraaiere tracks van de score en de soul komt je tegemoet op een degelijke manier. Daarbij worden de koperblazers volop ingezet op een funky ritme en melodie. De saxofoon en de trombone zijn de twee belangrijkste blazers, die hun melodie op een underscore van strijkers brengen. Er zit een zekere spanning in de muziek, maar ook een zekere zwoelheid. Het thema komt in andere tracks nog weer terug, maar niet meer zo sterk als in deze.
Een sterke track waarin het thema terugkomt is 'Thanksgiving'. Hierin zingt Bobette Jamison-Harrison woordloos mee met het thema, begeleid door een fluit. Beide geven deze track een soulvolle en warme klank.
Na nog wat rustiger en contemplatieve muziek neemt de spanning echter toe. Het grootste deel van de score bestaat dan ook niet zozeer uit soulvolle muziek, maar uit regelrechte thrillertracks. Die thrillermuziek begint aan het einde van 'Surveillance Camera' en het album gaat pas weer over naar meer ingetogen muziek bij de afsluitende track. Tussendoor zitten er nog wel wat rustmomenten, maar het stevige tempo en de dreiging bepalen de kleuring van de muziek. Met loopjes in die tracks die soms aan Jerry Goldsmith doen denken weet Arnold deze spannende muziek op een behoorlijk hoog niveau te houden. Soms ingehouden, soms met dissonante uitbarstingen, zo weet Arnold prima een dreigende sfeer neer te zetten. Vooral een track als 'Shoot Out' is heftig, met een hoog ritme en strakke hoge elektronische percussie. Halverwege is er een kort intermezzo, maar de actiemuziek gaat al snel weer in dat eerdere tempo verder.
Niet dat die dreigende of juist heftige sfeer nu zorgt voor aangename muziek om naar te luisteren, maar het is zonder meer kwalitatief erg goede muziek, die in de film prima aan z'n doel beantwoordt. De funky percussiestijl geeft de muziek een zekere urgentie. Maar de elektronische invloed op de muziek pakt niet alleen maar positief uit. Het keyboard en de geluiden en effecten doen het zeker niet overal even goed.
Een afwijkende track is 'Officer Down'. Dit is de enige vol symfonische track met prachtige orkestraties voor met name strijkers op underscore van koperblazers. Ook de piano speelt een fraai rol. De sfeer is wat melancholiek en Arnold's vaste orchestrator Nicholas Dodd heeft dit omgetoverd tot veruit de mooiste track van de score, met een mooie gedragen melodie, die het dramatisch effect van de muziek enorm versterkt.
Kortom, met Four Brothers heeft David Arnold een overwegend stevige score neergezet. Weliswaar zijn een flink aantal tracks redelijk rustig, toch voert spanning de boventoon. Die sfeer wordt op een funky of groovy manier neergezet, die niet iedereen zal aanspreken. Toch zit de muziek overwegend prima in elkaar, hoewel de elektronica soms wat roet in het eten gooit. Met een paar mooie tracks, die niet allemaal in de film gebruikt zijn, komt de waardering op 70 uit 100 punten.