Playing by Heart


Decca Records (0028946627525)
(0028946627525)
(0028946627525)
Film | Anno: 1999 | Formato: CD, Digital Download
 

Iscriviti ora!

Rimanete informati e richiedete l'accesso alle informazioni dei collezionisti!





 

# Traccia Artista/Compositore Durata
1.Remembering ChetChris Botti4:07
2.Playing By Heart5:34
3.Game of Hide and Seek3:15
4.TenderlyChet Baker6:38
5.I Didn't Love You Less1:29
6.A Place Inside Alive and Well3:28
7.Remembering ChetChris Botti4:18
8.Scene Unseen2:33
9.You Go To My HeadChet Baker5:53
10.I Want To Stay the Night3:15
11.Goodnight Moon2:56
12.Mark's Graveyard Site2:27
13.These Foolish ThingsChet Baker4:42
14.Playing By Heart - Vows RenewedChris Botti6:38
 57:13
Invia il tuo commento Nascondi le recensioni in altre lingue

 

Playing by Heart - 07/10 - Revisione del Lammert de Wit, presentato a (Olandese)
De Amerikaanse film Playing by Heart is een romcom-dramafilm die geregisseerd is door Willard Carroll, die slechts vier films op z'n naam heeft staan, waaronder ook The Runestone en Marigold. Het scenario voor de film is ook van zijn hand. De arty stijl van de film, met veel dialoog, die een soort mozaïek-verhaal vertelt heeft het niet tot een kassucces gemaakt, ondanks dat de film in de pers heel behoorlijk ontvangen is en er grote namen in meespelen.
Het verhaal draait om een aantal stellen en hun belevenissen in de liefde. Het eerste stel is een ouder echtpaar (Sean Connery en Gena Rowlands), waarvan de man een tumor heeft, maar dat niet wil weten en samen met z'n vrouw hun liefde voor elkaar bekrachtigt. Het tweede stel is een architect (Jon Stewart), die samen met een theaterdirecteur (Gillian Anderson) een relatie begint. Het derde stel is een zoon en z'n moeder (Jay Mohr en Ellen Burnstyn), die hun afstandelijkheid naar elkaar proberen te overbruggen nadat bij hem aids is geconstateerd. Dan is er een vierde stel (Anthony Edwards en Madeleine Stowe), waarvan zij getrouwd is met Hugh (Dennis Quaid). Hun huwelijk is stoffig geworden en de liefde verwaterd en zij zoekt middels overspel de spanning terug. Dan is er nog Keenan (Ryan Phillippe), die bang is voor een relatie en Joan (Angelina Jolie), die hem juist woest aantrekkelijk vindt...

Van de film is zowel een score-album als een soundtrackalbum verschenen. De score is van de legendarische John Barry, die er een tamelijk jazzy score voor componeerde, zoals regisseur Carroll dat voor ogen had. Carroll was een vijftiger jaren jazzliefhebber en wilde die muziekstijl gebruiken in z'n film. Chet Baker was in die vijftiger jaren een grote naam en ook Barry was een fan van Baker. Barry was in die tijd ook een gerenommeerd jazzmuzikant met z'n eigen jazzband. Toen Carroll hem vroeg voor de score met de wens om de muziek van Chet Baker hierin te integreren was Barry dan ook verheugd.
De producers vonden Barry's score echter niet passend genoeg en hebben meer dan de helft van zijn score vervangen. Christopher Young is toen gevraagd om, zeer tegen de wens van regisseur Carroll in, een aantal vervangende tracks te schrijven. Dat heeft Young gedaan, maar zijn naam kwam alleen in de aftiteling van de specifieke tracks voor en niet in de reguliere aftiteling. Op het score-album zijn geen tracks van Young meegenomen.

Wat wel op het album is meegenomen zijn drie tracks die niet door John Barry, maar door Chet Baker zijn gecomponeerd en gespeeld en niet in de film voorkomen. Dit zijn de meest jazzy tracks van het album en voor mij de minst aantrekkelijke. Het album is zo eigenlijk meer een soort tribute-album aan Chet Baker geworden dan een filmscore-album, getuige ook de titels van enkele Barry-tracks.
John Barry heeft voor de film een aantal behoorlijk jazzy tracks gecomponeerd, maar omdat hij zijn jazzmuziek nogal eens combineert met wat lichte strijkers, komt de muziek gelijk al veel prettiger over. Dat geldt niet voor alle jazzy tracks van Barry, want een paar van zijn tracks moeten dat orkestrale element missen en dat heeft voor mij gelijk een negatieve invloed op de beluisterbaarheid.

Het album bevat niet alleen maar jazzy muziek, want Barry heeft voor de film ook een redelijk aantal tracks gecomponeerd in zijn meer traditionele orkestrale aanpak. Die tracks hebben veel minder een jazzy kleuring, hoewel nog steeds een trompet, bespeeld door Chris Botti, de leidende melodie kan spelen, zoals in 'Remembering Chet'. Daarnaast zijn er tracks die vrijwel geen jazzy kleuring hebben, zoals 'Game of Hide and Seek', 'Scene Unseen', 'Goodnight Moon' of 'Mark's Graveyard Site', wat allemaal ingetogen en fraaie melodieuze tracks zijn. Ook een paar andere tracks zijn gedeeltelijk zo gearrangeerd, maar kennen dan daarnaast een meer jazzy getint gedeelte.

De afsluitende track is weer een wat meer jazzy getinte track, waarbij ook de orkestrale invloed behoorlijk aanwezig is. Dat zorgt ervoor dat deze laatste track van het album eigenlijk nog best wel fraai is, met de warme klanken van de gedempte trompet van Chris Botti als leidend instrument, op een underscore van strijkers en piano.

Kortom, met Playing by Heart heeft John Barry keurig voldaan aan de wensen van regisseur Carroll, die vroeg om een jazz-geïnspireerde score, met inbegrip van muziek van Chet Baker. De productiemaatschappij fietste echter door dit plan heen, waardoor veel van Barry's score de film niet gehaald heeft. De muziek op dit album is een afspiegeling van zijn muziek voor de score, waarbij ook drie originele tracks van Chet Baker zijn opgenomen. Dit zijn de meest jazzy tracks op het album. Het album bevat ook een aantal tracks die Barry in een rustige jazzy kleuring heeft gecomponeerd. Barry past echter ook zijn fraaie gedragen orkestrale klanken toe in zijn muziek voor deze film, zowel in combinatie met de jazzy melodieën als in zelfstandige en ingetogen, bijna romantische melodieën. Dat maakt dit album nog heel behoorlijk verteerbaar voor een niet-jazzliefhebber, al zijn die lichte melodieën soms wat aan de saaie kant. Het album krijgt zo een waardering van 71 uit 100 punten.


Segnala un errore o inviaci ulteriori informazioni!: Accesso

 



Di Più