Sacco and Vanzetti

De film Sacco and Vanzetti vertelt het verhaal van twee Italiaanse immigranten in Amerika. Het verhaal speelt zich af in de roerige jaren '20 van de vorige eeuw, toen alles wat niet politiek correct was gelijk verdacht was. Nicola Sacco en Bartolomeo Vanzetti waren tegenstanders van het toenmalige politieke systeem en werden opgepakt en onterecht beschuldigd van roof en moord, wat wereldwijd bekend werd als een van de smerigste onterechte veroordelingen in de Amerkiaanse geschiedenis. Beide mannen belandden hierdoor in de dodencellen, om na zeven jaar alsnog onschuldig middels de elektrische stoel geëxecuteerd te worden...

De film is wel aangeduid als spagetti-drama, omdat het een Italiaanse productie was. Ook de muziek is van de hand van een Italiaan, maar dan wel een van de grootste filmmuziekcomponisten aller tijden: Ennio Morricone.
De themamuziek van Morricone voor deze film is wereldberoemd geworden en ook de afsluitende song door Joan Baez zal menigeen wel kennen.
Het alum opent met de bijzonder fraaie thematrack 'Hope for Freedom'. De track is bekend geworden door de prachtige hobo-solo die het thema speelt en de violen die dit begeleiden. In de track 'Freedom from Hope' komt dit prachtige thema nog een keer terug.
Een groot deel van het album wordt in beslag genomen door 'The Ballad of Sacco and Vanzetti ', een driedelige song, waarbij Joan Baez de tekst maakte op de muziek van Morricone. De tekst is op basis van een brief van Vanzetti en beschrijft de gevoelens van beide mannen bij alles wat hen overkomt en hun inzet voor de rechtelozen en de armen. Prachtig is vooral in deel 1 het refrein, wat een stukje is uit de zaligsprekingen van Jezus. De gitaarbegeleiding op de underscore geeft een fraaie sfeer aan deel 1 van de song.
In deel 2 wordt de sfeer al donkerder en wat grimmiger en in deel 3 zingt Baez de tekst op dezelfde melodie, maar is de begeleiding verworden tot een bijna atonaal en melodieloze instrumentatie, met klavecimbelklanken en elektronische effecten als hoofdbestanddeel. De muziek verklankt daarmee de nood waarin de onschuldig gevangenen zich bevinden. Toch klinkt in de tekst wel moed door en geen wanhoop, wat enigszins in tegenstelling is tot de klank van de muziek. Die muziek maakt dit derde deel van de ballade lastig beluisterbaar.

De score heeft naast mooie muziek ook last van de typische non-muziektracks, waar Morricone patent op lijkt te hebben. Tracks als 'In Prison' of 'The Electric Chair' bestaan vooral uit 'geluid', waarbij met name 'The Electric Chair' uitsluitend bestaat uit het geluid van het zoemen van elektrische oplading. Erg irritant. Ook in andere tracks komt dit soort geluid voor, wat die tracks er niet prettiger op maakt.

Het album sluit af met de bekende song 'Here's to you', met een tekst van Joan Baez op muziek van Morricone. De tekst is een eerbetoon aan Sacco en Vanzetti, ofwel de Nicola and Bart uit de eerste regel van de zich steeds herhalende liedtekst.

Daarmee heeft de score voor Sacco and Vanzetti een fraaie afsluitende song gekregen. Ook de Ballad doet het goed op dit album, als je je even verdiept in de achtergrond van de film en het verhaal. Daarnaast zijn de beide instrumentale thematracks erg fraai. De non-muzikale tracks zijn wel erg storend aanwezig en halen de algehele waardering flink naar beneden, waardoor er slechts 72 van de 100 punten overblijven.