Alex & Emma


Bootleg 2003 Digital Download
Film Rilascio pellicola: 2003
 

Iscriviti ora!

Rimanete informati e richiedete l'accesso alle informazioni dei collezionisti!





 

# Traccia   Durata
1. Alex and Emma1:29
2. Alex and Emma1:59
3. Alex and Emma0:46
4. Alex and Emma0:54
5. Alex and Emma1:47
6. Alex and Emma0:31
7. Alex and Emma0:27
8. Alex and Emma0:37
9. Alex and Emma1:53
10. Alex and Emma0:25
11. Alex and Emma0:24
12. Alex and Emma0:40
13. Alex and Emma1:51
14. Alex and Emma0:41
15. Alex and Emma1:59
16. Alex and Emma0:48
17. Alex and Emma1:25
18. Alex and Emma0:10
19. Alex and Emma0:42
20. Alex and Emma1:33
21. Alex and Emma1:25
22. Alex and Emma1:48
23. Alex and Emma0:56
24. Alex and Emma0:59
25. Alex and Emma0:29
26. Alex and Emma1:17
27. Alex and Emma1:27
28. Alex and Emma2:37
29. Alex and Emma1:35
30. Alex and Emma0:47
31. Alex and Emma1:05
32. Alex and Emma0:31
33. Alex and Emma2:29
 38:25
Invia il tuo commento Nascondi le recensioni in altre lingue

 

Alex & Emma - 06/10 - Revisione del Lammert de Wit, presentato a (Olandese)
Dit is de 22ste recensie in de Marc Shaiman serie.

Vorige: The Out-of-Towners
Volgende: Down with Love

De Amerikaanse film Alex & Emma is een romcom die geregisseerd is door Rob Reiner (A Few Good Men, The American President, Flipped, Being Charlie). Het verhaal is losjes gebaseerd op een waargebeurd verhaal uit de negentiende eeuw. De film is door de critici slecht ontvangen en was ook een grote flop aan de kassa's van de bioscopen.
Het verhaal begint met de schrijver Alex (Luke Wilson), die zich in de nesten heeft gewerkt, waardoor de maffia binnen dertig dagen geld van hem eist. Dat geld wil zijn uitgever hem wel voorschieten, maar pas als zijn nieuwe boek af is. En laat hij nu net een 'writers-block' hebben. Hij heeft een idee voor een boek en huurt Emma (Kate Hudson) in, om in supersnel steno op te schrijven wat hij bedenkt, waarbij de film steeds wisselt tussen werkelijkheid en boekverhaal. Zijn boek gaat dan over een leraar (ook Wilson), die lesgeeft in het gezin van Française Polina (Sophie Marceau), waar au-pairs voor de kinderen zorgen. Die au-pairs (allemaal Hudson) volgen elkaar in sneltreinvaart op, en de laatste is Emma...

Waar Reiner de regisseur is kan het bijna niet anders dan dat Marc Shaiman de componist van de score is. En ook voor deze film geldt dezelfde wetmatigheid, die ook geldt bij de samenwerkingen van Spielberg-Williams, Burton-Elfman of Branagh-Doyle, om er een paar te noemen.
Dit album is van de promo die van de score van Shaiman is uitgekomen. De titels van de tracks ontbreken daarom, zoals bij veel promo-albums het geval is. Een Original Score album is nooit uitgebracht.

De film is een komedie en Shaiman heeft er dan ook een vrij luchtige score voor gecomponeerd, met veelal lichte orkestrale klanken. De eerste track opent met een bijna Caraïbisch sfeertje, waarna de muziek een nogal dreigende wending krijgt, een dreiging die doorloopt in de tweede track. De luchtigheid is dan nog ver te zoeken, terwijl die dreigende muziek niet erg aanspreekt, hoewel het goed gemaakt is en zo in een stevige thriller zou passen.
Vanaf de derde track draait de sfeer volledig om en komt Shaiman met een wat funky lounge-achtige track, die doorloopt tot en met de zevende, en waarin basloopjes, incidentele pianoklanken en elektrische gitaar de hoofdrol spelen, compleet met wat vervormde klanken.
Vanaf de achtste track wordt de muziek wat orkestraler en luchtiger, met vooral strijkers en houtblazer die de toon zetten. In de tweede helft van de negende track horen we dan de hoofdmelodie, die een beetje als thema gaat werken. Die melodie spreekt overigens niet echt tot de verbeelding en komt een beetje gedateerd over, hoewel in een moderner arrangement.

De romantiek begint een beetje door te breken vanaf de twaalfde track, waarin een getokkelde gitaar voor een warme noot zorgt. Ook in latere tracks komt die prettig getokkelde gitaar terug. In de dertiende track zorgen de nodige strijkers voor een prettig warme kleuring, maar de tweede helft krijgt een lichte jazzy touch, hoewel een solo viool er fraai doorheen breekt.
Die jazzy kleuring is een een aantal tracks nadrukkelijk aanwezig, soms echt als jazzy muziek, waaronder met name track twintig, soms ook met een wat meer funky kleuring.

Een van de fraaiste tracks is de zeventiende, waarin een getokkelde gitaar erg aangenaam samen speelt met de pianoklanken van Shaiman. Ook track tweeëntwintig is een prettige track, waarin de getokkelde gitaar volledig in een Spaanse ambiance is gezet, compleet met castagnettes en een vlotte, tango-achtige stijl.
De andere tracks zijn veelal een combinatie van strijkers en houtblazers met melodieën die wel aardig zijn, maar wat gedateerd overkomen. De sfeer is meestal tamelijk licht en luchtig, maar tegelijk wat saai. In een paar tracks komt dan ook die dreigende kleuring van het begin nog weer terug, wat de genietbaarheid los van de film niet ten goede komt.

Kortom, met zijn muziek voor Alex & Emma heeft Marc Shaiman een voor zijn doen wat magere score gecomponeerd. De muziek is weliswaar gevarieerd, maar de dreigende kleuring of juist de funky stijl in een behoorlijk aantal tracks helpt niet mee om er een aangename luistersessie van te maken. Daarnaast heeft een flink deel van de muziek een wat lichte en luchtige tint, zonder overigens de comedykleuring te benadrukken. Maar de melodieën laten het een beetje afweten en doen wat gedateerd aan, waardoor het allemaal wat saai overkomt, op een paar erg fraaie tracks na, waarin erg prettig op een gewone gitaar getokkeld wordt. Dat zijn dan ook eigenlijk de enige lichtpuntjes in een verder nogal tegenvallende score, die een waardering krijgt van 60 uit 100 punten.


Segnala un errore o inviaci ulteriori informazioni!: Accesso

 



Di Più