The Insider


Sony Music (5099749645820)
Film | Anno: 1999 | Formato: CD, Digital Download
 

Iscriviti ora!

Rimanete informati e richiedete l'accesso alle informazioni dei collezionisti!





 

# Traccia Artista/Compositore Durata
1.TempestLisa Gerrard/Pieter Bourke2:50
2.Dawn of the TruthLisa Gerrard/Pieter Bourke1:58
3.SacrificeLisa Gerrard/Pieter Bourke7:41
4.The SubordinateLisa Gerrard/Pieter Bourke1:16
5.ExileLisa Gerrard/Pieter Bourke1:39
6.The SilencerLisa Gerrard/Pieter Bourke1:37
7.BrokenLisa Gerrard/Pieter Bourke2:02
8.FaithLisa Gerrard/Pieter Bourke3:01
9.I'm Alone on ThisGraeme Revell2:01
10.LB in MontanaGraeme Revell0:49
11.Palladino MontageGraeme Revell0:42
12.IguazoGustavo Santaolalla3:10
13.Liquid MoonLisa Gerrard/Pieter Bourke4:05
14.RitesJan Garbarek5:33
15.Safe from HarmMassive Attack8:11
16.MeltdownLisa Gerrard/Pieter Bourke5:40
 52:15
Invia il tuo commento Nascondi le recensioni in altre lingue

 

The Insider - 06/10 - Revisione del Lammert de Wit, presentato a (Olandese)
De Amerikaanse dramafilm The Insider is gebaseerd op een waargebeurd verhaal en is geregisseerd door Michael Mann (Heat, The Last of the Mohicans, Public Enemies). Samen met scenarist Eric Roth heeft Mann het waargebeurde verhaal over een klokkenluider in de tabaksindustrie zoveel mogelijk gevolgd. Russel Crowe was 33 jaar oud toen hij de twintig jaar oudere Wigand ging spelen en heeft daarvoor z'n leefwijze omgegooid, zodat hij er daadwerkelijk veel ouder uit zag, zonder al teveel grime. De film is in de pers lovend ontvangen en kreeg maar liefst zeven Oscarnominaties, maar won er geen. Daarnaast kreeg de film veel meer nominaties en won diverse daarvan. Toch was de film nauwelijks succesvol aan de kassa's van de bioscopen, waar men eigenlijk geen verklaring voor kon geven.
Het verhaal begint met een kennismaking met het tv-programma '60 minutes', waarin zaken aan de kaak worden gesteld via interviews. Vervolgens wil journalist en producer Lowell Bergman (Al Pacino) iets weten over specifieke documenten over de tabaksindustrie die hij heeft en benadert hij Jeffey Wigand (Russell Crowe), die bij een tabaksfabriek werkt, voor toelichting. Maar die blijkt erg terughoudend te zijn en steeds terug te vallen op z'n geheimhoudingsverklaring. Bergman ruikt onraad, vooral wanneer Wigand door z'n werkgever tot meer geheimhouding wordt gedwongen. Ze raken met elkaar in gesprek, maar Wigand blijkt bang om informatie te geven omdat dan z'n toelagen en pensioen in gevaar komt. Wigand neemt ontslag en wordt leraar, maar dan wordt bij hem ingebroken en krijgt hij dreigtelefoontjes en zelfs een doodsbedreiging...

De muziek bij deze film is van Lisa Gerrard en Pieter Bourke. Hun muziek bij de film is tamelijk atmosferisch in z'n elektronische arrangementen, maar het begint allemaal wat steviger met de openingstrack 'Tempest'. De sfeer van deze track doet een beetje etnisch aan, vooral vanwege de gebruikte percussie en de Arabisch aandoende zang van Gerrard. De muziek is in de film te horen in relatie tot de inleidende aflevering van het tv-programma, waarin een leider van een Arabische terroristengroep wordt geïnterviewd. De muziek is nauwelijks melodieus en herhaalt voortdurend hetzelfde melodieuze motief. De percussie moet zorgen voor de muzikale impact en doet dat redelijk. Deze track is overigens niet voor de film geschreven, maar komt van het gezamenlijke Duplicity studio-album van het duo. Op dat album staat ook de track 'Sacrifice'.
Vanaf de tweede track wordt de muziek wat trager en etherischer, waarbij de muziek een soort underscore-gevoel geeft. Melodie is vaak slechts een bijkomstigheid, waardoor veel van die tracks tamelijk aan de saaie kant zijn. Zo bestaat 'The Subordinate' vooral uit een lage vibrerende grondtoon, waar allerlei percussie en elektronische geluiden overheen gezet zijn, zonder enige vorm van melodie. 'Exile' is meer een soort soundscape-track, ook zonder noemenswaardige melodie. In 'Liquid Moon' kabbelt de underscore nogal traag voort, met nauwelijks melodie, waarbij die alleen is voorzien van wat beperkte percussie en vervreemdende elektronische klanken.
Uitzonderingen zijn wanneer Gerrard haar stem op haar specifieke, wat holle manier gebruikt. In 'Sacrifice' pakt dat goed uit en deze track is zelfs redelijk melodieus, vooral door de fraaie, wat melancholieke zang van Gerrard. De elektronische underscore kabbelt in een rustige, wat eenvoudige structuur, voort, maar klinkt best heel aardig. Daarmee is dit een van de fraaiste tracks van het album, hoewel de track van het studio-album Duplicity komt en niet voor de film geschreven is.
Dat fraaie geldt dan weer veel minder voor 'The Silencer', met nauwelijks enige underscore, hoofdzakelijk Gerrard's zangstem in een wat trieste en beperkte melodie.

'Broken' en vooral 'Faith' zijn twee fraaiere tracks, waarbij in de eerste het gebruik van een piano opvalt en in de tweede het gebruik van een kerkklok. De wat traag lopende muziek klinkt best heel aardig, met vaak fraaie harmonische klanken.

Het album sluit af met de track 'Meltdown' van Gerrard en Bourke, een track met een wat grillige melodie, hoewel het eigenlijk nauwelijks melodie mag heten. Gerrard zingt wat jankend, met veel verlopende klanken, overigens zonder haar bekende 'holle' geluid. De elektronische underscore is beperkt, waarbij de drumpercussie juist extra opvalt. Geen fraaie afsluiter.

Dan zijn er nog de tracks van drie andere componisten. Graeme Revell heeft de nodige aanvullende muziek voor de film gecomponeerd, waarbij hij de sfeer van Gerrard en Bourke heeft gevolgd. Zijn track 'I'm Alone on This' heeft dan ook een vergelijkbare etherische kleuring. Dat geldt overigens nauwelijks voor de beide daarop volgende korte tracks, die veel spannender klinken en daardoor duidelijk aantrekkelijker zijn.
Gustavo Santaolalla schreef de track 'Iguazu' voor zijn studio-album Ronroco, een track die door regisseur Mann is geselecteerd voor zijn film. Dat laatste geldt ook voor 'Rites', van de Noorse saxofonist Jan Gabarek, van zijn gelijknamige album. De track is voor de film overigens flink ingekort. Beide tracks horen bij de fraaiere van het album.
Tot slot is er nog een song, die gezongen wordt door de band Massive Attack, verreweg de langste track van het album. Het is een stevige electronic rock-song, een remix, met een vlot, maar wat irritant doorlopend ritme, waarbij de zangeres zingt en de zanger rapt. Wel goed gemaakt, maar dat soort remixen ligt mij niet zo.

Kortom, dit album van The Insider is een soundtrackalbum, waarbij scorecomponisten Lisa Gerrard en Pieter Bourke de meeste muziek voor hun rekening nemen. Echter twee van hun fraaiste tracks komen van een eerder studio-album. Dat geldt ook voor de tracks van Santaolalla en Gabarek, die ook bij de fraaiere tracks van het album horen. De muziek die speciaal voor de film is gecomponeerd is op dit album relatief beperkt en bestaat voor een flink deel uit wat atmosferische muziek van Gerrard en Bourke, aangevuld met drie tracks van Graeme Revell. De lange song van Massive Attack is niet helemaal mijn stijl, al is de song best redelijk beluisterbaar. De waardering voor het geheel van deze tracks komt zo op niet meer dan 60 uit 100 punten.
The Insider - 08/10 - Revisione del Joris Kessels, presentato a (Olandese)
Het is altijd grappig om te bemerken dat je met iedere soundtrack een bepaalde band hebt, dat iedere soundtrack in een andere context geplaatst kan worden. Niet alleen het verloop van je waardering voor een soundtrack, maar voorral wanneer en hoe je deze bemachtigd hebt en wanneer je de soundtrack beluisterde. Zo is de soundtrack van de The Insider voor mij ook in een duidelijke context te plaatsen. Op een middag in 1999 de soundtrack gekocht, net na het zien van de film met mijn toenmalige vriendin in één van de grote maar uitgestorven bioscoopzalen van Metropolis (Antwerpen). Vervolgens de cd op repeat gezet tijdens het achtereenvolgend lezen van de drie boeken van ‘In de Ban van de Ring’. Dat is natuurlijk niet interessant voor jullie maar het beïnvloed wel de beoordeling van deze soundtrack. Als ik deze cd opzet kom ik namelijk weer helemaal in mijn eigen denkwereldje van de hobbits, elfen, orks en tovenaars en dat is geweldig!!

De muziek met de wat aparte en mysterieuze klanken is met name sfeerscheppend en voornamelijk uiterst dramatisch. De track ‘Sacrifice’ is het hoogtepunt van de soundtrack en het toppunt van dramatiek, Lisa Gerrard doet dit geweldig! Het was ook deze track samen met ‘Iguazo’, die mij heeft doen besluiten om de cd te kopen. Ik herinner me nog de uiterst drukke scene waarin Jeffrey Wigand (de hoofdpersoon) in de auto zit en wordt overspoeld door journalisten. In de scene is echter geen enkel omgevingsgeluid te horen en treedt de muziek van Pieter Bourke en Lisa Gerrard op de voorgrond als toonbeeld van de gevoelens van de in zichzelf gekeerde Jeffrey Wigand. Verder is de op één na laatste track een heerlijke ontlading.

Het is voor mij moeilijk om deze muziek buiten een bepaalde context te plaatsen, maar als je van drama of Lisa Gerrard houdt mag deze cd zeker niet in je collectie ontbreken
The Insider - 10/10 - Revisione del Wim Wolffers, presentato a (Olandese)
Film the insider
Film the Gladiator
Golden Globes: Best Original Score (Candidato)


Segnala un errore o inviaci ulteriori informazioni!: Accesso

 



Di Più