The Relic


Film | Anno: 2012 | Rilascio pellicola: 1997 | Formato: CD
Edizione limitata: 500 copie
 

Iscriviti ora!

Rimanete informati e richiedete l'accesso alle informazioni dei collezionisti!





 

# Traccia   Durata
1.The Relic Suite I10:57
2.Main Titles3:40
3.Main Title (Alt)0:45
4.Main Titles4:57
5.Searching2:08
6.Deadly Cargo1:33
7.Deadly Cargo (Alt)0:39
8.Dr Whitney's Office0:20
9.Packing Leafs (Unused)0:21
10.Burning Leafs0:45
11.First Attack0:20
12.First Attack (Alt)0:20
13.Testing The Fungus0:37
14.Who's There1:33
15.D'Agosta Visits Dr. Green0:21
16.The Morgue0:14
17.Test Results1:00
18.Exhibit Preview (Mix 1)3:07
19.Exhibit Preview (Mix 2)3:03
20.Searching The Basement1:31
21.The Beast Awakens0:28
22.Shots In The Dark1:26
23.Big Ass Beatle1:07
24.Fixing The Relic0:15
25.Patron's Arrive1:16
26.The Gala0:39
27.Hormones1:05
28.On The Trail0:21
29.Shutting Down The Lab0:40
30.The Coal Tunnels2:39
31.The Coal Tunnels (Alt 1)2:38
32.The Coal Tunnels (Alt 2)0:35
33.The Coal Tunnels (Alt 3)1:03
34.Second Attack / D'Agusta On The Run0:57
35.Second Attack / D'Agusta On The Run (Alt)0:56
36.Stairway To Hell1:24
 55:40
# Traccia   Durata
1.Prelude To Murder2:24
2.Lights Out (Mix 1)3:19
3.Lights Out (Mix 2)3:16
4.Lights Out (Alt)3:17
5.Lights Out (Alt 2)3:21
6.Grisly Discovery2:12
7.Grisly Discovery (Alt)2:13
8.Dark Hallway / The Jumper1:32
9.Dark Hallway / The Jumper (Alt)1:33
10.A Serious Problem1:53
11.In The Dark0:18
12.The Beast Attacks1:45
13.The Beast Attacks (Alt 1)1:42
14.The Beast Attacks (Alt 2)1:44
15.SWAT Team Attacks3:16
16.SWAT Team Attacks (Alt 1)3:14
17.SWAT Team Attacks (Alt 2)3:14
18.SWAT Team Attacks (Insert)0:35
19.Setting The Trap2:22
20.Setting The Trap (Alt 1)2:21
21.Setting The Trap (Alt 2)0:19
22.Lucky Bullet0:34
23.Lucky Bullet (Alt 1)0:59
24.Lucky Bullet (Alt 2)1:29
25.Face To Face6:04
26.End Credits5:00
27.End Credits (Version 2)4:57
28.The Tunnels4:03
29.The Relic Suite II10:03
 78:58
Invia il tuo commento Nascondi le recensioni in altre lingue

 

The Relic - 03/10 - Revisione del Lammert de Wit, presentato a (Olandese)
In 1997 regisseerde Peter Hyams de horrorthriller The Relic, een film met een lugubere SF-impact. De film is gebaseerd op het gelijknamige en erg succesvolle boek van Douglas Preston en Lincoln Child. Het boekverhaal speelt zich voor een groot deel af rondom het American Museum of Natural History in New York, maar de museumdirectie wilde niet aan de film meewerken omdat de film mogelijk een negatieve invloed zou hebben op de bezoekersaantallen, vanwege het horrorkarakter. Daarom zijn de producers uitgeweken naar het gelijksoortige museum in Chicago, die er geen problemen mee had. De nogal bloederige film is wisselend ontvangen, maar kwam lang niet uit de kosten en is daarom geflopt.
Het verhaal begint in Zuid-Amerika, waar een onderzoeker een inheemse stam bezoekt en daar een soort soep te drinken krijgt. Een schip, die spullen voor hem naar Chicago zou brengen, vaart richting de stad op de Illinois River, maar blijkt stuurloos. Onderzoek wijst uit dat de bemanning dood onderin het schip ligt. De spullen uit het schip worden naar het museum gebracht en onderzocht. Dan vallen er doden in het museum en blijkt er een gedrocht te huizen, die alles met die zending uit Zuid-Amerika te maken heeft...

De muziek voor de film is gecomponeerd door John Debney. Debney was net begonnen aan z'n weg van televisiefilms naar de grotere producties, met als doorbraak zijn machtige score voor de magere film Cutthroat Island in 1995. Daarna kwam Sudden Death, Debney's eerste samenwerking met Hyams, waarna hij Debney opnieuw vroeg voor The Relic, z'n eerste echte horrorscore, die echter wat mager ontvangen is. Maar kennelijk is de score door Hyams gewaardeerd, want ook voor Hyam's film End of Days mocht Debney de score schrijven, wat een score is geworden van een hoger niveau, met muziek die van zichzelf al zo creepy is, dat ik moeite had om hiernaar te luisteren.

Debney heeft kennelijk voor zijn eerste schreden op het horrorpad een aantal scores beluisterd die andere componisten voor vergelijkbare films hadden geschreven, zoals die van Jerry Goldsmith voor Alien, waarin ook een monster zich beweegt in tunnels en waarbij mensen opgesloten zitten in een relatief beperkte ruimte en niet ontsnappen kunnen, een gegeven dat in die jaren in veel films terugkwam. Debney past in zijn score een flink aantal effecten toe die voor dergelijke scores bijna verplichte kost zijn. Voor zo'n eerste score in die stijl is dat natuurlijk niet zo vreemd, maar erg origineel is het ook niet.

De film moet de spanning hebben van de vraag of het monster de hoofdpersonages kan verschalken of niet, en die spanning wordt in de score ingekleurd met veel lawaai, atonale klanken, standaard plotselinge uitbarstingen, die als schrikeffect werken, stampende violen, a-ritmische percussie, jankende geluiden en andere creepy klanken. De orkestrale muziek heeft vooral ook gebrek aan melodie, wat uiteraard heel vaak het geval is bij muziek voor spannende scenes. Maar dat gebrek aan melodie wordt niet gecompenseerd door originaliteit, zoals fraaie solo-instrumenten die uit de muzikale brij opstijgen, of opvallende motieven in een fraaie setting. Ze komen wel beperkt voor, maar het komt allemaal niet goed uit de verf. Dat zorgt er voor dat een flink deel van de score behoorlijk saai is.
Wat opvalt is dat Debney geen koorklanken toepast. De muziek is allemaal orkestraal, waarbij vooral de violisten aan de bak moeten. Maar ook lage koperblazers komen in veel tracks voorbij met staccato-achtige bas-pulsen. Regelmatig past Debney daarnaast vreemdsoortige klanken toe, die zowel akoestisch als elektronisch zouden kunnen zijn. Maar ook zijn er een flink aantal tracks die voor een groot deel bestaan uit minimalistische klanken, of zelfs bijna niet hoorbare geluiden, die dan naar een plotselinge uitbarsting leiden.

De albumset bestaat uit 2 delen. Daarbij is het eerste deel wat meer dreigend van toon, terwijl het tweede deel veel aggressiever van toon is, vooral vanwege de aanvallen van het monster en de aanvallen op het monster. Die agressieve muziek wordt vooral gebracht door die eerder genoemde stampende strijkers, die in een pulserende staccato, samen met koperblazers en percussie voor een stuwende ritmiek zorgen. De kleuring hiervan is echter nogal boosaardig, waardoor dit geen prettige muziek is om lang naar te luisteren. Vooral op deze extra uitgebreide versie van de score, met een looptijd van maar liefst ruim 100 minuten wordt je daar af en toe niet helemaal vrolijk van.

Kortom, met zijn score voor The Relic heeft John Debney een min of meer standaard horrorscore gecomponeerd. In de muziek worden de geijkte horrorklanken gepresenteerd, die in de film vast effectief zullen zijn, maar die je als luisteraar naar de score al veel vaker gehoord hebt. Voor originaliteit in dit genre hoef je niet bij deze score te zijn, maar het is dan ook best lastig om voor horrormuziek origineel te zijn. Toch ontbreekt het de score aan het nodige, zoals een melodieuze ontwikkeling of zelfs een thema. Echt chaotische muziek ontbreekt, dus dat is weer een pluspunt, maar dissonante klanken komen regelmatig terug in deze vol orkestrale score.
Omdat ik de waardering voor een score geef als aangename luistermuziek, is dat voor een horrorscore nooit hoog. Daarom geef ik ook een waardering voor de muziek op zichzelf als horrormuziek, die op 68 uit 100 punten komt. Maar als aangename of verrassende luisterscore is dit album veel te lang en komt de waarding op 31 uit 100 punten.

Altre versioni di The Relic (1997):

Relic, The (1997)
Relic, The (2013)


Segnala un errore o inviaci ulteriori informazioni!: Accesso

 



Di Più