Nu Batman weer volop in de belangstelling staat, wordt het eens tijd om de ECHTE Batman klassieker uit de kast te halen. Met ECHT bedoel ik dus de allereerste film van de Gevlederde, toen verfilmd door Tim Burton en muzikaal begeleid door Danny Elfman. Het verschil in stijl met de hedendaagse Batmans kan niet groter zijn: De fantasieloze aanpak van Nolan is misschien spijtig, maar de verhaallijn(en) is gewoonweg vele beter, net zoals de special effects. Het decor van Nolan past ook gewoon beter bij Batman dan het decor dat Burton had geschapen, maar niettemin, het is gewoon fantasieloos. Ook het verschil in hoe The Joker gespeeld wordt is gigantisch, maar toch o zo gelijkend: gelijkend omdat de rol twee keer enorm geweldig en intensief vertolkt wordt. Jack Nicholson mocht het in 1989 doen, bijna 19 jaar later kroop de betreurde Heath Ledger in de huid van The Joker. Het verschil kon niet immenser zijn: Nicholson maakte van The Joker een clown met een ziekelijk gevoel voor humor, in zekere zin speels en maniakaal. Dat maniakale is bewaard gebleven door Heath Ledger, maar die maakt er regelrecht een psychopaat van!! En op wat voor manier!! The Joker toont zich een meester in de psychologische spelletjes. Maar nu, genoeg geleuterd over het acteren, de muziek nu.
De muziek van Batman Begins was echt wel goed, speciaal in zekere zin, de muziek voor the Dark Knight vond ik toch al iets minder. Dus, dan gewoon de ouwe getrouwe uit de kast halen en luisteren!
De Main Titles zijn gewoonweg heerlijk om naar te luisteren: Bruut, Bombastisch met de grote B, en vooral, de stijl van Elfman hoort gewoon bij Tim Burton. De Main Titles slepen je gewoon mee in het verhaal, wat altijd geweldig is, en juist daarom vormt Batman nu nog zo'n leuke filmervaring. De impact van die film is weliswaar minder dan Batman Begins, en zeker The Dark Knight, maar toch, entertainment à la lettre.
Voor the Joker worden er "walzen" gebruikt, met soms een kermis ondertoon. Hij is de clown natuurlijk.
Uiteindelijk valt er niet veel over deze score te zeggen, behalve: Geweldig. De score is intens, druk, maar nooit ontaard het in wansmakelijke chaos. Het blijft ook boeien de muziek, van deze Batman, iets waar Batman Begins, en vooral The Dark Knight wel wat problemen mee hadden. Elfman weet ook treffend de geest van Batman, het stripverhaal, uit te drukken. Nergens waan je je in een echte wereld, maar in een comic, met levensechte personages. En om juist die essentie te raken, moet je zijn zoals Elfman: Iemand met veel fantasie en dat ook juist in zijn muziek kan leggen, getuige Edward Scissorhands.
Wat betreft de film, ben ik geneigd om de laatste twee (BB en TDK) te kiezen, maar voor muziek kies ik radicaal voor deze Batman. Dit is gewoon puur genot, als je tenminste houdt van drukke scores, bombasme. Je hoeft zelfs niet per se een fan te zijn van zulke muziek, om deze muziek te waarderen. Je doet het gewoon, en Elfman is daar schitterend in gelukt. The Main Titles laten je kennis maken en sleuren je gewoon mee. Eén woord: Fantastisch!!