Training Day

Training Day is een nogal harde Amerikaanse film van regisseur Antoine Fuqua en speelt zich af in de slechte buurten van Los Angeles, waarbij een ontluisterend beeld wordt neergezet van het milieu in die wijken.
Het verhaal draait om drugsagenten Harris (Denzel Washington) en Hoyt (Ethan Hawk). Hoyt moet een beoordeling krijgen en hij wordt daarvoor een dag ingedeeld bij Harris, die hoog staat aangeschreven bij z'n collega's en het stadsbestuur. Maar al snel komt Hoyt erachter dat de methoden van Harris nogal opmerkelijk zijn. Harris hanteert een strategie van 'verdeel en heers' in de louche buurten van LA. Daarbij schuwt hij niet om de wet aan z'n laars te lappen en de regels van de straat te honoreren. Maar Hoyt kan deze manier van werken niet accepteren en dat leidt tot botsingen met verstrekkende gevolgen...

De score van Training Day is gecomponeerd door Mark Mancina en dit scorealbum bevat de complete score van de film, op twee cd's.
Mancina heeft een score gecomponeerd met een donker gekleurde stijl met een hoog synthesizergehalte. In tegenstelling tot andere bekende scores van Mancina van een paar jaar eerder is de muziek voor Training Day niet erg melodieus en ook een fraai thema ontbreekt. De muziek geeft vooral een sfeertekening en die sfeer is zoals de sfeer in de film, donker, benauwend, dreigend. In die zin heeft Mancina een uitstekende score gemaakt, die heel goed bij de film past. Maar om te beluisteren is dat toch een stuk minder.

De muziek in de verschillende tracks is stevig en er staat vrijwel constant een donkere en zware percussie onder, samen met zware basklanken. Dat maakt het tot heftige muziek. De klanken van een groot deel van de muziek worden vrij lang aangehouden en klinken op zich meestal wel behoorlijk harmonisch, maar de arrangementen bieden vooral dreiging. Constant is er een underscore van donkere geluiden aanwezig, die vooral uit de synthesizer komen. Die constante donkere underscore zorgt voor die atmosfeer van spanning en dreiging. Daar bovenop zet Mancina dan z'n andere klanken en melodieën, hoewel melodieën een groot woord is; het zijn meer klankvariaties dan melodieën.

Een factor die nog voor de broodnodige variatie zorgt is de percussie. Die is per track anders, maar toch steeds nadrukkelijk aanwezig en meestal met een flinke dosis heftigheid. Toch klinkt er af en toe in tracks een iets luchtiger percussie door met meer heldere klanken. Maar elke keer zorgt de percussie voor een behoorlijke drive en urgentie in de muziek. Daar komt bij dat Mancina heeft afgezien van het gebruik van veel dissonante klanken of atonale momenten. En de spanning wordt niet bereikt door het invoegen van chaotische muziek, maar juist door de arrangementen en het tempo.

Meestal is de melodie veruit ondergeschikt aan de sfeerkleuring, maar er zijn een paar tracks die hier de positieve uitzondering op zijn. De drie 'Alonzo' tracks zijn hier voorbeelden van. In die meer melodieuze tracks is de dreiging wat verder op de achtergrond toch wel steeds aanwezig, maar de melodie geeft een wat meer opgewekte kleur aan de muziek. En dat is af en toe wel nodig, want anders zou je bijna gedeprimeerd raken van de muziek. En dan is bijna honderd minuten constante dreiging ook wel meer dan genoeg voor een paar weken.

Een aardigheidje op de score is dat er een paar tracks op CD 2 staan met live scoring opnames, tracks 13, 14 en 15. Dit is wel aardig, maar voegt weinig toe.

Kortom, met Training Day heeft Mark Mancina voor de film een goede score gemaakt. De muziek ondersteunt uitstekend de sfeer waaronder de beide agenten moeten werken en de spanning en dreiging die dat met zich meebrengt. Maar om te beluisteren is toch iets anders. Dan kom je bij het beluisteren van deze score niet echt in een opgewekte stemming. De constante dreigende sfeer in de muziek maakt het enerzijds tot een wat eentonige luisterervaring, maar anderzijds zorgt de variatie in met name de percussie toch voor steeds weer een soort prettige drive in de muziek. De muziek is ook nauwelijks dissonant of chaotisch en dat maakt dat de muziek op zich best wel gemakkelijk te beluisteren is.
Toch zorgt de algehele sfeer van dreiging en spanning dat je de score niet al te vaak zult beluisteren. De waardering blijft dan ook hangen op 63 uit 100 punten.