The Accidental Tourist


Warner Bros. Records (0075992584623)
Warner Bros. Records (0075992584647)
Film | Anno: 1988 | Rilascio pellicola: 1988 | Formato: CD, Vinile, Cassetta
 

Iscriviti ora!

Rimanete informati e richiedete l'accesso alle informazioni dei collezionisti!





 

# Traccia   Durata
1.Main Title2:31
2.Maron Alone4:41
3.Trip to London1:52
4.The Healing Process5:09
5.Fixing the Plumbing3:13
6.On a Rainy Afternoon3:10
7.A Second Chance3:10
8.Wedding Scene2:49
9.Back with Sara4:03
10.Bedroom Conversation4:36
11.Rose and Julian2:08
12.A New Beginning3:26
13.End Credits (A Second Chance)3:10
 43:58
Invia il tuo commento Nascondi le recensioni in altre lingue

 

The Accidental Tourist - 06/10 - Revisione del Lammert de Wit, presentato a (Olandese)
Recensie herschreven op 2023-12-02

De Amerikaanse dramafilm met komische accenten The Accidental Tourist is geregisseerd door de beroemde Lawrence Kasdan (Body Heat, The Big Chill, Silverado, Wyatt Earp, Dreamcatcher), die ook meewerkte aan de productie en aan het scenario. Het verhaal is gebaseerd op het gelijknamige boek van Anne Tyler. De film kreeg vele nominaties voor prijzen en won er diverse, waaronder een Oscar voor Beste Bijrol. De critici waren erg positief en ook in de bioscopen was de film een groot succes.
Het verhaal draait om Macon Leary (William Hurt), die reisgidsen maakt. Hij is getrouwd met Sarah (Kathleen Turner). Hun zoon is onlangs vermoord en dat geeft zoveel moeilijkheden, dat dit op een scheiding uitloopt, waarbij hij in het huis mag blijven wonen en ook de hond mag houden. Dan ontmoet Macon Muriel (Geena Davis), die hondentrainingen geeft. Hij huurt haar in en zij ziet hem wel zitten, en vertelt hem dat ook. Macon zelf is niet zo'n zelfverzekerd type, en Muriel neemt hem op sleeptouw...

De muziek bij dit komisch drama is van John Williams, die er een nogal melancholieke score voor componeerde. Hij heeft geen groot orkest ingezet, maar heeft de muziek nogal beperkt gehouden, met een aantal aantal strijkers, piano en houtblazers. Ook de percussie blijft heel beperkt, terwijl een paar keer ook andere instrumenten te horen zijn.
De muziek staat in mineur, wat de kleuring een beetje dramatisch maakt, maar Williams legt daar niet al teveel nadruk op, want regelmatig laat hij via het arrangement een paar kleine zonnestraaltjes doorbreken. De muziek klinkt dan wat vlotter en vrolijker, zonder overigens uit de mineur te komen. De themamelodie is eigenlijk een zestonig motief, dat regelmatig op de piano voorbij komt, maar ook geregeld door strijkers gespeeld wordt. Het is niet echt een aansprekend thema, maar dat komt ook omdat deze in mineur staat en een wat afwijkende toonsetting heeft. Vooral in de track 'Fixing the Plumbing on a Rainy Afternoon' (dat is 1 track) laat dit thematische motief regelmatig voorbij komen.

In een track als 'A Second Chance' verwacht je steeds dat de muziek een wat romantischer kleuring krijgt, maar dat gebeurt niet. Williams blijft steeds in diezelfde mineure klanken hangen. Dat maakt de muziek van de score wel consistent, maar heeft tot gevolg dat eigenlijk nergens de zon doorbreekt. Zelfs in een track als 'Wedding Scene' wil het maar niet romantisch worden. Het blijft een beetje die melancholieke kleuring houden, wat misschien ook wel de bedoeling van Williams of regisseur Kasdan was, maar als luisteraar naar de muziek, los van de film, valt het allemaal niet echt mee. En dat blijft zo doorlopen tot aan de laatste noot van de score.

De muziek van deze score is overigens wel herkenbaar als een Williams-score, want zijn typerende arrangement-eigenschappen zitten er duidelijk in verweven. Die eigenschappen typeren ook veel van zijn andere scores, als ET, of die voor Harry Potter. De akkoorden zijn vaak net een beetje anders dan anders en vaak een beetje off key, waardoor de muziek net even wat ongemakkelijker in het gehoor ligt. Zijn muziek zet je vaak net even op het verkeerde been. Mij ligt dat niet zo, maar veel anderen vinden dit prachtig. Het is wellicht ook de reden dat Williams door velen zo hoog gewaardeerd wordt.

Williams heeft hiermee een vrij rustige score gecomponeerd, met veel ingetogen en kalm verlopende tracks. De muziek wordt soms weliswaar iets vlotter gespeeld, maar het blijft allemaal heel ingetogen klinken, wat mede komt door het beperkte instrumentarium dat Williams ingezet heeft. De muziek is overigens zeker niet minimalistisch.

Kortom, met zijn muziek voor de dramafilm met komische noot The Accidental Tourist heeft John Williams een nogal dramatisch gekleurde score gecomponeerd. Hij heeft dat op een ingetogen manier gedaan, met een beperkt aantal instrumenten, waarbij koperblazers vrijwel ontbreken. Ook percussie is nauwelijks aanwezig. De muziek staat geheel in mineur, wat de muziek een wat triestige kleuring geeft. Samen met de typerende Williams harmonieën, die net even iets afwijken van het harmonieuze, leidt dat ertoe dat de muziek net niet helemaal aanspreekt en een beetje aan de saaie kant blijft. De waardering komt dat ook niet hoger dan een wat magere 64 uit 100 punten.
The Accidental Tourist - 08/10 - Revisione del Mitchell Tijsen, presentato a (Olandese)
Tijdens deze donkere dagen van het jaar heb je eigenlijk muziek nodig die je wat opfleurt, muziek die passend is bij de tijd van het jaar. Maar soms is het ook heerlijk om een score uit de kast te trekken waar nog niet veel publiek voor is. Een score die eigenlijk heel klein gehouden is door de componist terwijl de score een plaatje is. Ik heb het hier natuurlijk over de wonderlijke muziek van The Accidental Tourist, een klein kunstwerkje gemaakt door niemand minder dan de grote componist: John Williams. Een componist die te maken heeft gehad met grootschalige projecten maakt een kleine score, dat is natuurlijk ook is leuk om te zien/horen. Zijn score voor de onbekende Accidental Tourist is naar mijn mening niet één van zijn allerbeste werken maar het mag zeker niet over het hoofd worden gezien. De film is rustig net zoals de score, de film is treurig net zoals de score maar wat de film niet heeft en de score wel heeft is iets fleurigs. De muziek doet wat met je, juist daarom vond ik het tijd worden voor een recensie over deze opmerkelijke score van John Williams.

Het is het hoofdthema dat de film naar een hoger niveau tilt, een geniaal hoofdthema!
Het hoofdthema is goed te horen in de End Credits, het begint erg vrolijk met violen. Zij hebben in deze score de hoofdrol samen met de piano. Toch horen we ook fluiten en andere instrumenten die de score opfleuren. Het hoofdthema is sterk en komt in de film vaak naarvoren, het is een track met een goed tempo en met een mooie melodie. Deze melodie wordt bijna alleen maar op de piano gespeeld, het is mooi om te zien hoe strijkers en piano elkaar continu afwisselen. Verder zorgen de strijkers niet alleen voor vrolijke melodieën maar ook voor veel drama. Af en toe nemen ze de overhand en word je meegezogen terug de film in, naar de eenzame moment van de hoofdrolspeler.

Het eindstuk van de film is ook het mooiste stuk op deze score. Dit stukje filmmuziek is zo prachtig en toch zo onbekend, zonde! ‘A New Beginnng’ is namelijk een prachtige track, dit keer wordt het hoofdthema uitgevoerd door de strijkers. De melodie gaat verder en verder en er komen iets meer strijkers bij. Op een gegeven moment hoor je alleen maar strijkers en voel je de drama van de film terug. Maar je weet dat er een uitbarsting moet komen, deze blijft wel behoorlijk lang uit, maar hoe langer je naar de muziek van Williams gaat luistere...des te beter je zijn stijl kent. En die uitbarsting laat op zich wachten maar na ongeveer 2:57 minuten horen wij het hoofdthema in volle glorie (zonder dramatiek). Een heerlijk filmmuziekmoment en 1 van de redenen dat deze score gewoon een recensie verdient. Na dit nummer volgen er nog de vrolijke End Credits en kunnen we weer spreken van een keurige score van Williams.
De enige minpuntjes bij deze score zijn de tracks tussen het hoofdthema, toch worden deze naar mijn mening opgefleurd door het hoofdthema dat er steeds doorheen komt. Natuurlijk kan het hoofdthema niet constant herhaald worden maar Williams gooit zijn thema er toch een paar keer doorheen. Ik vind dat totaal niet erg maar wellicht dat het andere mensen kan storen. Zelf heb ik nooit moeite met de sterkte thema’s die Williams altijd weet te schrijven maar bij componist James Horner heb ik hier wel vaak moeite mee. Bij hem word ik de thema’s zat maar bij Williams is dat juist andersom, bij Williams wil ik alleen maar meer. Het is altijd heerlijk om te merken dat de piano weer centraal staat, dit is één van mijn favoriete instrumenten (zeker als het zo mooi wordt afgewisseld met de strijkers).

Daarom mag dit wel niet één van de uitblinkers zijn van Williams maar mag deze score echt niet vergeten worden omdat ik vind dat het een originele score is met een sterk hoofdthema. Een score voor de echte liefhebbers maar ook een score voor de mensen die gewoon behoefte hebben aan een sterk thema op de piano en de nodige strijkers daar omheen!
The Accidental Tourist - 06/10 - Revisione del Tom Daish, presentato a (Inglese)
The Accidental Tourist, like Witches of Eastwick is one of the more recent John Williams scores that is out of print and much sought after. The film is a romantic comedy-drama, although you'd never guess the comedy part from Williams' mainly low key score, which only infrequently bubbles into life. Being Williams it is invariably better than similar, low key scores, but surprisingly is only based around one theme, which (curiously) recalls one of the carols Williams penned for Home Alone. It is a multi sectioned theme which means that the different segments do at least provide more variety than the fairly insipid efforts that often grace such low key affairs. However, this is very much a one theme score with different variations, ranging from quiet, piano based performances to the fully orchestral arrangement that appears in A Second Chance and the End Credits. As far as I can tell, they are exactly the same piece, but are definitely the highlight of the score, if only because it is so much more animated than everything else.

Fans who enjoyed Stanley and Iris and, dare I say it Stepmom and the like will most certainly enjoy much of this score. For my money it is never quite as tedious as Stepmom (mostly because the album is that much shorter), but doesn't have the richness and variety of Stanley and Iris. As the album is long out of print, it will be tough to find, however paying much more than regular album price is probably a waste; there are plenty of other easier to find and better Williams scores out there to pick up first. If you're desperate to at least have a taster then one of Silva Screen's earlier Williams compilations features Wedding Scene (as far as I can tell) and a Naxos compilation features the End Credit (in about the only worthy performance on that album). Play the former a dozen times and the latter twice and you won't be a million miles away from the score album. OK, it's not quite that blankly repetitive, but certainly doesn't contain the variety one expects from a Williams effort, nice though it is.

Altre versioni di The Accidental Tourist (1988):

Accidental Tourist, The (2008)


Segnala un errore o inviaci ulteriori informazioni!: Accesso

 



Di Più