Derailed


Film | Data di rilascio: 22/11/2005 | Rilascio pellicola: 2005 | Formato: CD
 

Iscriviti ora!

Rimanete informati e richiedete l'accesso alle informazioni dei collezionisti!





 

# Traccia Artista/Compositore Durata
1.JohnnyRular Rah4:06
2.I Love YouThea3:32
3.SabotageMaurice4:02
4.Winston's Theme (Orchestral)2:18
5.50 Ways To Leave Your LoverGrayson Hill4:02
6.Really Want NoneFree Murder3:01
7.I'm SorryMaurice3:48
8.Charles' Theme (Orchestral)1:29
9.Better ManMaurice4:06
10.My LoveThea4:11
11.Better Man (Guitar Remix)Maurice4:06
 38:40
Invia il tuo commento Nascondi le recensioni in altre lingue

 

Derailed - 05/10 - Revisione del Lammert de Wit, presentato a (Olandese)
Dit is de negende recensie in de Edward Shearmur-serie.

Vorige: Bad News Bears
Volgende: Martha, Meet Frank, Daniel and Laurence

De Amerikaanse thriller Derailed is geregisseerd door de Zweedse regisseur Mikael Håfström (1408, The Rite), die vooral nogal creepy films maakt. Het was zijn eerste niet-Zweedse film. Ondanks het succes met zijn zijn Zweedse films werd Derailed door de critici slecht ontvangen. Desondanks was de film redelijk succesvol in de bioscopen.
Het verhaal draait om Charles Shine (Clive Owen). In de trein waarmee hij dagelijks reist ontmoet hij de charmante vrouw Lucinda (Jennifer Aniston) en de daarop volgende dagen ontmoeten ze elkaar opnieuw, en ze besluiten hun aantrekkingskracht in een hotelkamer te bezegelen. Daar worden ze echter overvallen, waarbij hij in elkaar wordt geslagen zij wordt verkracht. Maar hun echtgenoten mogen dit niet weten en ze houden het stil. Dan wordt Charles gebeld door diezelfde man, die zijn gezin bedreigt en geld eist, dat hij niet heeft, en in wanhoop plundert hij de spaarrekening die bestemd is voor de dure medicijnen die z'n dochter hard nodig heeft...

Er is bij de film een soundtrack uitgekomen, waarvan slechts een paar songs in de film te horen zijn. De overige zijn door muzikant en muziekproducer RZA, die ook in de film een bijrol speelde, als 'inspired by' betiteld. Van score-componist Edward Shearmur zijn daarentegen slechts twee tracks op het album te horen.

De door RZA geselecteerde muziek voor dit soundtrackalbum valt in de categorie Hip-Hop, Rap en Rithm & Blues.
Het album opent met de song 'Johnny', die ook in de film te horen is en gezongen, of eigenlijk gerapt wordt, door Rular Rah. Een heel aardige rapsong.
Twee van de songs worden gezongen door de Nederlandse Thea van Seijen, die door producer RZA naar Amerika gehaald is. Het is nogal minimalistische hip hop muziek, waar zij met een zwoele stem op een jazzy manier de tekst zingt, in haar tweede song bijgestaan door rapper P Dot.
Van zanger Maurice staan zelfs vier songs op het album, die ook nogal aan de minimalistische kant zijn. Hij zingt z'n teksten op een vrij softe manier en zijn songs zijn daardoor redelijk toegankelijk, maar soms ook wat zeurderig.
Een bekende titel is '50 Ways to Leave Your Lover', een song die jaren geleden een kleine hit was voor Paul Simon, die de song schreef. Op dit soundtrackalbum is de song omgebouwd tot een wat slepende song door Grayson Hill, op alleen beperkte begeleiding van gitaar en wat simpele percussie, wat de song een nogal aparte kleuring geeft. Maar de manier waarop de song is vormgegeven komt nogal traag en zeurend over.

De tweede song die in de film te horen is, wordt gebracht door Freedom Drayton ofwel Free Murda en draagt de titel 'Really Want None'. Evenals de openingstrack is ook dit een nogal opvallende rapsong, waarbij deze wat grimmiger gekleurd is. De overige muziek op het album is duidelijk wat lichter van toon en spreekt daardoor wat meer aan, al moet je natuurlijk dan wel een beetje van die hip hop en R&B-stijl houden.

Op het album staan twee tracks van Edward Shearmur, die de muziek van de score bij de film heeft gecomponeerd. Ook zijn score neigt naar een R&B-achtige kleuring, met lichte jazz-elementen en ritmische percussie, maar relatief weinig melodieuze schwung. Zijn muziek past goed in het geheel van het album.
De muziek van Shearmur heeft een sterk elektronisch karakter en klinkt als een doorlopende underscore, die veel elektronische score-muziek eigen is, met daarop een wat simpele percussie en incidentele keyboardklanken.
Beide tracks zijn thema-tracks, namelijk 'Winston's Theme' en 'Charlie's Theme', maar echt onderscheidende melodieën zijn nauwelijks te horen. Daarvoor zit er simpelweg te weinig melodie in beide tracks, die daardoor toch wat saai overkomen. Het zijn ook nog verreweg de kortste tracks op het album, waardoor het aandeel score-muziek toch wel erg aan de beperkte kant is.

Kortom, deze soundtrack van de film Derailed heeft maar beperkt echt met de film te maken. De meeste songs komen helemaal niet in de film voor en de beide thema-tracks van de score van Edward Shearmur zijn samen nog geen vier minuten. Wel passen die beide score-tracks redelijk goed bij het hip hop, rap en R&B-karakter van de songs. De paar songs die wel in de film voorkomen zijn beide rap-songs, terwijl de songs die niet in de film voorkomen echt gezongen worden en wat lichter van kleur zijn. Een behoorlijk aantal zijn zelfs duidelijk aan de minimalistische kant. Nu is hip hop, rap en R&B niet helemaal mijn ding en ook het feit dat verreweg de meeste muziek op het album niets met de film van doen heeft helpt niet mee voor een goede waardering, die dan ook niet hoger komt dan een magere 50 uit 100 punten, waarbij beide score-tracks van Shearmur niet verder komen dan 52 punten.


Segnala un errore o inviaci ulteriori informazioni!: Accesso

 



Di Più