De film speelt zich af in een slaperige voorstadje in Michigan in 1974. In een huis woont de familie Lisbon met hun vijf opgroeiende dochters. Een paar jongens uit de buurt proberen hen te benaderen, maar ze worden zwaar beschermd door hun ouders, vooral vanwege de zelfmoord van hun jongste dochter. Na een escapade van een van hen sluiten de ouders hen in huis op, waardoor het mysterieuze aan hen voor de jongens alleen nog maar toeneemt. Contact bestaat alleen op afstand - tot aan het dramatische hoogtepunt...
De Franse tweemansband Air is gevraagd om de muziek bij de film te maken. Het is een wat vervreemdende score geworden, met vooral elektronische underscore.
De score opent met een song, gezongen door Gordon Tracks, een alias voor Thomas Mars, de leadzanger van de band Phoenix. Mars zingt de song op een wat trage manier, op een relatief eentonige underscore. Deze eerste track is overigens de enige song van deze score.
Vanaf track 2 is de score instrumentaal. Qua stijl en instrumentatie doet de muziek wel wat denken aan de vroegere band The Korgis. Het is een sobere stijl van elektronische muziek met veel vreemde en afwijkende klanken, die de tracks een wat vervreemdend effect geven. Het doet soms erg psychedelich aan, vooral bij tracks die nogal minimalistisch zijn opgezet. 'Dark Messages' is daar een voorbeeld van.
Er zijn twee tracks die afwijken doordat er tijdens de muziek een verhaaltje verteld wordt. In 'The word 'Hurricane'' legt een vrouwenstem uit wat een 'Hurricane' is, Dit lijkt rechtstreeks uit de film gehaald, alsof de personages naar een tv-programma kijken over hurricanes. De muziek vult dit aan met allerlei elektronische effecten, wat de vervreemding alleen maar groter maakt.
De andere track is de laatste, waarin een vervormde mannenstem het verhaal achter de gebeurtenissen in de film vertelt. Door de vervormde stem en de intonatie ervan werkt dit best intrigerend, maar het blijft toch een vreemde track. Het doet een beetje denken aan de vergelijkbare track uit de score voor Rescue Dawn, waarin Werner Herzog het verhaal van Dieter Dengler verteld. Alleen in The Virgin Suicides werkt het vervreemdend, maar intrigerend, in Rescue Dawn werkt het uitnodigend, maar wordt het wat saai gebracht.
Kortom, The Virgin Suicides is een film met een vreemd verhaal en een vreemde score. De score is gemiddeld vrij rustige muziek, met af en toe best wel mooie harmonieën (Afternoon Sister is daar een mooi voorbeeld van), maar door de sterk overheersende elektronische klanken gaat het nogal irriteren. Ook de melodieën zijn niet aansprekend en soms daarnaast nogal minimalistisch, waardoor de score niet een prettige luisterbaarheid heeft.