La Trilogie Marseillaise de Marcel Pagnol: Fanny
Iscriviti ora!
Rimanete informati e richiedete l'accesso alle informazioni dei collezionisti!
Rimanete informati e richiedete l'accesso alle informazioni dei collezionisti!
| # | Traccia | Durata | |
|---|---|---|---|
| 1. | Promenades galantes | 2:02 | |
| 2. | Tendresse paternelle | 1:36 | |
| 3. | Café Toulon (Rag-time) | 2:22 | |
| 4. | César et Marius | 1:04 | |
| 5. | Fanny (Générique fin) | 2:59 | |
| 10:03 |
Invia il tuo commento
Nascondi le recensioni in altre lingue
La Trilogie Marseillaise de Marcel Pagnol: Fanny -
07/10 -
Revisione del
Lammert de Wit, presentato a (Olandese)
'Fanny' is het tweede deel van de tv-filmserie La Trilogie Marseillaise, geregisseerd door Nicolas Ribowsky in 2000.
Deel twee speelt zich af in de dertiger jaren van de vorige eeuw, een jaar na deel een. Marius is de zoon van César en de geliefde van Fanny.
Hij is z'n droom achterna en is vertrokken naar zee. César en Fanny hebben het daar moeilijk mee. Tot overmaat van ramp blijkt Fanny dan ook nog zwanger te zijn van Marius. Haar moeder weet raad en wil haar koppelen aan de rijke Panisse, die zelfs bereid is om haar zoon te erkennen als de zijne. Daarmee krijgt het kind een goede toekomst. César wordt de peetoom als de kleine Césariot geboren is.
Een jaar later komt Marius terug naar Marseille en wil Fanny vragen om z'n vrouw te worden. Dan komt hij erachter dat Césariot zijn kind is en hij wil graag dat Fanny en het kind met hem mee terug de zee op gaan. Maar Fanny weigert...
Vladimir Cosma componeerde de muziek bij de serie.
De korte score voor dit tweede deel van de trilogie, Fanny, bevat een paar fraaie tracks.
De score opent met een weinig aansprekende melodie in de track 'Promenades Galantes', met staccato gespeelde muziek. Een niet heel geweldige openingstrack.
De tweede track daarentegen is een bijzonder fraaie en orkestrale track met een mooie melodie. De muziek is licht melancholiek en vloeit traag en wat dromerig uit de luidsprekers.
Heel anders klinkt 'Cafe Toulon'. Deze track heeft een soort rag-time stijl, zoals de subtitel al zegt, maar de typerende piano ontbreekt. De melodie wordt volledig door strijkers en blazers gespeeld. Die strijkers plokken dan ook vaak op hun instrumenten. Toch een heel aardige track.
De melancholie komt volledig terug in de wat droevige track 'César et Marius'. Een klarinet speelt de melodie, die fraai maar nogal melancholiek klinkt.
De score sluit af met het thema voor Fanny. De violen spelen de hoofdrol in de orkestrale muziek. De melodie geeft een wat droevige sfeer aan de muziek. Maar in die muziek klinkt ook iets door van moed en doorzettingsvermogen. Een prachtige afsluiter voor deze korte score.
Kortom, met deze score voor het tweede deel van het drieluik La Trilogie Marseillaise levert Vladimir Cosma een korte, maar toch fraaie score af.
Vooral het thema van Fanny is erg melancholiek getint, maar klinkt bijzonder fraai en is zeker de mooiste track van dit korte album. De waardering komt, mede vanwege de korte duur van net 10 minuten, op 72 uit 100 punten.
De recensie voor het eerste deel 'Marius' vind je hier: La Trilogie Marseillaise de Marcel Pagnol: Marius en voor het laatste deel 'César' vind je hier: La Trilogie Marseillaise de Marcel Pagnol: César
Vladimir Cosma heeft in 2007 voor beide eerste delen van deze trilogie, 'Marius' en 'Fanny', op de muziek voor deze films een opera geschreven, die (hoe kan het ook anders) in Marseille in première is gegaan.
Deel twee speelt zich af in de dertiger jaren van de vorige eeuw, een jaar na deel een. Marius is de zoon van César en de geliefde van Fanny.
Hij is z'n droom achterna en is vertrokken naar zee. César en Fanny hebben het daar moeilijk mee. Tot overmaat van ramp blijkt Fanny dan ook nog zwanger te zijn van Marius. Haar moeder weet raad en wil haar koppelen aan de rijke Panisse, die zelfs bereid is om haar zoon te erkennen als de zijne. Daarmee krijgt het kind een goede toekomst. César wordt de peetoom als de kleine Césariot geboren is.
Een jaar later komt Marius terug naar Marseille en wil Fanny vragen om z'n vrouw te worden. Dan komt hij erachter dat Césariot zijn kind is en hij wil graag dat Fanny en het kind met hem mee terug de zee op gaan. Maar Fanny weigert...
Vladimir Cosma componeerde de muziek bij de serie.
De korte score voor dit tweede deel van de trilogie, Fanny, bevat een paar fraaie tracks.
De score opent met een weinig aansprekende melodie in de track 'Promenades Galantes', met staccato gespeelde muziek. Een niet heel geweldige openingstrack.
De tweede track daarentegen is een bijzonder fraaie en orkestrale track met een mooie melodie. De muziek is licht melancholiek en vloeit traag en wat dromerig uit de luidsprekers.
Heel anders klinkt 'Cafe Toulon'. Deze track heeft een soort rag-time stijl, zoals de subtitel al zegt, maar de typerende piano ontbreekt. De melodie wordt volledig door strijkers en blazers gespeeld. Die strijkers plokken dan ook vaak op hun instrumenten. Toch een heel aardige track.
De melancholie komt volledig terug in de wat droevige track 'César et Marius'. Een klarinet speelt de melodie, die fraai maar nogal melancholiek klinkt.
De score sluit af met het thema voor Fanny. De violen spelen de hoofdrol in de orkestrale muziek. De melodie geeft een wat droevige sfeer aan de muziek. Maar in die muziek klinkt ook iets door van moed en doorzettingsvermogen. Een prachtige afsluiter voor deze korte score.
Kortom, met deze score voor het tweede deel van het drieluik La Trilogie Marseillaise levert Vladimir Cosma een korte, maar toch fraaie score af.
Vooral het thema van Fanny is erg melancholiek getint, maar klinkt bijzonder fraai en is zeker de mooiste track van dit korte album. De waardering komt, mede vanwege de korte duur van net 10 minuten, op 72 uit 100 punten.
De recensie voor het eerste deel 'Marius' vind je hier: La Trilogie Marseillaise de Marcel Pagnol: Marius en voor het laatste deel 'César' vind je hier: La Trilogie Marseillaise de Marcel Pagnol: César
Vladimir Cosma heeft in 2007 voor beide eerste delen van deze trilogie, 'Marius' en 'Fanny', op de muziek voor deze films een opera geschreven, die (hoe kan het ook anders) in Marseille in première is gegaan.