Een diepe zucht werd geslaakt toen National Treasure uitkwam. Een film, die duidelijk bedoeld was om te teren op het voorgaande succes van POTC en zelfs een beetje Indiana Jones.
En natuurlijk, hoe kon het ook anders, kwam er een tweede film van. Dus, we kunnen misschien wel nog een derde deel verwachtten.
Kortom de muziek, tjah. Page 47, de openingsmuziek van deze score is, moet ik zeggen vrij goed. Strijkers openen het geheel, vind ik heel leuk. Aangezien mijn voorkeur uitgaat naar strijkers. Dan barst het hoofdthema los, vond ik ook niet slecht.
En ik dacht al: die voorgaande recensies hierover hadden hem veel slechter voorgesteld.
Maar ja, ik had nog maar één track beluistert.
Track 2 en 3 en 4 enzo moesten nog komen.
En ja, toen begreep ik de recensenten volkomen. Het is wéér zo'n typische Hollywood soundtrack geworden (uiteindelijk) voor wéér een typische Hollywood film. Zucht. De diepe zucht werd opnieuw geslaakt.
Trevor Rabin maakt muziek zoals Zimmer. Maar ja, die muziek gaat al zo snel op zijn voorbeeld trekken dat we eigenlijk al kunnen spreken van plagiaat op den duur, omdat het bljikbaar zo moeilijk is nog origineel te kunnen zijn. En dan vraag ik me af: Waarom kunnen ze niet origineel zijn? Is het omdat ze ook een score à la The Rock willen maken? Is het omdat ze bang hebben dat ze anders niet aan de bak gaan komen? Ik weet het niet, maar het irriteert me verschrikkelijk. Waar Zimmer soms nog een verrassende wending kan geven, gebeurt het op dit soort scores niet. Zimmer heeft ook meer talent om van zulk een film iets "geniaal" te maken. Kijk maar naar The Rock, Gladiator, Pirates 3 zelfs. Hij slaagt er tenminste nog in om min of meer origineel te zijn. Oké, Pirates 3 misschien iets minder, maar laat ons zeggen dat die score deze volledig overtreft.
En van zodra ik me irriteer aan de zoveelste copycat van Long John Zimmer, zet ik het af. Objectiviteit verdwijnt met de noorderzon.
En waarom moet het ook in godsnaam altijd synthesizer geweld zijn? Kijk naar Williams, die nog een volledig symfonisch koor gebruikt. Oké ja, die gebruikt ook synthesizers, maar niet in die mate zoals het hier wordt gebruikt. Een symfonisch orkest kan ook memorabele thema's produceren, getuige Star Wars, Indiana Jones, Superman, toevallig niet allemaal van de hand van Williams. Zelfs Zimmer kreeg het door, want als ik me niet vergis, gebruikt hij in zijn laatste (Kung Fu Panda) meer symfonische instrumenten dan electronische muziek.
Toevallig zijn het ook allemaal discipelen van Hans. Tuurlijk willen ze hun voorbeeld naar de kroon steken, maar dan moet je op z'n minst origineler zijn. EN JUIST DAAR MISLUKT HET!! Beseffen ze zelf niet hoe "wannabe" ze zijn?
Nu terug naar de muziek, want anders komt daar ook niks van in huis. Dus ja, de muziek is weeral gekopieerd van Zimmer. Soms is de muziek echt wel goed, zie maar track 1, maar op den duur luister je niet meer naar de score al was het een nieuwe score voor een nieuwe film.
Hopelijk komt het nog in orde met al deze componisten, want hoe onorigineler ze zijn, hoe minder ze aan de bak zullen (zouden moeten) komen.
Toch nog een 5.