Shoot 'Em Up


Colosseum (4005939684020)
Varèse Sarabande (0030206684025)
Film | Anno: 2007 | Rilascio pellicola: 2007 | Formato: CD, Digital Download
 

Iscriviti ora!

Rimanete informati e richiedete l'accesso alle informazioni dei collezionisti!





 

# Traccia   Durata
1.Dawn Patrol0:46
2.Mister Hertz1:14
3.Tit-4-Tat1:17
4.Goodbye Oliver3:21
5.Copping A Feel1:14
6.Stealing A Beamer0:49
7.Rat Bastard1:00
8.Lab Discoveries1:03
9.The Fortress Of Solitude1:36
10.Privacy Love Theme2:47
11.Spanking Mom0:30
12.True Confessions2:46
13.Pussy With A Gun1:21
14.Put U2 Sleep1:47
15.Warehouse Shootout1:48
16.Mutual Interests1:09
17.Killing Rutledge2:38
18.Smith Captured1:20
19.The Interrogation3:15
20.Final Showdown1:26
21.Destination Nowhere0:56
22.What Took You So Long?2:34
 36:37
Invia il tuo commento Nascondi le recensioni in altre lingue

 

Shoot 'Em Up - 07/10 - Revisione del Lammert de Wit, presentato a (Olandese)
De Amerikaanse actiefilm Shoot 'Em Up is geregisseerd door Michael Davis (Eight Days a Week, Monster Man), die ook het verhaal geschreven heeft. De film is een echte over-the-top 'shooter', als een van de films met de meeste kogels per minuut. Hij is door de critici redelijk ontvangen, maar flopte aan de kassa's van de bioscopen.
Het verhaal draait om een zekere Smith (Clive Owen), die ziet dat een zwangere vrouw moet bevallen, maar achtervolgt wordt door een killer. Smith schakelt hem uit en helpt bij de bevalling. Maar nog steeds proberen mensen haar om te brengen en het lukt Smith niet om haar te beschermen. Wel redt hij de baby uit hun handen, om er al snel achter te komen dat de killers het ook op de baby voorzien hebben. Maar hij weet met het kind te onsnappen en vindt een prostituee (Monica Bellucci) als voedster, hoewel zij dat weigert. Maar ook daar weten de aanvallers hen te vinden...

De muziek voor de film is van Paul Haslinger, die er een stevige elektronische score voor componeerde, met veel rock-invloeden.
Die rock-invloeden betekenen dat Haslinger ruimschoots gebruik maakt van elektrische gitaren. Die worden dan ingezet op een manier die in menige hard-rock band niet zou misstaan. Samen met soms heftige percussie neigen een aantal tracks duidelijk naar die hard-rock kant van de muziek. Met soms raggende of jankende klanken zet Haslinger zo een stevige en onheilspellende sfeer neer. De underscore is net zo elektrisch als de gitaarklanken en varieert ruimschoots in de verschillende tracks. Ook het tempo van de muziek varieert regelmatig, van rustige, bijna sfeervolle muziek in 'Private Love Theme', tot behoorlijke up-tempo rock-klanken, zoals in 'Tit-4-Tat' of 'Warehouse Shootout'.

Behalve de rockmuziek is er ook een andere kant van de score. Een aantal tracks, of delen daarvan zijn veel rustiger. Hier worden de gitaarklanken dan veel melodieuzer en daardoor aansprekender gebracht, soms zelfs fraai tokkelend. De elektronische en wat metalige klank daarvan doet al gauw denken aan de scores die Robert Rodriguez maakte voor z'n eigen films, zoals Once Upon a Time in Mexico. Dat hoor je al gelijk in de openingstrack 'Dawn Patrol' en komt regelmatig terug tijdens de score. Ook een track als 'Goodbye Oliver' klinkt door die rustiger gitaarklanken best heel aangenaam, wat ook geldt voor 'Fortress of Solitude'. En zo bevat de score best wel een redelijk aantal van deze wat rustiger en aangenamere tracks. Een track als 'True Confessions' is eigenlijk zelfs beter te omschrijven als kalm voortkabbelende underscore, die zowaar een beetje saai is.

Kortom, met Shoot 'Em Up heeft Paul Haslinger met veel gitaarklanken een heel aardige score neergezet. Dat komt dan vooral door de rustiger tracks, die vaak aangenaam in het gehoor liggen door de vaak tokkelende, wat metalige klanken van de elektrische gitaar. In de veel ruigere tracks, die soms tegen het hard-rockgenre aan liggen, maakt Haslinger juist gebruik van grillige en raggende gitaarklanken, die deze tracks wat minder toegankelijk maken. Het album is daarmee gevarieerd, wat het geheel tot een heel aardige mix maakt, met een waardering van 72 uit 100 punten.
Shoot 'Em Up - 07/10 - Revisione del Maurits Petri, presentato a (Olandese)
Regisseur Michael Davis werd na al die jaren van Hollywood-films gek van steeds dezelfde patronen en wilde eens een ‘andere’ actiefilm maken. En dat is hem zeker gelukt met Shoot ‘Em Up. In deze super spannende actiefilm, die aan het begin totaal geen verhaal lijkt te hebben schiet Clive Owen flink om zich heen om de medemens te redden van een criminele organisatie. Het hoofd van deze organisatie gespeeld door Paul Giamatti blijkt het gemunt te hebben op een moeder en een baby, die de laatste telg is van een familie die uitgeroeid moet worden. Door een flinke dosis zwartgallige humor weet men een verrassende draai aan het verhaal te geven. Inmiddels is de film aangemeld bij het Guinness Book Of Records voor de film waarin de meeste hoorbare pistool- en geweerschoten worden afgevuurd meer dan 4000!.

Voor de muziek werd Paul Haslinger gevraagd, die eerder Underworld wist te voorzien van een interessante soundtrack. De componist en rocker weet zich te onderscheiden door met een mix van rockmuziek en soms gevoelige en opzwepende orkestrale arrangementen op de proppen te komen. In Shoot ‘Em Up speelt vooral rockmuziek een grote rol. De eerste track ‘Dawn Patrol’ laat de luisteraar nog een beetje twijfelen. In deze Sin City-achtige track die leuk overloopt in de tweede track “Mister Hertz”, horen we langzaam maar zeker een beat die van 50 Cent had kunnen zijn. Begeleidt door agressieve elektrische gitaren en een pianodeuntje, zeker wel een unieke track te noemen. “Goodbye Oliver” is een jazzy track die je helemaal doet denken aan Sin City en is eigenlijk gewoon rustige lounge muziek. “Privacy Love Theme” is zeker ook een leuke track te noemen. Een Wurlitzer soort elektrisch orgeltje speelt een aangenaam deuntje en zachte strijkers op de achtergrond maken dit tot een aangename track. “Warehouse Shootout” is het hoogtepunt van de film en dat wil Haslinger ook duidelijk maken in de muziek. Voor mensen die niet van rockmuziek houden zal het hier ophouden. Echter, hou je er wel van, dan is deze track een must. Een onrustige track met een stevige beat en diverse gitaar-riffs laten je óf swingen en genieten óf walgen, zoals dat bij veel mensen al eerder gebeurde bij de soundtrack van ‘300’.
Haslinger komt tot bedaren in de laatste track “What Took You So Long”, waarin we rustige filmmuziek horen, begeleidt door een piano, strijkers en wederom een gitaar.
Paul Haslinger weet met iedere soundtrack wel te verrassen, en meestal aangenaam. Waarschijnlijk heeft de man goed geluisterd naar Robert Rodriguez, die ook voor diverse films dit soort filmmuziek fabriceerde. Al met al mag er gezegd worden dat de rock die in deze soundtrack te vinden is, nog redelijk beschaaft is en in combinatie met de rustigere tracks de ideale combinatie vormt. Het is zeker geen soundtrack zonder missers, maar ook niet een soundtrack die ongelooflijk slecht is. Wel moet er gezegd worden dat de muziek hier en daar erg beeld gerelateerd is, maar dat is zeker geen storende factor.
Kortom, Shoot ‘Em Up is een leuke soundtrack, maar geen blijvertje. Een 7!

Altre versioni di Shoot 'Em Up (2007):

Shoot 'Em Up (2008)


Segnala un errore o inviaci ulteriori informazioni!: Accesso

 



Di Più