De Amerikaanse actiefilm Shoot 'Em Up is geregisseerd door Michael Davis (Eight Days a Week, Monster Man), die ook het verhaal geschreven heeft. De film is een echte over-the-top 'shooter', als een van de films met de meeste kogels per minuut. Hij is door de critici redelijk ontvangen, maar flopte aan de kassa's van de bioscopen.
Het verhaal draait om een zekere Smith (Clive Owen), die ziet dat een zwangere vrouw moet bevallen, maar achtervolgt wordt door een killer. Smith schakelt hem uit en helpt bij de bevalling. Maar nog steeds proberen mensen haar om te brengen en het lukt Smith niet om haar te beschermen. Wel redt hij de baby uit hun handen, om er al snel achter te komen dat de killers het ook op de baby voorzien hebben. Maar hij weet met het kind te onsnappen en vindt een prostituee (Monica Bellucci) als voedster, hoewel zij dat weigert. Maar ook daar weten de aanvallers hen te vinden...
De muziek voor de film is van Paul Haslinger, die er een stevige elektronische score voor componeerde, met veel rock-invloeden.
Die rock-invloeden betekenen dat Haslinger ruimschoots gebruik maakt van elektrische gitaren. Die worden dan ingezet op een manier die in menige hard-rock band niet zou misstaan. Samen met soms heftige percussie neigen een aantal tracks duidelijk naar die hard-rock kant van de muziek. Met soms raggende of jankende klanken zet Haslinger zo een stevige en onheilspellende sfeer neer. De underscore is net zo elektrisch als de gitaarklanken en varieert ruimschoots in de verschillende tracks. Ook het tempo van de muziek varieert regelmatig, van rustige, bijna sfeervolle muziek in 'Private Love Theme', tot behoorlijke up-tempo rock-klanken, zoals in 'Tit-4-Tat' of 'Warehouse Shootout'.
Behalve de rockmuziek is er ook een andere kant van de score. Een aantal tracks, of delen daarvan zijn veel rustiger. Hier worden de gitaarklanken dan veel melodieuzer en daardoor aansprekender gebracht, soms zelfs fraai tokkelend. De elektronische en wat metalige klank daarvan doet al gauw denken aan de scores die Robert Rodriguez maakte voor z'n eigen films, zoals Once Upon a Time in Mexico. Dat hoor je al gelijk in de openingstrack 'Dawn Patrol' en komt regelmatig terug tijdens de score. Ook een track als 'Goodbye Oliver' klinkt door die rustiger gitaarklanken best heel aangenaam, wat ook geldt voor 'Fortress of Solitude'. En zo bevat de score best wel een redelijk aantal van deze wat rustiger en aangenamere tracks. Een track als 'True Confessions' is eigenlijk zelfs beter te omschrijven als kalm voortkabbelende underscore, die zowaar een beetje saai is.
Kortom, met Shoot 'Em Up heeft Paul Haslinger met veel gitaarklanken een heel aardige score neergezet. Dat komt dan vooral door de rustiger tracks, die vaak aangenaam in het gehoor liggen door de vaak tokkelende, wat metalige klanken van de elektrische gitaar. In de veel ruigere tracks, die soms tegen het hard-rockgenre aan liggen, maakt Haslinger juist gebruik van grillige en raggende gitaarklanken, die deze tracks wat minder toegankelijk maken. Het album is daarmee gevarieerd, wat het geheel tot een heel aardige mix maakt, met een waardering van 72 uit 100 punten.