Deze film van regisseur Werner Herzog vertelt het indringende en waargebeurde verhaal van de Amerikaan Dieter Dengler, die in de oorlog in Vietnam met z'n vliegtuig neerstortte en door de Viet Cong gevangen werd genomen. Daar is hij barbaars behandeld en gemarteld. Toch wist Dengler z'n medegevangenen, die daar al jaren zaten, te overreden om een ontsnappingspoging te wagen...
De score is van de hand van Klaus Badelt, die de afgelopen jaren prachtige scores heeft afgeleverd. Ook Rescue Dawn past in dat rijtje. Badelt lardeert het verhaal van Dieter Dengler met veelal emotionele en geladen muziek. Dat begint al direkt met Dieter's Theme, waarin Badelt een prachtig thema neerzet. De emotionele muziek wordt uitgevoerd door een heerlijk palet van strijkers, synthesizer en piano. De track begint wat melancholiek met losse pianotonen, waarna de underscore van strijkers invalt.
Na deze wat tragisch klinkende inleiding begint halverwege het fantastische thema op altviolen en met een harp als soort van melodieuze percussie. Als de hoge violen erbij komen levert dat echte kippenvelmomenten op. Een geweldige openingstrack, die meer belooft! In o.a. Gathering Rice' komt deze muziek weer terug.
In de tweede track speelt een harp de hoofdrol, op rustige underscore. In 'Hope' is een specifieke percussie de drijvende kracht van de muziek, want dit ritme bepaalt de kleuring van de muziek, die wat donker en onheilsspellend is, vooral vanaf halverwege, als de percussie heftig wordt en de boventoon gaat voeren. Maar Badelt gebruikt fraaie harmonieën om de melodie neer te zetten, wat het daarmee een mooie track maakt.
Zo is de stijl van de muziek in veel tracks steeds weer anders, maar elke keer is de kleuring min of meer stabiel, zodat de score een fraai geheel is.
De spanning van de muziek neemt sterk toe in de zesde track 'The Plan'. Badelt wekt die spanning op door op de eerder gebruikte percussie nu min of meer dezelfde melodie te leggen, maar dan in een andere setting, waardoor de toon in mineur komt en de spanning met licht dissonante klanken wordt opgevoerd.
Na de zesde track volgt het minimalistische 'After the Fire', waarin met losse pianotonen een sfeer van verlatenheid wordt gecreëerd. Meer tracks zijn op die manier gecomponeerd en Badelt verstaat de kunst om met tamelijk eenvoudige pianoklanken een diepe emotie los te maken, wat hij ook bijvoorbeeld in de track 'Rain' etaleert.
Het 'Hope' thema komt terug in 'Operation Rescue Dawn ', waarin de percussie weer zwaar doorklinkt en de track een melodieuze heftigheid geeft.
De lichte muziek neemt het weer over in 'Keep your head down' en 'America gave me wings'. In de eerste track door pianoklanken op underscore van violen en in de tweede door een combinatie van harp en piano, beide in de mooie harmonische themamelodieën van de score. Minimalistisch en toch erg fraai.
Het geweldige thema komt met dezelfde kippenvelmomenten weer terug in de emotionele track 'Recue', waar vooral violen de muziek maken op een prachtige gedragen manier. En wat heeft Badelt hier toch een geweldig thema gecomponeerd! Dat komt in 'Dieter's Theme Reprise' nog een keer erg invoelend terug op rustige solo pianoklanken.
Tussen beide laatstgenoemde tracks zingt James Carrington de song 'Lights' op een erg invoelende manier.
De score sluit af met een synthesizertrack waarop regisseur Werner Herzog vertelt over het leven van Dieter Dengler tijdens zijn tijd als gevangene in Vietnam, zoals Dieter het hem tijdens een gesprek vertelde. De muziek klinkt eerst nogal zweverig, maar gaat vervolgens over in de thematiek van de score, waardoor het toch een track wordt die zeer beluisterenswaardig is, ook vanwege de woorden van Herzog.
Kortom, met Rescue Dawn heeft Badelt een pareltje van een score afgeleverd. Niet alle tracks zijn even sterk (het blijft muziek voor de film), vooral wanneer de spanning in de muziek toeneemt, hoewel die in veel tracks sowieso latent aanwezig is. De tracks met Dieters thema en het hoopthema zijn de mooiste, maar de score kent veel erg fraaie tracks. De melodieën zijn zeer gedenkwaardig en de muziek is emotioneel en vaak geladen, maar toch eenvoudig en met beperkte instrumentatie. De score past erg goed bij de essentie van de film, zonder onnodige opsmuk en eerbiedwaardig. De waardering komt dan ook op een hoge 93 uit 100.