Flicka


Colosseum (4005939677626)
Varèse Sarabande (0030206677621)
Film | Anno: 2006 | Rilascio pellicola: 2006 | Formato: CD, Digital Download
 

Iscriviti ora!

Rimanete informati e richiedete l'accesso alle informazioni dei collezionisti!





 

# Traccia   Durata
1.Main Title1:49
2.Sneaking Out Of The Barn0:57
3.Night Time Ride2:32
4.Katie Steals Flicka2:07
5.Flicka Comes Home3:06
6.Flicka Chase4:10
7.Zack & Katie1:00
8.Katie’s Dream3:40
9.The Essay2:09
10.I Can Win That Race1:24
11.Mother-Daughter1:14
12.Herd Overlook3:48
13.The Apple1:11
14.The Search3:04
15.The Fax0:49
16.Rob & Nell2:40
17.Out Of The Barn2:57
18.End Title3:23
 42:00
Invia il tuo commento Nascondi le recensioni in altre lingue

 

Flicka - 09/10 - Revisione del Tom H., presentato a (Olandese)
'Flicka' is een getrouwe bewerking van het boek 'My Friend Flicka' van de Amerikaanse auteur Mary O'Hara en vertelt het verhaal over de jonge Katy die een wild paard vindt en het opvoedt zodat ze haar vader kan bewijzen dat ze wel degelijk voor de ranch kan zorgen. Een niet al te origineel verhaal dus die wordt opgesmukt met veel sentiment en tragedie - zakdoeken verzekerd dus- en van muziek werd voorzien door Aaron Zigman. Zigman is een componist die bekend staat voor zijn symfonische liefdes- en dramascores (bvb. 'The Notebook' en 'Bridge to Terabithia') en hij doet zijn naam alle eer aan in deze film. Voor Flicka haalt hij opnieuw een groot strijkorkest uit de kast en voegt daarbij een handvol kopers en een akoestische gitaar.

De orkestraties zijn inderdaad gelijk lopend bij de meeste van zijn scores, maar Zigman weet nog steeds te verbazen. De ene moment barst het orkest uit in spannende en vlotte muziek om nog geen minuut later te worden stilgelegd door een eenzame pianosolo. Zigman past deze techniek herhaaldelijke keren toe en bevordert hierdoor de luisterbaarheid van de soundtrack. 'Katie Steals Flicka' is één van die opmerkelijke tracks. De schetterende kopers, het ostinaat voor percussie en de flitsende strijkers geven de muziek een haast Horner-achtige Zorro-gevoel mee. De piano en de rustige strijkers aan het einde van het nummer doen dan weer vooral denken aan de romantische muziek van Rachel Portman. Dat Zigman inderdaad af en toe wat leent uit vorige scores, vooral uit 'Bridge to Terabithia' is hem enigszins vergeven. Meestal gaat het om kleine motiefjes of melodietjes die hij recupereert. Toch stoort dit geen moment want hoewel de muziek door een gelijklopende stijl wordt gekenmerkt, is Zigman's thema sterk genoeg om zelfstandig overeind te blijven. Zoals steeds houdt Zigman een sterk romantisch thema achter de hand dat voor het eerst wordt gespeeld in 'Katie and Zack'. Het thema komt met intervallen terug, vooral wanneer de film haar drama-gehalte laat gelden. Dan overheersen de strijkers en de piano, bijgestaan door rustige houtblazers en een ingetogen gitaarspel in bvb. 'The Apple'.

Het pastorale thema voor Flicka is erg Amerikaans maar is door de thematiek en de achtergrond van het verhaal compleet te rechtvaardigen. Zigman neemt hiervoor de gitaar onder de arm en laat dit instrument meermaals aan het woord doorheen de sprankelende strijkarangementen. Dreigender muziek voorziet de componist dan weer van onheilspellende percussie, lichte koorpartijen en zelf een enkele keer een electrische gitaar en toch is het vooral de piano die steeds maar weer blijft primeren. 'The Search' is een mooi voorbeeld van dreigende thematiek verzorgd door voornoemde instrumenten en wat koper. Zoals steeds sluit Zigman sterk af met een heerlijke 'End Title' waarbij hij zijn thematiek een laatste maal laat schitteren en zijn orkest de ruimte heeft om samen met zijn soloinstrumenten, van fiddle tot banjo en van ukelele tot gitaar, alles een laatste keer in een korte, krachtige reprise te laten uitmonden.

'Flicka' is Aaron Zigman op zijn best en mag gerust magisch worden genoemd. De thema's zijn verzorgd en goed uitgewerkt, de orkestraties inspiratievol en het totaal pakket is opnieuw heerlijk magisch. Zigman heeft in 2007 gerust bewezen dat hij een erg professionele componist is, die de mogendheid heeft om schitterende, melodische muziek te schrijven. Hoewel hij soms wat ideeën leent van zijn vorige scores - James Horner, Hans Zimmer en James Newton Howard doen ook lustig mee - blijft deze soundtrack een heerlijke aankoop die je veel in je cd-speler wil proppen om heerlijk te genieten!
Flicka - 09/10 - Revisione del Lammert de Wit, presentato a (Olandese)
Rob McLaughling runt een paardenranch in Wyoming. Zijn dochter Katy droomt ervan om later die ranch te kunnen voortzetten, maar vader Rob ziet liever dat z'n zoon Howard dat doet. Maar Howard zelf heeft daar helemaal geen trek in en wil graag studeren. Rob stuurt desondanks Katy naar een dure school, waar ze zich helemaal niet thuisvoelt, omdat ze vrij en onafhankelijk wil zijn, net als haar vader. Ondertussen probeert Rob Howard voor te bereiden op overname van de ranch.
Als Katy in de vakantie op een dag een wilde mustang vindt, wil ze die temmen. Ze noemt het paard Flicka en probeert zich via dit paard aan haar vader bewijzen. Maar hij verkoopt het paard aan de rodeo, zelfs tegen de zin van zijn vrouw en Howard en brengt Katy tot wanhoop. Dan zegt Howard dat hij de ranch niet wil en dat hij Katy steunt, evenals zijn moeder. Ten einde raad doet Katy mee aan de rodeo en weet met Flicka te ontsnappen en naar de bergen te ontkomen...

Flicka is een overwegend emotionele, soms zelfs sentimentele jeugdfilm, die van muziek is voorzien door Aaron Zigman. Dat emotionele aspect van de film is hem wel toevertrouwd. Zigman heeft voor Flicka dan ook een fraaie en rustige score gecomponeerd. Hij maakte daarbij gebruik van een groot orkest en de kwaliteit daarvan is te horen in de score.
Zigman is inmiddels een gerenommeerde componist voor filmmuziek en heeft z'n eigen stijl ontwikkeld. Dat kun je in Flicka al goed horen en hij heeft veel loopjes en motieven dan ook terug laten komen in zijn muziek voor Bridge to Terabithia. De score voor die film maakte hij een jaar later en je hoort daarin dan ook diverse lijnen terug die hij in Flicka al neergezet heeft.
Flicka kent echter wat minder geladen muziek dan Terabithia en ligt daardoor als geheel wat gemakkelijker in het gehoor. De melodieën en arrangementen zijn erg fraai, vooral wanneer Zigman getokkel op de gitaar invoegd op een underscore van strijkers. Dat zijn typische geniet-momenten. De score kent ook een fraai thema, dat regelmatig in diverse tracks terugkomt. De gitaar is een instrument dat in deze score regelmatig gebruikt wordt en waarmee Zigman de western-sfeer van de film benadrukt. Op de orkestrale klanken komt dat vaak prachtig uit en het geeft de score een wat lossere sfeer.

Kortom, als geheel is de score voor Flicka bijzonder geslaagd en zeer beluisterenswaardig. De typerende stijl van Zigman valt direct op en geeft de score net een beetje extra. De muziek is rustig en zelfs de spannenste tracks (voor zover die op deze score staan) klinken nog goed. De waardering van dit pareltje van Zigman
komt dan ook op een mooie 93 uit 100.
Flicka - 09/10 - Revisione del Maurits Petri, presentato a (Olandese)
Aaron Zigman wist met ‘Bridge to Terabithia’ al de gouden medaille te behalen. Zijn visie op sprookjesachtige muziek bleek een groot succes. Adembenemende thema’s, prachtige strijkarrangementen en een opbouw alla Thomas Newman maken de soundtracks van Zigman tot een zeer aangename luisterervaring.

Dan is er nu Flicka, een film die helaas geen groot succes heeft gekend. Waar de gehele opzet erg lijkt op die van ‘The Horse Whisperer’ weet Zigman wel raad met het zeer emotionele verhaal, waarin paarden de hoofdrol spelen.
In de eerste track wordt gelijk duidelijk dat ‘Bridge to Terabithia’ Zigman geen windeieren heeft gelegd qua creativiteit. De track lijkt verdraaid veel op de eerste soundtrack. Sterker nog, het thema is bijna compleet hetzelfde. De gitaar, de strijkers en het hoofdthema zijn op enkele veranderingen nagenoeg hetzelfde. In de track ‘Flicka Comes Home’, tevens de beste track van het album, horen we het schitterende thema van Flicka in z’n volle verschijning terugkomen. Al snel sleept Aaron Zigman je als luisteraar mee in een betoverende en unieke sfeer die geen moment verveelt. Track voor track is de muziek misschien wel meer uitgebalanceerd en doordacht als ‘Bridge to Terabithia’.
Helaas is Zigman wel slachtoffer geworden van z’n eigen plagiaat. Het lijkt haast wel of hij tracks letterlijk heeft overgenomen en hier en daar iets veranderd heeft. Het getrainde oor zal hier en daar zelfs precies dezelfde thema’s en structuren herkennen in de muziek. Als je ‘Bridge to Terabithia’ nog nooit hebt gehoord, zal deze soundtrack je nooit meer loslaten en voor altijd in je geheugen blijven zitten. De betoverende en pakkende thema’s, pianosolo’s een schitterende rustige en vaak hemelse muziek zal je bij de keel grijpen.
Mocht je ‘Bridge to Terabithia’ wél hebben gehoord, zal je teleurgesteld worden, want het is praktisch hetzelfde. Flicka is vanaf heden te koop op DVD in de winkels!

Beste tracks:
- Main Title
- Out Of The Barn
- Flicka Comes Home

Beoordeling:
- Met Bridge to Terabithia in bezit: 4
- Zonder Bridge to Terabithia in bezit: 9

Altre versioni di Flicka (2006):

Flicka (2006)


Segnala un errore o inviaci ulteriori informazioni!: Accesso

 



Di Più