Ice Age: The Meltdown


Colosseum (4005939672522)
Varèse Sarabande (0030206672527)
Film | Data di rilascio: 28/03/2006 | Rilascio pellicola: 2006 | Formato: CD, Digital Download
 

Iscriviti ora!

Rimanete informati e richiedete l'accesso alle informazioni dei collezionisti!





 

# Traccia   Durata
1.The Waterpark2:24
2.The Vulture Of Doom1:18
3.Migration3:32
4.Call Of The Mammoth1:52
5.Sad Manny And The Possums1:44
6.Manny And Ellie Meet3:44
7.Traveling With Possums2:00
8.12 Ton Mammoth & A 10 Ton Possum1:55
9.Attack From Below The Ice2:04
10.Extreme Possum1:50
11.Who Will Join Me On the Dung Heap?0:44
12.Log Moving0:59
13.Ellie Remembers2:41
14.Foggy Balance3:53
15.Goodnight Sweet Possums0:48
16.Kidnapped0:56
17.Sid's Sing-A-Long2:08
18.Food Glorious Food1:34
19.The Boat and the Geysers2:40
20.The Dam Breaks1:54
21.Ellie Gets Trapped0:32
22.Manny to the Rescue2:08
23.Rescues All Round3:05
24.Scrat to the Rescue1:28
25.The Water Recedes1:52
26.Mammoths1:24
27.With the Herd0:25
28.Into the Sunset3:00
29.The Pearly Gates ("Adagio" from Spartacus)1:32
30.CPR0:14
31.Mini-Sloths Sing-a-Long2:13
32.The Meltdown4:25
 62:58
Invia il tuo commento Nascondi le recensioni in altre lingue

 

Ice Age: The Meltdown - 09/10 - Revisione del Sander Neyt, presentato a (Olandese)
Manfred: So, you think she's the girl for me?
Sid: Oh, yeah, she's tons of fun, and you're no fun at all. She 'completes' you.

In 2006 kwam het vervolg van de immens populaire Ice Age in onze zalen. Dat is intussen alweer acht jaar geleden. Man waar gaat de tijd naar toe! Het vervolg doet wat een vervolg moet doen en dat is het verhaal verder vertellen en niet zomaar de eerste film terug opnieuw vertellen. En dat verhaal gaat over de smelting van de ijskappen en het einde van de ijstijd zoals de personages die kenden. Zoals u kunt zien is de film eigenlijk vrij actueel al speelt het verhaal zich af in een ver verleden.
Het originele avontuur van Ice Age werd vakkundig door muziek voorzien van David Newman. Waar die score vrij goed was, was het toch wel een basisscore. Muziek voor een animatiefilm kan vele gezichten krijgen. Eigenlijk hoef je helemaal geen remmen te hebben als je een animatiefilm van muziek voorziet. Het is die regel dat John Powell maar al te graag toepast. Deze Ice Age: The Meltdown is voorzien van muziek door de nieuwe koning der animatiefilmmuziek en dat is John Powell. Een aantal jaar geleden heeft hij het stokje vakkundig overgenomen van Hans Zimmer en zelfs deze laatste moet zelfs erkennen om zijn meerdere te zien in zijn oude leerling. Hieronder vindt u de recensie van deze Ice Age The Meltdown van John Powell.

Laten we eerst zoals gewoonlijk de thema’s onder de loep nemen. En dat zijn er heel wat. Daarom zal uw nederige recensent zich focussen op de thema’s die gedurende de gehele score meermaals voorkomen met één uitzondering omdat dat thema in een latere Ice Age score opduikt.
Laten we beginnen met het hoofdthema. Te horen vanaf de eerste seconden van The Waterpark. Al van de eerste seconde weet je met wat voor een score dat je te maken hebt. Powell valt meteen met de deur in huis en levert een hoofdthema af om U tegen te zeggen. Het is catchy, het is campy, het is energierijk, het is geweldig. Het is een hoofdthema met een grote verslavingswaarde en vooral het eerste nummer zal je snel eens terugspoelen. Het thema is perfect om deze film te beschrijven. Ook de instrumentale rijkdom in dit nummer is geweldig. Zelfs na een paar luisterbeurten zal je nog altijd nieuwe instrumenten horen. Dat is een zeer sterk aspect aan dit nummer en globaal voor heel het album. Powell opent met één van de sterkere tracks van de score. Als er een liefhebber der filmmuziek geen fan is van John Powell, doe mij één plezier, luister toch maar eens na dit nummer. Het hoofdthema komt gedurende heel de score sporadisch voor en het blijft geweldig om het alsmaar tegen te komen.

Een tweede thema is dat van Sid. Dat is te horen in het tweede deel van The Waterpark. Het wordt gespeeld door de klarinet en het is even energierijk als het hoofdthema en het personage. De snel achter elkaar lopende noten passen perfect bij het energierijke personage. Het komt gedurende de score veel voor. Op een rustige manier zoals in The Waterpark maar ook op een zeer actievolle manier zoals in Rescues All Round. Powell gebruikt zijn thema’s op een zeer slimme manier en op alle manieren mogelijk. Zo ook in Sid’s Sing – A – Long. Na een introductie van de miniluiaards met Sid op komt, krijg je een versie te horen dat zo vreemd is dat je er niet aan verwacht en net dat is de sterkte van dit nummer en zijn vervolg te horen in de voorlaatste track van het album. De eerste keer ga je er geen fan van zijn, maar je gaat jezelf moeten toegeven dat het licht geniaal is.
Ook Manny heeft een thema, al is dat iets moeilijker te vinden dan dat van Sid of de resterende thema’s, maar het is er wel degelijk. Voor heet eerst te horen in het tweede deel van Call Of The Mammoth. De woorden energierijk en speels moet ik terug gebruiken voor dit thema. Ik val in herhaling maar elk thema van deze score heeft hetzelfde niveau dus moet ik als recensent ook dikwijls dezelfde woorden neerschrijven. De varianten van dit thema is ook geweldig. Soms krijg je een intrieste versie te horen zoals in Sad Manny, maar ook een zeer actierijke variant in het begin van Manny To The Rescue. Deze variaties op alle thema’s is de grootste sterkte van deze score.
Manny krijgt een vrouwtje in deze film namelijk Ellie en rara die heeft ook een thema. Het best te horen in Goodnight Sweet Possums. Je merkt meteen dat dit de emotionele kant van de score is. Het is heel rustig en kalm. Liefelijk bijna wat het personage Ellie goed in de verf zet. Over emotionele thema’s gesproken. In Ellie Remembers krijgt je een schoolvoorbeeld voorgeschoteld. Zacht koor, lichte synthesizers en harp openen de cue. Een beetje later zijn daar de strijkers die het geheel mooi opvullen. Hoe mooi dit stuk ook al klinkt, het is maar opbouw. Daarna opent de klarinet het thema. Als daar dan terug de mooie terugvallende strijkers bijkomen dan valt uw mond open der verbazing. Dat niveau houdt Powell vol in de gehele track omdat hij telkens dat thema opnieuw laat horen, alsmaar voller laat klinken, alsmaar triestiger laat worden. Als daarna het thema van Ellie terug boven komt, dan kan je alleen maar knikken der bevestiging dat het goed zit.
Een laatste thema is van de mammoeten. Het komt maar één keer voor in de score, maar ik beschrijf het omdat het ook in de volgende Ice Age scores aan bod komt. Hier ga ik niet veel over zeggen. Mammoeten waren grote bombastische indrukwekkende dieren. Hier krijg je grote, bombastische en indrukwekkende muziek te horen voor deze diersoort.

Okidoki, we zijn door de grote hoeveelheid thema’s. Graag zou ik mijn lezers meenemen naar nog drie andere aspecten van deze score.
Het eerste punt dat ik graag zou bespreken in de instrumentatie. Zoals ik al meermaals heb neergeschreven is de instrumentatie. Deze is om je vingers van af te likken. Dit heeft veel te maken met de componeerstijl van Powell. Powell maakt zijn scores voor animatiefilms zoals niemand anders dat doet. Zijn thema’s hebben allemaal hetzelfde hoog niveau. Het enthousiasme dat hij in zijn muziek steekt is zodanig geweldig dat hij er iets uniek van maakt. Powell laat zich altijd volledig gaan omdat er geen remmen zijn, er zijn geen belemmeringen en daar maakt hij gretig gebruik van. Deze Ice Age was mijn eerste score van Powell, en momenteel ben ik in het bezit van al zijn animatiescores en stuk voor stuk zijn ze geweldig. Stuk voor stuk zit dat geweldige enthousiasme in de muziek. Die energie kan geen enkele componist in zijn werk steken en dat maakt John Powell in mijn ogen de koning der animatiefilmmuziek.
Het tweede punt dat ik wel bespreken is een muggenzifterig punt maar wel een heel belangrijk. Namelijk het aantal tracks. Maar liefst 32 krijgen we hier voorgeschoteld en vele die de minuut niet halen. Dat is jammer. Want vele tracks lopen in elkaar door. Powell had er beter dan één lange track van gemaakt. Bijvoorbeeld The Water Receeds, Mammoths en With The Herd had mooi één nummer kunnen zijn en volgens mij had Powell het initieel zo bedoeld maar de albumproducenten vonden het leuker om het op te splitsen. Zo ook met het trio The Dam Breaks, Ellie Gets Trapped en Manny To The Rescue. Dat had ook één nummer moeten zijn. Nog een kleine nuance. Al zijn de tracks kort, elke track heeft iets te bieden. Zoals de tweede track van het laatste trio is maar een halve minuut lang, maar Powell maakt er een hemelse halve minuut van, dankzij het geweldig koor.
Maar dat trio brengt mij tot mijn laatste stukje. Namelijk de muziek van de climax. De actiemuziek is geweldig. De verschillende thema’s vloeien samen en dat in het sausje van de energie en je krijgt één van de betere actietracks van de heer Powell.

Conclusie
Kan ik deze score nog meer ophemelen? Ik denk het niet. Na How To Train Your Dragon, de beste soloscore van Powell voor een animatiefilm. Heb je deze nog niet? Koop deze handel. Je zult het je zeker niet beklagen. Zeg dat deze nederige recensent het gezegd heeft! Een dikke 9!


Ice Age: The Meltdown - 08/10 - Revisione del Sjoerd , presentato a (Olandese)
Nadat de eerste Ice Age een groot succes was, zou er natuurlijk ook een tweede moeten komen. ‘Ice Age: The meltdown’ was het resultaat en haalde net als zijn voorganger volle zalen. Wel waren er enkele dingen veranderd voor de tweede Ice Age film. Zo was Chris Wedge, die samen met Carlos Saldanha regisseur was voor de eerste Ice Age film, vervangen voor Carlos Saldanha, die het dit keer dus alleen moest aanpakken. Tevens werd de muziek niet voorzien door David Newman, maar door John Powell, die muziek schreef voor animatiefilms als ‘Antz’, Schrek en de recente ‘Happy Feet’. Het resultaat is een erg vrolijke soundtrack met maarliefst 32 nummers.

‘The Waterpark’ heeft mij gelijk helemaal blij gemaakt. Een fantastisch hoofdthema helemaal uitgewerkt dat echt ontzettend goed is met violen op de voorgrond. John Powell opent met de beste track van deze score, en dat is een behoorlijke taak met 32 tracks!In deze track wordt het horen we het hoofdthema als een 100% uitgewerkt thema, maar het wordt in de score ook gebruikt als een motiefje op de achtergrond. Hier is ‘The Vulture of Doom’ een voorbeeld van. Mysterieuze geluiden maken deze track enorm spannend en door dat mysterieuze heen horen we ook motiefjes van het hoofdthema. Ook ‘Migration’ is voor een groot deel een spanningsopbouwende track met een vleugje actie en ook het hoofdthema komt er af en toe in voor. Een veelzijdige track met vrolijke en spannende muziek, zeker een betere track. ‘Call of the Mammoth’ begint wat minder, maar het tweede deel van de track is uitbundig en vrolijk. ‘Sad Manny and the Possums’ is hetzelfde, maar wel net zo goed. ‘Manny and Ellie Meet’ vind ik wat minder en saaier(vooral underscore), totdat aan het einde van de track er een stukje van het hoofdthema naar voren komt, dan kan je nog even genieten van de track, maar verder:
(Niks dus).

‘Traveling with Possums’ is een track die wat rustig is met enkele noten die er bovenuit komen. Het tweede deel van de track, dat beter is dan het eerste deel, is wat luider en vrolijker. ‘12 Ton Mammoth & A 10 Ton Possum’ is vooral underscore. ‘Attack from Below the Ice’ komt er met zijn actiemuziek wél bovenuit. Lekker te beluisteren, spannend, maar toch vrolijk. ‘Extreme Possum’ is een track die niet veel meer biedt dan de rest en ‘Who Will Join Me on the Dung Heap?’ is een track met een groot koor en vrolijke nootjes. Een song die mij veel doet denken aan Happy Feet, waar ook veel wordt gezongen door dieren. ‘Log Moving’ is een korte track met wat liefde en een stukje hoofdthema. Ook ‘Ellie Remembers’ biedt ons liefde en emotie aan. Een geslaagde track die ook weer eens wat langer is. Tja, met 32 tracks heb je toch een aantal zeer korte tracks, echter gaan we van de ene lange track naar de andere langere track (4 minuten is toch erg lang voor deze score). Zo gaan we nu naar ‘Foggy Balance’ die ook z’n slappe kanten heeft. Een saai stuk horen we aan het begin, als later er actie komt wordt de track boeiender. We horen actie met veel spanning en soms een vrolijke noot. De volgende twee tracks zijn een stuk korter, maar ‘Goodnight Sweet Possums’ is nog wel lang genoeg om het liefdesthema van ‘Log Moving’ er op een prachtige manier in voor te laten komen. Bij de titel ‘Kidnapped’, zoals de naam van de volgende track luidt, zou je denken dat we actie te horen krijgen. Echter horen we een vrolijk thema, niet meer want ook dit is een erg korte track. ‘Sid's Sing-A-Long’ is weer een gezongen nummer met een groot koor van diertjes á la ‘Happy Feet’. Ditmaal gaan we over naar actiemuziek gedurende de track al in zijn tweede deel zit. Het koor gaat weg en de actie zet zich verder door.

Na alleen nog maar score te horen hebben gekregen, krijgen we uit het niets een track te horen van de musical ‘Oliver’, we horen namelijk het lied ‘Food Glorious Food’. ‘The Boat and the Geysers’ is de volgende track die begint met actie en natuurlijk krijgen we weer vrolijke nootjes te horen. ‘The Dam Breaks’ is een écht vrolijke track met een lekker animatie thema en ook spanning, zoals we nu wel gewend zijn bij ‘Ice Age: The meltdown’. Een conclusie hieruit is dat we een beetje dezelfde soort tracks vinden op deze score. Toch is het een fantastische score. De volgende twee tracks, die op elkaar aansluiten zijn geweldig, maar zijn een beetje hetzelfde als de rest van de score. ‘Rescues All Round’ is een track vol met actiemuziek, waar niet veel over te vertellen is. We horen verschillende thema’s erin voorkomen. ‘Scrat to the Rescue’ voldoet ook aan de volle actie en sluit zodra de actie is afgelopen aan op track 25, ‘The Water Recedes’. Dit is een track waar we weer lekker luid het hoofdthema horen. Tevens horen we andere thema’s die vaak terug komen in deze track. ‘Mammoths’ is een track met een mooi helden of overwinningsthema. Ook dit is weer een goed beluisterbare track. ‘With the Herd’ is een track van slechts 25 seconden die aansluit op de volgende track, ‘Into the Sunset’. In deze track horen we een droevig thema met violen, op de achtergrond een gitaar en later ook een piano. De piano wordt echter pas gebruikt als het droevige gedeelte van de track voorbij is en we het hoofdthema horen.

‘The Pearly Gates’, dat door ‘Aram Khachaturian’ geschreven is, is een rustigere track met wat drama, dat later veranderd in een groots thema vol energie. ‘CPR’ is een track van 14 seconden (hoe kort kan je een track maken) met slechts één motiefje en de volgende track is gezang door dieren. Leuk voor de film, saai voor op de cd. De laatste track, ‘The Meltdown’ is een hoogtepunt van deze score. Alle thema’s komen er een keer in voor, helemaal fantastisch!

Conclusie:
Fantastische thema’s, vrolijke melodietjes en ook spannende actie zoals je kan verwachten van een animatiefilm. Echt helemaal geweldig, zou ik zo een dikke negen voor kunnen geven. Echter zijn sommige tracks wel leuk, maar een beetje hetzelfde. Er hadden tracks geschrapt kunnen worden en als ik ergens een hekel aan heb dan is het hele korte tracks, ditmaal zelfs één van 14 seconden. Toch nog een hele goede score, een dikke 8!
Ice Age: The Meltdown - 07/10 - Revisione del Tom Daish, presentato a (Inglese)
As noted in my review of Robots, I was quite disappointed that David Newman did not stay on as a regular composer for Dreamworks animation, but I can think of few composers I'd rather have take on his mantle than John Powell. Robots was a terrific treat and so the prospect of him contributing to Ice Age: The Meltdown (Ice Age 2 to you and me) was very tempting. If it doesn't quite hit the heights of Robots then it's more the strength of that earlier score than any glaring deficiency in Ice Age 2. That the album is a shade over an hour probably doesn't help, the kind of frenetic scoring employed for this type of feature is difficult to effectively sustain over such a length and the changes in direction become a little tiring after a while.

Listening to the main theme from Ice Age 2 it becomes more and more apparent that Powell was the predominant thematic voice in his collaborations with Harry Gregson-Williams; the themes from Chicken Run, Shrek, and so on, are stylistically closer to Powell's subsequent work than that of Gregson-Williams. The main theme is perhaps a shade less endearing than that for Robots but still an entertaining, lively and memorable melody put through plenty of variations. Perhaps unsurprisingly, it is the action where Powell shines, scoring it with more imagination and consistency than just about anybody else in Hollywood and there is plenty to go round here. Mixing the busyness and joyous exuberance of Randy Newman with a more modern sensibility, the results are the best of both worlds (as opposed to an uneasy mix as could be the case if in the hands of a less skilled composer).

Naturally, there are some more comedy cues that flit all over the place and are where the score sags somewhat; pruning a couple certainly wouldn't have gone amiss. Then again, when required, Powell can write music of gentle emotion with the best of them, a special nod to the lovely Ellie Remembers which recalls the genuine sympathy of Checking Out the Cave from David Newman's original. There are a few amusingly ridiculous tracks, notably the two Sing-A-Longs with Sid which revel in their off the wall silliness, but behind the daftness there's some tremendously skillful arranging. A few witty amendments to the lyrics of Food Glorious Food follow and, even if it takes one out of the flow of Powell's score, is too enjoyable to skip.

The second half contains a heavier dose of action, but unlike Robots where Powell tended to let the style slip into slightly more generic territory by the end, the action here remains well written, albeit surprisingly intense in Manny to the Rescue and Rescues All Round. However, when a triumphant injection of the main theme kicks in, Powell reasserts the colourful sound world of animation scoring. A reprise/variation on Sid's Sing-a-Long, followed by a suitably conclusive finale round out the album. Aside from his evident talents, one thing that warms me to Powell is that all his scores are evidently written with thought and care. Jerry Goldsmith made a career out of scoring films with more distinction than they deserved, a fate that does not seem to have befallen Powell so far, but it means that even when one album isn't quite as winning as another, there is still plenty to enjoy and such is the case here.
Ice Age: The Meltdown - 08/10 - Revisione del Joris Hermy, presentato a (Olandese)
John Powell is geen onbekende in de animatie-wereld. Na Robots is Powell terug en vervangt hij David Newman voor dit knotsgekke vervolg op Ice Age.

Al vanaf de eerste track introduceert Powell zijn knappe thema's. Ze zijn speels, grappig en enorm catchy. De gevatte orkestraties van Powell maken het geheel nog speelser. Bij het bekijken van de openingsscene valt nog maar eens op hoe briljant Powell de bewegingen vat in de muziek en toch muzikaal nog een coherent verhaal weet te vertellen. Echt chapeau!
Migration en Call of the Mammoth, en bovenal de possum-tracks bevatten schitterende momenten.
Er zijn ook dramatische passages met weelderige Brass-partijen. Foggy balance is daar een perfect voorbeeld van. Een spannende track met schuivende trombones en alweer geknipt voor de scene.
Maar het gaat om een animatiefilm dus haalt Powell naast spanning en avontuur natuurlijk ook zijn gevoel voor humor boven. Zo zijn er de hilarische tracks voor Sid - ( sid-sing-along!!!) en natuurlijk 'Food, glorious food' uit de musical 'Oliver'. Dit variety-nummer staat bol van de nostalgie naar de hoogdagen van Disney en doet hopen dat er in de toekomst toch nog dergelijke muziek bij animatie mag! Powell brengt verder een erg gesmaakt arrangement van een thema van Khachaturian. Een leuke gimmick die de beelden nog hilarisch maar tegelijk pakkender maakt! Een vermelding voor de bijzonder knappe prestatie van het koor mag zeker niet ontbreken.
Een erg geslaagde soundtrack dus als je de euvels van dit soort filmmuziek kent. Korte tracks, vaak eclectisch qua stijl en véél underscore. Toch vind ik dat Powell ze bijzonder goed overbrugt. Voeg daar een excellente uitvoering en opname van Shawn Murphy aan toe, en je hebt een winnaar van een cd! Benieuwd naar wat Powell nog uit zijn mouw zal schudden in de toekomst...
Ice Age: The Meltdown - 08/10 - Revisione del Cohen Oat, presentato a (Olandese)
Met Ice Age; the Meltdown zorgde regisseur Saldanha voor een ware kaskraker. Zijn visuele flair is dan wel niet vergelijkbaar met animatiefilms van Pixar of Dreamworks, het aantal lachsalvo's is er niet minder om. En de bezoekers blijven nu al ruim een week toestromen om de film te zien. (En daar zijn we bij onze bioscoop erg blij na het toch weer zeer tegenvallende eerste kwartaal).

De muziek voor de film werd geschreven door niemand minder dan John Powell, toch vooral bekend vanwege zijn uitmuntende Chicken Run soundtrack. Zijn soundtrack voor deze film haalt niet het niveau van eerder genoemde maar bevat wel dezelfde lichtvoetigheid en speelsheid als Chicken Run.

De soundtrack opent met The Waterpark een gezellige opener die duidelijk de toon zet en het hoofdthema van de score inluidt. Het zou teveel zijn om alle variaties op het hoofdthema en subthema's die daarna langs komen te beschrijven, feit blijft dat Powell er een geweldige score van heeft gemaakt. Naast haast kinderlijke muziek en fijne actiemuziek horen we zelfs een musicalnummer langskomen, duidelijk een parodie op Disney songs. Geweldig!!

Met 'The Dam breaks' wordt de muziek duidelijk wat zwaarder, hoewel Powell dit prachtig compenseert door vele lichte strijkerarrangementen waardoor je de door muziek gecreëerde spanning toch vooral met een glimlach betreedt.

Powell heeft een geweldige score geschreven, die vele mensen zal behagen, gezien zijn niet al te zware thematiek. Filmmuziekliefhebbers die muziek als 'The Silence of the Lambs' als hun favoriete score hebben kunnen deze soundtrack misschien maar beter aan hun voorbij laten gaan, voor alle anderen, take a seat and relax!!
Ice Age: The Meltdown - 08/10 - Revisione del Joris Kessels, presentato a (Olandese)
John Powell, de man die zich ondanks de banden met Media Ventures toch heeft weten te onderscheiden en een geheel eigen muzikaal karakter in de filmmuziekindustrie heeft weten neer te zetten. Met name ritmisch is John Powell erg sterk, The Italian Job en Paycheck zijn daar uitstekende voorbeelden van. Hoewel Ice Age ritmisch ook zeker goed in elkaar zit, is dit niet het meest opvallende in deze soundtrack. Dat is namelijk de luchtige opgetogenheid en de weloverwogen kalmte waarmee deze score van doordrenkt is. Erg leuk!

Qua thematiek is de score erg sterk. In de eerste track is direct het zeer vrolijke Ice Age Meltdown hoofdthema te horen. Dit thema neemt in het verloop van de film allerlei gedaanten aan, van klein tot groot, van lief tot stout, van weemoed tot opgewektheid enz. Daarnaast bestaat de score uit enkele vol-hilarische nummers (oa ’who will join me on the dung heap‘, ‘sid‘s sing-a-long‘, ‘food, glorious food‘) welke je meer zullen aanspreken als je de film hebt gezien. Het, tevens komische, nummer ‘the pearly gates’ mag een aparte vermelding krijgen, de volle klank van dit stukje muziek is namelijk overweldigend.

Het is echter niet alleen genieten, de soundtrack bevat ook veel minder interessante gedeelten. Dit zijn met name de rustige gedeelten waarin Manny en Ellie meer tot elkaar komen. Een ander nadeel is de grote hoeveelheid (31) aan en de korte duur (gemiddeld 2 min) van de tracks. Toch klopt alles als een bus en heeft John Powell één coherent geheel weten te produceren met Ice Age. Wederom petje af voor John Powell voor het creëren een uitermate goede score!
Ice Age: The Meltdown - 10/10 - Revisione del Grégoire Gosse, presentato a (Francese)
Un score incroyable! Que peut-on lui de négatif? Avec un prix attribué (World Soundtrack Awards), c'est mérité et non discutable.

Un cd formidablement bien construit. Tous les thèmes que je voulais retrouver sur le disc sont présent. Un cd regroupant presque l'integrale des musiques du film, que ce soit des musiques de 30secondes ou de 5minutes.

Les morceaux sont pour une majorité d'une intensité extraordinaire. L'orchestre n'a pu que passer des moments de bonheur pour jouer une musique pareil.

Je dirais que ce cd est constitué de deux grandes parties. La première des morceaux 1 à 19. Ils nous font connaître les thèmes principaux, ils font avancer le film de façon très chronologique mais ils nous préparent surtout à toute l'action de fin de film. J'en arrive donc à la seconde partie du cd, de la piste 20 à 32. Si vous aimez la musique continue, vous allez être aux anges. Tous les thèmes rencontrés tout au long du film vont réapparaitre de façon spectaculaire, avec des changements de tempo, des modulaions à couper le souffle et une orchestration du tonnerre. De quoi nous donner envie de réécouter une deuxième fois, puis une troisième, et encore et encore.....

Pas facile avec des mots de vous faire ressentir mon sentiment envers cette musique de John Powell. Elle est tout simplement unique.

Merci John Powell pour ce score !
Ice Age: The Meltdown - 09/10 - Revisione del Damien , presentato a (Francese)
La bande originale d'un film d'animation se doit avant tout d'être rythmée. John Powell l'a compris, et, après nous avoir présenté ses principaux thèmes ("The Waterpark", "Elie Remembers" pour ne citer qu'eux), se lance dans un exercice brillantissime où ces compositions virevoltent et se croisent en tout sens, entraînées dans la folie d'un orchestre déchaîné, qui leur confère une allure tantôt épique ("Rescues All Round"), tantôt solennelle ("Mammoths") ou encore émouvante ("Goodnight Sweet Possums").
Des sonorités travaillées de "The Boat And The Geysers" à l'énergie de "Call Of The Mammoth", en passant par le court mais intense "Ellie Gets Trapped", ou encore le tendu "Manny To The Rescue", il est impossible de ne pas être subjugué par le souffle vigoureux des compositions de John Powell. Ne passez pas non plus à côté de l'exceptionnel "Into The Sunset", épatante conclusion qui, soutenue par une guitare, revisite une grande partie des thèmes abordés tout au long de ce parcours pour le moins mouvementé.
Ice Age: The Meltdown - 10/10 - Revisione del Daan Smit, presentato a (Olandese)
De eerste soundtrack van Powell die ik had was X-Men 3 The Last Stand. Die vond ik zo goed en ik dacht toen ik deze kocht die kan hij niet overtreffen. Dat doet hij ook niet maar ik vind de soundtrack van hetzelfde niveau als de eerder genoemde.

In The Waterpark word voor het eerst de theme geintrodiseerd. En ik vind het, net zoals die van X-men 3, een van de betere theme's die ik heb gehoord. Erg vrolijk zoals je zou kunnen verwachten van zo'n film. De theme hoor je door de gehele soundtrack heen. Wat ik ook erg grappig vond is de Gospell-zang in Who Will Join Me On the Dung Heap?

Mijn favorite nummers blijven toch: Sid's sing-a-long en Mini-sloths sing-a-long. De hooge stemmetjes vind ik gewoon erg goed. En de percussie in de 2e.

Ik vind dat deze score de 10 echt dubbel en dik verdient heeft.
Ice Age: The Meltdown - 10/10 - Revisione del Lennart de Wilde, presentato a (Olandese)
Ik had Chicken Run al, maar nog geen album van John Powell alleen. Nadat ik Ice Age: The Meltdown in Tivoli zag, dacht ik, dit zou wel eens mijn eerste John Powell-cd kunnen worden. En zo gezegd, zo gedaan.
Nog geen week later had ik 'm in huis. Moest het beluisteren wel combineren met het luisteren van Eragon.
Ik moet het kort houden, maar de cd heeft me aangespoort om meer van John Powell te zoeken en vinden.
De thema's zijn geweldig gevonden, vooral degene direct te horen in "The Waterpark".

Lennart de Wilde
A Second Ice Age Is Coming!

Manny, Sid and Diego return in another incredible adventure. The Ice Age is coming to an end, and the animals are delighting in their new world: a melting paradise of water parks, geysers and tar pits. But when Manny, Sid and Diego discover that the miles of melted ice will flood their valley, they must warn everyone and somehow figure out a way to escape the coming deluge.
World Soundtrack Awards: Soundtrack Composer of the Year (Candidato)
Filmmusicsite.com Awards: Best Original Score (Candidato)

Altre versioni di Ice Age: The Meltdown (2006):

Ice Age: The Meltdown (2006)

Colonne sonore della collezione: Ice Age

Ice Age: Continental Drift (2012)
Ice Age (2002)
Ice Age: The Meltdown (2006)
Ice Age: Dawn of the Dinosaurs (2009)

Colonne sonore della collezione: Kids

Brave Little Toaster, The (2005)
Dennis the Menace (1993)
Hannah Montana: The Movie (2009)
Lauras Stern (2004)
マジンガーZ (2003)
Adventures of the Great Mouse Detective, The (1992)
Madagascar (2005)
Toy Story (1995)
魔女の宅急便 (2004)
D3: The Mighty Ducks (1996)


Segnala un errore o inviaci ulteriori informazioni!: Accesso

 



Di Più