The Time Traveler - The Next One

De Amerikaans-Griekse dramafilm The Time Traveller heeft in diverse landen als titel The Next One meegekregen. Deze film met een SF-randje is geregisseerd door de Griek Nico Mastorakis, die de film ook produceerde en het scenario schreef. Deze vrij onbekende low-budgetfilm is opgenomen op het idyllische Griekse eiland Mykonos in de Egeïsche zee.
Het verhaal draait om een man (Keir Dullea), die na een storm aanspoelt op een Grieks eiland, waar toevallig een Amerikaanse weduwe (Adrienne Barbeau) en haar zoon (Jeremy Light) wonen, die hem op het strand vinden. Ze nemen hem mee naar hun huis, waar hij weer op krachten komt. Hij blijkt aan geheugenverlies te lijden, maar als dat langzaam terugkomt, zegt hij dat hij vanuit de toekomst terug gekomen is. Zijn opdracht is om de wereld te redden van de ondergang...

De muziek bij deze film is van Stanley Myers die in die jaren vaker met regisseur Mastorakis samenwerkte en er een behoorlijk Grieks getinte score voor componeerde. Maar voor de echt etnisch-Griekse kleur is in de film ook muziek van George Theodossiadis te horen en ook zijn muziek is op dit album te horen. Van dit album, dat in 2021 op CD uitgebracht is in een beperkte oplage, was in 1984 al een Griekse LP uitgekomen met dezelfde tracks, die in een geremasterde uitvoering op de CD gezet zijn.

Het album bevat drie songs, waarvan de openingstrack wordt gezongen door Ted Carfrae, die later TCM Music oprichtte. Deze song moest hij toen in een hoge toonsetting zingen, wat hem maar net lukte. De muziek is van Myers, die hiervoor samenwerkte met Richard Harvey. Mastorakis schreef de tekst van deze titelsong van de film en was ook aanwezig bij de opname.
Beide laatste tracks zijn eveneens songs, die allebei gezongen worden door Big Alice, pseudoniem voor de Griekse zanger Costas Bigalis, die deze songs zelf schreef. De afsluitende song heet eigenlijk 'The Amazing Mr. Be'. Bigalice zingt beide best wel aardige songs op een typische boy-band manier, waarbij de eerste wat ruiger is en tweede wat poppy-er.

Het album bevat twee tracks van George Theodossiadis. De eerste is 'Hasapikos', wat een heel aardige instrumentale bouzouki-track is. Ook 'Agean Sea Theme' speelt hij op de bouzouki en ook dit is typisch Griekse muziek, ook weer met een best heel prettige melodie en in een aangenaam harmonische setting.
Maar Stanley Myers heeft ook een duit in het Griekse zakje gedaan. Zo heeft het 'Mykonos Theme' een prettig Griekse sfeer van snel getokkelde klanken en een licht romantische melodie. En de track 'Glen is Human' heeft ook die prettige Griekse kleuring, al krijgt die in de tweede helft een wat vreemde elektronische mix er overheen.
Een wat afwijkende track, die toch een Grieks tintje heeft is 'Good Friday Echoes', waarbij Myers een oude psalm bewerkt heeft tot een solo door een dulcimer gespeelde track.

Veel tracks van Myers' score zijn eigenlijk een beetje apart. Hij heeft allicht geprobeerd om het SF-achtige karakter van het verhaal in muziek te vangen, want een flink aantal tracks bestaan vooral uit elektronische effecten en vreemde klanken. Dat begint al met de 'Main Titles' en gaat verder bij 'Recollections', terwijl 'Drawing' vooral uit nogal grillige en wat grimmig klinkende elektronische geluiden bestaat, zonder enige vorm van melodie, wat overigens ook geldt voor 'Premonition'. Andere tracks zijn weer net iets melodieuzer, maar heel erg aan de minimalistische kant. In de track 'Death in the Water' krijgt de muziek zelfs een horrorachtige stijl.

Toch heeft Myers een paar erg fraaie tracks gecomponeerd, waarbij vooral het 'Love Theme' opvalt. Het is hier eenvoudige muziek van een keyboard op een ondergrond van synthesizer, waarbij een panfluit een prachtige kleuring aan de muziek geeft. Ook de melodie is bijzonder fraai, en die combinatie maakt dit tot een van de verreweg mooiste tracks van het album, samen met de 'End Titles', die wat vlotter gespeeld wordt, op dezelfde liefdesthema-melodie. Wel is de muzikale kleuring van deze laatste track wat minder, maar evengoed een fraaie track.

Kortom, met zijn muziek voor de overwegend Griekse film The Time Traveller - The Next One heeft Stanley Myers een nogal wisselende score afgeleverd. Behalve zijn score bevat het album drie middle-of-the-road popsongs en twee heel aardige tracks van de Griekse volksmuziekcomponist George Theodossiadis. Myers heeft een aantal van zijn tracks ook een wat Griekse kleuring gegeven en dat klinkt vaak nog heel aardig. Maar de meeste tracks zijn duidelijk minder en bestaan vooral uit minimalistische elektronische klanken, of uit melodieloze soundscape-effecten. Duidelijk niet fraai. Toch heeft Myers een bijzonder fraaie liefdesthema gecomponeerd, dat in twee tracks mooi voor het voetlicht komt. Die trekken de waardering voor dit album nog behoorlijk op tot 62 uit 100 punten.