Gemini Man
(Cd) Limited Edition

Dit is de 31e recensie uit de Lorne Balfe serie.

Vorige: Restless
Volgende: The Cry

De Amerikaanse actiefilm Gemini Man is geregisseerd door de bekende Ang Lee (Sense and Sensibility, The Ice Storm, Hulk, Life of Pi). Het verhaal lag al jaren te wachten op verfilming en vele regisseurs en acteurs waren al de revue gepasseerd, totdat Lee het regisseursstokje overnam. De film is echter door de critici slecht ontvangen en was door de hoge kosten een grote flop, ondanks een kaartverkoop waar veel andere films alleen maar van kunnen dromen.
Het verhaal draait om Henry Brogan (Will Smith), een sluipschutter voor de DIA, een overheidsorganisatie tegen terrorisme. Omdat er bij een opdracht iets misgaat, neemt hij ontslag. Dan hoort hij via via dat degene die hij toen doodschoot, onschuldig zou zijn. Als het hoofd van de DIA erachter komt dat Henry op de hoogte is van hun duistere zaakjes, willen ze hem uit de weg ruimen. Dat proberen ze via een huurmoordenaar die de zoon zou zijn van de leider van de 'Gemini-origanisatie'. Maar die zoon blijkt hetzelfde DNA te hebben als Henry...

De muziek bij deze actiethriller is van Lorne Balfe. Hij heeft er een typische hippe thrillerscore voor gecomponeerd, met volop elektronische klanken en orkestrale samples. De muziek is overwegend behoorlijk aan de dreigende of spannende kant, maar dat gaat allemaal zeer ten koste van de melodie. Verreweg het grootste deel van deze score is dan ook vrijwel melodieloos en bestaat voornamelijk uit geluiden, effecten en heftige klanken, waarbij elektronische percussie een grote rol speelt. Dat maakt de muziek van deze score voor een flink deel nogal lastig beluisterbaar, omdat al die elektronisch vervormde geluiden en vreemde effecten nogal ver af liggen van een prettige muzikale beleving.

De tracks hebben meestal wel wat melodieuze motieven, maar dat is vaak niet meer dan wat wisseling in toonhoogtes. Het zijn slechts enkele tracks die wat meer melodie kennen en dat zijn dan ook zo ongeveer de enige tracks die wat meer te bieden hebben dan geluid. Het blijft echter nogal beperkt, zowel in het aantal momenten dat deze wat meer aangenaam klinkende muziek voorbij komt, als in de harmonieën die Balfe daarbij toepast. Soms zijn die harmonieën zeker erg prettig om naar te luisteren.
Toch biedt eigenlijk alleen de afsluitende titeltrack voldoende melodie en harmonie, terwijl dit ook nog eens veruit de langste track van het album is. De melodie die Balfe hier presenteert ligt erg prettig in het gehoor en elementen ervan komen ook al in de eerdere wat prettiger beluisterbare tracks voor, maar als doorlopend melodieuze track blijft eigenlijk alleen deze laatste over.

Kortom, met zijn muziek voor de thriller Gemini Man heeft Lorne Balfe een typische Remote Controle elektronische score gecomponeerd, met veel dreiging en spanning, maar met weinig melodie. Daardoor knap je al vrij snel af op deze score, ondanks een redelijke openingstrack en tussendoor nog best wat fraaie momenten. Het is eigenlijk alleen de afsluitende titeltrack die duidelijk het meeste aanspreekt. Maar dat is veel te weinig om de zaak qua beluisterbaarheid, los van de film, te redden. De waardering komt dan ook niet hoger dan 53 uit 100 punten.