Birth


Silva Screen Records (0738572117122)
Film | Date: 2004 | Sortie du film: 2004 | Type: CD, Téléchargement
 

Inscrivez-vous!

Restez informé et d'obtenir un meilleur accès aux informations des collectionneurs!





 

# Track   Duration
1.Prologue4:00
2.The Engagement2:52
3.The Rendez-vous3:10
4.Under A Spell2:37
5.The Wedding5:09
6.Letter1:43
7.The Kiss4:29
8.Mr. Reincarnation1:07
9.Day Out3:38
10.Knights At Night1:15
11.Timpani1:29
12.Another Lifetime1:09
13.My Dead Husband1:32
14.Elegy6:12
15.Birth Waltz2:36
 42:58
Introduisez votre critique Masquer les avis dans d'autres langues

 

Birth - 08/10 - Critique de Thomas-Jeremy Visser, ajouté le (Néerlandais)
De eerste recensies van Harry Potter and the Deathly Hallows: Part I zijn ondertussen binnen (complimenten aan allen, jullie verwoorden ook mijn teleurstelling en tevredenheid in de score heel goed). En hoewel ik Potter steeds maar weer wil aanzetten, ben ik te verslaafd aan een andere Desplat-score die ik net heb aangeschaft.

Al op deze redelijk vroege score horen we de stijl waarmee de Franse componist later wereldberoemd zou worden. De eerste track wordt gekenmerkt door het vage hoofdthema, gebracht door zwierig spel op de dwarsfluit en strijkers die nog net geen waltz voorbrengen. Ook de triangel is aanwezig en geeft de maat aan waar de dwarsfluiten omheen spelen. In The Engagement horen we nóg een vertrouwd element in scores van Desplat: de piano. Op o.a. Benjamin Button, New Moon en zijn nog recente Harry Potter score was dit ook te horen. Toegegeven, op Birth klinkt het wat matter. Het is niet meer dan het hoofdthema wat we horen, en hier en daar neigt Desplat richting klassieke muziek. The Rendez-Vous valt wat buiten de boot. Na spanning van hoge, iele strijkers voert Desplat de spanning op, en horen we een prachtig stuk. De strijkers zijn nog steeds hoog, maar worden bijgestaan door de rest van hun sectie die ritmisch meespeelt. Een gelaagd en geslaagd, maar veel te kort stuk mooie muziek.

Under the Spell brengt een mysterieuze versie van het hoofdthema, en gaat snel voorbij. The Wedding typeert zich door langzame, dragende strijkers die zowel spanning als tragedie oproepen. Het is een lange en mooi opgebouwde track. Letter brengt ons de mooiste versie van het hoofdthema, omdat het net ietsjes sneller wordt gespeeld en hierdoor wat resoluter klinkt. Ook de cello's en haast onmerkbare blazers klinken wat sneller en gelikter. Later horen we zelfs een bewerkte versie, met een echo erop. Uitzonderlijk voor Desplat, en bij mijn weten pas herhaald in The Special Relationship. The Kiss is niet zo romantisch als de titel doet vermoeden. Met verfijnd instrumentgebruik weet Desplat onaangename spanning te maken, maar weet de track net zo makkelijk te versieren met hoog en voortdravend strijkwerk. Ook de geluidseffecten zijn effectief (ik zocht mijn telefoon de eerste keer dat ik dit hoorde, omdat er een geluid van een vibrerende telefoon doorheen klinkt). De spanning blijft echter domineren.

De telefoon is ook te horen in Mr. Reincarnation, een track die eigenlijk gewoon verder gaat waar The Kiss eindigde. De spanning heeft de score nu getekent. Als in Day Out het hoofdthema tevoorschijn komt, geloven we Desplat niet meer. Niet dat de score niet meer goed klinkt, integendeel: we verwachten ieder moment weer een ommezwaai, en het hoofdthema is door enkele instrumentale wijzigingen niet zo onschuldig als aan het begin van de score. Knights and Knight zet ons nog verder in Desplat's val. De score zwenkt in de afgelopen paar nummers in een ongekend spannende richting. We horen strijkers die zwaar bewerkt zijn, en in Timpani gaat Desplat los met het slagwerk alvorens een verontrustende versie van een eerder gehoord motief horen. Another Life herhaalt het pianostuk.

Birth is zo'n score die je onverhoopt tegenkomt. Ik had de score nooit binnengehaald als de naam 'Alexandre Desplat' er niet had opgestaan en wederom bewijst de man met notabene een werk van een aantal jaren geleden keer op keer weer om in staat te zijn tot het maken van bijzondere muziekstukken. Maar dat is eigenlijk ondertussen de norm geworden bij Desplat. Nee, wat Birth zo goed maakt is de genadeloze spanning die de score herbergt. Het is een zwierige, en tegelijkertijd grimmig score. Om de kracht en het geheim van Birth te willen achterhalen is het geheel luisteren van dit album noodzakelijk. Apart van elkaar is het aardig, samen is het formidabel. Een zwierige, en tegelijkertijd grimmig score.
Birth - 08/10 - Critique de Tom Daish, ajouté le (Anglais)
Birth stars Nicole Kidman as a woman whose late husband is apparently reincarnated as a young boy and explores the agonising disbelief that it provokes. The film's critical acclaim has been luke warm, but scenes of Kidman in a bath with the boy (all done using compositing) have brought up controversy. However, one aspect that has received general praise, at least on its own terms, is Alexandre Desplat's enchanting and genuinely haunting score. Desplat's occasional forays into Hollywood scoring have been a great success, notably his recent effort for Girl With a Pearl Earring which was replete with gorgeous, but delicate thematic material that displayed the kind of lightness of touch that is all to rare these days. That Birth isn't quite such a consistent pleasure is more due to the subject matter than any compositional deficiency.
Prologue is an impressive start; the pulsing woodwind is inviting and hypnotic, providing a bed for the main theme led by the lower strings. Admittedly there is a hint of James Horner's Sneakers in the construction, but not enough to be a distraction. The main theme itself is slightly melancholy, but the higher pitched accompaniment makes for a lighter counterpoint than a more traditional underpinning of strings. Desplat wisely limits recurrences of the woodwind motif so every appearance has an impact worth waiting for. This is especially true in the instance of Letter which starts perkily, but soon withdraws as dissonant horn chords drag the initial mood into darker territory. It is a testament to Desplat that he does this succinctly and with much subtlety. The mixture of engaging and disturbing effectively sums up the score's entire mood within two minutes. When mood changes can often seem forced and contrived, Letter is a perfect example of how to achieve such a move seemingly without effort.

The score's second most prominent feature is a waltz introduced on the piano in The Engagement, but given a fuller outing during the middle of The Kiss and closes out the score in Birth Waltz. However, what is probably the most important, almost ubiquitous feature, yet surprisingly subtle idea, is a throbbing bass note so low that it is difficult to pitch. Even tracks that appear purely orchestral often feature it in the background as an unnerving counterpoint. Its insidious nature is especially clear when set against an otherwise gorgeous harp figure in Under a Spell. It's the kind of idea that is clearly an important component in Desplat's musical architecture and sound design, but some might find it a little frustrating when the material it underpins would otherwise be so easy on the ear.

Unlike his other high profile efforts, Birth isn't as consistently likeable and is a little more challenging for the listener. For all the sublime melodic material, several cues are quite tense and stronger on atmosphere than melody. However, Desplat is too good a composer to allow these tracks to wallow and the structures are tight enough to dispell any feeling of aimlessly. I must admit that during the first few listens I was inclined to find Birth a touch inferior to his previous works, but this is more to do with the unnerving soundscape that rages from time to time. However, the balance between light and dark, melody and atmosphere is masterful, moving from one to another with consummate skill. Another fine score, superbly performed by the LSO.
Birth - 08/10 - Critique de Arvid Fossen, ajouté le (Néerlandais)
We zien Nicole Kidman, wonende in een fraai optrekje nabij Central Park, New York, wiens echtegenoot is overleden. Een kleine jongen loopt letterlijk haar leven binnen en beweert de reïncarnatie van haar overleden echtgenoot te zijn. Zijn overtuigendheid en de onmogelijke details die hij over hun relatie weet, ontwikkelen een band die sterker wordt. De film veroorzaakte heel wat ophef als de kleine jongen in een scène in haar bad kruipt, toch allemaal wel wat opgeblazen. Een film die fascineerde, maar ook teleurstelde.

Adembenemend in deze film is de score van Alexandre Desplat, die de onderhuidse spanning, en het thema van reïncarnatie perfect kadert met zijn muziek. Een van de mooiste scènes is de muziek in de openingsscène van de film. Hier wordt een beeld getoond van een jogger in een rustig Central Park bedekt in sneeuw, op het eerste zicht een banaal iets, maar net de muziek maakt je duidelijk dat er opgelet moet worden, het lijkt alsof een transitie van iets aan de gang is … Meer nog, in die zelfde scène krijgt de muziek de regisseer rol volledig voor zich, want het beeld blijft een hele tijd nagenoeg onbewogen. Later in de film is er nog eens dezelfde techniek, met Nicole Kidman in close-up in de opera, opnieuw enkele minuten bijna onbewogen, en met enkel de opera muziek die de vertelfunctie volledig stuurt. De Opera muziek staat niet op deze score, maar wel natuurlijk de eerste besproken scène: The Prologue. Deze start een met knap opbouwend tintelend, maar mysterieus thema dat evolueert tot een enorme climax. In de verdere tracks krijgt de score ook een hypnotisch kantje met enkele underscore tracks die mijmerende thema’s brengen die zeker niet vervelen. Tenslotte componeerde hij nog enkele prachtig georkestreerde waltz score tracks en enkele piano solo of piano concerto tracks. In de orkestratie van deze score zal Desplat de blazers voorbehouden voor de climax scènes, wat dan ook zijn uitwerking niet mist. Vrijwel altijd spelen strijkers de belangrijkste rol in de tracks, met hier en daar een bijzondere rol voor lage drums en synthesizer ritmes in de underscore tracks. De hele sfeer van de soundtrack is bijzonder, steeds weet Desplat een balans te vinden tussen lichte en donkere melodieën. Het is een verrassende originele en complexe score, die zal fascineren en dus zeker een aanrader!
Birth - 08/10 - Critique de bert w., ajouté le (Néerlandais)
Een film met toch wel een bijzonder verhaal dit met de nodige controverse als gevolg, met daarbij een badscene met de nodige kritiek (al is dat zwaar overdreven), heeft Birth toch wel extra aandacht gekregen.
Een film dit het moet hebben van het uitstekende acteertalent van de hoofdrolspelers en zeker van de muziek die de film draagt, ondersteund.
Weining dialoog in de film, de muziek neemt je mee met de emoties van kidman doorheen de film.
Een prachtige score die je de nodige spaning geeft, een score niet één van de gemakkelijkste maar die je leert waarderen naarmate je ze meer beluisterd.
La musique de cette B.O. est utilisée dans:

Syriana (Bande annonce)

Autres sorties de musique de Birth (2004):

Birth (2006)


Signaler une erreur ou envoyer des infos supplémentaires!: Connexion

 



Plus