Man on Fire


Varèse Sarabande 27/07/2004 CD (0030206658323)
Film Sortie du film: 2004
 

Inscrivez-vous!

Restez informé et d'obtenir un meilleur accès aux informations des collectionneurs!





 

# Track Artiste/Compositeur Duration
1.Una PalabraCarlos Varela1:19
2.Main Title3:05
3.Taxi0:53
4.El Paso0:41
5.Creasy’s Room0:34
6.The Rave4:23
7.Pita’s Sorrow1:47
8.Nightmare1:06
9.Bullet Tells The Truth1:36
10.Followed1:02
11.Smiling0:48
12.You Are Her Father1:45
13.No Mariachi0:43
14.The Drop2:58
15.Angel VengadorGabriel Gonzalez1:22
16.You Betrayed Me1:25
17.She’s Dead0:43
18.The Crime Scene0:57
19.Pita’s Room1:48
20.Gonzalez1:57
21.Oye Como VaKinky4:40
22.La Niña1:49
23.Creasy’s Art is Death0:54
24.The Voice2:59
25.Sanchez Family4:45
26.The Rooftop5:07
27.The End MusicHarry Gregson-Williams - Lisa Gerrard9:34
28.Man On Fire RemixHybrid - Lisa Gerrard3:41
 64:21
Introduisez votre critique Masquer les avis dans d'autres langues

 

Man on Fire - 06/10 - Critique de Lammert de Wit, ajouté le (Néerlandais)
De Amerikaanse thriller Man on Fire is geregisseerd door de bekende thrillerregisseur Tony Scott, broer van Ridley. Onlangs was deze op tv en ben ik er voor gaan zitten. Een sterke film, met een strakke stylistische editing, die het verhaal opdeelt in twee helften. Niet alle critici konden de manier waarop Scott deze film gemaakt heeft waarderen, maar vele anderen vonden het een goede film. Ook in de bioscopen deed de film het prima.
Het verhaal draait om de verlopen marinier Creasy (Denzel Washington), die in Mexico zijn vriend Rayburn (Christopher Walken) bezoekt. Die runt een bedrijf die mensen beveiligt met bewakers vanwege de vele ontvoeringen in het land. Hij koppelt Creasy aan een Mexicaanse fabrikant en zijn Amerikaanse vrouw, om hun negenjarige dochter Pita (Dakota Fanning) te beveiligen. Langzaam bouwen Creasy en Pita een sterke band op. En dan gaat het toch mis en voelt Creasy zich genoodzaakt om wraak te nemen op de ontvoerders. Maar er blijkt veel meer achter te zitten...

De muziek bij deze deels zachte, deels harde film is van Harry Gregson-Williams, die hierbij de steun ingeroepen heeft van niemand minder dan Lisa Gerrard.
De muziek van Gregson-Williams is in twee delen te scheiden. Enerzijds is er de rustige, ingetogen, zelfs bijna romantische muziek, zoals in 'Pita's Sorrow', 'Bullet Tells the Truth', 'Smiling' of 'Pita's Room', maar voor het grootste deel bestaat de muziek uit heftige, vooral elektronische en nogal ruige thrillermuziek.

De rustige en ingetogen muziek is vaak wat aan de melancholieke kant, en daarmee heeft Gregson-Williams keurig aangesloten bij het karakter van het personage Creasy. De muziek is mooi orkestraal in een lichte setting van veelal strijkers en piano of Spaanse gitaar. Deze muziek is vaak tussen de thrillertracks geplaatst en zorgt daarmee voor een aantal prettige rustmomenten in de score.

De thrillermuziek bestaat vooral uit elektronische klanken, die dan weer rustig voortkabbelen, dan weer in hoog tempo de urgentie in de film moeten verhogen. Deze muziek is nauwelijks melodieus en bestaat vooral uit elektronische klanken, geluiden en percussie. Vaak speelt die muziek in een erg hoog tempo en lijkt de muziek meer op trance of rave dan op fatsoenlijk beluisterbare muziek. Ook de elektrische gitaar speelt een belangrijke rol in deze film, met ruige klanken, die soms op het randje van de hard-rock zitten. Maar ook bestaat deze thrillermuziek nogal eens uit een soort dreigende monotone underscore, die wat zeurend voortkabbelt.

Het laatste deel van het album laat de muziek van Lisa Gerrard horen, voor het eerst heel voorzichtig in 'La Nina', maar veel sterker in 'The End'. En dat terwijl Gerrard's zang in de film zelf regelmatig te horen is. Haar muziek lijkt overigens zomaar te zijn weggelopen uit Gladiator, zo sterk lijkt de muziek daarop. Het effect daarvan in de film is positief, maar op het album komt het helaas nauwelijks tot z'n recht.

Het album bevat een aantal songs en opent zelfs met een typische Zuid-Amerikaanse song van Carlos Varela. Verderop hoor je dan 'Angel Vengador', gezongen door Gabriel Gonzalez, en ook dit is een typische song uit de regio, waarbij de zanger zichzelf op tokkelende gitaar begeleidt. Het zijn allemaal wel wat triestige songs. Een vrolijker song is hier toch wel wat bekender en heet 'Oye Coma Va', dat wordt gezongen en gespeeld door Kinky. Het is een standaard Mexicaanse song, maar dan met stevige elektronische orgelklanken er doorheen gemengd, die er een wat hip kleurtje aan geven. Niet dat het daar overigens beter van wordt...

De afsluitende track is een tamelijk overbodige remix van een aantal gedeelten uit de score, waarbij ook Lisa Gerrard weer prominent te horen is.

Kortom, met zijn muziek voor Man on Fire heeft Harry Gregson-Williams een score gecomponeerd met twee gezichten. Enerzijds bevat de score een best fraaie rustpunten, die mooi orkestraal zijn gearrangeerd, maar anderzijds bestaat een groot deel van de score uit adrenalinegedreven spanningsmuziek in een hoog ritme en met nauwelijks enige melodie. Die muziek is in de film vooral bedoeld om de nodige urgentie aan de beelden toe te voegen, maar los van de film, als luistermuziek zijn die tracks niet erg aangenaam. Overigens past de muziek perfect bij de film, maar voor de beluisterbaarheid los daarvan krijgt deze een waardering van 58 uit 100 punten.
Man on Fire - 06/10 - Critique de Andreas Lindahl, ajouté le (Anglais)
Harry Gregson-Williams composed a really, really good score for Tony Scott's Spy Game a couple of years ago and is now back with a score for the director's latest film, Man on Fire. The score has been available on Apple's iTunes for quite some time now, but has finally been released by Varése Sarabande on CD.

To me, Harry Gregson-Williams is one of the more interesting "upcoming" (he has, after all, been scoring films for quite some time now) composers out there today, because of his talent and versatility. He's written scores in a couple of different genres now - drama, animation, comedy and action, for example - and generally does very well no matter what type of film he scores, but I have to say that he is, above all, quickly becoming a master of mixing electronics with the traditional orchestra. Spy Game is an excellent example and Man on Fire is pretty much in the same area of the composer's musical palette. At times, at least.

But Man on Fire is not as varied, rich and exciting as Spy game, however. There are really no kick-ass action cues, packed with brass. Instead, the pure action cues are dominated by synths and percussion. "The Rave", for example, revolves around typical rave music, with lots of percussion, even if Gregson-Williams throws in some slow string lines and piano chords in the middle of the busy electronics, creating a pretty interesting sound. "Sanchez Family" is a pretty decent action cue and a pretty good example of what the action music in this score is all about - rythm and percussion. And unfortunately, they don't really deliver.

But Man on Fire is a surprisingly quiet and subdued score, with lots of slow string dominated cues, such as the sad "Pita's Sorrow", "Bullet Tells the Truth" and the almost ten minutes long "The End", the latter unfortunately somewhat ruined by Lisa Gerrard's damn vocals, but a rather nice track anyway. These cues, and the other one in the same style, are actually the highlight of the score.

In the end, Man on Fire has some terrific moments, but too much of the score is dominated by underscore, which makes for a pretty dull listen at times. The many short tracks are also a little annoying, as Gregson-Williams never really gets the fully develop his cues.
Man on Fire - 08/10 - Critique de Arvid Fossen, ajouté le (Néerlandais)
Man on Fire, een film van Tony Scott met Denzel Washington als John Creasy, een ex-soldaat die het even niet meer ziet zitten en naar de alcohol greep. Tegen zijn zin in neemt hij de opdracht aan om een rijkelui dochter te beschermen. Toch groeit er snel een goede band. Tot het meisje daadwerkelijk wordt ontvoerd. Nu gaat hij al een ontketende op zoek en zal hij niet of niemand ontzien om haat te redden ...
De muziek is van Harry Gregson-Williams, en werd een mix van moderne thriller muziek en melodrama muziek. In navolging van zijn knappe scores voor actie thrillers als Spy Game, The Rundown en Phone Booth blijft hij in zijn nieuwste score steeds erg melodisch en komt hij weer met frisse nieuwe compositie stijlen. De aanpak van de samenstelling van de score is vreemd, maar verrassend origineel: van de een op andere moment verandert de muziek, en integreert hij plots een Spaanse gitaar of piano, het lijkt wel een montage op de muziek zelf. Ook de stijl van de tracks zelf loopt sterk uiteen. De ene keer dompelt hij alles onder in een wazige sfeer van synthesizers en echo’s, dan lijken we soms in een techno score terecht te komen, en vervolgens speelt een groot orkest epische tracks met solo’s van piano en gitaar. Opvallend is dat in sommige tracks er echt herkenbare melodieën van andere componisten in zitten, weliswaar herwerkt, maar gemakkelijk herken je de stijlen van James Horner en Thomas Newman. Tenslotte is er Lisa Gerrard, die in deze score een performance geeft van het zelfde allure als in Gladiator, en dit in de twee laatste tracks van de score! Deze Man On Fire is misschien niet de beste actie score van dit jaar, maar wel de meest originele en veelzijdige, en dat laatste maakt deze score zo boeiend om te beluisteren.
Man on Fire - 08/10 - Critique de Damien , ajouté le (Français)
Harry Gregson-Williams transpose en musique le style visuel de Tony Scott: pistes d'ambiance, sonorités latino, entrecoupées de courts extraits de chansons remixées à l'extrême ou de jeux de percussions effrénés, véritables poussées d'adrénaline. Si cela peut paraître étrange et s'avérer déstabilisant, on est forcé de reconnaître que le travail du compositeur colle parfaitement aux images du film. Farniente mexicain, menaces d'enlèvement, émotions passant de la tendresse la plus douce à la colère la plus rageuse, enquête et confrontations tumultueuses avec la mafia, pics de violence, tout se trouve dans la B.O. En ce sens, celle-ci est une vraie réussite et on ne peut que tirer notre chapeau à Harry Gregson-Williams. A ne pas manquer, la longue piste 'The End', jolie conclusion où Lisa Gerrard pose sa voix mélancolique.
Man on Fire - 06/10 - Critique de Gudo Tienhooven, ajouté le (Néerlandais)
Het leek met zijn wervelende Sinbad score even de goede kant op te gaan, maar Harry Gregson-Williams brengt zich er met Man on Fire weer te makkelijk vanaf. Zou het een gebrek aan ideetjes zijn? Dit is zijn Spy Game deel twee: korte tracks met verschillende ritmische deuntjes, wat zachte strijkers tussendoor en vreemd gekozen, etnische invloeden. Man on Fire (een volstrekt dubieuze, sadistische film overigens) beleeft gek genoeg zijn hoogtepunt is het minst originele stuk muziek. Want niemand minder dan Lisa Gerrard (Gladiator, Mission Impossible 2) is weer uit de kast gehaald voor wat fraai gezang tijdens het sentimentele slot. Gregson-Williams is een sterk wisselvallige componist. Hopelijk komt hij binnenkort eens met iets nieuws dat zijn naam echt op de filmmuziekkaart zal zetten.
Man on Fire - 08/10 - Critique de Barrezeele Niels, ajouté le (Néerlandais)
Ik vond de soundtrack toch wel niet slecht, vooral de stukken waarin veel strijkers aan bod kwamen en diegene met de stem van Lisa Gerrard (die inderdaad wel té veel wordt gebruikt) vond ik ook niet slecht. Typisch aan het geluid die Gregson-Williams brengt is de chaotische opbouw van de nummers, zoals bijvoorbeeld de main title en 'taxi'. Die chaotische opbouw vind je ook in de film, warrig gefilmd enzo... Ook komt er heel veel hetzelfde 'refrein' terug in meeste nummers. Geen slechte soundtrack, een 8.
Man on Fire - 08/10 - Critique de Tim Horemans, ajouté le (Néerlandais)
Ik had bij het beluisteren van deze cd gemengde gevoelens. Bij eerste luisterbeurt vond ik Man on Fire niet slecht, maar ook geen hoogvlieger. Vele tracks ademen de sfeer uit van Spy Game. Hoogtepunt is de voorlaatste track met Lisa Gerard. Deze duurt 9min en gaat lekker door merg en been.
Geen top cd maar wordt wel beter als je hem regelmatig beluisterd.
Man on Fire - 04/10 - Critique de Guy Verfaillie, ajouté le (Néerlandais)
Sterk ontgoochelende soundtrack. Behalve de laatste 9 minuten is deze CD geen aankoop waard.
Jammer, want Gregson-Williams had met ondermeer "Sinbad" en "Veronica Guerin" wel bewezen dat hij een eigen stijl had.
Volgende keer beter.
Man on Fire - 03/10 - Critique de the lord africanus, ajouté le (Néerlandais)
De film is pakke beter dan de score ik vind zelfs dat bepaade songs afbraak doet aan de film.Grote bucht zou ik zo zegge herpak u snel Gregson-Williams!
La musique de cette B.O. est utilisée dans:

The Incredible Hulk (Bande annonce)
3:10 to Yuma (Bande annonce)

Bande annonce:



La bande annonce de cette B.O. contient de la musique de:

Hearts And Minds, Selectracks (Bande annonce)
The Mark Has Been Made, Nine Inch Nails (chanson(s))
Hymn 2, Craig Armstrong (Bande annonce)
Against All Odds (1984), Larry Carlton (Film)
Original Trailer Music, James Dooley (Bande annonce)
Meet Joe Black (1998), Thomas Newman (Film)


Autres sorties de musique de Man on Fire (2004):

Man on Fire (2004)
Man on Fire (2004)


Signaler une erreur ou envoyer des infos supplémentaires!: Connexion

 



Plus