Almost an Angel
The Deluxe Edition

Dit is de tiende recensie uit de Maurice Jarre serie.

Vorige: Lawrence of Arabia
Volgende: Doctor Zhivago

De Amerikaanse film Almost an Angel is een komedie, die geregisseerd is door de Australiër John Cornell, die in de jaren daarvoor de ontdekker was van hoofdrolspeler Paul Hogan, die later furore maakte in de Crocodile Dundee films. Cornell schreef het scenario voor de eerste Dundee-film en was producent en regisseur van de tweede film, die beide grote successen waren. Dit in tegenstelling tot Almost an Angel, die door de critici slecht is ontvangen en ook in de bioscopen een grote flop werd. Als ik lees waar het verhaal over gaat, dan vraag ik me als gelovige af wat je met zo'n simplistische voorstelling van zaken rondom het geloof moet.
Het verhaal draait om Terry Dean (Hogan) die net weer eens uit de gevangenis ontslagen is. Hij is goed in het saboteren van bewakingssystemen en gebruikt dat om bankovervallen te gaan doen, maar als hij daarna bij het redden van een kind zelf ernstig gewond raakt, komt hij in het ziekenhuis terecht, waar hij een 'bijna-dood-ervaring' heeft. Tijdens die ervaring ontmoet hij God, die hem echter vanwege z'n zelfopofferende reddingsactie een tweede kans geeft, ondanks z'n zondige leven. Hij mag aan de slag als een soort engel in opleiding, maar overvalt eerst nog maar eens een bank...

In 2017 kwam bij Varèse Sarabande een speciale editie uit van de score van Maurice Jarre voor deze film. Dit album bestaat uit een groot deel van de score van de film, aangevuld met de tracks van het original score album uit 1990. De looptijd van dat nieuwe score-deel bedraagt ruim 45 minuten in 27 tracks, tegen ruim 33 minuten in de 7 tracks van het original album. Zie Almost an Angel voor de recensie van dat original album.

De muziek die Jarre bij deze film heeft gecomponeerd is eigenlijk een beetje een allegaartje. Na het beluisteren van het album blijft een wat rommelige indruk over. Vaak zijn klanken en een behoorlijk aantal gedeelten van het album erg fraai, maar dat zijn meestal maar korte stukjes of tracks, die vervolgens weer afgewisseld worden door veelal een heel ander type muziek. Dit is wellicht ook een beetje het gevolg van het type film waarvoor Jarre de muziek schreef, maar los van die film komt de muziek niet erg consistent over.
Daarbij wordt mooie orkestrale, soms zelfs gedragen muziek afgewisseld door spannende, grimmige klanken, die weer afgewisseld worden door vlotte komisch getinte muziek, wat weer afgewisseld wordt door luchtige, bijna zweverige muziek van harpen en violen, en ook dat wordt weer afgewisseld door andere stijlen en klanken. Zo bestaat de track 'Bank Robbery' vooral uit elektronische klanken in een grimmige setting, terwijl 'Harmonium' uitsluitend bestaat uit, zoals de titel al zegt, orgelmuziek, gedurende de volle bijna vijf minuten van de track.
'Nervous Walk' is weer een spannende track, die in de original score is opgenomen in de track 'The Mafia Bluff'. De tweede helft van deze track heeft een irritant elektronisch percussieritme. De track 'Scrub Up' vormt samen met de track 'Dinner Date' de track 'Rose and Terry' van de original score. Zo is een groot deel van de score terug te horen in de suites van de original score vanaf track 29.

Kortom, met zijn score voor Almost an Angel heeft Maurice Jarre een aardige, maar wat rommelige score gecomponeerd. Deze speciale en uitgebreide uitgave van de score voegt echter niet heel veel extra toe aan de muziek die al op het original score album te horen was. De suites van het original album zijn op deze uitgave uit elkaar getrokken in separate cues of tracks, maar dat levert niet veel winst op. Jarre's muziek is regelmatig erg fraai orkestraal en wordt af en toe ondersteund door elektronische klanken. Een aantal tracks zijn zeker heel aardig, maar gemiddeld blijven de melodieën toch wat achter. Ook de themamelodie is geen blijvertje. De waardering voor deze speciale editie van de score komt daarmee op 63 uit 100 punten, even hoog als die voor het original album.