Insomnia


Colosseum (4005939635725)
Varèse Sarabande (0030206635720)
Film | Date de sortie: 14/05/2002 | Type: CD
 

Inscrivez-vous!

Restez informé et d'obtenir un meilleur accès aux informations des collectionneurs!





 

# Track   Duration
1.Opening Titles/Blood Drips2:47
2.The Glacier3:02
3.Kay's Theme3:41
4.Kay's Bag2:15
5.Fog5:12
6.Will Hides the Gun2:11
7.Call to Hap's Widow3:43
8.Crimescene2:23
9.The Dead Dog3:30
10.Walter's Phone Call3:22
11.Kay's Funeral1:19
12.Walter's Apartment3:36
13.Ellie's Theme1:50
14.Will Confronts Walter2:42
15.Will's Confession2:33
16.Walter's Lake House5:47
17."Let Me Sleep"2:42
18.Closing Titles4:05
 56:40
Introduisez votre critique Masquer les avis dans d'autres langues

 

Insomnia - 06/10 - Critique de Lammert de Wit, ajouté le (Néerlandais)
De Amerikaanse thriller Insomnia is de tweede grote speelfilm van regisseur Christopher Nolan. Het is een Engelstalige remake van een Noorse film met dezelfde titel uit 1997. In die Noorse film speelt het verhaal zich af boven de Noorse poolcirkel, terwijl Nolan's versie is gesitueerd in Alaska. De titel komt van het verschijnsel dat het in de zomer 24 uur per dag licht is. De film is bijzonder goed ontvangen door de critici en wordt algemeen hoog gewaardeerd en was ook erg succesvol in de bioscopen.
Het verhaal draait om twee detectives uit Los Angeles, die gevraagd zijn om in Alaska te komen helpen bij een moordonderzoek. Detective Dormer (Al Pacino) ligt echter onder de loep bij de inspectie, vanwege zijn dubieuze onderzoekspraktijken en detective Eckhart (Martin Donovan) gaat tegen hem getuigen, wat hij in het vliegtuig tegen Dormer zegt. Op de plaats delict weet Dormer de dader te lokken, maar die vlucht weg in de mist. Als Dormer dan iemand in die mist ziet opdoemen schiet hij met zijn reservepistool. Dan blijkt dat hij Eckhart heeft doodgeschoten. Maar omdat die tegen hem zou getuigen verwacht hij dat de inspectie niet zal geloven dat het een ongeluk was en daarom zegt hij dat de verdachte dader hem heeft neergeschoten...

Na Julyan's scores voor Nolan's eerdere films Following en Memento, mocht hij ook in de opvolger aan de bak. Nolan en Julyan kennen elkaar al vanaf de schoolbanken en de studentenfilmclub waar beiden lid van waren. Julyan's score voor Memento had een hoog soundscape gehalte en werkte dan ook als sfeerversterker. En dat is in deze volgende film niet anders. Maar waar de muziek van Memento op een album verschijn met de nodige andere artiesten, is dat bij Insomnia niet het geval. De bijna zestig minuten is muziek van Julyan.

De volle synthesizerklanken worden geregeld aangevuld met orkestrale muziek van vooral strijkers en percussie. Eigenlijk is de muziek van de film een lang soort underscore, zonder noemenswaardige uitbarstingen of uitlopen naar een climax of juist anticlimax. De hele tijd kabbelt de muziek voort in min of meer identieke harmonieën en soms disharmonieën. Ook de klankkleur blijft gedurende de score steeds vrijwel hetzelfde.
Julyan heeft allicht geprobeerd om de atmosfeer van een zomers Alaska, waar de zon nooit onder gaat en voortdurend mist hangt, van een soort onheilspellendheid te voorzien. Want de muziek heeft zeker een bepaalde mate van dreiging over zich. Dat is mede te danken aan de effecten en dissonante klanken die Julyan regelmatig voor het voetlicht brengt. Ook de trage en lange halen die de muziek vaak maakt doen denken aan de dagen die zich langzaam aaneen rijgen, met nauwelijks nachten ertussen.

Het hoofdpersonage heet Dormer, wat Frans is voor 'slapen', terwijl hij daar nauwelijks kan slapen. De muziek speelt daarop in door juist heel erg slaperig te werken, vaak zelfs bijna slaapverwekkend. Dat is dan ook het grote nadeel bij het beluisteren van de score. De sferische of etherische klanken en harmonieën werken bijna op de slaapspieren, waarvan ik niet eens wist dat ik ze had. Julyan zet zijn muziek daarbij in een wat kille mineure setting, waardoor de onheilspellendheid versterkt wordt, terwijl de muziek nauwelijks verrassingen kent en alles eigenlijk maar een beetje doorkabbelt tot aan de 'Closing Titles'. Dat is eigenlijk nog wel de meest aangename track, waarin de muziek wat meer opgepompt klinkt, met meer orkestrale impact, hoewel de traagheid blijft. Hier doet de muziek wel wat aan die van Angelo Badalamenti denken.

Kortom, als je last hebt van slapeloosheid, dan is deze score voor Insomnia van David Julyan een goede remedie. Met veel voortkabbelende muziek in een trage soundscapekleuring, zonder noemenswaardige variaties heeft Julyan voor de film allicht een goede score afgeleverd. Maar los van die film is deze synthesizermuziek toch wel wat tam en eentonig, ondanks de orkestrale invloeden die regelmatig te horen zijn. Maar die invloeden vullen juist het elektronische geluid aan, in plaats van dat ze daar bovenuit komen. De waardering als luisterscore komt dan ook niet hoger dan 61 uit 100 punten.
Insomnia - 08/10 - Critique de Arvid Fossen, ajouté le (Néerlandais)
Insomnia, Al Pacino begaat als politiedetective in zaak van moord op een tienermeisje een zware fout. Het verhaal speelt zich af in Alaska tijdens de zomer, dus de zon gaat nooit onder, wat voor slapeloosheid, insomnia, zorgt voor zij die dit niet gewoon zijn. In een klopjacht op de moordenaar schiet hij per vergissing zijn collega neer en besluit deze misstap toe te dekken … een kat en muisspel met de moordenaar is begonnen ...
Insomnia is een eerder psychologische thriller, en componist David Yulyan brengt hier dan ook een eerder rustige suspense underscore, zoals hij dat al eerder deed voor de film Memento. Ondanks de zeer goede uitwerking van de score, is de muziek zonder de film wat verloren: hij blijft steeds werken op enkele lange thema's, die hij als het ware steeds tegenhoudt om zich voluit te ontwikkelen tot aan de finale van de film waar dit wel het geval is. Het eerste deel is daarom ietwat mijmerend, maar geleidelijk aan beginnen er meer effecten van insomnie in de score te komen, dit met gebruik van subtiele elektronische samples, die op onverwachte momenten komen en gaan, en zo weer zorgen dat er nooit echt sprake is van harmonie in de muziek. Op deze manier creëert hij een dromerige, soms enge maar zeker geniale suspense score. Het is goede muziek voor de liefhebbers van suspense, minder voor zij die van meer rechtlijnigere thematische en episch-lyrische scores houden ...


Signaler une erreur ou envoyer des infos supplémentaires!: Connexion

 



Plus