Wild Palms


Capitol Records (0077778909828)
Série TV/Film de TV | Date de sortie: 20/04/1993 | Sortie du film: 1993 | Type: CD
 

Inscrivez-vous!

Restez informé et d'obtenir un meilleur accès aux informations des collectionneurs!





 

# Track Artiste/Compositeur Duration
1.Wild Palms Theme1:52
2.The Beach4:11
3.Harry to Hospital3:39
4.Chase Tommy2:59
5.Mimezine3:36
6.Grace in hospital2:50
7.Beasty eats terra1:05
8.Go chip / Tommy2:18
9.Classical cyberpsace1:54
10.Pearl Harbor2:37
11.Tully hooked3:12
12.Senator's farewell3:31
13.Finale2:07
14.She's not thereThe Zombies2:23
15.I need your lovin'Don Gardner & Dee Dee Ford2:49
16.Can't take my eyes off youFrankie Valli3:21
17.Lightnin' strikesLou Christie3:00
18.Classical gasMason Williams3:03
 50:27
Introduisez votre critique Masquer les avis dans d'autres langues

 

Wild Palms - 06/10 - Critique de Lammert de Wit, ajouté le (Néerlandais)
Dit is de derde recensie uit een serie van tien over de scores van Ryuichi Sakamoto, die onlangs overleden is.

Vorige: Little Buddha
Volgende: Love Is the Devil: Study for a Portrait of Francis Bacon

De Amerikaanse tv-serie Wild Palms is een vijfdelige serie, waarbij de afleveringen door verschillende regisseurs zijn gemaakt. De serie, met een sterk science-fiction-achtig en surrealistisch karakter, is gebaseerd op een stripverhaal van Bruce Wagner en Julian Allen uit 1990. Oliver Stone was mede producent van de serie, die op het ABC-net in de VS is uitgezonden. De serie is door recensenten nogal wisselend ontvangen, waarbij sommigen enthousiast waren en anderen juist erg negatief.
Het verhaal speelt zich af in de nabije toekomst, wanneer de politiek in de VS wordt beheerst door de rechts-radicale groep 'The Fathers'. Tegenstanders hebben zich verenigd in een groep die 'The Friends' heet en tussen beide groepen is een strijd ontstaan. The Fathers hebben daarbij de media in hun macht en willen een nieuw tv-station opstarten, waarbij gebruik zal worden gemaakt van Virtual Reality. Intussen probeert Harry Wyckoff (James Belushi) partner te worden bij het advocatenkantoor waar hij werkt. Dat kantoor heeft een zaak lopen tegen het mediabedrijf van The Fathers. Dan krijgt hij bezoek van een oude vlam van hem, Paige Katz (Kim Cattrall), die vraagt om te helpen haar tienerzoon op te sporen. Zij blijkt een hoge functie te hebben binnen datzelfde mediabedrijf...

De muziek bij deze tv-serie is van Ryuichi Sakamoto, die er een vrijwel volledig elektronische score voor componeerde. Naast muziek van de score zijn er in de tv-serie ook de nodige songs te horen. Een deel daarvan is meegenomen op dit album, als een songblok aan het eind van het album.
Deze songs hebben een hoog zestiger jaren gehalte. Dit songblok opent met de bekende song 'She's not There' in de uitvoering van The Zombies uit 1964, gevolgd door 'I need Your Lovin' uit 1962 en 'Can't take My Eyes off You' van Frankie Valli uit 1967. Daarna zingt Lou Christie een song uit 1965, waarna het album afsluit met de mooiste track van het album. Dit is een instrumentale hit uit 1968. 'Classical Gas' wordt door Mason Williams snel gespeeld op een akoestische gitaar, met begeleiding van vol orkest. Erg fraai en heel anders dan de instrumentale scoretracks van Sakamoto.

Het album opent met het hoofdthema voor de tv-serie, waarmee Sakamoto een heel aardige melodie neergezet heeft. De muziek is geheel elektronisch en heeft ook een sterk elektronische klankkleur. Tegelijk klinkt de muziek behoorlijk vol en wordt er regelmatig percussie toegevoegd. Daarmee is dit een fraaie openingstrack.
Ook in de volgende tracks is de elektronische klankkleur sterk aanwezig, wat uiteraard wel past bij de thematiek van de serie. Toch is dit lang niet allemaal aansprekende muziek, al klinkt het evenmin onaangenaam. 'The Beach' laat vooral een wat weemoedige melodie met een lichte dreiging horen met lang doorlopende klanken op keyboard, af en toe aangevuld met andere klanken en elektrische gitaar.
Een van de mooiste tracks van het album is 'Harry to Hospital'. Dit is een bijna klassiek getinte track, waarin de zang van een sopraan begeleidt wordt door een vol orkest, waarbij juist de piano een erg fraaie invulling geeft met snelle akkoorden.

'Chasing Tommy' is een spannende track zonder melodie en met vooral percussie en elektronische effecten. Niet fraai, net als het vergelijkbare 'Beast eats Terra'. Een andere aparte track is 'Mimezine', die een sterk ritmisch gehalte heeft, waar een drumstel voor zorgt. Een funky keyboard en een elektrische gitaar doen de rest. De staccato keyboardklanken zorgen voor een nogal gedateerde kleuring die, samen met de funky stijl, duidelijk niet aanspreekt. Daarentegen is 'Grace in Hospital' nogal ingetogen en minimalistisch van karakter, net als 'Classical Cyberspace', waarbij die laatste overigens best fraaie harmonieën laat horen.
Een andere aparte track is 'Tully Hooked', waarin Sakamoto z'n experimentele stijl wat meer ingezet heeft. Een ijle vrouwenstem op sterk ritmische percussie, met wat psychedelische gitaarklanken er doorheen, maakt dit niet echt tot een genietbare track.
Zo zijn er allerlei redelijk gevarieerde tracks op dit album aanwezig, waarbij de track 'Finale' het scoregedeelte afsluit. Hierin presenteert Sakamoto nog een heel aardige track met een redelijke melodie en af en toe fraaie harmonieën.

Kortom, met zijn muziek voor de tv-serie Wild Palms heeft Ryuichi Sakamoto een heel gevarieerde score gecomponeerd, waarin de elektronische kleuring volop aanwezig is. Er is slechts één track waarin klassieke instrumenten ingezet zijn, samen met de zang van een sopraan. Dit is ook gelijk de mooiste track van het album. Daarnaast zijn er elektronische tracks die heel redelijk melodieus zijn, maar waarbij de elektronische kleuring minder aangenaam overkomt. Tegelijk zijn er eveneens een paar tracks zonder melodie en met veel percussie of juist nogal minimalistische tracks. Na de score volgen nog een vijftal heel aardige popsongs uit de zestiger jaren. De waardering voor score en album als geheel komt zo op 63 uit 100 punten.
BC Network's Wild Palms was seen by some as an attempt to duplicate the cult phenomenon of Twin Peaks, by others as an original sci-fi story set in the near future which had nothing in common with David Lynch's series. Probably the best comparison is to the numerous tie-ins that the series spawned before it came out, this soundtrack CD being one of them (the book was the other). Ryuichi Sakamoto's stamp is on the opening theme, with his intriguing blend of Eastern and Western scales and harmonies filtered through his electronic pop sensibilities. Elsewhere he sounds like Michael Nyman ('Harry to Hospital'), a demo track for home studio recording software ('Mimezine'), Harold Budd ('Go Chip/Tommy'), or himself ('Senator's Farewell'). A sleek, yet hardly groundbreaking (compared to Twin Peaks) soundtrack. The remaining five tracks are classic songs from the '60s used in the show, and the quality is hard to argue. You may just want to fast forward to these after a while.


Signaler une erreur ou envoyer des infos supplémentaires!: Connexion

 



Plus