Princess Aurora: I know you're there. Don't be afraid.
Maleficent: I'm not afraid.
Princess Aurora: Then come out.
Maleficent: Then you'll be afraid.
EINDELIJK is Maleficent te zien in de bioscopen. Sinds het nieuws bekend werd in 2009 dat Disney het verhaal van Sleeping Beauty opnieuw ging vertellen maar dan uit oogstandpunt van de boze Maleficent was uw nederige recensent vol verwachting voor het resultaat. Nu dat het resultaat er is en na een bezichtiging kan ik concluderen dat het wachten meer dan waard was. Maleficent is een zeer originele film geworden met een zeer ontroerend verhaal dat het verhaal verteld van Maleficent. Deze is en blijft nog steeds de beste Disney Villain aller tijden. Haar gotisch ontwerp, haar duivels plan, haar vermogen om zich om te toveren tot draak maakt van haar de meest bekende en beste villain. Deze recensent heeft het nooit verstopt dat Sleeping Beauty zijn favoriete Disney film is, en bij deze ga ik ook verklappen dat Maleficent mijn favoriete personage was. Dat is de reden waarom ik zo zat te wachten op deze film.
Het verhaal gaat over uiteraard over Maleficent. Zij geniet een zeer mooi leven in een koninkrijk genaamd The Moors. Als deze onder aanval komt te staan, werpt zij zich op als de grootste verdediger van het koninkrijk. Maar na een wrede daad van verraad veranderd haar puur hart in steen. Meedogenloos spreekt zij een vloek uit op de eerstgeborene van King Stefan. Maar na een tijdje begint het bij Maleficent te dagen dat Aurora wel eens de sleutel zou kunnen zijn in het jarenlange conflict. En ook voor haar ware geluk.
De film zit prachtig in elkaar. De speciale effecten zijn nagenoeg perfect en de setting is prachtig. Je herkent vele plaatsen van uit de originele Disney film en zelfs de acteurs gelijken sterk op hun tekenfilmversie. Uitschieter is natuurlijk de geweldige Angelina Jolie. Het is lang geleden dat een actrice haar personage gewoon is. Telkens als ze op het scherm tevoorschijn kwam, zag ik Maleficent en niet Jolie. Perfecte casting!
Voor de muziek werd James Newton Howard ingeschakeld. Howard is natuurlijk zeer bekend met dit soort films. Hij heeft al genoeg scores geschreven voor sprookjes. Van het geweldige Peter Pan tot Snow White. Toch had ik mijn twijfels toen ik deze naam zag staan bij de aankondiging van de componist. Howard is inderdaad een sublieme componist, maar de afgelopen jaren heeft hij toch niet zo heel hoogstaande scores neergepend. Een kleine uitschieter was Snow White. Mijn twijfel was weg toen ik de samples hoorde van deze score. James Newton Howard is terug! En hoe! Mijn verwachtingen waren heel hoog voor deze score. Ergens hoopte ik dat de componist delen van het ballet van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski zou toevoegen. Dat heeft Howard niet gedaan, maar wat we in de plaats krijgen is een majestueuze score die we nu even onder de loep gaan nemen.
Lage cello’s openen de eerste track op het album genaamd Maleficent Suite. In de suite krijg je de thema’s te horen van Maleficent. Je hebt niet één thema voor de slechte fee, maar twee. Net zoals het personage een complex personage is geworden, is dat ook voor de muziek. In de film balanceert het personage constant op de dunne draad van goed en slecht. Dus ook de muziek heeft een kwaadaardige kant en een goedaardige kant. De suite opent met het kwaadaardige gedeelte. De eerste minuut is eigenlijk inleiding. Dan neemt de tuba het over en krijg je voor het eerste de melodie te horen. Wat je hoort is verrassend donker, mysterieus en zelfs een beetje angstaanjagend. Zeker van wanneer het koor erbij komt. Het koor doet mij soms een beetje denken aan het werk van Danny Elfman. Maar niet op een storende manier, maar wel op een zeer aangename manier. De muziek gaat dan langzaam en gestaag over naar het goedaardige gedeelte dat de goede kant van het personage in de verf zet. Newton Howard speelt een beetje met zijn hoofdthema. Hij laat flarden horen, maar toch krijg je het vanaf 3:45 het maar voor het eerst te horen. En het is PRACHTIG. Het is bijna een waltz. Strijkers geflankeerd door een immens koor en later gesteund door de blazers laten je voor het eerst kennis maken met het prachtige thema. Wie denkt dat hij het mooiste deel al gehoord heeft, is mis. Vanaf 4:55 krijg je een zodanig mooie versie van het hoofdthema te horen dat je bijna applaudisseert. Geweldige muziek. De suite sluit af met een prachtige koorversie.
De beide hoofdthema’s komen vele malen terug. In The Christening krijg je de beste versie te horen van het kwaadaardige hoofdthema. Deze track is dan meteen ook het meest angstaanjagende van de score. Niet altijd zo prettig om te beluisteren, maar wel prachtig gecomponeerd.
Het andere hoofdthema krijg je in nagenoeg elke track te horen. Soms op een zeer uitbundige en bombastische manier zoals in Maleficent Flies. Dit is trouwens een meesterwerk. Howard bouwt de track prachtig op en als dan het koor ten tonele verschijnt en het hoofdthema zingt, dan is een kippenvel moment aangebroken. Als daarna dan de bombastische versie tevoorschijn komt, dan is er weer een moment der kippenvel aangebroken. En als men twee keer in één track kippenvel kan opwekken, dan heb je een meesterwerk beluisterd.
Eén keer is het thema te horen in een zeer intrieste manier. Namelijk in True Love’s Kiss. Wie de film gezien heeft, weet waarom Howard dit thema kiest op deze manier. Ik ga het niet verklappen, maar het werkt fantastisch. En ook op het album is dit de meest triestige track, maar wel één van de betere.
Tot hiertoe mijn lange bespreking van het hoofdthema maar we zijn er nog helemaal niet. Want in een sprookjesfilm moeten we natuurlijk sprookjesmuziek hebben nietwaar? En dat krijgen we ook. Meteen al in de tweede track genaamd Welcome To The Moors. Ook dit is een meesterwerk. Het is een perfect huwelijk tussen koor en orkestrale muziek. De melodie is zodanig catchy dat je het de eerste dagen niet uit je hoofd krijgt. Uw nederige recensent probeert het al enkele dagen, het lukt niet! Laat het dan maar zitten zowaar. Er zijn verschillende tracks die sprookjesachtige muziek bevatten. Bijvoorbeeld Three Peasant Women. Het is een track die de drie goede feeën beschrijven. Het is bijna komediemuziek, maar wel zeer goed geschreven komediemuziek. En deze recensent denkt meteen aan de muziek van Tsjaikovski. Newton heeft dat niveau bereikt.
Maar de meest fantasierijke track is de voorlaatste. The Queen Of Faerieland. Hier haalt Howard alles uit de kast. Hij begint met een pianoversie van het hoofdthema, opgevolgd door een ingetogen koorversie van het hoofdthema dat alsmaar luider en luider wordt, om dan af te sluiten met een gigantische knaller.
Actie is er ook te vinden in deze score. Zoals we gewend zijn van Howard, is zijn actie meer dan fantastisch. Luister zelf maar en beoordeel zelf maar. Toch vind deze recensent dat de echte sterkte van de score zijn thema’s en zijn sprookjesachtige muziek is.
Waar ook even over moet gesproken worden is Once Upon A Dream. Good god, ik houd van deze versie van het wereldbekende lied. De melodie is hetzelfde dan het origineel, maar wat een sfeerverandering is er gebeurd. Het is echt angstaanjagend en spookachtig geworden. Dankzij de hese stem van Lana Del Rey, spookachtig koor en de prachtige orkestratie.
De orkestratie is trouwens een laatste iets dat ik wil bespreken. Wie vreest dat Howard terug een vrij elektronisch getinte score heeft neergepend zoals de laatste jaren wel eens is gebeurd, is vrij van zijn vrees. Het is zijn meest harmonische score sinds jaren. Instrumentatie is geweldig en zeker aangevuld met dat heerlijke koor en je krijgt een harmonieuze score die je steeds wilt herbeluisteren!
Conclusie
Het is één van de meest geanticipeerde scores van 2014. Kan Newton Howard zijn verwachtingen inlossen? Jep, dat kan hij. Meer zelfs; hij overstijgt mijn grootste verwachtingen. Hij brengt een verslavende score, die zich goed laat beluisteren en geen seconde verveelt. James Newton Howard is terug op zijn ouderwetse hoog niveau en daar zaten wij allemaal op te wachten. Hij levert met Maleficent een ouderwetse fantasyscore af met geweldige thema’s, geweldige orkestraties en als kers op de taart, een heerlijk koor. Is het de beste score van het jaar tot nu toe? Is het de beste score van James Newton Howard sinds lange tijd? Owla, kleine nuancering: Is het de beste score van James Newton Howard sinds Lady In The Water? Gelukkig kan ik drievoudig JA antwoorden. Mijn enige advies is, koop deze score of beluister hem tenminste, indien je dat nog niet zou hebben gedaan. Een volle dikke 10 voor James Newton Howard die een geweldige muzikale identiteit meegeeft aan de meest gevreesde slechterik aller tijden!
Beste Tracks:
Maleficent Suite
Welcome To The Moors
Maleficent Flies
True Love's Kiss
Queen Of Faerieland
Maleficent: I will not ask you for forgiveness. What I have done is unforgivable. I was so lost in hatred and revenge. I never dreamed that I could love you so much. You stole what was left of my heart. And now I've lost you forever.