Hans Zimmer had een heerlijk einde van 2009, of misschien wel een heerlijk begin van 2010! De componist had het dus druk aan het einde van het jaar. Sherlock Holmes, een bombastische film met explosies, humor, actie en romance! Mochten die woorden gezegd woorden door iemand zou ik gelijk al kunnen raden wie daar de muziek voor gaat maken: Hans Zimmer! En ook bij Guy Richie’s verfilming van de beroemde detective werd Zimmer erbij gehaald. En het is goed dat ze dat hebben gedaan. Laat ik eens de tracks erbij halen en mijn mening over elke track geven. Dit geeft de lezer (u dus) waarschijnlijk een beter beeld van de score. 1 ding is in ieder geval zeker, Zimmer is in zijn element dus kan dit wel fout gaan?!
1: Discombobulate
Het doet me denken aan de dronken Jack Sparrow. Het nummer begint gelijk met het hoofdthema van de film! Al op 0:27 seconde worden verrast door Zimmer, de instrumenten gaan te keer op een leuke manier. Slagwerk, strijkers noem het maar op. Het hoofdthema klinkt er steeds doorheen dat vind ik altijd erg leuk. Componisten als John Williams doen dit ook altijd, maar ook Zimmer houdt dit er dus in. Een hoofdthema maken en in een paar nummers verwerken. Het hoofdthema is grappig en erg origineel. Hans Zimmer is weer in zijn element en heeft het eerste nummer prachtig gecomponeerd, een plezier om naar te luisteren!
2: Is It Poison, Nanny?
De detective Sherlock Holmes heeft veel avonturen beleefd. Ook in deze film krijgt hij te maken met de leukste, moeilijkste en gekste dingen. Track 2 begint mysterieus en je voelt de spannende sfeer net zoals je die soms bij de film voelde. Dit is erg goed gedaan door Zimmer die zich wel raad weet met dit soort momenten. Rond de 1:50 gaat de track van een spannende film over naar wat actie. Een leuke melodie klinkt er en wat strijkers op de achtergrond die af en toe naar voren komen. Erg leuk gedaan, nog steeds houdt Zimmer die spanning vast en dit doet hij helemaal tot aan het einde van deze track. De track eindigt met een knal en dan weer rust. Een rustige afloop, door naar track 3!
3: I Never Woke Up In Handcuffs Before
Het begint wat raar, en het lijkt wel vals. De cello is wel leuk gebruikt, anders dan we deze kennen. Het lijkt wel grof geweld op een cello, erg leuk gedaan. Maar dat het leuk gedaan is zegt nog niet wat ik vind over dit nummer. En dit nummer is in 3 woorden: Een brok kabaal! Leuk dat het hoofdthema er doorheen zit verwerkt maar dit nummer is vreselijk en ik zal het dan ook nooit meer aanzetten, verschrikkelijk! En dat terwijl de eerste 2 nummers zo hoopvol waren, snel door naar track 4 en hopen dat deze beter is. Maar eigenlijk kan dat ook niet anders want alles is beter dan deze track.
4: My Mind Rebels At Stagnation
En gelukkig is het weer helemaal goed gekomen. Dit is mijn favoriete nummer op de score! Dit nummer begint met het hoofdthema, erg mooi en rustig. En dan komt de actie en de lol van deze track, het is te horen vanaf de 1:08 minuten. Erg leuk gedaan van Zimmer, het moment van de film komt ook gelijk weer bij me op. En dat is toch eigenlijk waar het om draait, om met behulp van muziek weer terug de film in te gaan. En met deze track is dat gelukt. Tenminste met de eerste 2 minuten. Vanaf 2:15 keert het duistere sfeertje weer terug en rond 3:12 komt Zimmer met een melodie op de cello. Een melodie die me vanwege sommige strijkers doet denken aan sommige emotionele scores van James N. Howard of een emotioneel stuk uit de film: The Dark Knight. Deze track bevat veel elementen: spanning, humor, actie en het hoofdthema. Maar het belangrijkste element wat deze track heeft is: Hans Zimmer.
5: Data, Data, Data
Ook dit nummer begint mysterieus.
Eigenlijk gaat dat het hele nummer door. Geen hoofdthema, geen fantastische bombastische melodieën. Gewoon alleen maar spanning, erg leuk gedaan maar dit nummer had wel uit de score gemogen.
6: He's Killed The Dog Again
Het nummer begint met het hoofdthema wat Zimmer weer leuk terug brengt. Steeds brengt Zimmer het op een andere manier terug, soms spannend, soms grappig en in dit geval mysterieus. Er ligt iets op de loer (dat wil de muziek je vertellen). Wat er op de loer ligt hoor je rond de 1:30 minuten als de muziek bij elkaar komt…maar geen explosie. Gewoon weer rust en even later komt de actie dan toch. 2:30 minuten is geweldig, de Pirates of the Caribbean sfeer is back! Ondanks het feit dat dit geen Pirates score is vind ik het geweldig om nog eens zo’n nummer terug te vinden! Geweldig nummer, zeker vergeleken met track 5.
7: Marital Sabotage
Zoals ik al eerder schreef is het hoofdthema een belangrijker factor in de filmmuziek. Hans Zimmer doet hier aan mee, hij schreef een hoofdthema van de detective Sherlock Holmes, want ook in deze track komt dit hoofdthema weer goed aan de pas. Het is er in alle vormen te vinden: rustig, mysterieus maar voornamelijk horen we het thema in de drukke actiestijl van Zimmer. Rond 2:21 komen wat ‘Rock’ elementen naar voren, iets waar Zimmer trots op mag zijn. Ook dit nummer is weer een genot om naar te luisteren, het eindigt met een knal zoals alleen Zimmer dat kan!
8: Not In Blood, But In Bond
Jammer, dat is het eerste woord dat in me op kwam. Deze track is niet mooi, niet fijn om naar te luisteren en daarom snel door naar track 9, hopelijk is die een stuk beter.
9: Ah, Putrefaction
Erg kort nummer. Een nummer dat ook wel iets emotioneels met zich mee brengt. Helaas is het vooral de cello die de emotie wil vertellen. Gelukkig dat er wat strijkers bij komen zodat het een mooi geheel wordt.
10: Panic, Shear Bloody Panic
Dit nummer doet me denken aan track 4, een aangezien ik dat ook een uitstekend nummer vond kunt u vast mijn mening wel raden over dit nummer. Het nummer eindigt weer perfect, weer die Zimmer stijl, mijn complimenten voor deze track.
11: Psychological Recovery ... 6 Months
We weten dat Zimmer van lange nummers houdt, maar is 18 minuten niet wat veel? Hadden ze dit nummer niet beter in 3 stukken kunnen hakken zodat elk nummer een tijdsduur van 6 minuten had. Ik begon met luisteren en het viel me op dat Zimmer vanaf de eerste seconde mijn belangstelling heeft. Rond de 1:25 komen weer wat Pirates of the Caribbean elementen naar boven. Ook het hoofdthema mag natuurlijk niet ontbreken in dit nummer, het is een paar keer te horen. De strijkers zijn ook te horen, ze keren vaker dan normaal op de voorgrond. Ik kan elke minuut wel omschrijven maar laat ik het nummer nou is in zijn geheel nemen. Het nummer is in zijn geheel vermakelijk! En moet je nagaan hoe moeilijk dat is, iedereen zijn of haar aandacht trekken alle 18 minuten lang. Vanaf de eerste seconde tot aan de laatste is deze track geweldig. Alle elementen zitten hierin en stukken van andere nummers keren terug als een soort reünie. Nu kan ik ook niet ontkennen dat er zeker Pirates of the Caribbean deuntjes in zaten maar dat vind ik niet erg. Ik hou van zulke bombastische muziek, en alleen Hans Zimmer kan het zo maken. En als zelfs dan ook nog de piano langs komt richting het einde maakt dat dit nummer toch wel echt af. Uiteindelijk eindigt dit fantastische nummer mysterieus, wat een klein meesterwerk is dit nummer. Het beste nummer van de score samen met track 4.
12: Catatonictes
Het begin is niet zo interessant. Het is weer hetzelfde als normaal. Mysterieus etc. dus dat kennen we wel. Ik wil meer! En dat krijg ik gelukkig ook, want rond de 4:18 gaat het leuk worden. Ook dit is weer een fantastische track. Het hoofdthema is te horen, de afsluiting van Sherlock Holmes is geweldig, het is precies zoals ik me had voorgesteld. De laatste minuut is geweldig, veel actie, veel slagwerk, veel strijkers echt heerlijk bombastisch! Een prachtige afsluiting dat eindigt met een geweldige knal!
Deze score van Zimmer is geweldig en is voor mij toch echt wel 1 van de betere scores van 2009. De score hoorde ik pas in 2010 en is alsnog voor mij mijn lievelingscore van 2010.
Er waren ook geruchten over een zekere Sherlock Holmes 2, en als ik de regisseur was zou ik wel weten wie ik zou boeken! Ik zou een componist boeken die zowel actie als romance muziek kan schrijven, en dat kan Hans Zimmer. En dat hij dat kan heeft hij in deze score laten zien! Holmes brengt iets met zich mee: spanning, avontuur, humor en actie! En vooral in dat laatste blinkt Zimmer weer uit. Want hij heeft het weer voor elkaar gekregen om een mooie score in elkaar te flansen en zijn fans (in dit geval ben ik dat) tevreden te houden. Hulde aan Zimmer voor deze heerlijke score. Eindcijfer: 9.