I Love Trouble


Colosseum (4005939551025)
Varèse Sarabande (0030506551027)
Film | Date: 1994 | Sortie du film: 1994 | Type: CD
 

Inscrivez-vous!

Restez informé et d'obtenir un meilleur accès aux informations des collectionneurs!





 

# Track Artiste/Compositeur Duration
1.Here's Peter5:10
2.Here's Sabrina1:54
3.Calling All Boggs1:15
4.Honeymoon Night4:55
5.Two Scoop Snoops3:39
6.Everybody Buys The Globe0:46
7.Scoop de Jour3:15
8.Sabrina's Hip1:04
9.Wild Goose Chase1:16
10.The Beekman Agreement2:02
11.Keyhole Foreplay1:20
12.Happily Every After2:21
13.''I Love Trouble''3:43
14.You've Really Got a Hold On MeRobbyn Kirmsse3:43
 36:22
Introduisez votre critique Masquer les avis dans d'autres langues

 

I Love Trouble - 07/10 - Critique de Lammert de Wit, ajouté le (Néerlandais)
In 1994 kwam de Amerikaanse film I Love Trouble uit, een romcom/thriller geregisseerd door Charles Shyer. De film is wat mager ontvangen, maar was redelijk succesvol. Beide hoofdrolspelers Julia Roberts en Nick Nolte konden op de set niet echt goed met elkaar overweg, maar waren professioneel genoeg om dat niet in de film te laten blijken (al vinden sommige critici van wel).
Het verhaal draait om een treinongeluk waar ambitieuze reporter Sabrina Peterson (Roberts) van de ene krant en verlopen veteraan reporter Peter Brackett (Nolte) van een andere krant op af gestuurd worden. Ze proberen elkaar vooral dwars te zitten en vliegen af te vangen, door steeds als eerste te proberen met het nieuws te komen. Dan stuiten ze samen op de nodige verdachte omstandigheden rondom dat ongeluk en worden ze gedwongen samen te werken bij het onderzoek naar criminele activiteiten. Daarbij krijgen de criminelen het ook op hen gemunt en moeten ze toch leren om elkaar te vertrouwen. Maar dat gaat niet van harte...

De score is aanvankelijk gecomponeerd door Elmer Bernstein, maar de productiemaatschappij keurde zijn muziek af. Vervolgens hebben ze David Newman gevraagd om binnen twee weken een nieuwe orkestrale score te componeren. Newman heeft het gros van de melodielijnen en composities gemaakt, die vervolgens door een heel leger aan arrangeurs zijn georkestreerd. Maar ook zijn een aantal andere componisten gevraagd voor de aanvullende muziek, waar Newman niet aan toe kwam. Kennelijk heeft ook Alan Silvestri zich ermee bemoeid, want ook zijn naam prijkt duidelijk op de aftiteling.

De score die David Newman voor de film maakte is duidelijk anders dan de score van Elmer Bernstein voor I Love Trouble. Newman's muziek is luchtiger en benadrukt veel meer het romcom-aspect van de film, terwijl Bernstein veel meer orkestraal uitpakt en ook wat meer een jazz-stijl in z'n score verwerkt heeft.
Newman componeerde in record tempo een score die het goed doet en aangenaam klinkt. De muziek is licht en luchtig, met ruim voldoende afwisseling. De melodieën zijn verdeeld in drie thema's: een thema voor Peter, een thema voor Sabrina en een liefdesthema, die goed bij elkaar passen. Het Peter-thema is het meest nadrukkelijk aanwezig in de score en komt in veel tracks voorbij, in een langere of meestal kortere uitvoering. Voor het eerst hoor je dit thema in het laatste deel van de openingstrack. Sabrina's theme heeft wat meer een jazzy kleuring en wordt gepresenteerd in 'Here's Sabrina'. Ook dit thema komt vaker terug, maar valt daarbij wat minder op. Het liefdesthema heeft nog wat meer een jazzy klank, vooral door het gebruik van de saxofoon en is voor het eerst te horen in 'Honeymoon Night'. In een aantal tracks komen meerdere van die melodielijnen bij elkaar en omdat de thema's goed bij elkaar passen lopen ze naadloos in elkaar over.
Vooral die wat lichtere tracks zijn heel aardig, al moet je wat van deze lichte jazzy stijl houden. Ze maken deze score tot een overwegend aangename luisterervaring.

De film is een romcom en heeft daardoor ook duidelijk muziek die bij de meer komische scenes hoort. Daar is de muziek soms zelfs wat cartoonachtig, zoals in 'Everybody buys The Globe' of 'Scoop de Jour'. Toch is de muziek, vooral ook vanwege het orkestrale geluid, best aangenaam beluisterbaar.

Maar de film heeft ook een andere kant. Het thrillerdeel van het verhaal is qua muziek op dit album nogal onderbelicht, want het komt nauwelijks aan bod. Dat komt de beluisterbaarheid van deze score overigens wel ten goede, want spannende muziek is vaak veel minder melodieus en staat meestal in een toonsoort die minder harmonieus is.

Het album sluit af met een song, die gezongen wordt door Robbyn Kirmsse. Het is een song die eigenlijk niet goed bij de score past. Daarvoor is de song wat zwaar aangezet. Het is een soort stevige, wat funky popsong, die wat tegen de rockmuziek aanleunt. De zangeres kreunt nogal in de song, terwijl de elektronische keyboardbegeleiding het er ook niet beter op maakt.

Kortom, met I Love Trouble heeft David Newman in hele korte tijd toch een voor de film goede score neergezet. Op dit album staan alleen de lichtere tracks van de score, want thrillermuziek ontbreek hier vrijwel. De meeste muziek op dit album heeft een lichte jazzy kleuring, zowel in arrangement als in instrumentatie. Als je daarvan houdt, dan zul je dit album erg aangenaam vinden. Mij ligt die stijl niet helemaal, al zorgt Newman ervoor dat die jazzy kleur nergens overheerst. De muziek is dan ook best wel aangenaam beluisterbaar, waarbij het lichte en luchtige karakter ervan duidelijk meehelpt. Ook de orkestrale uitvoering werkt mee aan een positieve waardering van 72 uit 100 punten.

Autres sorties de musique de I Love Trouble (1994):

I Love Trouble (2000)


Signaler une erreur ou envoyer des infos supplémentaires!: Connexion

 



Plus