The Bounty


Film | Date: 2000 | Sortie du film: 1984 | Type: CD
Edition limitée: 2000 copies
 

Inscrivez-vous!

Restez informé et d'obtenir un meilleur accès aux informations des collectionneurs!





 

# Track   Duration
1.Main Titles4:13
2.The Trial of Lt. William Bligh2:20
3.23rd December 17872:49
4.The Water is Wide4:20
5.First Day at Sea1:45
6.Bonnie Kate2:03
7.Cape Horn8:39
8.Memories of Home1:15
9.Bligh's Fury1:31
10.Burial at Sea/ "Land-Ho!''3:12
11.The Natives of Otahiti1:36
12.Longboat Approach3:06
13.Drowsy Maggie1:35
14.Ritual3:04
15.Forbidden Love8:42
16.My Young Love3:39
17.To Fletcher, A Wife0:48
18.Deserters5:03
19.Native Dance1:07
20.A Last Night Together2:16
 63:03
# Track   Duration
1.Alternate Titles11:09
2.Bligh's Madness1:33
3.Mutiny on the Bounty4:22
4.Cast Adrift8:05
5.Return to Otahiti0:39
6.Men Against the Sea0:32
7.Log Entries0:34
8.The Mutineer's Threats0:45
9.Civilised Men1:35
10.Limits of Endurance2:01
11.The Saga of H.M.S.Bounty: Pitcairn's Island / The Verdict / Epilogue / End Titles in Three Movements21:13
 52:28
Introduisez votre critique Masquer les avis dans d'autres langues

 

The Bounty - 05/10 - Critique de Lammert de Wit, ajouté le (Néerlandais)
Dit is de tweede recensie van een korte 'memorial-serie' vanwege het recente overlijden van Vangelis.

De Britse film The Bounty is geregisseerd door de bekende Roger Donaldson (The Getaway, Dante's Peak, Species, Thirteen Days), waarbij het verhaal van deze historische film is gebaseerd op die van 'Mutiny on the Bounty', naar het boek van Richard Hough. Deze film is daarmee al de vijfde versie van hetzelfde verhaal geworden. Oorspronkelijk zou de film in twee delen gemaakt worden door David Lean, die daarmee al ver in het proces was toen er allerlei tegenslagen kwamen en geldschieters zich terugtrokken, terwijl de replica van het schip al klaar was. Lean had Anthony Hopkins al gestrikt voor de hoofdrol, terwijl Christopher Reeve de andere hoofdrol zou spelen. Hij vertrok echter en werd vervangen door Mel Gibson. De film is door de critici goed ontvangen, maar kwam niet uit de kosten.
Het verhaal begint in de rechtszaal, waar kapitein William Blight (Hopkins) terecht staat, omdat hij niet in staat bleek de muiterij van de bemanning van zijn schip de Bounty de kop in te drukken. Dan volgt de film in flashbacks het verhaal van de reis van het schip, de tegenslagen en het gedwongen verblijf op Tahiti vanwege de verkeerde windrichting. Daar raakt de bemanning gewend aan de prettige leefstijl en vooral de vrouwen zijn in trek, zeer tegen de zin van Bligh. Als ze na maanden op Tahiti alsnog vertrekken is de discipline op het schip ver te zoeken en past Bligh strenge straffen toe, die uiteindelijk leiden tot de muiterij onder leiding van Fletcher Christian (Gibson), die zijn vrouw op Tahiti moest achterlaten...

De muziek bij deze film is van Vangelis, die er een vol elektronische score voor componeerde. Vangelis gaf echter nooit toestemming om de muziek bij zijn films uit te brengen omdat hij vond dat die niet los van de film gezien kon worden. Daarom kwamen van vele van zijn scores bootlegs uit, en ook van deze Bounty-score zijn diverse bootleg-albums uitgekomen. Daarnaast hebben andere uitvoerend synthesizerartiesten de nodige scores van Vangelis nagespeeld, waar ook weer albums van zijn uitgekomen.
Het probleem met bootlegs van de originele muziek bij de film is de kwaliteit van de muziek, omdat Vangelis de mastertapes van veel filmscores niet vrijgaf. Dat kwaliteitsprobleem is ook op dit album duidelijk hoorbaar, want de muziek klinkt vaak nogal gedempt. De sprankelende helderheid is nauwelijks aanwezig.

Een ander probleem met deze bootleg is dat in de muziek veel geluiden en klanken uit de film te horen zijn. Het is vaak niet alleen de muziek van Vangelis, maar ook scheepsgeluiden van krakende touwen, klotsende golven en allerlei andere geluiden.
Daarnaast bestaat een deel van de tracks en soms delen van tracks uit etnische muziek van vooral tribale percussie, wat soms zelfs een hele track lang doorloopt, zoals in 'The Natives of Otahiti', 'Ritual' of 'Native Dance'. Dat is geen plezier om zo lang naar te luisteren. Maar ook Vangelis laat soms bepaalde klanken wel erg lang op eenzelfde toonhoogte en volume doorlopen. Dat maakt zijn muziek nogal eens erg saai. Nu kan het op zee uiteraard lange tijd nogal eentonig zijn, maar om in zo'n score naar te luisteren is dan geen onverdeeld genoegen, wat vooral geldt voor de track 'Main Titles', maar nog veel meer voor de 'Alternate Titles', waarmee de tweede CD opent. In die zin heeft Vangelis natuurlijk gelijk gehad dat de muziek typisch voor de film gemaakt is, hoewel dat natuurlijk geen reden hoeft te zijn om ons die muziek te onthouden.

Het album bevat ook een aantal songs in een typisch traditionele Britse folkkleuring. Daarbij zijn dat soms instrumentale songs, zoals 'Bonnie Kate' of 'Drowsy Maggie', die solo op fiddle worden gespeeld, maar ook met gezongen tekst, zoals in 'The Water is Wide' of 'My Young Love', die alle gespeeld en gezongen worden door Barry Dransfield, die in de film een kleine rol heeft als een blinde vioolspeler.

De tweede CD sluit af met een lange suite van maar liefst 21 minuten en daarin horen we muziek zonder de rare klanken en vreemde geluidseffecten, terwijl de kwaliteit ook duidelijk beter is. Daarbij is de muziek nog heel redelijk melodieus en het is dus maar de vraag of deze track wel origineel uit de film komt, of dat dit een nagespeelde suite is.

Kortom, met zijn muziek voor de historische film The Bounty heeft Vangelis een score afgeleverd die allicht prima bij de film past. Het is me niet specifiek opgevallen toen ik de film vele jaren geleden heb gezien. En Vangelis heeft zeker gelijk wanneer hij zegt dat de muziek bij de film hoort en niet los daarvan gezien mag worden. Voor deze score geldt dan ook zeker dat de muziek los van de film niet erg prettig in het gehoor ligt. Vangelis heeft allerlei structuren en vreemde geluiden en effecten in z'n muziek gelegd, terwijl melodie eigenlijk in de hele score nauwelijks aanwezig is. Daarnaast zijn op dit bootleg album veel geluidseffecten uit de film te horen, terwijl de klank wat aan de doffe en gedempte kant is. Dat maakt het, behalve de laatste lange suite, niet tot een genoegen om naar te luisteren, waardoor de waardering voor de score van Vangelis als luistermuziek alleen door de afsluitende suite nog op 51 uit 100 punten komt.

Er zijn andere albums op het internet te vinden, waarbij de muziek middels restauratiesoftware een stuk beter klinkt, terwijl op het Vangelis verzamelalbum Themes nieuwe, ook weer nagespeelde versies van de Main Titles en End Credits te vinden zijn.

Autres sorties de musique de The Bounty (1984):

Bounty, The (2010)
Vangelis - Themes (1989)
Bounty, The (2022)


Signaler une erreur ou envoyer des infos supplémentaires!: Connexion

 



Plus