Oblivion
Back Lot Music (0857970002288)
Film | Date de sortie: 09/04/2013 | Sortie du film: 2013 | Type: CD, Téléchargement
Inscrivez-vous!
Restez informé et d'obtenir un meilleur accès aux informations des collectionneurs!
Restez informé et d'obtenir un meilleur accès aux informations des collectionneurs!
| # | Track | Duration | ||
|---|---|---|---|---|
| 1. | Jack’s Dream | 1:22 | ||
| 2. | Waking Up | 4:09 | ||
| 3. | Tech 49 | 5:58 | ||
| 4. | StarWaves | 3:41 | ||
| 5. | Odyssey Rescue | 4:08 | ||
| 6. | Earth 2077 | 2:22 | ||
| 7. | Losing Control | 3:56 | ||
| 8. | Canyon Battle | 5:58 | ||
| 9. | Radiation Zone | 4:11 | ||
| 10. | You Can’t Save Her | 4:56 | ||
| 11. | Raven Rock | 4:33 | ||
| 12. | I’m Sending You Away | 5:38 | ||
| 13. | Ashes Of Our Fathers | 3:30 | ||
| 14. | Temples Of Our Gods | 3:14 | ||
| 15. | Fearful Odds | 3:09 | ||
| 16. | Undimmed By Time, Unbound By Death | 2:26 | ||
| 17. | Oblivion (feat. Susanne Sundfor) | 5:57 | ||
| 69:07 |
Introduisez votre critique
Masquer les avis dans d'autres langues
Na veel commotie rond de score van Oblivion, wat een filmisch en muzikaal vervolg zou worden van Daft Punk, bleek het toch even iets anders te gaan. Daft Punk zou alleen het album produceren. De onbekende techno formatie M.8.3 bleek te zijn aangesteld als hoofdartiest voor de score. Joseph Trapanese, die toevalligerwijs de score deed voor de Disney animatieserie Tron, laat ook van zich horen op het album. Hij produceerde en componeerde de orkestrale stukken.
Helaas blijkt de exit van Daft Punk een zeer slechte zet. Want de grandeur van TRON: Legacy blijft op vrijwel alle vlakken uit. Dat is stiekem al duidelijk bij de tweede track. Veel klakkeloos sample werk en geram op synthesizers, zonder echte thematiek, blijkt ditmaal een dodelijke formule. Het mag dan wel lekker weg luisteren, orkest gemixt met techno, maar de lat ligt erg hoog. Mede dankzij eerdere vergelijkbare projecten van Daft Punk, Zimmer en noem alle grootheden maar. Track na track houden de mannen van M.8.3 het heel erg veilig en durven ze niet uit te pakken of te experimenteren. Iets wat Daft Punk aan een stuk door deed met TRON: Legacy. Sterker nog, veel tracks bevatten oersaaie underscore die zonder beeld erbij kant noch wal slaan. Direct rijst ons de gedachte waarom een dergelijke megaproductie met megaster Tom Cruise zo'n belabberde soundtrack cadeau krijgt. Cruise wordt tenslotte meestal vergezelt door John Williams, Jerry Goldsmith. En met een productiebudget en regisseur als ditmaal, worden onze verwachtingen muzikaal gezien nergens ingewilligd.
Productiewijs scoort Oblivion wel een aantal pluspuntjes. De vaak mierzoete strijkers en elektronische beats en samples zijn op de perfecte manier gemixt. De live ingespeelde drumpartijen zijn bombastisch en groots. Ook al betreft het hier vrij simpele drumpartijen, die Slagerij van Kampen gemakkelijk kan overtreffen.
En zo al klikkend door de 17 tracks die het album rijk is, vinden we er nergens eentje die we graag op repeat zetten. Integendeel. Vaker is het lekker als een track is afgelopen. Alleen 'I'm Sending You Away' is een vrij aardige en mooie. Eindelijk een track waar het orkest voluit mag en waar het prachtige thema van het lied Oblivion (in de laatste track gezongen door Susanne Sundfør) in haar volle glorie weerklinkt. Een klein aantal tracks zoals deze, die best aardig in elkaar steken, redden het album van de totale ondergang. Zojuist genoemd lied van Sundfør is trouwens wel een aanrader van de bovenste plank. Misschien moet M.8.3 voortaan bij zijn leest blijven en stampende techno blijven maken!
Helaas blijkt de exit van Daft Punk een zeer slechte zet. Want de grandeur van TRON: Legacy blijft op vrijwel alle vlakken uit. Dat is stiekem al duidelijk bij de tweede track. Veel klakkeloos sample werk en geram op synthesizers, zonder echte thematiek, blijkt ditmaal een dodelijke formule. Het mag dan wel lekker weg luisteren, orkest gemixt met techno, maar de lat ligt erg hoog. Mede dankzij eerdere vergelijkbare projecten van Daft Punk, Zimmer en noem alle grootheden maar. Track na track houden de mannen van M.8.3 het heel erg veilig en durven ze niet uit te pakken of te experimenteren. Iets wat Daft Punk aan een stuk door deed met TRON: Legacy. Sterker nog, veel tracks bevatten oersaaie underscore die zonder beeld erbij kant noch wal slaan. Direct rijst ons de gedachte waarom een dergelijke megaproductie met megaster Tom Cruise zo'n belabberde soundtrack cadeau krijgt. Cruise wordt tenslotte meestal vergezelt door John Williams, Jerry Goldsmith. En met een productiebudget en regisseur als ditmaal, worden onze verwachtingen muzikaal gezien nergens ingewilligd.
Productiewijs scoort Oblivion wel een aantal pluspuntjes. De vaak mierzoete strijkers en elektronische beats en samples zijn op de perfecte manier gemixt. De live ingespeelde drumpartijen zijn bombastisch en groots. Ook al betreft het hier vrij simpele drumpartijen, die Slagerij van Kampen gemakkelijk kan overtreffen.
En zo al klikkend door de 17 tracks die het album rijk is, vinden we er nergens eentje die we graag op repeat zetten. Integendeel. Vaker is het lekker als een track is afgelopen. Alleen 'I'm Sending You Away' is een vrij aardige en mooie. Eindelijk een track waar het orkest voluit mag en waar het prachtige thema van het lied Oblivion (in de laatste track gezongen door Susanne Sundfør) in haar volle glorie weerklinkt. Een klein aantal tracks zoals deze, die best aardig in elkaar steken, redden het album van de totale ondergang. Zojuist genoemd lied van Sundfør is trouwens wel een aanrader van de bovenste plank. Misschien moet M.8.3 voortaan bij zijn leest blijven en stampende techno blijven maken!
Après avoir collaboré avec Daft Punk sur la BO - décapatante - de 'Tron: Legacy', le réalisateur Joseph Kosinski choisit à nouveau un grand nom de l'électro française: Anthony Gonzalez, alias M83. Accompagné de Joseph Trapanese, qui avait également aidé Daft Punk, il livre une bande originale futuriste épurée et teintée d'électronique, qui colle parfaitement à l'ambiance du film.
Le thème principal, qui n'est pas sans rappeler la plupart des productions Remote Control, n'en est pas moins très efficace. A la fois épique et émouvant, il semble à sa place dans pratiquement toutes les situations: raison pour laquelle les compositeurs ne se sont pas privés de l'utiliser encore et encore, jusqu'à saturation.
Si les moment d'action, orchestraux, sont plutôt conventionnels et peu mémorables, les passages plus lents, dominés par les claviers, excellent. 'StarWaves', montée en puissance où les nappes de synthés se superposent en douceur jusqu'à l'arrivée d'une batterie ample et profonde, est un véritable moment de rêve, d'une beauté à couper le souffle. Dans le même genre, les pistes finales sont des monuments épiques: 'I Am Sending You Away' et 'Fearful Odds' atteignent des pics d'intensité pendant lesquels des frissons envahissent la moindre parcelle de notre peau.
Les deux compositeurs ont livré un travail remarquable, en accord parfait avec la classe des visuels du long métrage. Pour une écoute séparée toutefois, l'album possède autant de moments brillants que de faiblesses.
Le thème principal, qui n'est pas sans rappeler la plupart des productions Remote Control, n'en est pas moins très efficace. A la fois épique et émouvant, il semble à sa place dans pratiquement toutes les situations: raison pour laquelle les compositeurs ne se sont pas privés de l'utiliser encore et encore, jusqu'à saturation.
Si les moment d'action, orchestraux, sont plutôt conventionnels et peu mémorables, les passages plus lents, dominés par les claviers, excellent. 'StarWaves', montée en puissance où les nappes de synthés se superposent en douceur jusqu'à l'arrivée d'une batterie ample et profonde, est un véritable moment de rêve, d'une beauté à couper le souffle. Dans le même genre, les pistes finales sont des monuments épiques: 'I Am Sending You Away' et 'Fearful Odds' atteignent des pics d'intensité pendant lesquels des frissons envahissent la moindre parcelle de notre peau.
Les deux compositeurs ont livré un travail remarquable, en accord parfait avec la classe des visuels du long métrage. Pour une écoute séparée toutefois, l'album possède autant de moments brillants que de faiblesses.
Autres sorties de musique de Oblivion (2013):
