Cartoni Animati


GDM club (8018163071111)
Film | Date de sortie: 27/01/2012 | Sortie du film: 1997 | Type: CD, Téléchargement
 

Inscrivez-vous!

Restez informé et d'obtenir un meilleur accès aux informations des collectionneurs!





 

# Track   Duration
1.Cartoni animati (seq. 1 - titoli)3:18
2.Cartoni animati (seq. 2)2:03
3.Cartoni animati (seq. 3)2:22
4.Cartoni animati (seq. 4)2:59
5.Cartoni animati (seq. 5)4:28
6.Cartoni animati (seq. 6)2:03
7.Cartoni animati (seq. 7)3:36
8.Cartoni animati (seq. 8)2:51
9.Cartoni animati (seq. 9)2:22
10.Cartoni animati (seq. 10)2:04
11.Cartoni animati (seq. 11)4:27
12.Cartoni animati (seq. 12)3:19
13.Cartoni animati (seq. 13)4:03
14.Cartoni animati (seq. 14)7:00
15.Cartoni animati (seq. 15)3:41
16.Cartoni animati (seq. 16)2:21
17.Cartoni animati (seq. 17)2:03
18.Cartoni animati (seq. 18)6:11
19.Cartoni animati (seq. 19)3:17
 64:28
Introduisez votre critique Masquer les avis dans d'autres langues

 

Cartoni Animati - 08/10 - Critique de Lammert de Wit, ajouté le (Néerlandais)
De Italiaanse film Cartoni Animati (wat gewoon 'animatiefilm' betekent, of eigenlijk 'bewegend stripverhaal') is een luchtige fantasie-komedie, geregisseerd door de broers Franco Citti en Sergio Citti. Beide broers schreven ook het scenario voor de film.
Het verhaal speelt zich af in een Italiaans dorpje. De opvallende inwoners leven daar op een harmonieuze, bijna ideale en idyllische manier met elkaar samen. Als op een dag Salvatore het dorpje binnenkomt, blijkt hij allerlei flesjes bij zich te hebben, waarmee hij een bijna magische sfeer weet te creëren. In die flesjes zitten dranken in verschillende kleuren, waarmee hij dromen van de dorpsbewoners kan laten uitkomen...

De broers Citti hebben Ennio Morricone gevraagd om de muziek voor hun film te componeren en hij heeft er een gevarieerde score van gemaakt, waarin overigens wel de comedy-kleuring duidelijk de boventoon voert.
Van die score is een Original album uitgekomen op een CD samen met de score voor Uccelacci e Uccellini, waarop tien tracks van de score zijn opgenomen. In 2012 kwam GDM echter met dit uitgebreide album van de score van Morricone uit, waarop de meeste muziek van hem is opgenomen, overigens zonder tracktitels.

Het album opent met de themamuziek voor de film en dit is een typisch comedy-deuntje, met een hoog hoempa-gehalte en snel getokkeld op gitaar en mandoline. Met alleen die twee instrumenten komt de muziek overigens wel wat simpel over, hoewel de gitaar in de contramelodie best aardig klinkt. Op het album staan veel meer tracks die van deze typerende en wat minimalistische deuntjes-stijl zijn voorzien, waarbij de instrumentatie varieert van gitaar en mandoline naar fluit en piccolo, of nog weer andere instrumenten. Zo zijn in de vierde track een gitaar en een piccolo samen te horen in een nog heel aardige track. En in de twaalfde track zijn het een soort orgeltje en soort dulcimer, waaraan Morricone nog wat niet nader te definiëren muziek heeft toegevoegd. Diezelfde hoempa-sfeer hangt ook over track zeventien.
Behalve getokkelde klanken komt ook fanfaremuziek voorbij. In track acht krijgen we een typische hoempa-fanfare track te horen, met allerlei koperblazers, waarbij een klarinet de hoofdmelodie speelt, terwijl snare-drums voor de percussie zorgen.
Het album sluit af met een vergelijkbare track als de openingstrack, waarmee de cirkel weer rond is. Niet dat het daarmee een fraaie afsluiter is overigens.

Naast muziek in die komedie-stijl heeft Morricone ook meer dramatische muziek voor deze film geschreven. De tweede track is zo'n wat dramatisch getinte track, die ook wat saai overkomt. In de dertiende track komt deze melodie terug en wordt dan gespeeld door een soort van staccato snelle draaiorgelklank. Halverwege neemt een accordeon dat over, waarbij de tegenmelodie dan verzorgd wordt door die soort van draaiorgelklank, die ook nog licht vervormd is.
In de vijftiende track wordt een iets andere, maar even dramatische melodie gepresenteerd, die overigens wel fraaier is.

Maar ook meeslepende muziek ontbreekt niet, zoals in de derde track te horen is, die werkelijk prachtig is. Hier speelt een altviool de mooie, wat melancholieke melodie, terwijl rustige strijkers voor de underscore zorgen.
De vijfde track is eveneens een prachtige melodie, die wat dramatische getint is, maar waarvan het arrangement even fraai is. Ook hier speelt een altviool de hoofdmelodie, maar halverwege neemt een mandoline dat op een bijzonder fraaie manier over. Deze track komt als elfde nog een keer terug, maar nu speelt een fluit de leidende melodie en neemt opnieuw de mandoline het halverwege over. Deze elfde track heeft een iets dramatischer kleuring dan de muziek in de vijfde track.
Nog een fraaie track is de negende, waarin een rustige underscore van violen de begeleiding verzorgt van een harp-getokkelde melodie. De muziek heeft hierbij een heerlijke, licht romantische kleuring. In de zestiende track komt deze melodie weer terug, maar nu in een door een mandoline getokkelde en door een gitaar begeleide versie, die wat minimalistisch overkomt, maar wel erg fraai is. Ook in de achttiende en voorlaatste track komt deze melodie terug, nu in een lange versie waarin een piccolo de hoofdmelodie speelt.

Aparte geluiden krijgen we in track veertien te horen, waarbij het lijkt alsof de door een hobo gespeelde, wat dramatische melodie zich in een oerwoud laat horen. Wellicht zijn al die oerwoudgeluiden op een akoestische manier gemaakt, middels allerlei aparte instrumenten, of gewone instrumenten die op een aparte manier bespeeld worden. Dan is dat zeker knap gedaan. Alleen duurt de track met zeven minuten wel wat lang.

Kortom, de muziek voor de Italiaanse animatiefilm Cartoni Animati is door Ennio Morricone van meerdere gezichten voorzien. Enerzijds is er de typische comedy-muziek, met hoempa-deuntjes in een veelal wat minimalistisch arrangement van getokkelde klanken. Anderzijds is er de meer dramatisch gekleurde muziek, die soms nogal zwaar op de maag kan liggen. Toch is deze muziek in een wat lichter arrangement prima verteerbaar. Dat geldt zeker ook voor de meer klassieke en meeslepende orkestrale klanken van een aantal tracks. Op het album waarop de Original score is opgenomen kwamen vooral de comedy-tracks voor het voetlicht, maar op dit album zijn veel meer fraaie en ook minder fraaie orkestrale tracks opgenomen. Als geheel is dit toch een heel prettige score geworden, die op dit uitgebreide album een waardering krijgt van 81 uit 100 punten.


Signaler une erreur ou envoyer des infos supplémentaires!: Connexion

 



Plus