The Wild


Walt Disney Records (0050086115174)
Walt Disney Records (0094636273327)
Film | Date: 2006 | Sortie du film: 2006 | Type: CD, Téléchargement
 

Inscrivez-vous!

Restez informé et d'obtenir un meilleur accès aux informations des collectionneurs!





 

# Track Artiste/Compositeur Duration
1.Real Wild ChildEverlife3:16
2.Good EnoughLifehouse5:11
3.Big Time Boppin' (Go Man Go)Big Bad Voodoo Daddy2:59
4.Really Nice DayEric Idle/John Du Prez2:00
5.Tales from the Wild3:56
6.You Can't Roar3:54
7.Lost in the City3:31
8.To the Wild4:15
9.Alien Shores2:59
10.The Legend in Action3:32
11.The Mythology of Nigel3:22
12.The Ritual3:24
13.Found Our Roar2:47
14.Really Nice Day (Finale)Eric Idle/John Du Prez2:02
 47:07
Introduisez votre critique Masquer les avis dans d'autres langues

 

The Wild - 08/10 - Critique de Tom H., ajouté le (Néerlandais)
"The Wild" is de zoveelste zomerse Disney-film die als het weer enigszins tegen zit weer garant zal staan voor instant-succes. Hoewel Disney's verhaallijn sterk lijkt op DreamWorks' Madagascar, is de film een aangenaam geheel van grappen in een exotisch kader overgoten met een pittig junglesausje dat verkracht wordt door de vreselijke computergraphics. Waarom niet teruggaan naar de handgetekende animatiefilms. Waar is de tijd dat Disney pareltjes losliet als "Beauty and the Beast" en "Pocahontas". Ach, nostalgie die vreemd smaakt naar een lang verleden kindertijd. Disney als commercieel gedrocht is een mooie omschrijving en met de soundtrack voor "The Wild" doet Disney deze titel alle eer aan. De vreselijke popsongs om albumverkoop in de hoogte te laten schieten is het eerste wat tegen de borst stoot.

In de traditie van Shrek combineert "The Wild" immers popnummers doorheen de film. Op zich niet echt slecht, maar origineel is anders te noemen. Waar "Chicken Little" nog steunde op klassiekers, werd voor deze nieuwe film een heleboel nieuwe nummers gecomponeerd. De meeste missen enige originaliteit zoals het eerste nummer "Real Wild Child", een would-be rocknummer met een vreselijk afgezaagd refrein die je naar het einde toe dol draait. De poppy stemmen zijn totaal misplaatst. Het tweede nummer is dan weer een rip-off van Rufus Wainright's nummer voor Shrek. "Good Enough" heeft wel een mooi arrangement met violen die zachtjes worden opgevoerd en de melodie is niet mis maar het geheel is te voorspelbaar. Daarbij komt nog dat de frontman van Lifehouse zo'n saaie stem heeft dat je doorheen het nummer slaapt. De Big Bad Voodoo Daddy, een LA-band die in het midden van de jaren 90 een big band revival plande en daar aardig in lukte, brengt op deze soundtrack een aangenaam nummer met elektrische gitaren, piano en percussie in een swingende big band stijl natuurlijk. Een aangenaam nummer en een totale breuk met de afgrijselijke moderne nummers. "Really Nice Day" is een cast-song die uiteindelijk niet zo erg is als het op het eerste zicht lijkt. De zwoele percussie en het aangename koor is vlot en luisterbaar. Misschien een tikkeltje te 'Lilo en Stitch' achtig?

Speaking of which, Disney huurde componist Alan Silvestri in om de score te verzorgen. Silvestri die vooral bekend is door zijn samenwerking met Robert Zemeckis (Forrest Gump, Cast Away) scoorde al voor Disney in het verleden. Silvestri is een klassiek geschoolde componist en dat hoor je aan "The Wild". Met schetterende strijkers, percussie en zware strijkersecties belooft deze film actie en spanning doorheen zijn 80 minuten lengte. Silvestri voegt naast zijn orkestrale uitbarstingen af en toe een solo instrument toe zoals in "Tales of the Wild" waar hij de kopersectie en de strijkers laat primeren en een saxofoon toevoegd om een swingende en dolle rit doorheen de stad na te bootsen. "You Can't Roar" begint dan weer heel liefelijk met fluiten en de strijkers. Doorheen de melodie zitten een heleboel komische elementen maar de slapstick is duidelijk niet aan Silvestri besteed want hij behoudt een zekere coherentie in zijn score en thematiek. Na een uitbarsting van kopers en percussie, kiest hij resoluut voor de strijkers en de klarinetten/hobo's om de eerder triestige passages neer te zetten, iets wat niet erg origineel te noemen is, maar wel doeltreffend. De klagende strijkers zijn stereotiep, maar gelukkig laat hij de piano achterwege zodat het geheel toch niet al te veel op "Contact" of het beroemde "Feather Theme" gaat lijken.

"Lost in the City" komt dan weer iets te komisch over, maar de piano wordt doeltreffend gebruikt en ook het plukken aan de strijkers valt op zich best mee. Percussie wordt toegevoegd aan het einde van track maar het klinkt een beetje te artificieel wanneer gemixt met het orkest. Het einde van het nummer doet denken aan "Van Helsing" met spannende en opbouwende motieven. "To the Wild" begint mysterieus met een knipoog naar de King Kong score van Howard maar al vlug wordt de muziek weer opgedreven en wordt er een spanningsboog gecreeërd. Het thema van "The Wild" wordt doorheen de opbouw verwerkt en vormt telkens een kleine verademing wat nodig is na al het geluid dat op je afkomt. "Alien Shores" is te slapstick naar mijn zin, maar er zijn waarschijnlijk wel liefhebbers voor. "The Legend in Action" vormt een aangename afwisseling na al het geweld, voor de eerste minuten althans. De saxofoon wordt er weer bijgesleepd zonder al te veel effect, maar de droevige melodie aan het einde is wel mooi. "The Mythologie of Nigel" is achtergrondmuziek zonder al te veel interessante passages. "The Ritual" begint erg spectaculair maar weet niet te overtuigen. Er zitten wel mooie momenten in maar uiteindelijk brengt Silvestri niets nieuws. "Found our Roar" is het laatste scorenummer op deze soundtrack en wat voor één. Het is een cliché einde maar het is zo smakelijk en aangenaam dat je er enkel helemaal van weg kunt zijn. Alle elementen worden samengegoten. Triestheid, spanning en een dikke laag "Dinosaur" met koorgedeelte inclusief en zware percussie. Niet zo fantastisch gemixt als "Van Helsing" maar toch aangename muziek. De finale vormt het nummer "Really Nice Day" met zijn Afrikaanse invloeden die een Lion King-achtig gevoel nalaat. Niet slecht maar niet fantastisch.

Al bij al is deze soundtrack een samenraapsel van slappe popsongs die zichzelf willen presenteren als rock, een cast-song die de juiste snaar raakt maar niet echt memorabel is en een score die spannend is en waar het slapstick element gelukkig niet te veel wordt aangehaald, maar die soms verdrinkt in zijn eigen enthousiasme om luid en chaotisch te klinken. Een typische Silvestri-score voor een doldwaze Disney film. Misschien niet echt door iedereen gesmaakt maar wel luisterbaar en soms genietbaar. Voor Disneyverzamelaars een must, voor scorecollectors... Luister er even naar voor dat je deze koopt, maar luister goed want misschien vind je er net als ik wel iets moois is.
The Wild - 06/10 - Critique de Tom Daish, ajouté le (Anglais)
You wait years for a CGI film about escaped zoo animals trying to find their buddy/buddies and then two come along at once (like films about bugs, asteroid impacts, etc.). OK, maybe the world wasn't that desperate for The Wild, but it looks a darn site better than Madagascar (although some reviews have noted that the vastly more realistic animals here are actually rather creepy compared to the stylized ones of Madagascar). Whatever the case, one truly risible aspect of Madagascar was 'Hans Zimmer's' score and the hideously awful and tight fisted album that mostly consisted of random tracks chosen to fit spoof moments from the film that should have no place together on CD. Fortunately, Disney have a touch more class (for a change) and Alan Silvestri is on board to write the score and gets a perfectly respectable selection on disc.

Alan Silvestri is very well suited to family films and scores them better than almost anyone else. Unlike others (not mentioning John Debney), Silvestri has a distinctive style that just happens to fit this kind of scoring, coupled with an ample gift for melody. Having said that, The Wild does not feature top tier Silvestri melodies, only two having an above average impact. The heart warming theme appears on a number of occasions and is actually very lovely without being too cloying, indeed one could argue it almost needs a little more mushy oomph. The second teeters on the brink of Williams' Villain March from Superman, but with a distinctive Silvestrian twist. However, compared to, say, Mouse Hunt or Richie Rich, The Wild's melodies don't quite cut it. Of course, a score doesn't necessarily need a grand melody, but for this kind of film, one does hope for a catchy riff or two. One thing that Silvestri does take to heart is the 'wild' aspect of The Wild and some of the action is surprisingly serious, To the Wild and Tales from the Wild are genuinely dramatic and hugely exciting, beefed up with some expected jungle drums.

Comedy moments are surprisingly few, but Silvestri does make occasional effortless switches between serious action and more light hearted (but no less impressively written) ideas. The aforementioned To the Wild is a prime example, cleverly packing in more ideas during four minutes than Zimmer managed in the entire of Madagascar. The handful of songs are tolerable, but take up only a modest proportion of the album, leaving Silvestri with just over half an hour. The underscore is bookended by Eric Idle's curious, brief, but enjoyable Really Nice Day which I suspect makes more sense in the film than it does on its own. If they wanted an enjoyable comedy song, it's disappointing Silvestri didn't contribute, one imagines something along the lines of John Powell's impressive Sing-a-Longs from Ice Age 2, with lots of jungle percussion, would have been a nice addition. Not quite one of Silvestri's best family scores, but unfailingly enjoyable none the less.
The Wild - 08/10 - Critique de Gudo Tienhooven, ajouté le (Néerlandais)
Componist Alan Silvestri zal vast nog veel awards gaan winnen tijdens zijn carriere, maar een originaliteitsprijs zit er misschien wel nooit in. Hij is echter tevens het levende bewijs dat conventionele filmmuziek geen struikelblok hoeft te zijn. De mierzoete thema's uit Forrest Gump, de opzwepende orkestraties van Back to the Future en The Abyss...Silvestri levert keer op keer muziek op dat in het verwachtingspatroon ligt, maar je alleen maar kan duiden als puur vakwerk.

The Wild is een animatiefilm uit de Disney-stal die verdacht veel lijkt op Dreamworks' Madagascar maar lang niet zo'n goede respons kreeg. Het mist bezielling en daadkracht. Dat kan niet gezegd worden van Silvestri's inzet die dit project heeft aangepakt als een reusachtig epos. Zijn instrumentale geweld kan wel eens vermoeiend worden om naar te luisteren, maar je moet bewondering hebben voor het enorme enthousiasme dat in zijn composities doorklinkt.

Vergelijkingen met Van Helsing en The Mummy Returns liggen voor de hand: de muziek is dynamisch, rijk aan thema's, vol actie en snelheid en pulserende ritmes. Het bekende 'mickey mousing' dat bij animatie vaak door de componist wordt toegepast is haast nergens te vinden. Het album is ook gevuld met songs; je kan alleen maar hopen dat er ooit nog eens een volledige promo-score gaat verschijnen.

Ik kan het steeds niet helpen te denken hoe Pirates of the Caribbean zou hebben geklonken met de oorspronkelijke muziek van Silvestri in plaats van Klaus Badelt's elektronische tunes. Dit zou best wel eens in de buurt kunnen komen. Enjoy!
The Wild - 06/10 - Critique de Joris Hermy, ajouté le (Néerlandais)
Tegenwoordig worden de animatiefilms aan de lopende band gemaakt. Het is big business! Door het overaanbod kan het ook niet anders dan dat de kwaliteit bij verschillende projecten van bedenkelijk niveau is. 'The Wild' hoort in geen van beiden thuis. Silvestri is een veteraan in het vak en dat hoor je echt. De sound is groots en vakkundig! De score luistert vlot weg. Het nadeel is echter dat er geen echte catchy thema's in zitten verwerkt. Wel herkende ik een actiefmotief die me dan weer verdacht veel deed denken aan 'Revenge of the sith - lord sidius muziek'.
The Wild blijft dus één brok symfonisch gebulder waarvan weinig blijft hangen. Een sporadische 'jungle-beat' kan het geheel zeker niet opfleuren. Het is verbazend te horen dat Silvestri zo goed als geen couleur locale heeft verwerkt in zijn muziek. De song 'Really Nice Day ' doet dat dan weer wel, maar het is te weinig en te laat. Verder vond ik de toon van de score toch vaak té serieus. Het is toch animatie? er mag toch wat gelachen worden niet?
Persoonlijk vind ik Silvestri beter in grootse avonturenfilms zoals 'Back to the Future' of 'the Mummy returns'. En als je dan toch écht beestig goeie animatie-scores wilt dan kan ik je: Antz - Chicken run - Shrek en de recente Ice age - Meltdown warm aanbevelen!!!
The Wild - 06/10 - Critique de Wilco de Jong, ajouté le (Néerlandais)
Afgezien van wat stoer klinkende jungleritmes, biedt deze score weinig origineels. Alan Silvestri lijkt zijn gevatte en thematische schrijfstijl verloren te zijn! Wanneer komt hij weer eens met zoiets als Back to the Future of Who Framed Roger Rabbit of The Abyss op de proppen???

De muziek is energiek, mooi gespeeld, orkestraal, maar mist stevige thema's en bijbehorende uitwerkingen. Her en der horen we een alternatieve versie van John Williams' 'The March of the Villains' uit Superman. Andere passages doen sterk denken aan Silvestri's eigen Predator en Judge Dredd. Eigenlijk zijn de eerder genoemde stoer klinkende jungleritmes - die veel meer gebruikt hadden moeten worden - het enige echte leuke aan deze soundtrack!

Eric 'Monty Python' Idle en John Du Prez (A Fish Called Wanda, UHF) verzorgden nog het nummer 'Really Nice Day,' maar helaas, het mag niet meer baten.

Autres sorties de musique de The Wild (2006):

ライアンを探せ! (2006)


Signaler une erreur ou envoyer des infos supplémentaires!: Connexion

 



Plus