Finding Home


BSX Records (712187088428)
Película | Fecha de lanzamiento: 2006 | Medio: CD
Edición limitada: 1000 copias
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista   Duración
1.Finding Home2:39
2.The News1:49
3.One Telephone Call8:36
4.Like It Was Yesterday1:43
5.My Old Room1:30
6.Shadows0:41
7.Lemon Drops2:15
8.Finding Middle C1:22
9.Tea At The Plaza0:56
10.I Need A Friend1:17
11.Dear Diary1:58
12.Candace Comes To Help3:19
13.Return To Sender2:33
14.Esther & Sean4:32
15.Dave's Place2:06
16.The Negotiation2:14
17.Awkward Arrivals1:59
18.Something About Dave1:50
19.Dave & His Knife1:54
20.N, A, S & G1:36
21.The Key / Not Your Father6:29
22.AP & DL / Nick Goes South6:52
23.Farewell To Nick2:04
24.The Dotted Line1:29
25.Looking Back1:29
26.Half Way2:30
27.Withdraw The Offer6:49
28.Finding Home End Credits4:44
 79:15
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

Finding Home - 07/10 - Crítica de Tom H., Publicado en (Neerlandés)
Het verhaal van "Finding Home" is redelijk klassiek. Een jonge vrouw erft een Bed and Breakfast van haar grootmoeder en wil het ouderlijk huis zo snel mogelijk van de hand doen. Ontdenkt het arme wicht niet ergens in een donker hoekje een heleboel foto's en brieven. Zodoende leert ze meer over haar familie en voelt ze een schuldgevoel bij de verkoop. Melig en voorspelbaar? De score van veteraan Conlan (wiens naam al op verschillende, eerder onbekende projecten prijkte) heeft meer in petto dan verwacht. Naast romantische thema's laat hij ook enkele sterke thrillermomenten naar boven komen, maar of deze genoeg zijn om het album te redden is een heel andere vraag.

Conlan begint zijn album erg sterk met het schitterende mysterieuze stemgeluid van de dochter van de componist. De track is erg mysterieus en doet denken aan het werk van Christopher Young voor "The Shipping News". Ook al gebruikt de componist het Seatle Orchestra, toch breekt de score nooit echt open wat wel wat jammer is, want Conlan is een getalenteerde componist die beslist beter kan. De violen verschaffen wel wat meer dieptegang, maar uiteindelijk verdrinkt het eerste nummer een beetje in de synthesizers, ook al zijn er een aantal mooie arrangementen waarbij de piano voorop wordt geplaatst. "The News gaat verder in de minimalistische keyboardstijl die de componist poneert. Het resultaat is erg geheimzinnig en de vocals geven de track iets extra mee. Maar net als het thema uit track 1 blijft de score erg ingehouden en mist ze enige draagkracht. "The Telephone Call" introduceert de gitaar en wordt begeleid door een piano en een typische Penny Whistle. Bij de orkestraties wordt het orkest meer betrokken en voor het eerst komt de score tot zijn goed recht. De raadselachtige melodie wordt doorbroken met zachte opzwellende strijkers begeleidt door piano zodat de thematiek lijkt weg te zakken in meligheid. Gelukkig gebruikt Conlan verscheidene fluiten die het geheel wat opbeuren en een meer desolate stijl meegeven die goed past bij de gebeurtenissen op het eiland in Maine. "Like It Was yesterday" begint hoopvol met veel kopers en houtblazers en ontspint zich tot echte romantische komediemuziek met zachte strijkers. "My Old Room" zet de trend mooi verder gedomineerd door pianobegeleiding. "Shadows" en "Lemon Drops" hebben dan weer veel weg van de muziek die James Newton Howard schreef voor "My best friend's wedding". Verder wordt Conlan's thema verder uitgewerkt met diverse toevoegingen van fluit. Toch blijft zijn gebruik van violen primeren.

"Finding Middle C" is het thema van "Finding Home" gespeeld door een piano. Het is niet echt een mooi recording en het geheel wordt gelukkig vlug ondersteund door het orkest. Toch is de iets eenvoudige melodie teder en herkenbaar, misschien iets clichématig maar toch doeltreffend. "Tea at the Plaza" is dan weer een erg gevoelige track voor de strijkers. Ze schittert in al haar eenvoud. "I Need a Friend" maakt gebruik van dezelfde orkestratie als het vorige nummer, maar nadat nummer ben je de violen wel beu gehoord. Gelukkig zijn er opnieuw de vocale capaciteiten van Conlan's dochter om de track te redden. In "Dear Diary", wat doet denken aan werk van James Horner en opnieuw aan "The Shipping News" van Young gebruikt Conlan Uilean Pipes, Hurdy Gurdy en harpen om de sfeer van het gesloten eiland op te dissen. In "Candance Comes to Help" vervaagt de lieflijke sfeer en brengt de componist een kakafonie van effecten om uit te monden in een typische Ierse orkestratie. "Return to Sender" is niet Elvis' bekende nummer maar een lieflijk en tedergespeeld nummer dat doet denken aan een oude muziekbox die wordt aangevuld met strijkers. Opnieuw spelen de Uilean Pipes een sleutelrol. "Esther and Sean" combineert vocals met piano en orkest tot een vreemde mix van kleuren en klanken. Bizar maar mooi.

"Dave's Place" heeft in het begin veel mee van enkele nummers uit Titanic. Maar geleidelijk aan vormt de melodie zich tot het bekende thema van "Finding Home" en hoewel Conlan een mooi thema schreef weet hij niet te verrassen. "The Negotiation" begint heel mooi en rustig maar wordt dan door percussie vervangen tot een wel erg rare combinatie of er regendruppels op ijzeren tonnen vallen. Niet echt erg hoogstaand maar het brengt wel een aangename afwisseling tussen de nummers. "Awkward Arrival" behoudt de percussie en laat de piano op een aangename manier aan bod komen. Het resulteert in een aangename track die wat meegeeft van het werk van Alan Silvestri of dat van Phil Collins voor Tarzan. Helaas wordt de track in het midden weer met enkel vervelende percussie onderbroken. "Something about Dave" dist het thema weer op en kabbelt rustig verder tot "Dave and His Knife" opnieuw garrant staat voor vreemde geluidseffecten wat erg vervelend is net of een radio niet goed is getuned. De vocals redden de eerste seconden van de track niet. De resonantie nagelaten transformeert het nummer op het einde naar een typische emotionele uiteenzetting van het thema."N, A, S & G", een vreemde titel voor een niet al te bijster originele track, opnieuw opgesmukt met veel keyboards en een piano die zo lijkt weggestolen uit "The Sixth Sense". Déjà-Vue moment hier: wel eens van het betere werk op de cd met een mooie opwerking tot een climax maar oud nieuws. "The Key/Not Your Father" introduceert zowat elke stijl die je op dit album hebt gehoord. Het maakt het nummer wel gevarieerd maar de muziek mist toch de nodige houvast; iets wat van een filmmuziek veteraan als Conlan toch wel vreemd is. "Nick Goes South" herbergt opnieuw een mooie vocale interpretatie van het thema dat soms even dreigt weg te vallen in de geluidseffecten. Het repetitieve van de track stoort niet echt en draagt zelfs bij tot de bizarre en angstaanjagende climax van het nummer. Mooi! De subtiele inmenging van synthskoren is een goede keuze en de zes minuten vliegen voorbij. Dit is echte filmmuziek waar we allemaal erg dol op zijn.

Zoals de titel reeds doet vermoeden is "Farewell to Nick" een erg emotionele track. Ze behoort echter tot één van de betere tracks van het album. De strijkers maken plaats voor het hoopvolle geluid van de gitaren en de Psalteries wat een leuke opvulling van het thema weet voort te brengen. "The Dotted Line" is een recht toe, recht aan geschreven track met veel violen; sec en clean. "Looking Back" gaat de etnische toer weer op en doet denken aan de orkestraties voor de orchestrale albums van Nobuo Uematsu voor Final Fantasy V Celtic Moon. Dit zelfde gaat op voor "Half Way". "Withdraw the Offer" maakt mooi gebruik van de piano maar komt niet echt tot een hoogtepunt wat wel jammer is. "Finding Home and The End Credits" herneemt het thema van de score op tradionele manier. Holly Conlan zingt de End credits wat een erg aangenaam lied blijkt te zijn en rendering van het thema. Erg mooi lyrics ook. Een erg aangename verrassing op het einde van dit album en een sterke afsluiter van dit album.

Al bij al is "Finding Home" niet echt een hoogvlieger. De thema's zijn goed maar niet echt origineel. Conlan schreef een score die te veel teert op andere scores. Hoe dan ook zijn de orkestraties mooi en het lied van Holly Conlan is een mooie afsluiter. Een middelmatige score met zijn goede en zwakke momenten.
Finding Home - 07/10 - Crítica de Joris Kessels, Publicado en (Neerlandés)
Finding Home is een rustieke score die gewoonweg nietszeggend is. De muziek voor traditioneel orkest is veel te kalmpjes en blijft veel te veel op de achtergrond liggen. De sporadische oplevingen met piano en fluit die op zich niet onaardig klinken kunnen het geheel niet redden. De klanken van met name de trijkers doen af en toe denken aan de meer romantische scores van Thomas Newman, maar hebben totaal niet de potentie om herinnerd te worden.

De score bevat enkele mooi elementen, zoals het gebruik van fluiten, verschillende houten fluiten, hobo, dwarsfluit en doedelzak, die vaak een klank verspreiden waarin een bepaald verlangen schuil gaat. Andere mooi elementen zijn de subtiele metalen klank van de citer en de sereen klinkende vrouwenstemmen die een bepaalde leegte verwoorden. Ondanks al deze mooie elementen weet de Joseph Conlon naast een ietwat gelaten sfeer niet iets wezenlijks neer te zetten. Een voordeel is wel dat de score in de volle 1 uur en 20 minuten geen moment vervelend is om naar te luisteren, zelfs de suspense-achtige opwellingen zijn goed te beluisteren.

Mocht je houden van rustige scores met een in het extreem doorgevoerde subtitliteit dan zal je deze Finding Home wel kunnen waarderen.

Soundtracks de la colección: Limited Editions

Three Coins in the Fountain (2004)
Beneath the Planet of the Apes (2000)
Airplane! (2009)
Destination : Treasure Island (2006)
Tales from Beyond (2007)
Ghost Warrior (2008)
Belva / Se T'Incontro, T'Ammazzo, La (2006)
Panic in Year Zero! (2009)
Major Dundee (2006)
Ice Station Zebra (2003)


Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más