Hotel Rwanda


Commotion Records (014431605222)
Película | Fecha de lanzamiento: 2005 | Medio: CD, Descarga
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista Artista/Compositor Duración
1.Mama Ararira (Medley)Afro Celt Sound System / Dorothee Munyaneza3:41
2.Mwali We!Dorothee & Ben Munyaneza1:09
3.Million VoicesWyclef Jean4:23
4.Interhamwe Attack2:48
5.Nobody CaresDeborah Cox4:12
6.Umqombothi (African Beer)Yvonne Chaka Chaka4:54
7.The Road to ExileAfro Celt Sound System4:47
8.Whispered SongTraditional3:06
9.FinaleAndrea Guerra3:02
10.Ambush2:49
11.Ne Me Laisse Pas Seule Ici (Don't Leave Me Here By Myself)Tilly Key3:33
12.Mwari SigaramahoroIsongha2:22
13.Olugendo Lw'e Bulaya (The Journey to Europe)Bernard Kabanda5:54
14.Children FoundAndrea Guerra1:57
15.IcyiboDorothee Munyaneza0:49
 49:25
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

Hotel Rwanda - 05/10 - Crítica de Lammert de Wit, Publicado en (Neerlandés)
Dit is de zevende recensie in de Rupert Gregson-Williams serie.

Vorige: Bedtime Stories
Volgend: volgt nog.

De film Hotel Rwanda is een drama dat zich afspeelt tijdens de Rwandese genocide tussen de bevolkingsgroepen van de Tutsi's en Hutu's in 1994. De film is geregisseerd door Terry George (Some Mother's Son, Reservation Road). Het verhaal is gebaseerd op de waar gebeurde geschiedenis in Hôtel des Mille Collines in Kigali, de Rwandese hoofdstad. De film is in de pers erg goed ontvangen en kreeg vele nominatie en won diverse prijzen. Ook in de bioscopen is de film goed bezocht en was deze succesvol.
Het verhaal begint in april 1994, wanneer de spanningen tussen Hutu's en Tutsi's aan het oplopen is, mede vanwege de armoede en de corruptie, waarvan de Hutu's de Tutsi-minderheid de schuld geven. Als dan de Hutu-president vermoord wordt, slaat de vlam in de pan. Hoteleigenaar Paul Rusesabagina (Don Cheadle) is Hutu en getrouwd met Tatiana (Sophie Okonedo), die Tutsi is. Als Paul ziet dat z'n buren worden vermoord, kan hij er niet meer tegen en stelt hij z'n hotel open voor hen die gevaar lopen, terwijl hij anderen omkoopt om een oogje dicht te krijpen. Als ook Paul's familie wordt bedreigd, brengt hij ook hen naar z'n hotel. Maar het gebrek aan voedsel en de voortdurende dreiging van Hutu-aanvallen eist z'n tol...

Bij de film is een soundtrack-album uitgebracht met vooral songs die in de film te horen zijn.
De instrumentale muziek bij de film is gecomponeerd door Rupert Gregson-Williams en de Italiaanse componist Andrea Guerra. Daarbij heeft Guerra, samen met Wyclef Jean en Jerry Duplessis ook de song 'Million Voices' gecomponeerd die tijdens de aftiteling te horen is en ook op de soundtrack staat. Hiervoor hebben ze de Golden Satellite Award 2005 en de Apex Award voor Beste Song gewonnen.
Kennelijk hebben Guerra en Gregson-Williams de muziek niet gezamenlijk gecomponeerd, maar hebben beide afzonderlijk van elkaar bijdragen geleverd. Van elk van de componisten staan twee instrumentale tracks op het album. Toch hebben beiden samen voor hun muziek de European Film Award van 2005 voor Beste Componist gewonnen.

De muziek van beide componisten is duidelijk verschillend, ook al zijn het van beiden maar twee tracks. Beide tracks van Gregson-Williams zijn getiteld 'Interhamwe Attack' en 'Ambush'. Het lijkt er daarmee op dat het de taak van Gregson-Williams was om de spannings- en actiemuziek te verzorgen. Daarvoor heeft hij een hoop elektronische klanken en effecten uit de kast getrokken, terwijl melodie in die kast is blijven liggen. Alleen een paar Afrikaanse stemmen voegen nog wat toe aan het elektronische en percussiegeweld, al is het niet veel.
Daar tegenover is de muziek van Guerra een verademing. Zijn tracks 'Finale' en 'Children Found' zijn juist wel melodieus en mooi orkestraal, met vooral veel strijkers, die er een mooie ingetogen kleuring aan geven. De track 'Children Found' laat dan ook nog eens een koor van kinderstemmen horen, wat dit tot een erg fraaie track maakt, helemaal in relatie tot de film.

Een andere instrumentale track op het album is 'The Road to Exile', een tragische titel voor nogal dreigend klinkende muziek van het Afro Celt Sound System. De muziek heeft een behoorlijk elektronische sound, met veel vlakke underscore waarop allerlei wat funky klinkende effecten zijn gezet. De underscore bepaalt daarbij eigenlijk de melodie, maar het is geen echt aansprekende muziek.

De songs hebben deels een Afrikaanse klankkleur, met name waar het Afro Celt Sound System aan de songs heeft meegewerkt. Dat merk je al gelijk in de openingssong, die een duidelijke etnische sfeer heeft, met Afrikaanse zang en veel percussie, die deels ook solo speelt. Het is wel een stijl waar je een beetje van moet houden. Het laatste deel van deze song is overigens instrumentaal, waarbij een duduk de leiding neemt.
Ook de tweede song 'Mwali We!' heeft die typische etnisch Afrikaanse kleuring.

Dan heeft de derde song 'Million Voices' toch een heel andere stijl. De song wordt in een soort rustige reggae-kleuring gezongen door Wyclef Jean, waarbij een koor van kinderen af en toe meezingt in deze redelijk melodieuze song. De song is mede geschreven door scorecomponist Andrea Guerra en is zeker een heel beluisterenswaardige song, waarbij aan het eind zelfs nog voorzichtig een elektrische gitaar te horen is.
De Canadeze zangeres Deborah Cox zingt een westerse song met de toepasselijke titel 'Nobody Cares'. Soul in een wat magere kleuring.
'Umqombothi (African Beer)' is een vrolijke en zonnige song, die wat lastig in het filmverhaal lijkt te passen. Ook hier verwacht je de sfeer eerder op de Caraïben dan in Rwanda.
Daarentegen is de 'Whispered Song' en soort Afrikaanse traditional, waarbij de mannelijke stem op een vrij zachte manier z'n tekst uitspreekt, waaronder voortdurende bongo-achtige percussie te horen is.
De Franse zangeres Tilly Key zingt een wat zeurende song in het Frans. De traagheid van haar klaagzang is niet erg fraai, tot aan het refrein, waarin de muziek een stuk voller klinkt.
De song 'Mwari Sigaramahoro' is Afrikaans gezang van meerdere stemmen met als enige begeleiding het klappen in de handen. En de song 'Olugendo Lw'e Bulaya' klinkt in westerse oren wellicht al net zo mager. Hier zingt Bernard Kabanda alleen begeleid door wat licht getokkel en lichte percussie. Een beetje eenvoudig.
Het album sluit af met een korte track met gezongen kinderzang zonder verdere instrumentale begeleiding.

Kortom, dit soundtrackalbum van Hotel Rwanda valt nog niet mee, zoals Cohen Oat schrijft. De songs vallen niet echt in de smaak en werken wat vervreemdend als je de film gezien hebt of het verhaal kent. Tragiek tegenover de pseudo-zonnigheid van de songs, of misschien wordt de tragiek van de film wel versterkt door de zonnigheid van veel songs. Vooral de wat meer westerse songs hebben dan weer een heel andere sfeer dan de Afrikaanse, maar spreken evenmin aan. De scoremuziek van Rupert Gregson-Williams is vooral actie- en spanningsgedreven, met nagenoeg geen melodie en een grimmige kleuring. Eigenlijk spreken alleen de beide instrumentale tracks van Guerra aan. En dat is toch wel wat mager, waardoor de waardering voor dit album niet hoger komt dan een schamele 51 uit 100 punten.
Hotel Rwanda - 05/10 - Crítica de Cohen Oat, Publicado en (Neerlandés)
Hotel Rwanda vertelt het schokkende verhaal van Paul Rusesabagina, hotelmanager in Kigali, de hoofdstad van Rwanda. Tijdens de 10 weken durende genocide maakt hij van zijn hotel een vluchtelingenkamp waar hij onderdak biedt aan zo een 1200 Tutsi's en Hutu's. De film is zonder ergens echt schokkend te worden een meesterlijk drama. Het verhaal, de acteerprestaties en de cameravoering maken dat je direct met Paul betrokken bent in zijn poging zoveel mogelijk mensen te redden.

Bij zo een dramatische film verwachtte ik een dramatische score, niets is minder waar. Veel van de liedjes zijn haast vrolijk te noemen, nergens heb je het idee dat je zit te luisteren naar een score van een van de meest dramatische films van dit jaar. Niet dat er nergens drama is, de nummers met het Afro Celt Sound System zijn zeer goed en bevatten de juiste dramatiek. Ook de titelsong van Wyclef Jean is echt geweldig, niet alleen zijn stem of de muzikale begeleiding is goed, ook de tekst is helemaal super. De composities van Rupert-Gregson Williamson zijn daarentegen zwaar over de top, wat erg jammer is. Ook zijn niet alle liedjes van een dusdanig goed niveau, waardoor uiteindelijk de teleurstelling overheerst. Zo een geweldige film had een veel betere soundtrack verdient.
Golden Globes: Best Original Song (Nominado)
World Soundtrack Awards: Best Original Song Written for a Film: "Million Voices" (Nominado)


Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más