Sahara


Rykodisc (0014431081927)
Película | Fecha de lanzamiento: 2005 | Medio: CD, Descarga
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista   Duración
1.Ironclad3:55
2.Beach Attack!1:22
3.Here We Go!2:22
4.Calliope At Night1:17
5.Mosque2:43
6.Into The Unknown2:05
7.Kazim's Theme2:31
8.Hold Tight!3:18
9.Hold Tighter!2:56
10.Discovery At Asselar1:57
11.Eva Investigates1:15
12.Kazim Arrives4:25
13.Fight In Asselar2:06
14.Death In The Desert2:55
15.Ambush3:05
16.Bonding2:19
17.A Clue2:22
18.Desert Trek2:40
19.All Aboard!2:38
20.Solar Plant3:07
21.Truck Escape1:18
22.Desert Heat2:02
23.Land Yacht1:15
24.Dirk's Got A Plan1:16
25.Burn Tower6:25
26.Bomb Alley/Ironclad Revealed/Victory9:48
27.Celebration1:29
28.Rock On! (Ironclad Remix)3:52
 78:43
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

Sahara - 07/10 - Crítica de Tom Daish, Publicado en (Inglés)
Although looking like jolly good fun, I don't think Sahara made quite the splash (if you'll forgive the ironic turn of phrase) that it should have done. Despite thinking that it looked promising, I still have yet to see it, but I feel a DVD rental coming up. The film is based on a novel by Clive Cussler whose only other work that has made it to the silver screen is, wait for it, Raise the Titanic. Still, nice John Barry score. Curiously and by way of a very thin connection, Clint Mansell's score for Sahara is almost Bondian in places, albeit more John Barry as filtered through David Arnold for the recent Brosnan outings. It brings to mind how Arnold might have scored The Mummy instead of Jerry Goldsmith. Mansell's most notable film music credit is for Requiem for a Dream (which I always thought was by Elliot Goldenthal for some reason), plus The Hole, episodes of CSI and, I note from my list, Abandon to which I assigned a single star rating. Fortunately, Sahara is a whole lot better.

The aforementioned Arnold styling is immediately obvious from the brass blasts and suitably excitable percussion section that opens Ironclad. Fortunately, unlike so many scores, the full potential of the orchestra remains the driving force and the opening four minutes or so are striking and memorable. Beach Attack! and Here We Go! are as exciting as their names imply, setting the tone for the rip roaring action music that sprinkles the album. Things then settle down a little, with some obligatory ethnic vocals - nothing too egregious and perfectly appropriate - and some exotic percussion licks. It's always a bit of a worry when a track is designated as a 'theme' and isn't in the least bit memorable, but Kazim's Theme is one such example. Moody and percussive, but not a fat lot else, if truth be told. The gas re-ignites for Hold Tight and Tighter! which makes liberal use of the terrific main theme. Not quite Indiana Jones memorable, but the kind of full bodied horn melody that one might have hoped the usually very reliable Alan Silvestri might have penned for Lara Croft: Cradle of Life.

The second half builds the momentum further, culminating in the quarter hour blow out of Burn Tower, Bomb Alley, right through to the conclusion, Celebration. The Bondian licks are again very much in evidence here, some of the wailing brass makes a stylish addition to the more usual flourishes. Even the OTT remix of the opening in Rock On!, which concludes the album, works well as a bracing bookend. Unsurprisingly, for such a long album, there are few dead spots. Some of the percussion based cues do start to sound a little alike and I would suggest that 15 minutes of so could have been dropped to no detriment. Fortunately, the pacing is such that nothing ponderous lasts too long. That and the odd unexpected surprise such as the witty, but exciting, vocal and percussion of Truck Escape.

In its biggest moments, there's little subtle about Sahara, but it is undeniably great fun and has some good tunes. More than one reviewer has noted the role of Nicholas Dodd, who has orchestrated most of David Arnold's output and the brass writing is certainly very reminiscent of Arnold's. The influence of Dodd's orchestration on both composers cannot be ruled out. The exciting finale leaves an abiding memory of a score wall to wall with energy, but in honesty, the aforementioned pruning would have ensured less a feeling of repetitiveness in the quieter passages and a tighter album. However, there's still a fairly solid hour of material here and that's more than many can muster these days (witness, The Island, reviewed the same week as Sahara which has a couple of minutes of entertainment crammed into a full hour). Good enough not to be a guilty pleasure, but just a pleasure. Fun and recommended.
Sahara - 08/10 - Crítica de Lammert de Wit, Publicado en (Neerlandés)
Sahara is een echte avonturenfilm, maar met een wat kritisch randje. Voor een geloofwaardig verhaal hoef je de film niet te gaan kijken, maar als je daar niet te moeilijk over doet, valt de film best te pruimen. En er zitten zeker leuke en sterke momenten in.
Zoals de titel al zegt, speelt het verhaal zich af in de woestijn aan de randen van de Sahara. Clint Mansell heeft daar duidelijk rekening mee gehouden bij het componeren van zijn score voor deze film.

Deze score van Clint Mansell is een hele andere dan zijn meer bekende, zoals Requiem for a Dream of The Fountain. Dat waren scores met een hoog gehalte aan nogal expirimentele muziek. Maar Mansell kan het ook anders. Daarvan getuigde al zijn score voor Black Swan met veel klassieke invloeden.
In 2005, nog voor The Fountain, componeerde hij deze score voor Sahara. En ook in Sahara is de voorkeur van Mansell voor toch wat afwijkende klanken en composities goed te horen, met name in een aantal Afrikaans getinte tracks.
Mansell heeft voor deze film een overweldigend thema neergezet, dat stoer en krachtig overkomt, met veel snelle gedeelten met blazers en staccato violen. De themamelodie is fraai en, zoals Arvid ook al aangeeft in zijn recensie, de hele sfeer komt in de buurt van het bekende James Bond thema van John Barry, met het grote verschil dat het thema van Mansell veel meer staccato klanken kent, die de muziek erg krachtig maken. Dit Ironclad-thema komt ook prachtig terug in diverse andere tracks, als Hold Tight!, All Aboard, Land Yacht, of Burn Tower.
Ook de afsluitende track Rock On! heeft dit thema als rode draad, alleen is hij door de mix gegaan en gooit Mansell er nu een hoop lawaai doorheen van vooral stemmen. Het klinkt dan overigens nog steeds enorm goed, maar dat komt vooral door het sterke thema, waar die stemmen dan op een ritmische manier bij aansluiten.

Van de 28 tracks met een royale totale speelduur van zo'n 78 minuten zijn er heel veel tracks, ruim de helft, die Afrikaanse klanken en ritmes meedragen. De ene track heeft dat sterker dan de andere, maar toch. Die Afrikaanse sfeer creëert Mansell vooral door het gebruik van stemmen, van zowel mannen als vrouwen met Afrikaanse klanken en intonaties. Ook instrumenten spelen hierbij een rol, vooral percussie-instrumenten versterken die Afrikaanse ritmes en sfeer, waarbij Mansell ook gebruik maakt van Afrikaanse of Arabische snaar en fluitinstrumenten.
Veel van die Afrikaanse sferen ontstaan ook doordat Mansell regelmatig werkt met minimale klanken, die een soort desolate kleuring aan de tracks geven, door gebruik van bv een wat monotone synthesizer underscore met daaroverheen bongo-percussie, of een underscore van lage strijkers met een eenzame vrouwenstem.Van die tracks met Afrikaanse sferen moet je wel wat houden, maar ze zijn zeker prettig beluisterbaar en hebben een warme klankkleur. Toch liggen de meer Westers getinte tracks beter in het gehoor, vooral die met het stoere en toch vlotte thema.

Kortom, met Sahara heeft Clint Mansell een erg prettige score gemaakt, anders dan we van hem gewend zijn. Veel scores van Mansell kennen enkele bijzonder fraaie tracks naast een hoop expirimenteel klinkende tracks, maar daarvan is bij Sahara geen sprake. Al bevat ook deze score wel een paar vreemde tracks, deze score is als geheel prettig beluisterbaar.
De Afrikaans getinte tracks zijn soms wat saai, maar hebben wel vaak een mooie warme klank. Het thema van deze score is geweldig! Het is een vlot en krachtig thema, dat je dwingt tot luisteren. Dan is Mansell in topvorm.
Sahara - 08/10 - Crítica de Arvid Fossen, Publicado en (Neerlandés)
De zoektocht van een archeoloog (Matthew McConaughey) die bezeten is door een eeuwenoud ijzeren schip dat allerlaatst gezien werd in de Sahara, kruist het pad van een dokter van de World Health Organisation (Penelope Cruz), op zoek naar de oorzaak van een mysterieuze dodelijke ziekte die zich verspreidt in West Afrika. Het scenario van Sahara lijkt op een echte avonturenfilm. De film bevat immers een dosis spectaculaire actie, alsook veel komische elementen. Toch zitten er ook enkele zeer harde onverwachte scènes tussen, die je in een avonturenfilm niet meteen zou verwachten.

Super verrassend aan deze film, is de voortreffelijke filmmuziek van Clint Mansell. Deze componist heeft nog niet dusdanig veel grote titels op zijn naam. Hij is vooral bekend van zijn muziek voor Requiem for a Dream. Het thema van Requiem for A Dream werd nog bekender toen het voor de trailer van ‘Lord Of The Rings: The Two Towers’ werd gebruikt. Maar waar Requiem for A Dream een mooie en originele score was, had niemand kunnen verwachten dat Mansell kon uitpakken met een enorme avontuurlijke score als deze Sahara!

De soundtrack valt meteen op door de actie tracks met sterke thema’s, veel strijkers, veel trompetten en een duidelijk stevig ritme. Met de blazers brengt hij een erg knap big band thema door de muziek! Na The Incredibles van Michael Giacchino is dit weer een score die John Barry’s James Bond stijl van muziek terug naar voor brengt. Niet alleen slaagt Mansell erin originele avontuurlijke en actie thema’s te brengen, hij maakt ook dankbaar gebruik van de setting van de film in de Sahara en incorporeerde op een knappe manier heel wat Afrikaanse ritmes en gezang in zijn score. Dat geeft een geheimzinnige en zwoele sfeer.

Sahara is misschien niet de meest originele en vernieuwende soundtrack, het is toffe muziek, met goede thema’s en heel wat variatie. Let wel op dat er van deze soundtrack zowel een Album met popmuziek, dat trouwens ook nog niet zo slecht is, als de score hier besproken te verkrijgen zijn.
El tráiler del soundtrack contiene música de:

Siren Cues: Smoke House, Daniel Nielsen (Trailer)
Siren Cues: Orch Drums Summit, Daniel Nielsen (Trailer)
Siren Cues: Race, Joey Peters (Trailer)
All My Life , Foo Fighters (Canción(es))
Dark Hero, Boomerang! (Trailer)
The Rundown (2003), Harry Gregson-Williams (Película)
Children of Dune (2003), Brian Tyler (Película)
Evolution (2001), John Powell (Película)




Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más