The Company of Wolves
Jay Records - CDJAY 1338 Cd
¡Subscríbete!
¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!
¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!
| # | Pista | Duración | |
|---|---|---|---|
| 1. | The Message And Main Theme | ||
| 2. | Rosaleen's First Dream | ||
| 3. | The Village Wedding | ||
| 4. | The Return Of The Groom | ||
| 5. | The Forest And The Huntsman's Theme | ||
| 6. | The Wedding Party | ||
| 7. | The Boy And The Devil | ||
| 8. | One Sunday Afternoon... | ||
| 9. | Arriving At Granny's Cottage | ||
| 10. | The Promise And Transformation | ||
| 11. | The Wolfgirl | ||
| 12. | Liberation |
Manda tu crítica
Ocultar reseñas en otros idiomas
De thriller Company Of Wolves draait om het gegeven dat mensen (mannen voornamelijk) vooral wolven zijn, op jacht naar prooi.
George Fenton componeerde de muziek voor deze film. Het is een compleet afwijkende score van het bekende oeuvre van Fenton. Hier geen lieflijke en barokke muziek, maar juist vooral horrormuziek. Fenton strooit hier heftig met alle effecten die een thriller de suspence geven die hiervoor nodig is.
Dat merk je al direkt bij de openingstrack, die begint met door een vrouw gesproken tekst, waarin de kern van het verhaal wordt verteld op onheilspellende klanken. Halverwege worden die klanken wel fraai orkestraal, maar de spanning blijft in de melodie hangen, ook al speelt een groots orkest de muziek. Uiteindelijk eindigt het in een enigszins dissonante uitloop.
De tweede track is nogal minimalistisch en tjingelt nogal tijdens Rosaleen's droom. Naar het einde toe komen de wolven de muziek binnen en wordt het echt creepy. Daartegenover staat dan weer de derde track, die meer een Engelse folksfeer heeft. De track opent met fiddleklanken op z'n keltisch. Halverwege stopt die fiddlemuziek en neemt de spanning weer ernstig toe, met veel effecten, klanken en creepy geluiden. Muziek, laat staan melodie, is nauwelijks te horen. Pas in de laatste minuut van deze lange track keert de ontspanning weer terug.
De klassieke achtergrond van Fenton is hoorbaar in de vierde track, waarin hij een clavecimbel mee laat doen in het creëren van een onheilspellende sfeer. Ook in The Wedding Party kun je horen dat Fenton mooie melodieën kan maken. Maar het arrangement is zodanig dat de muziek bijna ijl klinkt en regelmatig door effecten wordt verscheurd.
De suspence muziek in combinatie met klassieke invloeden hoor je meer in deze score van Fenton. Hij weet vaak echte thrillermuziek te ondersteunen met mooie vioolklanken of van dwarsfluit, harp of cello. Maar het blijft constant een sfeer van spanning houden. En die geladen thrillermuziek maakt het allemaal niet erg prettig beluisterbaar.
Ook de wat rustiger track The Wolfgirl houdt die sfeer vast. In de laatste track loopt de muziek met zware orgelachtige klanken uit naar een climax, die geladen is met de effecten en arrangementen die de spanning nog flink opvoeren. Van daaruit stopt de score tamelijk abrupt en laat je toch wat met een onbevredigend gevoel achter.
Kortom, verwacht van deze score voor Company Of Wolves van George Fenton geen meeslepende harmonieën van symfonische orkestklanken, maar houdt er rekening mee dat dit volop horrormuziek is. Die horrormuziek is dan wel doorspekt met klassieke invloeden en instrumentaties, maar dat maakt het er niet minder creepy op. Momenten dat de score tot rust komt en nog enigszins lieflijke muziek brengt zijn niet aanwezig. Alleen de Story of Bride and Groom begint met aardige fiddlemuziek, maar daar houdt het wel ongeveer mee op.
Mijn waardering voor deze score van George Fenton komt dan ook niet hoger dan een magere 33 uit 100.
George Fenton componeerde de muziek voor deze film. Het is een compleet afwijkende score van het bekende oeuvre van Fenton. Hier geen lieflijke en barokke muziek, maar juist vooral horrormuziek. Fenton strooit hier heftig met alle effecten die een thriller de suspence geven die hiervoor nodig is.
Dat merk je al direkt bij de openingstrack, die begint met door een vrouw gesproken tekst, waarin de kern van het verhaal wordt verteld op onheilspellende klanken. Halverwege worden die klanken wel fraai orkestraal, maar de spanning blijft in de melodie hangen, ook al speelt een groots orkest de muziek. Uiteindelijk eindigt het in een enigszins dissonante uitloop.
De tweede track is nogal minimalistisch en tjingelt nogal tijdens Rosaleen's droom. Naar het einde toe komen de wolven de muziek binnen en wordt het echt creepy. Daartegenover staat dan weer de derde track, die meer een Engelse folksfeer heeft. De track opent met fiddleklanken op z'n keltisch. Halverwege stopt die fiddlemuziek en neemt de spanning weer ernstig toe, met veel effecten, klanken en creepy geluiden. Muziek, laat staan melodie, is nauwelijks te horen. Pas in de laatste minuut van deze lange track keert de ontspanning weer terug.
De klassieke achtergrond van Fenton is hoorbaar in de vierde track, waarin hij een clavecimbel mee laat doen in het creëren van een onheilspellende sfeer. Ook in The Wedding Party kun je horen dat Fenton mooie melodieën kan maken. Maar het arrangement is zodanig dat de muziek bijna ijl klinkt en regelmatig door effecten wordt verscheurd.
De suspence muziek in combinatie met klassieke invloeden hoor je meer in deze score van Fenton. Hij weet vaak echte thrillermuziek te ondersteunen met mooie vioolklanken of van dwarsfluit, harp of cello. Maar het blijft constant een sfeer van spanning houden. En die geladen thrillermuziek maakt het allemaal niet erg prettig beluisterbaar.
Ook de wat rustiger track The Wolfgirl houdt die sfeer vast. In de laatste track loopt de muziek met zware orgelachtige klanken uit naar een climax, die geladen is met de effecten en arrangementen die de spanning nog flink opvoeren. Van daaruit stopt de score tamelijk abrupt en laat je toch wat met een onbevredigend gevoel achter.
Kortom, verwacht van deze score voor Company Of Wolves van George Fenton geen meeslepende harmonieën van symfonische orkestklanken, maar houdt er rekening mee dat dit volop horrormuziek is. Die horrormuziek is dan wel doorspekt met klassieke invloeden en instrumentaties, maar dat maakt het er niet minder creepy op. Momenten dat de score tot rust komt en nog enigszins lieflijke muziek brengt zijn niet aanwezig. Alleen de Story of Bride and Groom begint met aardige fiddlemuziek, maar daar houdt het wel ongeveer mee op.
Mijn waardering voor deze score van George Fenton komt dan ook niet hoger dan een magere 33 uit 100.
Company of wolves is een 4-luik sprookje met het Roodkapje verhaal als 'rode'draad.
De film werd geroemd voor z'n verbluffende SFX en sfeervolle sprookjesbos en decors. Angela Landsbury speelt de grootmoeder van Rozalee een meisje dat in de pubertijd komt en haar eerste sexuele gevoelens leert kennen. Naast het bekende verhaal over de boze wolf die zich vermomt als grootmoeder, is er ook een verhaal over een bruidegom die op z'n trouwdag word opgeroepen om een wolf af te schieten, en als wolf terugkeert op z'n bruiloft. Deze film is bij tijden aardig spannend en origineel bedacht. De score van George Fenton is ook zeker de moeite waard om te luisteren. De CD start met een dialoog over de kenmerken van een wolfman, en dat je mannen met doorlopende wenkbrauwen niet moet vertrouwen;' Sweetest mouth has sharpest teeth'. Voor de suite van Story of the bride and groome, worden we getrakteerd op een klassieke bruilofts melodie die gelijk in je kop blijft zitten...ook de sterkste track van de CD. Na de violen van deze bruiloft, keert de dreiging met synthesisers en spookachtige echo's. De track eindigt met een vage klank van de openingsmuziek. Erg effectief. Zo bevat de soundtrack meer sprookjesachtige muziek, afgewisselt met dreiging.
Liberation is de climax van de film, en zoals de titel al doet vermoeden, bestaat deze track uit een heroische epische blazersensemble. Goeie score en een goeie film!
De film werd geroemd voor z'n verbluffende SFX en sfeervolle sprookjesbos en decors. Angela Landsbury speelt de grootmoeder van Rozalee een meisje dat in de pubertijd komt en haar eerste sexuele gevoelens leert kennen. Naast het bekende verhaal over de boze wolf die zich vermomt als grootmoeder, is er ook een verhaal over een bruidegom die op z'n trouwdag word opgeroepen om een wolf af te schieten, en als wolf terugkeert op z'n bruiloft. Deze film is bij tijden aardig spannend en origineel bedacht. De score van George Fenton is ook zeker de moeite waard om te luisteren. De CD start met een dialoog over de kenmerken van een wolfman, en dat je mannen met doorlopende wenkbrauwen niet moet vertrouwen;' Sweetest mouth has sharpest teeth'. Voor de suite van Story of the bride and groome, worden we getrakteerd op een klassieke bruilofts melodie die gelijk in je kop blijft zitten...ook de sterkste track van de CD. Na de violen van deze bruiloft, keert de dreiging met synthesisers en spookachtige echo's. De track eindigt met een vage klank van de openingsmuziek. Erg effectief. Zo bevat de soundtrack meer sprookjesachtige muziek, afgewisselt met dreiging.
Liberation is de climax van de film, en zoals de titel al doet vermoeden, bestaat deze track uit een heroische epische blazersensemble. Goeie score en een goeie film!
Trailer:
Otras versiones de The Company of Wolves (1984):
