Miami Vice III


MCA Records US (0766487849920)
MCA Records UK (0008810603329)
Serie de TV/Telefilme | Fecha de lanzamiento: 1988 | Medio: CD, Vinyl
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista Artista/Compositor Duración
1.Follow my Rainbow(Sheena Easton)4:56
2.Satellite(The Hootsers)4:17
3.I'm Looking for Someone to Love(Stray Cats)1:51
4.Moon on Ice(Yellow)4:13
5.New York Theme Jan Hammer3:42
6.Dirty Laundry(Don Henley)5:35
7.I Got You (I Feel Good)(James Brown)2:44
8.Devil With a Blue Dress / Good Golly Miss Molly (Medley)(Mitch Ryder and the Detroit Wheels)3:04
9.Call it Love(Yellow)5:03
10.The Wedding Jan Hammer3:23
 38:48
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

Miami Vice III - 05/10 - Crítica de Lammert de Wit, Publicado en (Neerlandés)
In de tachtiger jaren was Miami Vice een erg populaire serie op tv, niet alleen in Amerika, maar ook in Europa. Het was een voor die tijd opvallende serie, met name omdat het concept anders was dan gewoonlijk bij politieseries. Het draaide in de serie niet zozeer om de verhalen, maar vooral om de presentatie daarvan. Het zag er allemaal gelikt uit en muziek speelde een grote rol.
Beide hoofdrolspelers Crockett en Tubbs (Don Johnson en Philip Michael Thomas) liepen er altijd rond in scherp gesneden maatpakken, reden rond in snelle bolides en hadden de mooiste en meest sexy dames bij de hand. De serie had daarmee een imago van snelheid en stoerheid en criminelen werden bij voorkeur naar de andere wereld geholpen in plaats van gearresteerd.

De muziek in de serie was helemaal toegesneden op de presentatie en in elke aflevering kwam wel een popsong voorbij, met regelmatig zelfs een persoonlijke verschijning van de artiest in de serie, als muzikant of als acteur in een cameo-rolletje.
Jan Hammer kreeg van de producenten de vrijheid om zijn invulling te geven aan de muziek voor de serie. De muziek van Hammer kwam bijna volledig uit de synthesizer, wat voor die tijd als moderne muziek werd bestempeld. De composities spraken toen echter zo aan dat sommige stukken wekenlang in de hitparades hebben gestaan. Ook won Hammer de nodige prijzen met z'n muziek.

Van de Miami Vice serie zijn een aantal soundtracks uitgebracht met een deel van de songs uit het betreffende seizoen, aangevuld met een paar tracks van de score van Jan Hammer.
Deze soundtrack is de derde en voorlopig laatste uit de serie en opent met vier songs, voordat de eerste track van Hammer's score te horen is. Sheena Easton opent het album met een voor die tijd tamelijk hippe song. Tegenwoordig komt de song nogal gedateerd en wat zeurderig over. Dan pakt de tweede song het veel steviger aan, waarin The Hooters hun hitsong 'Satellite' zingen. De melodieuze poprock doet het ook vandaag nog prima.
De derde song is van de toen populaire Stray Cats, die met hun zestiger-jaren-jazzrock menige hit hebben gehad. Het verschil met de vierde song kan bijna niet groter zijn, immers Yello is een traag gezongen elektro-pop song met een hoog ritme en nog hoger galmgehalte, wat al snel wat gaat irriteren.
Met 'New York Theme' presenteert Jan Hammer z'n eerste score track op dit album. Zijn muziek is elektronisch en met elektrische gitaren die voor een rocky toevoeging zorgen. Daardoor komt de muziek stevig over, terwijl de themamelodie op zich best aardig is. Toch klinkt het nu allemaal nogal kunstmatig, terwijl het toen juist heel hip was.
Eagles voorman Don Henley zingt vervolgens de wat ruige en rocky song 'Dirty Laundry', waarin ook volop elektronische klanken zijn meegenomen. Niet zo fraai. De twee songs die volgen zijn eigenlijk nog minder om naar te luisteren. Vooral 'I got You' van schreeuwlelijk James Brown heeft voor mij een heel hoog irritatiegehalte. Maar ook de volgende medley wordt in een minder aangename vijftiger jaren rockstijl gezongen.
De tweede song van Yello op dit album heeft opnieuw dat hoge percussieritme en opnieuw die galmende klanken. De elektronische, een beetje funky muziek moet je wel wat liggen om dit te kunnen waarderen, maar in de tachtiger jaren zal dit vast bij velen in de smaak gevallen zijn.

Het album sluit af met een van de fraaiere tracks van Hammer's score. De tamelijk rustige muziek, die tegelijk toch stevig overkomt wordt op een fraaie manier van rocky gitaarklanken voorzien. De melodie is heel aardig, waardoor dit een van de fraaiere tracks van het album is.

Kortom, met deze derde serie songs uit de tv-hitserie Miami Vice staat er een album die mij niet zo kan bekoren en duidelijk minder is dan de tweede, die het juist wel goed deed. De songs zijn ofwel zeurderig ofwel schreeuwerig, op een paar uitzonderingen na. Hammer's muziek doet het in dit magere gezelschap eigenlijk best wel goed. De waardering voor deze soundtrack komt echter niet hoger dan 53 uit 100 punten.

Soundtracks de la colección: Miami Vice

Best of Miami Vice, The (2004)
Miami Vice II (1986)
Jan Hammer: Escape From Television (1987)
Miami Vice (1985)
Best of Miami Vice, The (1989)
best of Miami Vice, The (2004)
Jan Hammer: Miami Vice (2002)
Tribute to the Miami Vice Television Series, A (2009)
Miami Vice: The Ultimate Collection (2004)
Miami Vice III (1988)

Soundtracks de la colección: Series

Babylon 5: Fall of Night (1998)
True Blood: Season 2 (2010)
Grimm (2013)
Happy Days (1974)
Thibaud Chevalier des Croisades (1988)
Fringe: Season 4 (2012)
Tudors, The (2007)
Doctor Who: Series 4 - The Specials (2010)
Battle of the Planets (2004)
Busou Renkin (2007)


Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más