Notes on a Scandal


Película | Fecha de lanzamiento: 2006 | Estreno de película: 2006 | Medio: CD
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista   Duración
1.First Day Of School 
2.The History (Part I) 
3.The History (Part II) 
4.Invitation 
5.The Harts 
6.Discovery / Confession 
7.Stalking 
8.Courage (Part I) 
9.Sheba & Steven / Good Girl 
10.Courage (Part II) 
11.The Promise (Part I) 
12.Sheba's Longing 
13.The Promise (Part II) 
14.Someone In Your Garden 
15.A Life Lived Together 
16.Someone Has Died 
17.Betrayal (Part I) 
18.Betrayal (Part II) 
19.It's Your Choice (Part I) 
20.It's Your Choice (Part II) 
21.Barbara's House 
22.Betrayal (Part III) 
23.Going Home 
24.I Knew Her / End Credits 
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

Notes on a Scandal - 07/10 - Crítica de Lammert de Wit, Publicado en (Neerlandés)
De Britse film Notes on a Scandal is een psychologische thriller, die geregisseerd door Richard Eyre (Iris, Stage Beauty, The other Man). Het verhaal is gebaseerd op het gelijknamige boek van Zoë Heller, van waaruit Patrick Marber het scenario schreef. De film werkt met een voice-over van het personage Barbara, die haar gedachten vertelt. De spanning ontstaat mede door het verschil tussen die gedachten en de werkelijkheid in de filmbeelden. De film is door de critici uitstekend ontvangen en kreeg vier Oscar-nominaties, maar won er geen. De film was behoorlijk succesvol in de bioscopen, en terecht.
Het verhaal begint met de alleenstaande lerares Barbara Covett (Judy Dench), die niet zoveel opheeft met mensen, en zeker niet met haar studenten en collega's. Ze heeft minachting voor alles en iedereen. Dan komt er een nieuwe lerares op de school. Deze Sheba Hart (Cate Blanchett) is er jaren uit geweest en wil een frisse herstart maken. Barbara voelt zich tot haar aangetrokken, maar ze is getrouwd met de veel oudere Richard (Bill Nighy) en heeft een zoon, die veel van haar aandacht vraagt. Barbara houdt haar in het oog en probeert haar te beïnvloeden en wanneer ze erachter komt dat Sheba een vrijpartij heeft gehad met een te jonge student, begint ze haar onder druk te zetten om haar vriendin te worden...

Philip Glass componeerde de muziek bij deze film en kreeg hier een Oscarnominatie voor.
Glass heeft een typerende eigen stijl van componeren en zijn muziek is vaak ook direct herkenbaar, vooral door het intensieve gebruik van de piano in combinatie met de snelle ostinato's en arpeggio's die hij enorm veel toepast, en niet alleen op de piano. Vaak is zijn muziek wat aan de minimalistische kant, maar voor deze score is dat duidelijk minder het geval. Veel tracks laten een stevige instrumentatie horen, al zijn er zeker een redelijk aantal tracks die wel aan die wat minimalistische kant zitten.

Van de score is er een jaar na de filmrelease een original album uitgekomen, maar Glass heeft eerder, in 2006, dit promo-album uitgebracht, op basis waarvan hij z'n Oscarnominatie kreeg. Dit promo-album bevat 24 tracks, terwijl het original score-album er 20 bevat en maar zes minuten korter is. Dat komt omdat op het original album een aantal tracks van het promo-album zijn samengevoegd en een enkele is weggelaten. Daarnaast is het album opnieuw gemixt voor de original versie, waardoor een aantal tracks wat langer of juist korter duren op dit promo-album.

De film is een spannende thriller, waarin voortdurend de dreiging voelbaar is, en Glass heeft die sfeer duidelijk versterkt met zijn muziek. Daarvoor heeft hij die muziek vooral in de lagere toonregionen gehouden, waardoor de vele lage klanken op zichzelf al voor dreiging zorgen, vooral ook omdat Glass die klanken in zijn typerende ostinato stijl neergezet heeft. Die ostinato stijl zorgt voor een zekere drive in de muziek, die de spannende kleuring verder versterkt. Als daar dan ook nog heftige percussie aan toegevoegd wordt, dan is de spanning compleet.
Maar Glass weet ook door intense orkestrale uitbarstingen de muziek zodanig op te zwepen dat de spanning ook dan voelbaar is, wat dan ook in een flink aantal tracks voorkomt.

Toch ontbreekt de meer ingetogen stijl evenmin en krijgt de muziek dan een wat meer dramatische kleuring. Glass past dan vaak wat meer de arpeggio-stijl toe, waarmee de muziek toch ook zijn typerende karakter vasthoudt. De instrumentatie is dan echter wat lichter, met harp, strijkers en houtblazers, terwijl tegelijk de muziek wat luchtiger, soms bijna minimalistisch is, hoewel op de achtergrond toch steeds iets van dreiging merkbaar blijft.

Behalve zijn typerende stijl van arrangeren, heeft Glass ook een wat eigen melodieuze stijl, die vaak wat aan de vlakke kant is. Dat is ook bij deze score het geval. Dit zorgt er weliswaar voor dat de melodieën goed bij elkaar passen, maar daardoor lijken de melodieën toch ook wel erg op elkaar, wat de muziek soms wat eentonig maakt. Daarbij voorkomt de stijl van de arrangementen gelukkig dat het saai wordt. Zelfs de muziek voor deze spannende thriller is dan ook zeker niet saai te noemen, hoewel het wel muziek blijft die vooral bedoeld is om die spanning te benadrukken en de dreiging voelbaar te maken. Daar is Glass zeker goed in geslaagd. Maar dat maakt het nog niet tot een hele aantrekkelijke score om regelmatig naar te luisteren.

Kortom, met zijn muziek voor de thriller Notes on a Scandal heeft Philip Glass duidelijk een spannende score gecomponeerd. De minimalistische muziek waar hij om bekend staat is hier slechts beperkt aanwezig en zelfs de piano is niet nadrukkelijk op de voorgrond. Het is een overwegend orkestrale score geworden, met een behoorlijk volle klank, in zijn eigen typerende ostinato- en arpeggio-stijl. De muziek is duidelijk voor een thriller bedoeld, maar desondanks is de muziek behoorlijk harmonisch en symfonisch gebleven, ondanks soms donkere en zelfs grimmige elementen. Maar bij Glass staat kwaliteit voorop en dat is zeker ook bij deze score het geval, hoewel de spanningsmuziek daardoor nog niet direct aantrekkelijk wordt. Maar in de film heeft zijn muziek zeker een grote impact en hem niet voor niets een Oscarnominatie opgeleverd. Toch beoordeel ik op aangename beluisterbaarheid en dan kom ik niet hoger dan 73 uit 100 punten, even hoog als die voor het original album.

Otras versiones de Notes on a Scandal (2006):

Notes on a Scandal (2007)
Tagebuch eines Skandals (2007)
Notes on a Scandal (2007)


Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más