Thor


Buena Vista Records 02/05/2011 CD (050087240837)
Película Estreno de película: 2011
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista   Duración
1.Chasing The Storm3:11
2.Prologue3:09
3.Sons of Odin1:48
4.A New King3:01
5.Ride to Observatory2:10
6.To Jotunheim2:19
7.Laufey3:40
8.Frost Giant Battle4:22
9.Banishment1:53
10.Crisis in Asgard2:19
11.Odin Confesses2:43
12.Hammer Found1:11
13.Urgent Matter2:21
14.The Compound7:40
15.Loki's Lie1:53
16.My Bastard Son2:39
17.Science and Magic2:53
18.The Destroyer2:57
19.Forgive Me2:39
20.Thor Kills the Destroyer1:53
21.Brothers Fight6:59
22.Letting Go3:17
23.Can You See Jane?2:23
24.Earth to Asgard2:33
 71:52
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

Thor - 09/10 - Crítica de Lammert de Wit, Publicado en (Neerlandés)
Patrick Doyle is een van mijn favoriete componisten en ik was dan ook benieuwd naar zijn nieuwe score voor de film Thor.
Toen ik de score bemachtigd had las ik de beide recensies van mijn collega Top-recensenten Petri en Visser en dacht ik een slechte score in huis gehaald te hebben...

Maar niets bleek minder waar!
Al na de eerste paar tracks was ik opgelucht dat Thor weer een echte Doyle bleek te zijn. Ook bleek Doyle de score voor Thor wel zeker van een prachtig thema te hebben voorzien. En zoals hij dat meestal doet, komt dit thema in de meeste tracks terug, niet in elke track even duidelijk, maar vaak springt het thema er toch direkt uit. En vooral als Doyle het orkest, met vooral strijkers en hoorns, hier vol bij inzet is dit geweldige muziek, zoals oa in de track To Jotunheim goed te horen is.
De synthesizer wordt op deze score regelmatig door Doyle ingezet, hoewel het mij absoluut niet stoort. Integendeel, het is een aanvulling op het orkest die de score een wat heftiger toonzetting geeft. Vooral wanneer de percussie elektronisch is toegevoegd tilt dat de muziek naar een meer bombastisch niveau.
In de meer aktiegedreven tracks kan dit wel enigszins storend zijn, maar de oorzaak daarvan ligt meer in de minder melodieuze toonzetting, dan in de aanwezigheid van synthesizers. Frost Giant Battle is daar een voorbeeld van. Maar de aktietrack The Destroyer is weer vooral orkstraal en afwisselend en daarmee wel een mooie track.
De lange track The Compound heeft ook die afwisseling van muziek binnen deze ene track en Doyle voegt daar dan nog mooie melodieën extra aan toe.
Zeker niet alle tracks op deze score zijn goed. Een aantal zijn niet fraai en Laufey daarbij een van de minste tracks. Ook zijn er een aantal tracks die bestaan uit tamelijk saaie underscore, zonder een mooie ingebedde melodie, zoals Crisis In Asgard of Hammer Found.
Doyle heeft een behoorlijk aantal tracks een rustige inslag gegeven. Daar houd ik van, vooral als die tracks dan gedragen worden door een mooie melodie of het mooie centrale thema. In Science And Magic, Forgive Me en Letting Go is dat prachtig te horen. Ook Thor Kills The Destroyer is een rustig lopende melodie, die Doyle echter door het toevoegen van percussie en groot orkest heerlijk bombastisch heeft gemaakt.
De track Brothers Fight is weer een echte battle-track van Doyle, zoals hij die ook maakte voor Eragon (Battle For Varden). Een langere track met veel tempowisselingen, waarbij de spanning gehandhaafd blijft en echte aktiedelen afgewisseld worden met adempauzes. Daarna volgt nog een van die heerlijke rustige tracks, Can You See Jane, met een prachtige afwisselende instrumentatie met oa cello boven underscore van hoorns en harp, waarbij dan nog violen worden toegevoegd. En dat op een heerlijke melodie. Jammer dat de track niet langer duurt.
De score sluit af met een heerlijke underscore track, waarin blazers het thema nogmaals brengen.

Kortom, Doyle zet hier een geweldige score neer met veel heerlijke tracks op mooie, vaak wat romantisch getinte melodieën en een geweldig thema, dat regelmatig terugkeert in soms bombastische, dan weer rustige tracks. Op een paar mindere tracks na vind ik dit een echte aanrader, vooral als je van heroïsch gekleurde scores houdt! Patrick Doyle blijft met Thor bij mijn favoriete componisten bovenaan staan.
Dat mijn collega-recensenten er blijkbaar anders over denken, daar heb ik geen moeite mee en zal allicht mede een kwestie van smaak zijn.
Thor - 02/10 - Crítica de Maurits Petri, Publicado en (Neerlandés)
Patrick Doyle is de laatste tijd het spoor bijster. Zo was zijn Harry Potter and the Goblet of Fire een goede score. Daarna wist de man niet meer te overtuigen met goede muziek. Bij de prima film Thor is ook iets vreemds gaande. Thor staat onder label van Paramount en Marvel Studio´s. Gek genoeg is Doyle´s score uitgebracht onder de vlag van Disney. Voor de cynici onder ons zegt dat al genoeg!

Normaliter zijn soundtracks van Doyle orkestraal, bevatten prachtige thema´s en staan bol van de zinderende actietracks. Die actie is zeker terug te vinden op Thor, alleen op de meest ongeïnspireerde manier mogelijk. Zo grijpt Doyle terug naar synthesizers en computer gegenereerde samples. Hierdoor had het net zo goed Clash of the Titans Part II kunnen zijn. Sterker nog, Ramin Djawadi´s score was vele stukken beter dan Thor. In slechts een handje vol tracks horen we Doyle pur sang, alleen is dit bij lange na niet genoeg om het zinkende schip vlot te trekken. Zo is de te korte track 'Sons of Odin' super opgebouwd, is de percussie als vanouds waanzinnig en herkennen we een gaaf nieuw thema die je bij de strot grijpt. Helaas is de pret van korte duur, want snel daarna begaat Patrick Doyle misschien wel de grootste muzikale blunder uit zijn carrière. Track na track hergebruikt hij hetzelfde thema en mixt dit met nietszeggende jammerende synthesizers. 'Laufey' heeft op gegeven moment in de kalmere gedeeltes veel weg van Villa Volta in Efteling. Alleen weet zelfs Villa Volta (gecomponeerd door Ruud Bos) beter te overtuigen dan Thor 71 minuten lang tracht te doen.

Tot een ieders verdriet pakt (jat) Doyle in 'Frost Giant Battle' complete passages uit Clash of the Titans en andere Remote Controle scores en mixt dit tot een lelijk geheel. Vooral de percussie die rechtstreeks uit de pc is komen rollen begint op den duur te irriteren. Wat volgt zijn een berg rustige tracks met veel underscore. Helaas voor Doyle is dit in ´fast forward´ beter te happen dan normale snelheid. Langdradige muziek wat verder niets toevoegt. En alsof Doyle slechts 1 stijl actierijke muziek weet componeren gaat hij gestaag verder met de eerder genoemde herrie. 'Brothers Fight' weet in het middengedeelte nog heel even de aandacht te pakken, wanneer het hoofdthema in zijn volste glorie weerklinkt. Maar echt goed wil het nergens worden!

Patrick Doyle slaat met Thor compleet de plank mis. Zijn nieuwste soundtrack mist de orkestrale grandeur van weleer. Alle lelijkheid van elektronische muziek is te vinden op dit album. Het werkt op de zenuwen, het is saai en bovenal doet het je niks. Zelfs niet wanneer Doyle de emotionele regionen probeert op te zoeken met mierzoete strijkers. Een gemiste kans voor een film die zeker het bekijken waard is. Een gemiste kans voor een film die een waanzinnig muzikaal meesterwerk dubbel en dwars waard is!

Thor - 04/10 - Crítica de Thomas-Jeremy Visser, Publicado en (Neerlandés)
Patrick Doyle's score voor Thor is de eerste grote in een lange rij scores waar velen naar uitkijken: Pirates 4, X-Men: First Class, Captain America, de laatste Potter, The Smurfs, Super 8, Tin Tin en vele andere scores die worden geschreven door topnamen staan ons te wachten. Laten we echter niet hopen dat ze allemaal van de kwaliteit zijn die Doyle met Thor heeft bereikt. Want niet sinds 300 is er zo'n grote score voor zo'n grote film zo'n deceptie gebleken.

Toegegeven, zo slecht als 300 is Thor gelukkig niet. Maar het gevoel van extreme teleurgesteldheid zit er goed in na het horen van Doyle's nieuwste werk. Doyle schreef een van de betere Potterscores, en liet ook met Eragon en vooral The Last Legion horen dat hij een componist is om rekening mee te houden. Helaas keert nergens de fantasie uit Eragon of The Goblet of Fire terug, en de waanzinnig goede actiemuziek uit the Last Legion is al helemaal ver weg te zoeken.

Thor heeft als grootste handicap een gebrek aan een mooi en duidelijk hoofdthema. Het is er wel, maar is ronduit saai en zo zwak dat zelfs de grootste kenners erg goed moeten zoeken. Was het vroeger traditie dat superhelden een bombastisch thema kregen, tegenwoordig moet alles geheel volgens de trend donker, rauw, en haast duister. Daar komen Zimmer en Howard en misschien zelfs Armstrong of Jackman mee weg, maar het lukt Doyle niet om ook maar één memorabel thema te schrijven. De man heeft het misschien te druk om de score in balans te houden, maar daar schiet hij dan weer te ver in door: teveel underscore, te weinig spektakel en gewoonweg geen pit.

Daar bovenop komt nog het ergste: de originaliteit. Nergens is ook maar iets te horen wat erop wijst dat dit een score is van Doyle. Met je ogen dicht had dit net zo goed de nieuwste Djawadi of Jablonsky kunnen zijn. Dit feit wordt nog wat erger als blijkt dat de beste tracks, 8 t/m 11, weliswaar goed zijn, maar net zo goed van de hand van Zimmer of misschien Horner zelf hadden kunnen komen: de instrumentaties, de beats en de vindingrijkheden klinken te bekend om nog echt diepe indruk achter te laten.

De eindconclusie is dan ook geen vrolijke. Thor is een enorme tegenvaller. Ondanks alle scores die op ons af komen dit jaar is er één waar velen naar uitkeken saai en misschien zelfs ronduit slecht te noemen. Hopelijk de grootste en laatste deceptie van het jaar.

Ga overigens wel naar de film, u zal er geen spijt van krijgen.
Thor - 08/10 - Crítica de Chris R., Publicado en (Inglés)
In an age of standardized summer blockbuster scores, this one stands out as probably one of the greats. Doyle takes the standard base ostinatos and beats, but adds his own since of lyricism to it that it really shines through the action. He gives us Thor's theme but for the most part after Prologue he rarely touches the idea again until the cue Earth To Asgard. For the most part his secondary themes are given dominance and from the narrative of the movie it makes sense. Now the only problem I had was with the mixing, for some reason I wished that the choir could have been brought to the forefront of the mix, or that the mix wasn't so dry. Other than that it really is a score that makes the bride that connects both those listening for a casual listener, yet making the connection for those who seek the typical Doyle lyricism.
Thor - 10/10 - Crítica de Matys Mith, Publicado en (Francés)
Avec Nanny Mc Phee, Harry Potter 4, Eragon, la meilleure B.O de Patrick Doyle.
World Soundtrack Awards: Soundtrack Composer of the Year (Nominado)
Trailer:





Soundtracks de la colección: Comics

X-Men: Days of Future Past (2014)
Superman/Shazam!: The Return of Black Adam (2011)
Justice League: The Flashpoint Paradox (2019)
X2: X-Men United (2003)
Thor: The Dark World (2013)
Iron Man 2 (2010)
X-Men: First Class (2011)
Music of DC Comics: 75th Anniversary Collection, The (2010)
Superman: The Animated Series (2014)
Legend of Prince Valiant, The (1991)


Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más