Strength and Honour


Northpole (0880992148030)
Película | Fecha de estreno: 19/11/2007 | Estreno de película: 2007 | Medio: CD
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista   Duración
1.Prologue2:14
2.In the Ring4:06
3.Hospital0:45
4.The Promise3:06
5.The Quarry1:13
6.A Year to Live0:52
7.St. Mary's Catholic Young Men's Society Hall1:28
8.Locker Room2:29
9.Graveyard2:32
10.First Night0:59
11.Early Morning, County Cork0:56
12.We'll Come to You1:46
13.First Fight0:59
14.Run by the River1:20
15.Chaser McGrath1:52
16.The Dream3:35
17.O'Driscoll Beats Chaser1:33
18.Training0:54
19.Zadok the Priest2:20
20.Dark Horse2:06
21.Showdown at Charles Fort3:49
22.Chaser's Trophy1:05
23.Chaser in Hospital1:35
24.Airport3:31
 47:04
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

Strength and Honour - 07/10 - Crítica de Lammert de Wit, Publicado en (Neerlandés)
Met de Ierse film Strength and Honour is iets vreemds aan de hand. De film is geschreven, geproduceerd en geregisseerd door Mark Mahon en geheel in Ierland opgenomen. Mahon won voor z'n film vele prijzen, waaronder op het Boston film festival de prijs voor Beste Film en Beste Acteur. Ook op andere festivals werd de film geprezen en won deze de nodige awards. Maar in de pers en bij het gewone publiek, zowel in Ierland als daarbuiten waren de reacties vooral opvallend negatief.
Het verhaal gaat over de bokser Sean Kelleher (Michael Madsen). Bij het sparren met een vriend van hem krijgt deze zo'n klap dat hij overlijdt. Sean stopt daarna met boksen, als belofte aan de weduwe van z'n vriend. Later, als hij zelf een zoon heeft en z'n vrouw inmiddels is overleden, komt hij erachter dat die zoon dezelfde hartafwijking heeft als waaraan z'n vrouw is overleden. Om geld voor een operatie te verdienen moet hij weer gaan boksen...

De score bij de film is van Ilan Eshkeri, die een duidelijk etnische kleuring aan de muziek heeft gegeven. Daarbij is hij geholpen door diverse Ierse muzikanten die bijdragen hebben geleverd. Ook qua instrumentarium merk je direct dat Eshkeri zich verdiept heeft in de traditionele Ierse volksmuziek, want diverse typisch Ierse instrumenten komen op de score aan bod, of spelen zelfs solo, zoals de Ierse harp of de Bhodran, een soort trommel die door de speler in toonhoogte te varieren is.
Veel van de tracks zijn gearrangeerd voor een beperkt orkest, bestaande uit violen, altviolen, cello's en contrabassen, verder doen een aantal houtblazers mee en hoorn en harp. De muziek klinkt daardoor wat lievig en vooral wat vlak, omdat nauwelijks instrumenten aanwezig zijn die eruit kunnen springen, of het zou de uilleann pipes al moeten zijn, de Ierse doedelzak met z'n specifieke heldere klank, die er soms op een erg fraaie manier bovenuit komt.
De muziek is erg rustgevend, zelfs vaak behoorlijk aan de saaie kant, ondanks de stem van de traditionele Ierse zangeres Pauline Scanlonové, die Eshkeri in de tracks heeft verweven. Dat de muziek wat teveel gelijkmatig overkomt en dat veel tracks toch wat veel op elkaar lijken, zorgt voor een eentonigheid die behoorlijk afbreuk doet aan de genietbaarheid van de score. Toch zorgt die Keltische kleuring voor een luisterervaring die anders is dan 'gewoon', en dat is dan weer positief. Maar de melodieën zitten wat aan de treurige kant en dat helpt dan weer niet mee.

Een nogal afwijkende track op deze score is de korte track 'Training', waarin een akoestische gitaar op een nogal rocky manier bespeeld wordt.
De tegenstelling met de volgende track is wel erg groot. Deze track, die er eveneens uitspringt als een vreemde eend in de bijt, is 'Zadok the Priest'. Dit is een vol korale en orkestrale track, gezongen door het Tallis Chamber Choir. De muziek is echter niet van Eshkeri, maar van Georg Händel en bekend als het kroningslied voor de Britse koning.

Eshkeri heeft goed naar de nodige Ierse traditionals geluisterd, want een aantal daarvan heeft hij verwerkt in de diverse tracks, of zelfs alleen van een nieuw en eigen arrangement voorzien. Niet dat dit overigens nadelig uitpakt, want die traditonele melodieën in Eshkeri's orkestrale arrangementen klinken vaak fraaier dan de meer volkse uitvoeringen van de oorspronkelijke versies.

Kortom, met Strength and Honour heeft Ilan Eshkeri een score gecomponeerd met een overheersend Ierse kleuring. Vaak geeft zo'n Ierse sfeer een duidelijke meerwaarde aan de muziek, maar hier valt dat wat tegen. De melodieën spreken niet echt aan en worden door een beperkt orkest gespeeld. De zang in veel tracks is typisch Iers, maar spreekt nauwelijks tot de verbeelding door de wat magere, tragisch getinte melodieën. Eshkeri's muziek op dit album is vrij vlak en daardoor komt het allemaal wat saai over. De waardering blijft dan ook hangen op 66 uit 100 punten.


Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más