Abandon


Silverline Records (0676628112021)
Película | Fecha de lanzamiento: 2002 | Medio: CD, Descarga
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista   Duración
1.Abandon Opening Titles2:06
2.Katie Studies Pt. 11:09
3.Ice Skating1:20
4.Katie Studies Pt. 20:40
5.First Kiss1:15
6.You Have No Grace1:09
7.Trip Hop Inferno1:25
8.Embry's Here?1:03
9.Alibi1:48
10.Katie Snow Dream0:51
11.Eye to Eye3:04
12.Abandoned0:38
13.Suspicion0:31
14.Harrison Takes a Fall1:23
15.Invitation3:20
16.Rendezvous1:40
17.To the Country House1:13
18.Embry Threatens2:32
19.Comfort Me0:53
20.Adam's House1:49
21.Follow Me Down0:16
22.The Camera Never Lies5:15
23.Katie Waits1:14
24.Memory of Murder1:11
25.Wherever You Go2:10
26.Take Me With You5:54
27.Abandon End Titles3:39
 49:28
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

Abandon - 03/10 - Crítica de Lammert de Wit, Publicado en (Neerlandés)
De Amerikaanse film Abandon is een thriller, die geregisseerd is door Stephen Gaghan (Syriana, Gold). Het was daarmee zijn regiedebuut, waarvoor hij ook het script geschreven heeft, losjes gebaseerd op een boek van Sean Desmond. De film is door de critici slecht ontvangen en ook het bioscooppubliek liet het afweten, waardoor de film behoorlijk geflopt is.
Het verhaal draait om studente Katie Burke (Katie Holmes), die druk is om haar scriptie af te ronden. Een paar jaar geleden is haar vriend Embry Larkin (Charlie Hunnam) spoorloos verdwenen en dat is nooit opgehelderd. Maar nu wil rechercheur Wade Handler (Benjamin Bratt) het onderzoek heropenen, wat Katie extra stress oplevert. Vanaf dat moment lijkt het alsof ze Larkin regelmatig ergens ziet, wat ze meldt aan Handler, maar die gelooft haar niet. Als ze haar vriendin erover vertelt zegt die dat zij vond dat Larkin altijd wel erg jaloers was op jongens die met Katie probeerden aan te pappen. Maar ook met Katie lijkt er iets aan de hand te zijn...

De muziek bij deze psychologische thriller is van Clint Mansell, die er een wat broeierige, vaak atmosferische soundscapescore voor componeerde. Het album opent met een track waarin de stem van hoofdrolspeelster Katie Holmes te horen is, niet met tekst, maar met haar stemgeluid. De galmeffecten staan daarbij open, terwijl de toch wat melancholieke kleuring met getokkelde gitaar en elektronische drum pads eigenlijk best redelijk aangenaam is. Als afsluitende track komt deze stijl weer terug in de 'End Titles'. Overigens is de stem van Holmes ook tussendoor nog te horen in de wat ijzige track 'You have no Choice'.

Tussen die begin- en eindtrack volgt muziek die vooral een hoog soundscape gehalte heeft. De tracks creëren door de muziek een bepaalde sfeer, die de ene keer creepy en spannend is, dan weer wat lichter of juist meer tragisch, maar steeds is melodie erg beperkt en is het meer een soort voortkabbelende underscore, waarin wat muzikaal meanderende klanken gevormd worden, als een soort motieven die meehelpen om de gewenste sfeer neer te zetten, zonder dat die motieven de muziek aangenamer maken.
De eerste paar tracks na de openingstrack zijn nog redelijk melodieus, al spreken die melodieën niet tot de verbeelding. Ondertussen is ook de dreiging en spanning al regelmatig voelbaar en wordt de muziek steeds wat klankachtiger, waarbij die klanken en geluiden, typisch Mansell, vaak een wat blikkerig, industrieel elektronische kleuring hebben.
Met name vanaf de track 'Trip Hop Inferno' is de muziek vooral sfeerbepalende soundscape, met vooral klanken en vrijwel zonder melodieën. Hooguit hoor je geregeld wat beperkte melodieuze motieven voorbij komen. Diverse tracks of grote delen daarvan hebben eigenlijk alleen maar geluiden, die meestal nogal dreigend van toon zijn, waarbij de elektronische vervorming van de klanken een grote rol speelt. Dat maakt die tracks vaak erg onaangenaam om naar te luisteren.
Dat onaangename geldt ook voor de soms verwrongen vioolklanken en doffe gromtonen, die dan in disharmonie met de underscore kunnen zijn. De muziek op deze score klinkt allemaal erg hol, alsof het allemaal in een grote hal is opgenomen. Dit geeft aan veel van die klanken en geluiden een nogal kil en soms zelfs ijzig karakter. Zelfs het korte solo pianomotief in de track 'Suspicion' komt nogal kil over, terwijl het korte melodietje dat eigenlijk niet is. Datzelfde geldt ook voor de nogal off-key klinkende pianomuziek in 'To the Country House'.

Omdat een groot deel van de muziek vooral bestaat uit klanken en geluiden, is veel van die muziek nogal aan de minimalistische kant, wat het er ook al niet aangenamer op maakt. Weer andere tracks bestaan soms zelfs uit gedeelten die bijna stiltes zijn. Hoewel het nogal heftige lawaai in een deel van de track 'Harrison Takes a Fall' zeker ook niet prettig klinkt.

Kortom, met Abandon heeft Clint Mansell duidelijk een van z'n mindere score gemaakt. Wellicht voor de film prima, maar om los daarvan te beluisteren is geen aangenaam tijdverdrijf. De score bestaat vooral uit klanken en geluiden, die op Manselliaanse manier meestal nogal industrieel en kil klinken. De openingstrack en de afsluitende track zijn nog heel aardig, maar daar tussenin bestaan de tracks vooral uit onprettige elektronische klanken en vervormde geluiden die het allemaal niet tot een prettige luisterervaring maken. De waardering komt dan ook niet hoger dan 32 uit 100 punten.
Abandon - 02/10 - Crítica de Tom Daish, Publicado en (Inglés)
According to the reviews I've read, Abandon is a poor thriller with a pointlessly shocking and unbelievable ending. Starring Katie Holmes, the nauseatingly clever one from Dawson's Creek, it seems to prove that films starring actors from popular TV shows are rarely much good. It also stars Benjamin Bratt and Charlie Hunnan, that latter who has done well moving from UK television kids drama Biker Grove, to the distinctly adult Queer as Folk, to star in a Hollywood film, he must be doing something right. Composer Clint Mansell's credits aren't exactly high profile, but having scored Sandra Bullock in Murder by Numbers, is clearly moving up the ladder, albeit slowly. Unfortunately, Abandon doesn't show a lot of promise, at least in purely musical terms.

Reviewing scores like this is difficult and depressing as there isn't a great deal that can be said about the music, it's atmospheric underscore that is certainly fine when sustaining the film's tension, but can't hold its own on disc. The opening is promising, a Craig Armstrong style mixture of synth percussion and wordless vocals makes an effective Main Title (and is pretty much reprised for the End Titles), but to say that it peaks early is an understatement. Whenever the wordless vocal appears, the music is enlivened briefly, but these moments are rare and otherwise, it plonks away on piano, with the occasional drum loop and various synth effects. It wins points for atmosphere, but loses so many for dullness that there really isn't much left to recommend. It doesn't help that there are so many short tracks which add almost nothing. Had anything under a minute been dropped then it might have left enough of the percussive tracks - the final few are relatively effective - to carry it along, but with so many pauses for tracks that add nothing, any momentum is lost. Some scores are best left in the film and this is one of them.


Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más