The Kid Stays in the Picture


Milan Records (073138359982)
Milan Records (5050466515421)
Película | Fecha de estreno: 06/08/2002 | Estreno de película: 2002 | Medio: CD, Descarga
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista Artista/Compositor Duración
1.What'll I Do(Arranged by Jeff Danna, Written by Irving Berlin)2:40
2.Old Hollywood1:42
3.Pack Your Bags2:53
4.Di-Gue-Ding-DingMichel Legrand Orchestra2:20
5.Wild WorldCat Stevens3:18
6.The Detective2:19
7.Ali Comes To Woodland2:53
8.The Sun Also Rises2:13
9.Sin TituloChico O'Farrill2:26
10.Crocodile RockElton John2:20
11.Polanski/Rosemary's Baby1:53
12.Sinatra1:47
13.The Luckiest Man3:07
14.Love Is BluePaul Mauriat2:36
15.Theme from Love Story Francis Lai3:18
16.Jews Not Italians2:41
17.The Picture Stinks2:20
18.Woodland1:12
19.Dirty WorkSteely Dan3:08
20.Cocaine/Murder6:40
21.Once I Was King3:24
22.I Made My Dash1:16
23.Machine GunThe Commodores2:37
24.What'll I Do (vocal version)Bill Atherton2:38
 
Bonus Track
25.Love Theme from The GodfatherSlash2:22
 66:03
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

The Kid Stays in the Picture - 07/10 - Crítica de Lammert de Wit, Publicado en (Neerlandés)
De Amerikaanse documentaire-film The Kid Stays in the Picture is geregisseerd door het duo Nanette Burstein en Brett Morgen, die zich vooral met documentaires bezighouden en al vaker hebben samengewerkt. De documentaire is gebaseerd op het boek met dezelfde titel die de in 2019 overleden filmproducer Robert Evans in 1994 over z'n eigen leven heeft geschreven. Ondanks dat de film verrassend weinig filmbeelden vertoont en het vooral van de vertelling en foto's moet hebben, is de film door de critici erg goed ontvangen en heeft ook diverse prijzen gewonnen.
De documentaire vertelt het buitengewone levensverhaal van de nogal zelfingenomen zakenman/filmproducer Robert Evans, die begon met winkels voor dameskleding. Toen hij 26 jaar was werd hij vanwege z'n aantrekkingskracht gevraagd door een vrouwelijke actrice om haar tegenspeler te zijn. Een paar jaar later besloot hij om filmproducer te worden en wist hij door zijn nogal rigide manier van werken velen tegen zich in het harnas te jagen, maar zich desondanks op te werken tot hoofd productie van de slecht presterende filmmaatschappij Paramount. Daar had hij grote successen. Maar privé liep zijn leven op z'n minst nogal turbulent...

De score voor deze documentaire is gecomponeerd door Jeff Danna, die er een aantal nogal verschillende tracks voor schreef. Daarnaast komen op het album een aantal tracks van andere voor, zowel songs als instrumentale tracks.
Deze tien (of eigenlijk elf) tracks die niet van Danna zijn geven een soort van tijdsbeeld waarin de documentaire zich afspeelt. 'Di-Gue Ding Ding' is daarvan de eerste, een instrumentale track van filmmuziekcomponist Michel Legrand uit 1964. Direct daarna volgt de song 'Wild World' van Cat Stevens, die vooral vanwege de titel gekozen zal zijn.
Het volgende groepje van twee tracks begint met een instrumentale track van Chico O'Farrill, die een soort big-band-muziek ten gehore brengt, met een jazzy, caraïbische kleur, waarbij vooral een piano opvalt. De volgende is de bekende song 'Crocodile Rock' van Elton John uit 1973.
De instrumentale track 'Love is Blue' is bekend geworden in deze uitvoering van Paul Mauriat, die met deze prettige sfeermuziek zelfs bovenaan de Amerikaanse hitparade heeft gestaan. Daarna volgt een track van de eveneens Franse componist Francis Lai, die zelf groot succes had met zijn sfeervolle muziek voor de even succesvolle door Robert Evans geproduceerde film Love Story.
De song 'Dirty Work' van de band Steely Dan zal allicht weer gekozen zijn vanwege de titel, want de song heeft geen connecties met films of werk van Evans. Dit is een heel prettige popsong met een wat Americana stijl.
'Machine Gun' is een stevige disco-achtige track van The Commodores. Deze wordt gevolgd door de nogal ingetogen, bijna lijzig gezongen song 'What 'll I Do', geschreven door Ivring Berlin in 1923, maar gezongen door acteur William (Bill) Atherton in de door Evans geproduceerde en succesvolle film The Great Gatsby. Deze song opent ook het album, maar dan in een door Jeff Danna opnieuw gearrangeerde versie, die prettig orkestraal aandoet, met strijkers die de melodie spelen.
Het album sluit af met het thema uit de meest succesvolle film die door Robert Evans is geproduceerd. Dat 'Love Theme from The Godfather' wordt hier gespeeld door rockgitarist Slash van de band Guns n' Roses, die een stevige en prettige bite aan de muziek van Nino Rota geeft.

Met zijn instrumentale score volgt Jeff Danna een beetje de tijd waarin de documentaire op dat moment speelt. Een deel van de muziek heeft daardoor een wat meer vijftiger jaren stijl, andere weer meer zestiger of juist zeventiger jaren stijl. Maar ook meer spannende muziek, zoals in de prettig klinkende track 'Pack Your Bags', met een fraaie staccato underscore van lage klanken, of 'The Picture Stinks', die een beetje diezelfde stijl heeft als 'Pack Your Bags', maar met wat meer aparte effecten. Een andere spannende track is 'Cocaine/Murder', die veruit de langste van het album is. De melodie volgt opnieuw het thema van beide hiervoor genoemde tracks.
Een aantal tracks van Danna zijn gelinkt aan films die Evans geproduceerd heeft, zoals 'The Detective', met een wat staccato zestiger jaren kleurtje, of 'The Sun Also Rises', die prettig orkestraal klinkt, met een trompet die een fraaie, licht dreigende solo speelt, gevolgd door castagnettes en Spaanse gitaar, voor een wat Mexicaans kleurtje. De track 'Polanski/Rosemary's Baby' begint in een wat up-tempo jazzy kleuring, om na driekwart minuut over te gaan in donkere en spannende underscore met een soort creepy soundscape-karakter. 'Sinatra' slaat op Frank Sinatra, die gespeeld heeft in een van de eerste films van Evans. De licht jazzy gekleurde muziek spreekt echter niet zo aan en heeft nogal een comedy-achtige stijl.
Die comedy stijl hoor je ook sterk terug in 'Jews, not Italians', die een vlot ritme heeft en een beetje overkomt als draaiorgelmuziek.

De score sluit af met wat meer ingetogen, melancholieke muziek in de track 'Once I Was King', die overigens ook meer dreigende elementen bevat, en 'I Made my Dash', die begint met een soort jazzy-grunge stijl, om toch prettig orkestraal af te sluiten.

Kortom, met deze soundtrack bij de documentairefilm The Kid Stays in the Picture, naar een uitspraak van de beroemde filmproducent Darryll Zanuck, geeft een muzikaal tijdsbeeld van de opmerkelijke carrière van filmproducent Robert Evans. Het album bevat een aantal songs en instrumentale tracks die dit tijdsbeeld bevestigen, maar ook de scoremuziek van Jeff Danna doet dat op een gevarieerde manier. Het album laat een paar verschillende muzikale stijlen horen, in zowel prettig orkestrale arrangementen als in meer jazzy of spannende arrangementen. Een aantal tracks zijn zeker zeer beluisterenswaardig, maar de meeste tracks spreken wat minder aan. De waardering voor de tracks die niet van Danna zijn is 73 uit 100 punten, de waardering voor een prettige beluisterbaarheid van Danna's scoremuziek is 70 uit 100 punten, waarmee dit album een gemiddelde krijgt van 71 uit 100 punten.
The Kid Stays in the Picture - 08/10 - Crítica de Tom Daish, Publicado en (Inglés)
In amongst the endless stream of third rate Hollywood summer blockbusters and second rate blockbuster scores that have appeared during 2002, it is pleasing to find something off the beaten track and very good with it. I've not come across such a surprisingly enjoyable album since Jeff Beal's Pollock (perhaps it's a Jeff thing), but The Kid Stays in the Picture is a hugely entertaining mixture of original score and songs. I would never cast myself in the camp that opposes songs in films or songs on soundtrack albums, just so long as they are done appropriately and in this case, I believe they have been, at least on disc. It helps that Danna's music is the main focus of the album and the songs are obviously ones chosen not purely to sell more albums.
From what I can gather, the film is a kind a mixture of autobiography and documentary about movie mogul Robert Evans. Admittedly not a name with which I am as familiar as perhaps I should, but Brett Ratner's film has certainly garnered quite a good level of critical acclaim. Similarly, Jeff Danna's score should not be passed up as it's real treat. Don't be fooled by the kitsch/retro cover art, the music is really very good indeed. Danna hasn't really composed his own main theme, but relies on little snippets of Irving Berlin's classic What'll I Do, which opens the album and appears in a few of Danna's own cues (surprisingly uncredited in those instances), plus in an original vocal version to round out the album, save for the bonus cue.

Many of Danna's cues seem to function as though they are source music rather than dramatic underscore and the first half is mostly quite lightweight, from the playful Old Hollywood to a nice rhapsody on What'll I Do in Ali Comes to Woodland and the Mask of Zorro inspired flamenco in The Sun Also Rises. Suitably enough, Polanski starts the music on a slightly less chipper note, Danna's bouncing style of the opening few cues remains in tact to some extent, but the laid back sound now becomes more edgy. Danna manages that careful juggling of consistency with dramatic necessity, notably in tracks such as Luckiest Man with gentle piano and a subtle suggestion of What'll I Do in the background.

The songs are quite an eclectic bunch, but none seem out of place and many of them are genuine minor classics, notably Cat Steven's Wild World. Elton John's funky Crocodile Rock and Steel Dan's Dirty Work are also great additions. There are also some instrumental tracks not by Danna; Michel Legrand's faintly cheesy Di-Gue-Ding-Ding (those are the lyrics after a fashion) as well as Francais Lai's Theme from Love Story. The album closes with Slash performing the theme from The Godfather. Not sure about that one, interesting choice of bonus cue though. The album for The Kid Stays in the Picture has quite obviously be assembled with care and there is plenty of Danna's own music to satisfy fans, but they would do as well to listen to the entire thing it fits together superbly. A minor gem.

Otras versiones de The Kid Stays in the Picture (2002):

Kid Stays in the Picture, The (2022)


Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más