The One


Colosseum (4005939631024)
Varèse Sarabande (0030206631029)
Película | Fecha de lanzamiento: 2001 | Medio: CD
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista   Duración
1.The Ritual1:40
2.Multiverse3:20
3.Growing Stronger2:26
4.The Light5:33
5.Paulie's Member5:01
6.Before The Start2:20
7.Search For Yulaw2:01
8.Sporadic Fire5:41
9.The Will To Continue4:16
10.Extreme Emotion2:06
11.A New Coarse1:12
12.Justification2:11
13.Rompie's Cue1:35
14.The Final Search2:35
 41:57
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

The One - 05/10 - Crítica de Lammert de Wit, Publicado en (Neerlandés)
The One is een SF-film die draait om YuLaw (Jet Li), die in verschillende persoonlijkheden leeft in verschillende universums of dimensies. Hij had een hoge rang binnen de politiemacht die deze verschillende dimensies controleerde, maar is bezeten geraakt door het idee dat hij steeds meer macht krijgt, steeds goddelijker wordt, naarmate hij meer van zijn persoonlijkheden om het leven brengt. Hun kracht gaat dan op hem over. Maar het blijkt dat die kracht verdeeld wordt over de overgebleven persoonlijkheden. Ook op Gabriel Law (ook Jet Li), die dat al jaren ondervond en uiteindelijk het enig overgebleven alter ego van YuLaw is. Maar Gabriel laat zich niet zomaar verslaan, en de strijd brandt los...

De muziek voor deze film is gemaakt door actiespecialist Trevor Rabin. Met zijn achtergrond als gitarist in pop-rockbands heeft hij voor deze film een stevige en stoere score neergezet.
Waar Rabin voor veel andere films een duidelijk herkenbaar en vaak erg fraai en melodieus thema componeerde, is dit bij The One echter veel minder herkenbaar. De muziek gaat daarbij nogal mank aan het gebrek aan melodie. De score drijft op actiegedreven muziek met vooral synthesizer en gitaren als leidende instrumenten.
Regelmatig voegt Rabin daar nog zware percussie aan toe. De muziek is daarmee vooral heftig en ruig, en neigt regelmatig naar de hard-rock kant als Rabin de gitaren vol gas geeft.
Omdat de tracks onvoldoende van fraaie melodieën zijn voorzien blijft de muziek een beetje hangen in ruige en lawaaierige actiegedreven ondersteuning voor de film. De enkele rustige momenten van de score kunnen het adrenalinegehalte nauwelijks omlaag krijgen. Daarvoor spreken ook deze rustiger momenten niet genoeg aan en zijn er ook nog eens veel te weinig van die momenten.

Kortom, met The One heeft Trevor Rabin vooral een heftige score gecomponeerd. En die heftigheid zal vast prima bij de film passen, al lijkt het mij nogal 'overdone'.
Voor een prettige luisterervaring is toch meer nodig dan een hoop raggende gitaren en nogal melodieloos lawaai uit de synthesizer. En dat terwijl Rabin juist heel goed is in het neerzetten van een adembenemend thema, getuige vele andere scores van hem. Maar bij The One is dat gewoon niet goed gelukt. Ook de spaarzame rustige momenten in de score weet Rabin niet te benutten om iets memorabels neer te zetten. Die rustige momenten zijn zeker heel aardig, maar niet meer dan dat.
De waardering voor deze score komt niet hoger dan een magere 53 uit 100.
The One - 04/10 - Crítica de Jason FLZ, Publicado en (Inglés)
By the start of the decade, Trevor Rabin had gradually made a name for himself. Projects like Armaggedon, Deep Blue Sea, and Con Air had proved that the composer could handle action just as well as Hans Zimmer or his villainous composing lackeys. Moreso, it showed that Trevor Rabin was one of the number one choices to handle a project as dumb as The One. There's really no point in even discussing the film.

While Rabin has handled somewhat silly projects before, he usually managed to bring an interesting mix of strong themes and generic electronic action music. The One, however, lacks the former. Sure, there is tons of crazy rock/synth that pounds throughout the score, but where are the strong themes that Rabin has surprisingly managed to handle on all of his past projects? The score for The One is just a large amount of the aformentioned synth/hard rock that seems to be held together only by long moments of dissonance. Even Deep Blue Sea, a horror film about intelligent sharks, managed to at least keep a steady pace. After the first few tracks, the music gets really old, fast.

As far as Rabin's action scores go, The One is one of his worst. The electronic synth rock is just ugly and the dissonance is grating. Rabin is adept at writing smart material for dumb films, so one has to wonder what went wrong here. Overall a pretty bad score and release.
The One - 08/10 - Crítica de Arvid Fossen, Publicado en (Neerlandés)
In The One speelt Jet Li een politieagent die wiens alter ego ontsnapt is uit een parallelle wereld. Dit Alter Ego zet de strijd in tegen zijn evenbeeld, het wordt een gevecht tussen goed en kwaad en Jet Li's personage moet tot inzicht komen dat dit kwade vanuit hem ontstaan is. Zoals wel vaker bij dit soort van actiefilms is het scenario maar bijzaak. De aandacht gaat volledig naar het visuele en het auditieve. Trevor Rabin, vrijwel altijd betrokken bij actie projecten, brengt voor deze Jet Li film een verrassend knappe score. De muziek, gedragen door synthesizer en een overgewicht aan elektrische gitaren, zorgt voor een hoog adrenalinegehalte. De vonken vliegen eraf, de registers slaan door, eigenlijk is de grens met hard rock soms niet zo ver, en toch blijft dit een score die erg amusant om te beluisteren is. Thematisch is Trevor Rabin meestal wel erg sterk, dan denk ik al aan zijn eerdere Enemy of The State, en hier met The One blijft hij in die lijn. Trevor Rabin brengt voor dit genre een score die zonder beelden je spieren al doet samentrekken, soms wat overdreven, maar het blijft muziek die aanslaat, een must voor actiefreaks.
El tráiler del soundtrack contiene música de:

Requiem for Tuffany, Pfeifer Broz. Music (Trailer)
Psycho Slam, Extreme Music (Trailer)




Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más