Where the Wild Things Are


Película | Fecha de lanzamiento: 2009 | Estreno de película: 2009 | Medio: Descarga
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista   Duración
1.Lost Fur1:09
2.Sailing2:14
3.Follow the Fires2:54
4.Max Joins0:59
5.When You Have a Problem1:31
6.Taming3:09
7.This Is Your World2:06
8.Dirt Clod Fight3:26
9.I'm Done0:37
10.Carol's Dark Night2:45
11.Lost Fur reprise1:16
12.We Love You So4:40
 26:46
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

Where the Wild Things Are - 08/10 - Crítica de Wim Minne, Publicado en (Neerlandés)
Wie kent dat niet? Al eens naar je kamer gestuurd worden omdat je iets fout gedaan hebt? Het gebeurt de een al meer dan de ander, zo ook Max. Hij wordt naar zijn kamer gestuurd, en als hij zich daar opsluit gaat hij op in zijn eigen gecreëerde wereld, met reuzenmarmotten, en wie weet wat nog allemaal. Het scenario lijkt richting Narnia/ Bridge to Terabithia toe te gaan, maar zet je deze score op krijg je een verrassing van jewelste te horen: geen grootschalig orkest, maar een vrij intieme score. De muziek geeft de indruk dat de film toch iets meer te bieden heeft dan een doorsnee jeugdfilmpje.

Carter Burwell mocht deze minimalistische score schrijven. Hij heeft zich al min of meer bewezen met In Bruges, een vrij onorthodoxe score voor een thriller. Hier doet hij dat kunstje nog eens over, alleen is het effect nog iets groter. Je verwacht: magie, koper geschal,vooral bij het lezen van de verhaallijn. Nu krijg je echt wel een "persoonlijke" score, die insinueert dat we een film te zien gaan krijgen die veel thematischer, veel sterker is dan een doorsnee jeugd/ familiefilmpje.
Het enigste dat je deze score misschien kan verwijten is dat ze toch een beetje fantasieloos is. De reden ligt waarschijnlijk bij de film zelf. Beeld en film zullen in dit geval weer onlosmakelijk verbonden zijn.

Een lichte verrassende, geen teleurstellende score.
Where the Wild Things Are - 05/10 - Crítica de Lammert de Wit, Publicado en (Neerlandés)
Where the Wild Things Are is een verhaal over een jongetje (Max) die opgesloten op z'n kamer avonturen beleeft in zijn eigen gecreëerde fantasiewereld.
Carter Burwell schreef de score voor deze film.

Burwell heeft er een nogal minimalistische score van gemaakt. De tracks bevatten daarnaast weinig melodie en samen met de beperkte instrumentatie zorgt vooral voor een wat aparte sfeertekening met een wat mysterieuze klankkleur. Het maakt de score overigens nogal saai om naar te luisteren, wat vooral komt door het gebrek aan fraaie melodieën.
Twee tracks springen er uit. De eerste is Dirt Clod Fight, wat een enigszins wilde uitspatting is en waarin een vrouwenstem een soort van aanmoedigingskreten uitbrengt op beperkte underscore. Het is geen fraaie track.
Dit in tegenstelling tot de laatste track, die juist wel fraai is en een mooie melodie brengt op een rustige setting met iets meer instrumenten dan de andere tracks, vooral in de tweede helft van de track. Hier dus wat minder het minimalistische en vooral een fraaie melodie, wat de muziek veel beter behapbaar maakt.

Kortom, een score met slechts 1 mooie track. Verder kan ik deze muziek niet hoger waarderen dan 53 uit 100.
World Soundtrack Awards: Best Original Soundtrack of the Year (Nominado)
World Soundtrack Awards: Soundtrack Composer of the Year (Nominado)

Otras versiones de Where the Wild Things Are (2009):

Where The Wild Things Are (2009)


Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más