Gabriel Yared verwierf zijn internationale bekendheid met zijn score The English Patient, maar voorheen had hij al voor vele films muziek gecomponeerd, waarvan de bekendste Betty Blue is. Betty Blue is "a tale of love and destruction" waar Betty Blue de wereld waarin we leven niet kan accepteren, waar liefde alleen het gewone en de middelmatigheid van het dagelijkse leven voor haar niet kan overstijgen. De film beschrijft haar geleidelijke desillusioneren, haar poging om te onsnappen in krankzinnigheid, tot de dood toe. De vraag is of Zorg, de man die haar liefheeft, haar er terug bovenop kan helpen ...
Het hoofdthema voor 'Betty and Zorg', gespeeld met synthesizers of met saxofoon, komt meermaals terug door de score heen. Het is een zachte, romantische, ietwat droevige melodie. Heel knap ook is het pianothema op de soundtrack, dat in de film door Zorg en Betty gespeeld wordt. Hier is wat ze elk spelen niet veel bijzonders, maar juist de combinatie maakt het, net zoals deze twee als individu in de maatschappij twee niet bijzondere personen zijn, maar waar juist als ze samen zijn, ze een geweldig koppel vormen. Tenslotte valt ook op dat Gabriel Yared een thema gespeeld door een draaiorgel gebruikt, dat het verhaal een dimensie wil gevel als ware het een modern sprookje dat verteld wordt, net zoals de vertellers op straat in de 19de en begin van de 20ste eeuw hun verhalen met een draaiorgel vertelden. Dit effect van "modern tale" windt je ook terug in het recente succes Le Fabuleux Destin d'Amelie Poulin van Yann Tiersen. De score is samengevat een eigenzinnige combinatie van romantiek, drama en fantasie.