L'Animal


Película | Fecha de lanzamiento: 2009 | Medio: Descarga
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista   Duración
1.L'animal (Thème)2:39
2.Kangourou2:10
3.Tendre animal2:01
4.Suite française : Menuet2:49
5.Suite française : Gigue1:51
6.Suite française : Passe-pied2:26
7.L'animal (version disco)6:06
8.Multipattes1:26
9.De liane en liane3:09
10.Jungle et cie1:56
11.Happy End3:36
 30:09
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

L'Animal - 06/10 - Crítica de Lammert de Wit, Publicado en (Neerlandés)
De komedie L'Animal gaat over Michel Gaucher (Jean-Paul Belmondo) die voor films allerlei stunts doet. Zijn vriendin Jane (Raquel Welch), met wie hij wil trouwen, is stuntvrouw en ze zitten vaak beide in dezelfde film. Maar bij Michel gaat er regelmatig van alles mis. Zelfs zo erg, dat Jane en Michel in het ziekenhuis belanden. Jane zet daarop een punt achter hun relatie. Maar Michel is vastbesloten haar terug te winnen.
Dan blijkt dat de steracteur van dat moment, Bruno Ferrari (ook Belmondo...) niet z'n eigen stunts kan doen en ze zoeken dus iemand die dit voor hem kan doen. Wie zou dat toch zijn?...
Ik heb deze film al eens in de bioscoop gezien en het viel me toen erg tegen. De film is erg flauw, met een nogal vergezocht verhaal.

De score voor de film is van Vladimir Cosma. Er zijn twee versies van het album, een LP-versie en een CD-versie. Daarbij bevat de LP-versie een aantal extra tracks, waardoor de LP-versie zo'n zeven minuten langer is dan de CD-versie. Meestal is dat omgekeerd, maar wellicht vondt de producent van de CD dat de betreffende LP-tracks niet goed genoeg waren voor de CD-versie. Deze recensie draait om de CD-versie van de score voor L'Animal.

De muziek die Cosma voor deze komedie heeft gecomponeerd bestaat uit allerhande stijlen, die het een beetje een ratjetoe maken en die de beluisterbaarheid niet ten goede komen.
Het album opent met de thema van de film. Het is een vlotte ritmische track, met een disco-achtige sfeer. De melodie spreekt echter niet zo aan en is wat jazzy-funky getint. Maar het tempo maakt nog wel wat goed. Verderop op het album komt deze track nog een keer terug in een iets hippere instrumentatie, en ook is de funky disco-sfeer wat opgeleukt. Het opvallendste verschil is de veel langere lengte van de track door veel herhalingen en vooral de aanwezigheid van een grommende gorilla en een vrouwenstem, die voortdurend 'Animal' uitkreunt. Die vrouwenstem moet de muziek dan schijnbaar geschikter maken voor de discotheek, omdat jongeren dit wellicht sexy vinden klinken. Maar de irritatiefactor ervan is hoog, waardoor de waardering voor deze track juist veel lager wordt. Van deze track is in de zeventiger jaren van de vorige eeuw ook een zogenaamde zeven inch single uitgebracht. Voorzover ik weet heeft deze nooit in onze hitparades gestaan, ondanks een hoes met de mooie Raquel Welch op de voorgrond.
Ook de afsluitende track 'Happy End' is bijna een herhaling van de openingstrack, in dezelfde disco-funk stijl.

De sfeer van veel andere tracks is nogal mager, mede omdat de muziek nogal simplistisch is. Weliswaar is de muziek vrijwel allemaal akoestisch en komt de synthesizer er maar beperkt aan tepas, het klinkt allemaal een beetje kaal. Het is nog net niet minimalistisch, maar hangt er tegenaan. En met veel eenvoudige klanken van bijvoorbeeld blokfluit op jazzy percussie klinkt het dan al snel goedkoop.
Een aparte track is 'De Liane en Liane', waarin Cosma een Hawaï-gitaar toepast, die je het gevoel geeft van een tropische sfeer. Dit is nog wel een heel aardige track. De track 'Jungle et Cie' is een volledige sambaballen en djembé percussietrack, zonder enige melodielijn.
Dan staan er halverwege het album nog een aantal tracks met de subtitel 'Suite Française'. Dit zijn tracks met volop klassieke muziek. De tracks 'Menuet', 'Gigue' en 'Passe-Pied' hebben een vlot tempo en een menuet-achtige sfeer, zoals de titel van de eerste suitetrack al aangeeft. De muziek is mooi orkestraal, maar wel aan de eenvoudige kant. De drie tracks zijn een mooi intermezzo in de verder vrij magere muziek voor de film, maar ze komen een beetje vreemd over binnen het geheel van de score.

Kortom, met de muziek voor de komedie L'Animal heeft Vladimir Cosma een wat magere score gecomponeerd. De disco-sfeer op de thematracks doet het maar matig, vooral omdat de melodie van dit thema niet echt aanspreekt. Andere tracks op de score zijn ook wat saai en soms komt de comedy-stijl wel erg nadrukkelijk naar voren. De paar tracks die wel fraai zijn, zijn de drie klassieke tracks halverwege het album, maar dat zijn toch wat buitenbeentjes op deze score. De waardering voor het album komt niet verder dan 61 uit 100 punten, vooral dankzij de klassieke tracks.


Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más