Igor


Colosseum (4005939692629)
Varèse Sarabande (0030206692624)
Película | Fecha de estreno: 19/09/2008 | Estreno de película: 2008 | Medio: CD, Descarga
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista   Duración
1.Eva3:07
2.Igor4:47
3.Scamper & Brain2:30
4.Schadenfreude1:39
5.Hi Heidi1:05
6.Except The King1:41
7.Evil Bone3:30
8.Blind Orphans1:24
9.Brain Wash1:29
10.Oven Bun3:05
11.Acting Me Me Me1:58
12.Cliff Chase2:42
13.Plucky Eva3:15
14.Opening Night Presents3:45
15.Hot Tub Rub3:15
16.Falling For Director2:37
17.Evil Science Fair3:08
18.Secret Passage1:36
19.Through The Clouds2:12
20.Let's Get Evil1:17
21.Evil Annie6:52
22.Malaria Community Theatre2:34
23.Wistful Thinking1:51
 61:19
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

Igor - 06/10 - Crítica de Sjoerd , Publicado en (Neerlandés)
Igor’ is één van de velen animatiekomedies waarvan je bij voorbaat kan voorspellen dat het absoluut geen hoogstandje wordt. Igor vertelt het verhaal over de gebochelde(Bells, Bells, Bells, Bells,Bèèèlls of Notre Dame) lab-assistent genaamd Igor die niets liever wilt dan net zo'n grootse wetenschapper worden als zijn gekke baas, maar dat blijkt nog niet zo gemakkelijk. Regisseur Anthony Leondis is onder andere verantwoordelijk voor Disneyfilm ‘Keizer Kuzco’ en dat betekent dat deze film waarschijnlijk vol zit met ‘droge’ grappen. Componist Patrick Doyle, die inmiddels is uitgegroeid tot één van Hollywoods grotere componisten mocht deze partij humor versterken met hilarische muziek zoals we deze vaak horen in de moderne animatiewereld. Doyle is geen onbekende in de animatiewereld, in 1998 schreef de man muziek voor ‘Quest for Camelot’.

Als de cd eenmaal is aangezet lijkt ‘hilarische muziek’ een totaal verkeerde bewoording. De openingstrack ‘Eva’ is klassieke pianosolo zoals je deze niet vaak hoort in de wereld van filmmuziek. Waar een pianosolo vaak wordt ondersteund door een strijker of dergelijke, komt Doyle met een geweldige solo. Een muzikaal wonder is het zeker niet, maar Doyle weet iedere luisteraar te verassen met deze pianosolo, waarin de schaarste de kracht is. Spijtig genoeg is dit het meest originele en beste gedeelte van de score, want andere tracks zijn verre van origineel. Het thema van ‘Eva’ komt nog meerdere malen terug, onder andere in de track ‘Opening Night Presents’ waar de piano wel de nodige ondersteuning krijgt en alles ook veel minder origineel aanvoelt. Echter is ook deze track een genot om naar te luisteren. Tevens is aan het einde van de score, in de track ‘Malaria Community Theatre’ het thema te horen, ditmaal met een clichématige climax. Het komediegehalte van de score ligt nu al een stuk hoger, maar nog steeds is het luistergenot aanwezig.

Het luistergenot daalt af bij het beluisteren van de tracks die wel aan de verwachtingen van zo een hilarische score voldoen. Een voorbeeld is de track ‘Exept the King’, waarin vooral underscore is te horen. Door de score heen gebruikt Doyle veel ‘circusgeluidjes’ die op den duur beginnen te irriteren. Doyle vindt de melodische sterkte niet en dit probeert hij duidelijk te compenseren met het Eva thema, waarin hij een klassieke pianosolo in een cliché ‘Hollywood jasje’ steekt.

Zoals ik al zei is Doyle de laatste jaren uitgegroeid tot één van de grootste namen in de filmmuziek. In de laatste jaren schreef de man minstens een dozijn aan goede scores, maar uit deze score blijkt dat Doyle te kampen heeft met een probleem dat veel componisten hebben. Inspiratieloosheid. Hans Zimmer en zijn bemanning, James Newton Howard en nog talloze namen schreven de laatste jaren score(s) die met de stempel ‘onorigineel’ bedrukt kunnen worden(dit betekent niet direct dat het slechte scores zijn). Ook Doyle komt nu in de gevarenzone. Niet alleen doordat hij de score vult met circusgeluiden en clichématige thema’s, maar ook omdat bijna alle actietracks wel iets weg hebben van Eragon. ‘Cliff Chase’ is weliswaar een leuke actietrack, het heeft meerdere linkjes naar ‘Eragon’ en lijkt soms zelfs op de orkestrale versie van de ‘Narnia’-actiemuziek. Ook ‘Evil Bone’ is hier een goed voorbeeld van. De thematische inhoud van deze tracks is het beste van de score, maar dat is in dit geval vooral een compliment naar Eragon en niet naar Igor.

Als klap op de vuurpijl probeert Doyle de gok te wagen door in zijn score nostalgische, Holywoodiaanse, jazzmuziek te steken. Hierbij heeft met meer luisterplezier dan bij de underscore, maar bijvoorbeeld de track ‘Acting Me Me Me’ is zeker geen hoogstandje. Het lijkt erop alsof Doyle gezocht heeft in een boek over jazzmuziek, hoofdstuk ‘Hollywood’. Deed Doyle dit niet, dan heeft hij dit muziekstuk uit een wachtrij in Het Universial Studios Park geplukt. Hoe dank ook, de muziek klinkt eerder afgezaagd dan gewaagd en ook dit is een mislukt experiment.

Al met al is Igor een niemensdalletje eerste klas. Doyle wekt met de openingstrack de gevoelens op dat hij een volwassen score heeft geschreven voor deze animatiekomedie en ook de pianosolo in de laatste track is niet onaardig, maar schijn bedriegt. De kracht van het ‘Eva’ thema wordt verpest door standaard begeleiding toe te voegen die er een cliché thema van maken. Doyle gebruikt meer hilarische muziek die het luisteren niet waard is dan ondertekende had gedacht en dat is zeker jammer. Thema’s zijn voorspelbaar opgebouwd of stammen af van bijvoorbeeld ‘Eragon’. Toch zijn een paar tracks het beluisteren best waard en verdient Igor een krappe voldoende. Wanneer Doyle in het vervolg een gok waagt klassieke muziek onder een animatiekomedie te gebruiken, moet hij dit beter uitwerken over de hele score.
Igor - 08/10 - Crítica de Lammert de Wit, Publicado en (Neerlandés)
Het personage Igor uit de gelijknamige animatiefilm is een van een aantal Igors uit het stadje Malaria (!), dat ooit welvarend was, maar nu armlastig. Koning Malbert (Slechtbert) wil nu dat er weer voorspoed komt door allerlei kwaadaardige uitvindingen te gaan verkopen. En die uitvinders kunnen dan rijk worden. Iedere mismaakte kan assistent worden van een van de vele uitvinders en zij worden Igors genoemd.
Een van de vele Igors is de slechte behandeling door z'n meester zat en gaat zelf op onderzoek uit. Als zijn baas bij een ongeluk om het leven komt neemt hij het heft in handen en stelt een monster samen, waarbij hij het Kwaad (Evil Bone) in de vinger van het monster verstopt. Maar als hij het monster tot leven brengt, blijkt zij heel vriendelijk en lief te zijn en ze gaat haar best doen Igor van z'n boosaardigheid af te helpen...

De muziek bij deze animatiefilm is verzorgd door Patrick Doyle. Hij weet de sfeer van het verhaal prachtig te vertalen naar de muziek en alle soorten animatiefilmmuziek passeren de revue. En dat loopt van spannende, bijna griezelmuziek tot top-romantiek en van comedy tot tragedie en van sprankelende orkestmuziek tot een soort vol orkestrale gothic horrormuziek.
Doyle heeft de muziek uitgewerkt met een paar thema's, waarvan Eva (die eigenlijk 'Evil' moest heten...) een vlot wat lievig/melancholiek thema meekreeg en Igor een wat boziger thema. De score opent ook met die beide thema's, waarbij de track Eva op solo piano wordt gespeeld. Er komen gedurende de score nog andere melodiën voorbij die allemaal wat tegen de eerste beide aanliggen en die nogal variëren qua sfeer. Veel tracks hebben een comedy-inslag, maar op een volwassen manier, waardoor het absoluut niet irriteert, zoals bij veel andere comedy-scores. Dat komt onder andere door de prettige melodieën van Doyle.
Een van de beste tracks is 'Evil Bone', waarin het hoofdthema van de film gepresenteerd wordt. Een geweldige bijna epische track met vol orkest en qua sfeer variërend van heldhaftige muziek tot creepy horror meer naar het einde.

Een opvallende track is Evil Annie. En die Annie is niemand minder dan de Annie uit de bekende musical, die 'monster' Eva probeert na te doen. De muziek uit die musical klinkt dan ook duidelijk door de hele track heen, alleen niet op een lieve, maar op een 'evil' manier, met groot koor en vol orkest, afgewisseld door rustige gedeelten. Deze geweldige track duurt ook nog lekker lang.

De score sluit af met het mooie hoofdthema in de beide laatste tracks. De muziek wordt mooi met piano en violen gebracht en luistert heerlijk weg. De laatste track is een solo pianotrack, net als de openingstrack. En tussen die beide mooie pianotracks in tref je zo ongeveer alle soorten muziek aan en merk je wat Doyle in z'n mars heeft. En dat is veel.

Kortom, deze score voor de animatiefilm Igor van de hand van Patrick Doyle is voor een film over de boosaardigheid van een stadje opmerkelijk fraai en vrolijk. Doyle weet met mooie thema's en andere melodieën een sfeer te creëren die iets magisch heeft, iets wonderlijks, iets lievigs, dat boven de boosaardigheid van veel personages uitstijgt. Hij heeft met deze muziek voor Igor weer een prachtige score neergezet, met veel heerlijke muziek.
Igor - 08/10 - Crítica de Maurits Petri, Publicado en (Neerlandés)
Patrick Doyle komt op de proppen met de nieuwe soundtrack Igor, naar de gelijknamige animatiefilm van MGM Studio's. Afgeladen met bekende stemmen (o.a. John Cleese, John Cusack) verteld Igor het verhaal van allerlei gekke professoren en word het verhaal van het monster van Frankenstein op de hak genomen. De tekenstijl heeft veel weg van Tim Burton's A Nightmare Before Christmas.

De piano staat centraal op deze zeer animerende en rustige soundtrack. Ook bevat het schijfje lichte up-tempo actierijke muziek. De eerste track 'Eva' is een prachtige pianosolo die veel doet denken aan Amelie. De klanken van dit duistere stukje pianomuziek brengt de luisteraar alvast in de juiste sferen. 'Igor', de tweede track, is een spookachtig nummer, met als extra aanvulling een prachtig zingend koor. Het gebruik van koper hier en daar geeft een bedrukkend gevoel, en de jammerende stemmen op de achtergrond zijn erg creapy en leuk bedacht. 'Schadenfreude' is een leuk en clownesk nummer met een klein orgeltje wat akkoorden meespeelt. Het thema voor Frankenstein is een snelle climax van alle instrumenten. De vioolsolo aan het einde van de track is erg geestig, zowel letterlijk als figuurlijk.
'Hi Heidi' is een leuke wals, die we ook hoorden in Harry Potter van Patrick Doyle. Een prima afwisseling en wederom weer met dat orgel. 'Except the King' is een spannend nummer, wat eigenlijk een beetje buiten alle andere tracks staat. Spannend door het zware koper, afgewisseld door van die typische animatiefilm-muziek. Een snufje kinderachtig, maar net niet over the top! 'Acting Me Me Me' is een van de leukste nummers van het album. Een vrolijk voorbij huppelend melodietje, gespeeld door klarinetten en de strijkers is een streling voor het gehoor. 'Opening Night Presents' is een rustig nummer, met wederom een heerlijke pianosolo, het hoofdthema van Igor en zachte strijkers. Na de denderende track 'Cliff Chase' een zeer aangename afwisseling. De toevoeging van de vioolsolo maakt het tenslotte helemaal af.
'Malaria Community Theatre' is met vlag en wimpel de mooiste track van het album. Hierin komen alle thema's samen in een groots opgezet episch nummer met ook weer die heerlijk spelende piano.

Igor kan opgevat worden als weer zo'n cliche onder de muziek voor animatiefilm. Toch zal na enkele luisterbeurten de schoonheid van de verschillende tracks duidelijk worden. Doyle combineert de wonderschone uitgebalanceerde pianosolo's, de viool en spannende muziek als geen ander en weet dit allemaal in een leuk jasje te steken. Doyle mag zich dan ook met trots op het lijstje van componisten zetten die succesvol animatiefilms weten te voorzien van muziek. Igor is geen diamantje of heel erg bijzonder, maar zeker niet te missen. Fans zullen helemaal in hun element zijn met deze leuke en vermakelijke soundtrack!




Soundtracks de la colección: Animation

Atlantis: The Lost Empire (2001)
Gungrave O.S.T. 2: “lefthead ” (2004)
Magic Pudding, The (2001)
Fantasia (1992)
Metropolis (2001)
Road to El Dorado, The (2000)
Piglet's Big Movie (2003)
Cass Carnaby Five, The (2013)
Epic (2013)
Jûbê Ninpûchô (1993)


Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más