The Abyss

The Abyss is een van de beroemde films van regisseur James Cameron. Het verhaal gaat over een militaire duikboot die zinkt en op een richel van een diepte blijft hangen. Vervolgens blijkt een team van mensen die werkt aan een onderzeeboorplatform dicht genoeg bij te zijn om snel een reddingsactie op touw te kunnen zetten. Een duikteam van de marine begeleidt hen daarbij, maar die heeft heel andere plannen zodra blijkt dat de bemanning van de duikboot is omgekomen. De boorders komen achter die plannen en gaan de strijd aan. Uiteindelijk gaat een van de bemanningsleden de diepte van de trog in om te redden wat er te redden valt...

De film speelt zich geheel af in een onderwaterwereld en dat is door de muziek goed te horen. De film heeft daarbij alle aspecten van een rampenfilm en de muziek weet de spanning die daar het gevolg van is goed te verklanken. Verwacht dan ook geen meeslepende en grootse orkestrale muziek.
De score opent met de Main Title, die vanaf halverwege uit percussie bestaat van drums, met een militaire inslag, in de film duidend op de militaire onderzeeër die in de problemen komt. Die percussie wordt verder vrijwel niet door andere instrumenten ondersteund en bevat dan ook geen melodie en komt daardoor nogal eentonig over.
De score bestaat voornamelijk uit spannende klanken die vaak een wat ijle kleuring hebben, met hoge sonore klanken, soms aangevuld met donker gegrom of andere orkestrale aanvullingen of effecten. Vooral de tracks The Manta Ship en The Pseudopod bestaan uit dat soort muziek.
Waar de spannende muziek voller klinkt, met veel blazers, strijkers en percussie, is de muziek niet melodieus en vaak een aaneenrijging van uitbarstingen of een opbouw daarnaar toe. Vooral het eerste deel van de score bevat veel tracks met spanningsmuziek, met daarbij veel minimale muziek van soms monotone klanken, nogal eens afgewisseld met heftige orkestrale opzwepers en de nodige effecten.

Behalve de track Resurrection begint het melodieuze orkestrale deel van de score pas bij de track Bud On The Ledge. Vooral de Finale is een prachtige track waarin Silvestri vol orkestraal uitpakt op mooie melodieën en waarbij hij toch iets van het onderwater-wonderwereldgevoel laat horen. In deze track herken je ook zeker de hand van Silvestri in melodieën en stijl.

Daarmee sluit een prachtige vol orkestrale track met harmonische melodieën een score af die toch voornamelijk bestaat uit spannende en/of minimalistische en ijle klanken. De muziek past prima bij de film en de apothose is geweldig. Maar gemiddeld valt de score niet echt mee, al ontbreken de echte dissonante klanken en de atonalen. De muziek als geheel is gemiddeld wel beluisterbaar, maar gaat snel vervelen door de vele ijle klanken. De laatste 10 minuten maken veel goed. De waardering komt dan ook op 64 uit 100.