Assault on Precinct 13


Colosseum (4005939663421)
Varèse Sarabande (0030206663426)
Película | Fecha de estreno: 25/01/2005 | Estreno de película: 2005 | Medio: CD, Descarga
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista Artista/Compositor Duración
1.Generique AssaultKRS-One3:45
2.Good Morning, Buddy1:48
3.What's My Line-Up?2:35
4.Masked Invaders3:18
5.Complex Problems2:35
6.Helicopter Delivery1:35
7.Deadly Volunteer1:28
8.Bishop Arrest1:51
9.Party's Over4:09
10.Burning Man1:32
11.Rescue Capra1:30
12.Hot Wire Girls2:45
13.Your Dog is a Dirty Pig3:06
14.Precinct Breach2:25
15.Duvall Showdown4:34
16.Generique Assault (Radio Edit)KRS-One3:07
 42:03
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

Assault on Precinct 13 - 05/10 - Crítica de Lammert de Wit, Publicado en (Neerlandés)
De actiethriller Assault on Precinct 13 uit 2005 is geregisseerd door de Franse regisseur Jean-François Richet. Het is een remake van de film uit 1976, waarbij wel het verhaal vergaand is aangepast. De film was een mager succesje en kwam net uit de kosten, ondanks heel redelijke reviews.
In een politiepost in Detriot op oudjaarsavond zijn maar een paar mensen aanwezig, waaronder sergeant Roenick (Ethan Hawke). Vanwege een eerder mislukte politie-actie voelt hij zich schuldig aan de dood van twee collega's. Ondertussen is er buiten een sneeuwstorm gaande. Een bus die een aantal zware criminelen vervoert kan hierdoor niet verder en de bewakers besluiten om, samen met de gevangenen, de storm in de politiepost uit te zitten. Crimineel Bishop (Laurence Fishburn) moet nog getuigen tegen de corrupte politiechef Duvall (Gabriel Byrne), maar die zet met collega's de aanval in op de politiepost...

De muziek voor deze actiethriller is gecomponeerd door Graeme Revell, die er een typische thrillerscore voor maakte.
Op het album van de score is deze ingesloten tussen een openings-rapsong en een afsluitende rapsong, die een variant is van de openingssong. Beide zijn nogal stevige rapsongs die gerapt worden door KRS-One, met de titel 'Generique Assault', die kennelijk over de openings- en sluitingsaftiteling in de film te horen is. De muziek van deze songs is dan wel weer van Revell en is in lijn met de muziek voor de score. De tekst van de rap slaat dan ook op de film.

De score opent rustig met een piano motief op strijkers in de track 'Good Morning, Buddy'. In de melodie is niet echt een thema te ontdekken, vandaar ook dat de muziek wel aangenaam rustig is, maar niet echt aanspreekt.
Vanaf 'What's my Line-Up?' begint de spanning toe te nemen. Melodie is dan niet echt meer aan de orde, het gaat er dan vooral om een spannende atmosfeer te creëren. Vooral nadat de 'Masked Invaders' gekomen zijn blijft de muziek vooral spannend en wordt deze ook wat rommelig en vaak licht chaotisch.
De muziek is vooral orkestraal en wordt alleen in de effecten elektronisch aangevuld. Het orkest City of Prague Philharmonic is prima in staat om de veelal niet erg harmonische muziek te spelen, maar dat maakt de muziek zeker nog niet tot een aangename luisterervaring. Het gebrek aan thematische ontwikkeling speelt daarbij een grote rol, want de herkenning, en daarmee koppeling aan de film, blijft nu uit en de score zou zomaar bij elke andere willekeurig thriller passen.

Revell heeft daarmee een score afgeleverd die niet zozeer gekoppeld is aan de personages of karakters in de film, maar veel meer aan de algehele sfeer van spanning. Natuurlijk zijn daarvoor ook de nodige rustmomenten aanwezig, zoals in 'Complex Problems' of 'Deadly Volunteer', waarbij die laatste spannend moet klinken, maar het eigenlijk nauwelijks is.
Een aparte track is 'Hot Wire Girls', waarin de strijkers een grotere rol spelen. Vooral in de tweede helft van de track probeert Revell een wat gevoeliger toon aan te slaan, door het gebruik van een rustig gespeelde pianomelodie, waar de strijkers fraai doorheen spelen. Een aangenaam, wat melancholiek rustmoment.

Verreweg de meeste tracks zijn echter vooral spannend. Die spanning in de verschillende tracks wordt meestal opgeroepen door de standaard muzikale effecten. Zware percussie speelt daarbij een behoorlijke rol, maar ook kort aangeblazen koper en ijle violen en alles wat daar tussenin zit. Af en toe laat Revell die spanning uitvloeien in een soort dramatische afloop, waarbij de spanning losgelaten wordt en de muziek een enigszins heroïsch dramatische kleuring krijgt, verklankt door een solo koperblazer.
Omdat de spanning meestal gepaard gaat met wat rommelige muziek, af en toe uitmondend in complete chaos en atonale uitbarstingen levert verreweg het grootste deel van de score niet echt luisterplezier op. Soms weet Revell op een kalme manier de spanning op te bouwen en dat zijn dan net even de betere momenten. Toch zijn de meer verhalende tracks de fraaiste van de score. Deze wat rustiger tracks kunnen daarbij best spannend zijn, maar zijn in ieder geval de meest melodieuze van de score, en melodie is nu juist wat in de meeste tracks ontbreekt.

Kortom, met Assault on Precinct 13 heeft Graeme Revell een min of meer standaard thrillerscore gecomponeerd. De paar rustmomenten doen het goed, maar de typische thrillermuziek heeft veruit de overhand. De rustiger tracks zijn redelijk melodieus en vooral de voorlaatste track, de laatste van de eigenlijke score, is een sterke track. 'Duvall Showdown' is zowel spannend als melodieus en verloopt naar een meer dramatisch arrangement. Maar dat is echt een van de fraaie uitzonderingen. De thrillertracks zijn vooral rommelig en melodieloos en neigen vaak naar het chaotische spectrum, waarbij ook de nodige atonale muziek niet ontbreekt. Dat maakt deze score niet tot de aangename luisterervaring die het had kunnen zijn en dat maakt het daarmee tot een wat tegenvallende standaard thrillerscore. De waardering is dan ook niet meer dan 52 uit 100 punten.
Trailer:







Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más